สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2184

ม่านซาหงตกใจและมองเขาด้วยความประหลาดใจ "หรือว่า...สิ่งนี้ยังสามารถกระตุ้นใช้งานได้อีกครั้ง?"

"ทีมวิจัยทางวิทยาศาสตร์ของผมได้เปลี่ยนแปลงและปรับปรุงเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับดอกบัวขาวล้างโลก พวกเขาได้เปลี่ยนอุปกรณ์อะไหล่ภายในที่แก่ออกไป และขณะเดียวกันวัสดุอุปกรณ์นาโนาที่ทันสมัยที่สุด ความแข็งแกร่งของมันเกินกว่าเวอร์ชันเก่าไปมาก ดอกบัวขาวล้างโลกนี้ไม่เพียงสามารถกระตุ้นการทำงานได้ถึงสองครั้งติดต่อกัน แต่มันยังสามารถสร้างความเสียหายและมีพลังการทำลายล้างมากกว่าเดิมถึงสิบเท่า!" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"สิบ...เท่า? นั่น...นั่นมันระดับไหนกันเชียว?" ม่านซาหงเบิกตากว้างและถามออกไปอย่างตกใจ

"พูดง่ายๆ ก็คือมันสามารถถล่มทำลายลัทธิปีศาจสวรรค์ได้กว่าครึ่ง" หลินหยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ม่านซาหงตกตะลึงอย่างมาก

เธออ้าปากค้างและเบิกตากว้างจ้องมองไปที่หลินหยางอย่างเหม่อลอยอยู่นานโดยไม่พูดอะไร

กว่าครึ่งหนึ่งของลัทธิปีศาจสวรรค์....

ไม่แปลกที่เจ้าลัทธิปล่อยหลินหยางออกมาอย่างง่ายดายขนาดนี้ และไม่แปลกที่หลินหยางไม่เกรงกลัวอะไรเลยแม้แต่นิดเดียวขณะที่เข้าไปในลัทธิปีศาจสวรรค์

มีดอกบัวขาวล้างโลกที่เพิ่มพลังอย่างแข็งแกร่งนี้อยู่ เขายังจะกังวลอะไรอีก?

หากเขาถูกบีบจนถึงขั้นสุด หลินหยางจะต้องถล่มทำลายลัทธิปีศาจสวรรค์ให้พังลงกว่าครึ่ง และสิ่งที่เจ้าลัทธิสร้างมาด้วยมือของตัวเองจะไม่สูญสลายลงในคราเดียวงั้นเหรอ?

เขาไม่จำเป็นต้องใช้กว่าครึ่งของลัทธิปีศาจสวรรค์เพื่อแลกกับชีวิตของหลินหยาง

"ดูเหมือนว่าฉันจะตกใจจนเกินเหตุไปอย่างเปล่าประโยชน์ มีสิ่งนี้อยู่ คุณก็สามารถทำให้เจ้าลัทธิหวาดกลัวได้ หมอเทวดาหลิน ฉันประเมินคุณผิดไปจริงๆ!" ม่านซาหงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แววตาของเธอเปล่งประกายอย่างแปลกประหลาด

ชายคนนี้ที่อยู่ตรงหน้า ไม่รู้ทำไมถึงทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวได้มากขนาดนี้!

"อันที่จริง....ความกังวลก็สำคัญมาก"

ขณะนี้เอง หลินหยางก็ดับไฟที่ก้นบุหรี่ลงและแสดงสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมา

"ทำไมเหรอ?" ม่านซาหงมองไปอย่างงุนงง

"เพราะความสามารถของเจ้าลัทธินั้นเกินกว่าที่ผมจินตนาการเสียอีก ผมเดาว่า...ดอกบัวขาวล้างโลกอาจจะทำอะไรเขาไม่ได้"

ม่านซาหงเงียบไม่พูดอะไรอยู่นาน จากนั้นก็พยักหน้า "ฉันอยู่ที่ลัทธิปีศาจสวรรค์มาก็หลายปี แต่ฉันเคยได้เจอเจ้าลัทธิเพียงครั้งเดียวเท่านั้น พูดตามตรง เจ้าลัทธิในความรู้สึกของฉันนั้นเปรียบเสมือนเทพเจ้า ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาที่จะกอบกู้ภูเขาและทะเลและเปลี่ยนความทรุดโทรมให้เป็นเวทมนตร์ ก่อนที่ฉันจะพบเขา ฉันเป็นอเทวนิยมมาโดยตลอด สิ่งที่ฉันคิดเกี่ยวกับลัทธิปีศาจสวรรค์นั้นเป็นเพียงกลุ่มของคนที่มีศิลปะการต่อสู้ระดับสูง แต่เมื่อฉันเจอเขา ฉันรู้สึกว่าความรู้ความเข้าใจของฉันผิดมาโดยตลอด บางทีอาจมีเทพเจ้าจริงๆ ในโลกนี้ หากมีจริง นั่นจะต้องเป็นเขาแน่ๆ..."

"คู่ต่อสู้นี้จัดการรับมือด้วยยาก และผมเองก็มีลางสังหรณ์ว่าเขาไม่มีทางยอมแพ้แต่โดยดี แม้ว่าดอกบัวขาวล้างโลกจะฆ่าเขาไม่ได้ แต่มันก็สร้างการคุกคามให้แก่เขา โดยเฉพาะเรื่องในวันนี้ได้คุกคามต่อลัทธิปีศาจสวรรค์อย่างหนักหนา....ไม่แน่ครั้งนี้ผมอาจหยุดยั้งการบุกจู่โจมเจียงเฉินของลัทธิปีศาจสวรรค์ได้สำเร็จ แต่คงมีสักวันที่ลัทธิปีศาจสวรรค์จะต้องกลับมาล้างแค้น และหากวันนั้นมาถึง จะต้องเป็นวันที่เจ้าลัทธิคนนี้เป็นคนลงมือด้วยตัวเอง!" หลินหยางฝืนยิ้มออกมา

ม่านซาหงได้ยินเข้าก็แทบอยากจะล้มทั้งยืน

"ถ้าวันนั้นมาถึงจริง...ฉัน...ฉันจะต้องตัดศีรษะของคุณทิ้งเพื่อไปขอโทษต่อเจ้าลัทธิ..." เธอกัดฟันกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด

"งั้นก็ขออวยพรให้เจ้าลัทธิของคุณยกโทษให้กับคุณด้วยก็แล้วกัน"

หลินหยางกล่าวด้วยเสียงหัวเราะพร้อมกับเหยียบคันเร่งเพื่อขับรถมุ่งหน้ากลับไปที่เจียงเฉิน

ฉยงตาวพร้อมกับเว่ยฮั่วและคนอื่นๆ ก็ต่างหนีออกจากลัทธิปีศาจสวรรค์เพื่อกลับไปยังเจียงเฉิน

การเดินทางครั้งนี้นับว่าค่อนข้างราบรื่นด้วยดี

และหลินหยางเองก็บรรลุเป้าหมายของเขาเช่นกัน

ภายในระยะเวลาอันสั้นนี้ ลัทธิปีศาจสวรรค์ไม่มีทางมาก่อเรื่องอะไรแน่นอน

ครั้งนี้จอมมารของลัทธิปีศาจสวรรค์ได้ตายลงจำนวนมาก ฉะนั้นภายในจะต้องโกลาหลอย่างมากเพราะความเสียหายอย่างหนักที่เกิดขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน