สถานที่นั้นเงียบสนิท
ทุกคนมองที่โต๊ะด้วยสายตาเบิกกว้าง
เห็นเพียงพวกหนานเฟิงนั่งล้อมโต๊ะ เนื่องจากโต๊ะมีลักษณะกลม ดังนั้นทุกคนจึงหันหลังให้คนของภูเขาคุนเผิง
เมื่อมองไปที่มุมที่ชายจากภูเขาคุนเผิงยืนอยู่ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้เขาออกจากตำแหน่งนั้น เว้นแต่หนานเฟิงและคนอื่นๆ จะหันกลับมา
แต่ถ้าเขาหันกลับมา ไม่เพียงแต่การเคลื่อนไหวจะใหญ่โตเท่านั้น แต่คนจำนวนมากยังมองเห็นได้ และเป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำให้เขาสะดุด
จากนี้จะเห็นได้ว่า ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องโกหกของชาวภูเขาคุนเผิง
“นายช่วยแสดงการถูกคนหันหลังให้นายสะดุดขานายให้พวกเราดูได้ไหม?” หลินหยางถาม จ้องมองไปที่ชายคนนั้น
"ฉัน...ฉัน..."
ชายคนนั้นอ้าปากละพูดไม่ออกชั่วขณะ
“โหวซาน!”
ตู๋กูหวยตะโกนด้วยใบหน้ามืดมน
“คุณชายหวย!”
โหวซานสั่นสะท้านไปทั้งตัว รีบก้าวไปข้างหน้าเรียกอย่างเสียงเบา
"กลายเป็นว่าคนของแกเป็นคนสร้างปัญหา! โหวซาน! พวกแกกล้าดีมาก! พวกแกยังมาสร้างปัญหาที่นี่โดยที่รู้ว่าตระกูลตู๋กูของเราได้ตั้งรกรากในเมืองเซวียนฮวา! ทำไม? พวกแกคือดูถูกตระกูลตู๋กูของเรางั้นหรือ?" ตู๋กูหวยพูดอย่างเย็นชา
"คุณชายหวย ความจริงแล้วฉันก็ไม่รู้ ฉันก็ไม่เห็นว่าเรื่องมันเป็นมายังไง ต้องเป็นคนๆ นี้ที่จงใจยั่วยุให้สำนักชิงเซียน ถึงได้มาก่อเรื่องเช่นนี้! ฉันจะลงโทษเขาอย่างรุนแรงอย่างแน่นอน! จะลงโทษเขาอย่างรุนแรงอย่างแน่นอน!" โหวซานพูดอย่างกระวนกระวายใจ แต่โยนความผิดไปที่บุคคลนั้น
“หยุดพูดเรื่องไร้สาระ คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!”
ตู๋กู่หวยตะโกนด้วยความโกรธ
ทุกคนจากภูเขาคุนเผิงคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตกใจ ตัวสั่น ไม่กล้าพูดอะไรกลับ
"มานี่ ตบปากทุกคนคนละร้อยที จากนั้นโยนออกจากเมืองเซวียนฮวา! จากนี้ไป อย่าปล่อยให้คนพวกนี้ปรากฏตัวต่อหน้าฉันอีก มิฉะนั้นจะถูกฆ่าโดยไม่มีข้อยกเว้น! เข้าใจไหม" ตู๋กูหวยตะโกน
"ครับ!"
หลังจากพูดจบ ยอดฝีมือหลายคนจากตระกูลตู๋กูก็ก้าวมาข้างหน้าและเริ่มสะบัดตบใส่โหวซานและคนอื่นๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...