สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 199

"งั้นคุณก็ล้มเลิกความตั้งใจเถอะ! ฉันบอกคุณไปแล้ว คนที่เฉิงฉางเซิงเห็นคนนั้นคือแฟนของฉัน ฉันฉินหนิงถูกกำหนดให้แต่งงานกับเขาในอนาคต คุณไม่มีหวังแล้ว!" ฉินหนิงพูดอย่างเย็นชา

เมื่อคำพูดนี้ออกมาก็เหมือนเข็มทิ่มลงให้หัวใจของเหวินเหรินจ้าวเจียงอย่างรุนแรง

เขาจ้องฉินหนิงอย่างเย็นชา: "คุณไปนอนกับเขาแล้วหรอ?"

"คุณจะปล่อยมือฉันไหม?" ฉินหนิงกัดฟัน

"บอกผม คุณไปนอนกับเขาแล้วหรือยัง!" เหวินเหรินจ้าวเจียงพูดด้วยอารมณ์รุนแรง มือของเขาออกแรงมากขึ้น

"คุณบีบฉันเจ็บนะ!" ฉินหนิงเจ็บจนยืนไม่ไหว

"ไม่คิดว่าคุณจะเป็นผู้หยิงอีตัวแบบนี้! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมก็ไม่เกรงใจ คุณมานี่!"

เหวินเหรินจ้าวเจียงพูดอย่างเยือกเย็น จากนั้นก็ลากฉินหนิงไปอาคารข้างๆ

"ไอสารเลว!

ฉินหนิงโมโห แรงของตัวเองสู้เหวินเหรินจ้าวเจียงไม่ได้ และควบคุมไม่ได้ เธอก็ร้อนรน หยิบมีดออกมาแทงเหวินเหรินจ้าวเจียง

เหวินเหรินจ้าวเจียงตัวสั่นทันใด ถอยออกไป ก้มหน้า เห็นมีดเล็กๆ แทงเข้าไปที่ส่วนล่างของตัวเอง

เลือดไหลออกมา...

ฉินหนิงหน้าซีด เขาถอยไปหลายก้าว ร่างกายสั่น

"หือ? ฆ่าคนหรอ!"

"คุณชายเหวินเหริน!"

"นี่...นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?"

คนรอบๆ ตกใจหน้าถอดสี

นอกจากนี้เฉิงฉางเซิงและคนอื่นๆ ก็ไม่รู้ออกมาจากไหนและล้อมเหวินเหรินจ้าวเจียงเอาไว้

"ผมไม่เป็นอะไร"

เหวินเหรินจ้าวเจียงยิ้มอย่างเรียบเฉย แต่สายตาของเขาโหดร้าย เขาจ้องมองฉินหนิง ยิ้มเล็กน้อย: "หนิงเอ๋อ ครั้งนี้คุณไม่อยากแต่งงานกับผมไม่เป็นไร..."

"คุณ...หมายความว่าอะไร?" ฉินหนิงรู้สึกแปลกเล็กน้อย

พวกเฉิงฉางเซิงออกมาจากไหน?

อีกทั้ง...การแสดงออกของเหวินเหรินจ้าวเจียงในวันนี้แปลกไปอย่างมาก แม้ว่าเขาจะครอบงำแต่ก็ไม่เคยจู่โจมขนาดนี้

"ไม่นานเดี๋ยวคุณก็รู้" เหวินเหรินจ้าวเจียงยิ้มอย่างเย็นชา จากนั้นก็ถูกคนอื่นๆ พยุงออกไป

ไม่มีการแจ้งความ ไม่มีการแจ้งโรงเรียน

ทั้งหมด...ราวกับไตร่ตรองไว้ล่วงหน้า

หัวใจของฉินหนิงสั่นเล็กน้อย รู้สึกแปลกๆ เธอรีบออกไปหาปู่ของตัวเอง

ตอนดึก

กลุ่มคนบุกเข้าไปในบ้านของฉินไป่ซง

คนเหล่านี้...คือคนของเหวินเหริน...

"พวกคุณมีเรื่องอะไรหรอ?"

ในล้านเล็กๆ ข้างฝ่ายใต้ฉินไป่ซงขมวดคิ้วมองไปทางคนชุดดำที่บุกเข้ามา

ในเวลาเดียวกัน สตรีผู้มั่งคั่งสวมชุดทองและเงินก็เดินเข้ามา

นี่เป็นแม่โดยกำเนิดของเหวินเหรินจ้าวเจียง หลี่ซือซู่!

เธอตะโกนใส่ฉินไป่ซงด้วยความโกรธ: "ฉินไป่ซง ดูเรื่องดีๆ ที่หลานสาวของคุณทำสิ!"

คิ้วของฉินไป่ซ่งตกลง

เรื่องของวันนี้เขาเองก็ได้ยินที่ฉินหนิงเล่า แม้ว่าสิ่งที่ฉินหนิงทำจะเกินไป แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ในสถานการณ์นั้น

เพราะคำพูดของเหวินเหรินจ้าวเจียงที่พูดกับฉินหนิงทำให้ฉินไป่ซงรู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย

ตอนนี้เห็นการมาของภรรยาผู้มั่งคั่งคนนี้แล้ว ฉินไป่ซงก็รับรู้ถึงบางสิ่งบางอย่าง

"คุณนายเหวินเหริน เรื่องที่เกิดขึ้นผมรู้หมดแล้ว เรื่องนี้ตระกูลฉินของพวกเราจะรับผิดชอบ แต่มีอะไรก็พูดนะ ลูกชายของคุณก็ทำไม่ถูก เขาคิดจะทำอะไร? ตระกูลเหวินเหรินของพวกคุณไม่น่าควรให้คำอธิบายของพวกเราหรอ?" ฉินไป่ซงพูดอย่างจริงจัง

"ลูกชายของฉันแค่ล้อเล่นกับหลานสาวของคุณเท่านั้น ไม่ได้เอาจริงเอาจัง แต่หลานสาวของคุณหล่ะ? เธอคิดจะฆ่าลูกชายของฉันหรอ?" คุณนายเหวินเหรินถามด้วยความโกรธ

"แล้วลูกชายของคุณตายไหม?" ฉินไป่ซงกระแทกเสียง

"กำลังช่วยเหลือ"

"คุณหมายความว่าอะไร" ฉินหนิงกัดฟันถาม

"เหอะ นี่ยังไม่เข้าใจอีกหรอ? เรื่องอาการบาดเจ็บของลูกชายสุดที่รักของตระกูลฉันแพร่กระจายออกไปแล้ว ตระกูลเหวินเหรินของพวกเราโกรธอย่างมาก พ่อของเขาบอกว่าต้องทวงความยุติธรรมคืนให้เขา ถ้าไม่ใช่เพราะฉันห้ามไว้ ตระกูลฉินของพวกคุณก็เดือดร้อนไปแล้ว!"

เมื่อคำพูดนี้ออกมา สีหน้าของฉินไป่ซงก็มืดลง

ตระกูลฉินเทียบกับตระกูลเหวินเหรินแล้ว เทียบกับไม่ได้เลย ถ้าตระกูลเหวินเหรินทำจริงๆ ตระกูลฉินก็คงต้านไม่ได้

อย่างไรก็ตามหากตระกูลฉินต่อต้านอย่างสิ้นหวัง แม้ว่าจะได้รับความเดือดร้อนอย่างหนัก ตระกูลเหวินเหรินก็คงไม่ไปไหนอย่างแน่นอน

"แน่นอน ความจริงแล้วทางตระกูลเหวินเหรินของพวกเรายังดี พวกเราจะไม่ทำอะไรกับตระกูลฉิน ฉินไป่ซง คุณไม่ต้องรีบร้อน" คุณนายเหวินเหรินเอ่ยปากอีกครั้ง

แต่เมื่อฉินไป่ซงได้ยิน ก็รู้เลยว่าไม่ใช่คำพูดดีๆ ธรรมดาอย่างแน่นอน

"ตระกูลเหวินเหรินนี่? ยังมีตระกูลเหวินเหรินไหนอีก?" ฉินไป่ซงถาม

"ด้านอาจารย์ของเขาไง"

"อาจารย์ของเหวินเหรินจ้าวเจียงหรอ?"

ฉินไป่ซงผงะ

ว่ากันว่าอาจารย์ของเหวินเหรินจ้าวเจียงเป็นปริศนาในฝ่ายใต้มาตลอด ไม่มีใครรู้ว่าอาจารย์เขาคือใคร มีคนบอกว่าเป็นหยู่เหวินโม่ แต่หยู่เหวินโม่เป็นเพียงแค่ชื่อเท่านั้น ความจริงแล้วเขาไม่ได้มีหน้าที่สอนเหวินเหรินจ้าวเจียง อ้างว่าทักษะทางการแพทย์ของเขาไม่สามารถสอนเหวินเหรินจ้าวเจียงได้

สิ่งนี้ทำให้หลายคนตกใจมาก

มีคนพยายามตามหาคำตอบ อยากรู้ว่าคนเป็นอาจารย์ที่คอยสอนเหวินเหรินจ้าวเจียง

แต่ไม่มีคนฝ่ายใต้กล้าพูดสักคน

"อาจารย์ของเหวินเหรินจ้าวเจียงโกรธมากเมื่อได้ยินเรื่องเรื่องนี้ บอกว่าไม่ว่ายังไงก็จะทวงคืนความยุติธรรมอย่างแน่นอน ลูกชายของฉันเป็นอัจฉริยะด้านการแพทย์แผนจีนที่มีความสามารถและชาญฉลาด และอาจารย์ก็รักเขามาก เรื่องนี้อาจารย์ทนนั่งไม่ได้แล้ว ถ้าพวกเราไม่ได้ห้ามเอาไว้ เกรงว่าตอนนี้คนที่ยืนอยู่ที่นี่คงไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเขา ถ้าเขามา ฉินไป่ซง ตระกูลฉินเล็กๆ ของพวกคุณเกรงว่าจะไม่รอดแน่" คุณนายเหวินเหรินยิ้มอย่างเยือกเย็น

"อาจารย์ของจ้าวเจียง...คือใคร?" ฉินไป่ซงถามด้วยความสงสัย

"คุณเองก็รู้จักคนนี้ เขาเป็นรองคณบดีของฝ่ายใต้ คุณหลงโช!" คุณนายเหวินเหรินพูดอย่างเรียบเฉย

คำพูดนี้เหมือนสายฟ้าฟาดลงมาที่ฉินไป่ซงในทันที

"อะ..อะไรนะ?" หลงโช? รองคณบดีหลงหรอ?" ฉินไป่ซงตัวสั่น ยืนไม่มั่นคง

ฉินหลิงได้ยินเช่นนี้ หัวสมองก็ระเบิดและว่างเปล่า...