สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2191

การทำงานก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว

แม้แต่ประเทศฝูที่เป็นที่ตั้งของธารน้ำแข็งอันหนาวเหน็บก็มีคนและกลุ่มกองกำลังของหยางหัวอยู่เป็นจำนวนมาก

เพราะหยางหัวถือเป็นบริษัทที่เริ่มขึ้นจากการแพทย์และยารักษาโรค และยาที่หยางหัวผลิตขึ้นนั้นก็ได้ช่วยชีวิตของผู้ป่วยในประเทศฝูได้เป็นจำนวนมาก หม่าไห่จึงใช้โอกาสนี้เพื่อทำการเปิดตลาดในต่างประเทศและทำการจัดตั้งบริษัทสาขาในประเทศฝู

และภายในบริษัทสาขาย่อยที่ประเทศฝูนี้ก็มีคนของประเทศฝูที่เป็นพนักงานของหยางหัวอยู่มากเช่นกัน

"ประธานหลิน ทางนี้เกือบจะสำเร็จร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว ตอนนี้ก็รอให้สิ่งนั้นส่งมาถึงและทำการประกอบติดตั้ง" ชวี่เทียนวิ่งเข้ามาและกล่าว

"ดีมาก เหนื่อยหน่อยนะ!"

หลินหยางนั่งอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่บริเวณริมชานเมืองและจ้องมองดูหลุมขนาดใหญ่และสิ่งที่อยู่ในหลุมลึกนั้นอย่างจดจ่อ

"ประธานหลิน คุณไม่เร่งหน่อยเหรอ?" ชวี่เทียนเห็นหลินหยางไม่รีบร้อนอะไรก็อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมา

"การทำการวิจัยทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีนั้นไม่อาจเร่งได้ สิ่งที่เราทำได้คือเฝ้ารอเท่านั้น!" หลินหยางกล่าว

"ครับ"

ชวี่เทียนทำได้เพียงจำยอม

หนึ่งคืนที่เงียบสงบ

เช้าวันรุ่งขึ้น ทางฝั่งของธารน้ำแข็งที่หนาวเหน็บ จู่ๆ เทพอัคคีก็รู้สึกถึงลางไม่ดีและยิ่งรู้สึกหงุดหงิดใจมากขึ้นเรื่อยๆ

"เข้ามาที่นี่!" เทพอัคคีร้องเรียกเสียงดัง

ลูกศิษย์คนหนึ่งได้วิ่งเข้าไป

"อาจารย์มีอะไรให้รับใช้เหรอครับ?"

"บอกฉันเดี๋ยวนี้ว่าทางฝั่งริมทะเลสาบสถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?"

"อาจารย์ หลังจากที่หมอเทวดาหลินทำการปักหลักแล้วก็ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เกิดขึ้นเลยครับ ผู้พิทักษ์ซิวหลัวเสวี่ยทั้งเจ็ดก็ยืนอยู่ที่ริมทะเลสาบโดยไม่ขยับไปไหน และหมอเทวดาหลินเองก็นั่งอยู่ในกระโจมโดยที่ไม่ออกมาเลย!" ลูกศิษย์คนนั้นกล่าว

"หมอเทวดาหลินเขาคิดจะทำอะไรกันแน่?" เทพอัคคีจดจ่อกับความคิดของเขาและจากนั้นก็ถามอีกว่า "ตอนนี้คนของเราแอบดักซุ่มจับตาดูพวกเขาอยู่ที่ไหน?"

"ห่างออกไปสิบห้าไมล์ครับ หากเข้าใกล้มากเกินไป เกรงว่าจะถูกผู้พิทักษ์ซิวหลัวเสวี่ยรู้ตัวเอาได้"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน