สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2643

เมื่อเห็นหลินหยางถูกเข็มทิ่มแทง คนของสำนักชิงเซวียนรวมถึงอ้ายหร่านต่างพากันตกใจ

ดวงตาของอ้ายหร่านเบิกกว้าง

ถูกเข็มโลหิตกว่าร้อยเล่ม?

หลินหยางคง...ต้องแย่แน่?

คราวนี้เขาต้องแย่แน่ๆ

ความหวังสุดท้ายของทุกคนได้ถูกทำลายลงแล้ว

"ฮึๆ ทำไม? คนโง่! เข็มโลหิตของฉันเป็นยังไงบ้าง?" ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋จ้องมองหลินหยางอย่างเย็นชาและไม่แยแส

"ไม่ยังไง!"

หลินหยางกวาดสายตามองเข็มโลหิตบนร่างกายและกล่าวอย่างเฉยเมย

"ไม่เป็นอะไร? ฮึๆ เข็มโลหิตเพียงเข็มเดียวของฉันก็สามารถทำให้คนธรรมดากลายเป็นเลือดได้ ตอนนี้แกถูกเข็มของฉันทิ่มแทงกว่าร้อยเข็ม แม้ว่าแกจะมีร่างที่น่าทึ่งหรือมีร่างเทพยุทธอยู่ แต่ด้วยความแข็งแกร่งนับร้อยของเข็มโลหิตของฉัน ร่างกายของแกจะค่อยๆ ผุกร่อนลงช้าๆ และสุดท้ายก็จะตายไป! ฮ่าๆๆ...."

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋หัวเราะชอบใจ

แต่วินาทีต่อมา หลินหยางก็ขยับร่างกายพร้อมกับหยิบเข็มโลหิตเหล่านั้นออกจากตัว

รอยยิ้มของปรมาจารย์เสวี่ยอู่แข็งทื่อทันที

"เป็นไปได้ยังไง?" เขาเบิกตากว้างและรู้สึกเหลือเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เข็มโลหิตเหล่านี้เมื่อทิ่มแทงเข้าสู่ร่างกายของคนแล้วจะเชื่อมต่อเนื้อเยื่อใต้ผิวหนังและแม้แต่เส้นเลือดของร่างกายมนุษย์ทันที เป็นไปไม่ได้ที่จะดึงออกง่ายๆ หากดึงออกอย่างแรง เข็มโลหิตจะฉีกจนเกิดเป็นเศษเนื้อชิ้นใหญ่

แต่หลินหยางกลับดึงเข็มโลหิตออกมาอย่างง่ายดาย....

ถ้าเขาไม่ได้เห็นมันด้วยตาของเขาเอง ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋คงคิดว่าเขากำลังฝันไปแน่ๆ

ทันใดนั้นเขาสังเกตเห็นบางอย่างและรีบเงยหน้าขึ้น

จากนั้นก็เห็นว่าตำแหน่งของเข็มโลหิตทั้งหมดนั้นดูผิดปกติอย่างมาก!

เข็มโลหิตเหล่านี้ล้วนโดนจุดชีพจรตายของหลินหยางทั้งสิ้น

"อะไรกัน? นี่คือ...การฟื้นคืนชีพหลังถูกฆ่า? ?"

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋นึกขึ้นได้ทันที

ที่แท้หลินหยางได้ปรับสภาพร่างกายของตัวเองก่อนที่จะถูกเข็มโลหิตทิ่มแทง เพื่อให้จุดชีพจรตายรับเข็มโลหิตเหล่านี้เอาไว้

หากเป็นจุดชีพจรตายทั่วไปถูกเข็มโลหิตนี้เข้าไป ผู้ที่ถูกเข็มโลหิตคงอาการสาหัสถึงขั้นตายได้

แต่เข็มโลหิตนี้เดิมทีก็รุนแรงมากและสอดคล้องกับคุณลักษณะของจุดชีพจรตาย คล้ายกับผลของการต่อสู้ด้วยพิษ ผลก็คือ เข็มโลหิตไม่เพียงไม่มีผลต่อหลินหยางเท่านั้น แต่ยังไม่สามารถเชื่อมต่อผิวหนังของหลินหยางได้ ทำให้สามารถดึงออกได้อย่างง่ายดาย!

เวลานี้ ในที่สุดผู้นำสำนักชิงเซวียนก็ตระหนักว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาน่ากลัวเพียงใด!

"ผมเคยพูดไปแล้วว่าเข็มโลหิตของคุณต่ำเกินไป คิดจะทำอะไรผมละก็คงไม่สำเร็จแน่! น่าเสียดายที่ผมใจดีและไม่สามารถสังเวยชีวิตของคนที่ยังมีชีวิตได้ ไม่งั้นหากผมได้ฝึกฝนเข็มโลหิตนี้ อย่าว่าแต่เข็มโลหิตแปดทิศเลย แม้แต่เข็มโลหิตไท่ชางก็ไม่เป็นปัญหา!" หลินหยางพูดอย่างเย็นชา

"สารเลว!"

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋โกรธมาก

เขาจะทนถูกคนที่อายุน้อยกว่าเขาเหยียดหยามได้อย่างไร?

ทุกคนตกใจและหวาดกลัวเมื่อเห็นเขา แต่คนๆ นี้กลับไม่เปลี่ยนแปลง เขายังคงอวดดี!

"ฉันสาบานว่าจะทุบศพของแกเป็นพันชิ้น! ฉันจะทุบกระดูกของแกให้เป็นเถ้าถ่าน! ฉันจะฆ่าแกโดยไม่เหลือซากเลย! !"

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋คำรามพร้อมกระตุ้นเข็มโลหิตจำนวนมากอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง และโจมตีหลินหยางอย่างบ้าคลั่ง

เข็มโลหิตบินออกไปเหมือนสายฝนที่ปั่นป่วนในอากาศ รวมตัวกันไปที่ร่างของหลินหยาง

อย่างไรก็ตาม หลินหยางได้บิดร่างกายอีกครั้งโดยใช้จุดชีพจรตายเพื่อรับเข็ม

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างกายของเขาก็ถูกแทงเหมือนเม่น

แต่เข็มเงินทั้งหมดตกลงบนจุดชีพจรตาย และไม่มีเข็มโลหิตใดที่สามารถคุกคามหลินหยางได้

ปรมาจารย์เสวี่ยอู๋รู้สึกตกตะลึง

อ้ายหร่านและแม้แต่คนของสำนักชิงเซวียนต่างก็ตกตะลึง

"วิธีการสกปรก น่ารังเกียจที่สุด! แต่ผมคงไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียวไปตลอด เข็มโลหิตนี้เหรอ ผมไม่มีทักษะนี้หรอก แต่ผมรู้ทักษะเข็มอีกอย่างหนึ่ง!"

หลินหยางดึงเข็มโลหิตออกพร้อมกับยกมือขึ้นกระตุ้นพลังปราณ

วูบ!

ลมบ้าหมู่ลึกลับได้หมุนวนอย่างปั่นป่วนในฝ่ามือของเขา

เวลาผ่านไป เข็มพลังปราณสีน้ำเงินจำนวนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน