ผู้อาวุโสหัวล้านตกตะลึงอย่างมาก
ทำไมพลังปราณหยางบริสุทธิ์ของเขาจึงถูกหลินหยางทำลายลงอย่างง่ายดาย
เขารู้สึกว่างเปล่า แต่เขาไม่กล้าคิดอะไรมาก จากนั้นก็ยกมือขึ้นทันทีและเหวี่ยงไปที่หลินหยางเพื่อพยายามบังคับให้เขาถอยกลับมา
แต่หลินหยางมีสายตาที่เฉียบคมและมือที่รวดเร็ว เขาคว้าข้อมือและหักมันทันที
แกร่ก!
เสียงคมชัด
ข้อมือของชายชราหลุดออกโดยตรง
ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสทำให้เขาเหงื่อตก แต่เขาไม่ได้ถูกรบกวนจากความเจ็บปวด ทว่ากลับเร่งกระตุ้นพละกำลังทั้งหมดของเขาทันทีเพื่อให้ออกจากร่างกาย และพุ่งเข้าหาหลินหยาง
แต่ถึงกระนั้น หลินหยางก็ไม่สามารถถูกบีบให้ล่าถอยได้
การปะทุของพละกำลังที่พุ่งเข้าใส่ร่างของหลินหยางอย่างรุนแรง แม้เสื้อคลุมของเขาก็พลิ้วไหวจนเกิดเสียง แต่ก็ยังไม่สามารถทำให้เขาสั่นได้เลย
ทันใดนั้น ผู้อาวุโสหัวล้านก็เข้าใจว่าความแข็งแกร่งของชายคนนี้ต้องเหนือกว่าของเขามาก!
ถ้าไม่ใช่เพราะผงแมลงดูดพลังที่สูดเข้าไปคอยช่วย เกรงว่าเขาคงถูกอีกฝ่ายจัดการไปนานแล้ว
จะต่อสู้ต่อไปไม่ได้แล้ว!
จำเป็นต้องหนี!
ไม่อย่างนั้นเกรงว่าต้องจบชีวิตลงที่นี่แน่!
ชายชรากัดฟัน จู่ๆ ก็กระชากข้อมือตัวเองออก แล้วถอยออกไปอย่างบ้าคลั่ง
หักข้อมือลงอย่างซึ่งหน้า!
โหดเหี้ยมมาก!
"น้องรอง! ไปกันเถอะ!" ชายชราหัวล้านตะโกนเรียก
ชายชราผมยาวที่อยู่ตรงนั้นกลับมามีสติสัมปชัญญะ และเมื่อเขาเห็นชายชราหัวล้านในสภาพน่าสังเวชเช่นนั้น เขาก็วิ่งหนีไปเช่นกัน
แต่....ก็สายไปเสียแล้ว
มีเสียงคำรามดังขึ้นจากทุกทิศทุกทางบนเกาะไป๋จี๋
ทันทีที่ทั้งสองหนีออกไป พวกเขาก็หยุดกะทันหัน
และพวกเขาก็เห็นกลุ่มทหารนอกเกาะไป๋จี๋
รถถังและปืนใหญ่ทุกชนิดมุ่งมาทางฝั่งนี้ และปืนหลายหมื่นกระบอกก็เล็งไปที่ทั้งสองคน
อาวุธปืนและเครื่องกระสุนในมือของทหารเหล่านี้ทำขึ้นเป็นพิเศษ ซึ่งเป็นอันตรายต่อนักศิลปะการต่อสู้อย่างมาก
แม้ว่าความแข็งแกร่งของทั้งสองจะเพิ่มขึ้น แต่โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะอยู่รอดได้เมื่อเผชิญกับการโจมตีและการทิ้งระเบิดที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้
"แย่แล้ว"
ชายชราหัวล้านพึมพำ
มีเสียงไออย่างอ่อนล้าดังออกมาจากในห้องที่อยู่ข้างหลังของทุกคน
ทุกคนต่างตกใจและหยุดการกระทำของทุกคนพร้อมกับหันไปมองในห้อง
"เสียงนี้...หรือว่า?"
มู่เทียนหยวนและคนข้างๆ มองหน้ากัน
"สามีของฉัน!"
หญิงชราดีใจจนน้ำตาไหลพร้อมกับรีบเข้าไปในห้อง
จากนั้นก็เห็นว่าชายชราที่นอนอยู่บนเตียงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา
ทุกคนต่างดีอกดีใจอย่างมาก
"ผู้บัญชาการฟื้นแล้ว ผู้บัญชาการฟื้นแล้ว!"
"ดีมากเลย! ดีเยี่ยมเลย! ผู้บัญชาการฟื้นแล้ว! !"
ทุกคนต่างร้องตะโกนด้วยความดีใจ
บรรดาทหารที่อยู่ข้างนอกได้ยินเข้าก็ต่างพากันโห่ร้องด้วยความดีใจ
ทำให้เกาะไป๋จี๋เกิดความโกลาหลขึ้นไปทั่วทุกบริเวณ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...