สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2759

การเผชิญหน้าต่อสู้ มันเปลืองแรงไม่เป็นผลดี

เมื่อเป็นแบบนี้ ก็ไม่สู้เขาทำให้หลินหยางหมดพลังไปก่อน พอหมดแรงแล้ว เขาจะจัดการหลินหยางได้ง่ายขึ้น

เมื่อรู้จุดมุ่งหมายของฝ่ายตรงข้าม หลินหยางเลยป้องกันมากขึ้น

และคนที่อยู่รอบนอก เมื่อเห็นหลินหยางสูญเสียพลังมากขึ้น จึงเกรียวกราวกันสักพักหนึ่ง

“คนคนนี้….เก่งจริงๆ!”

“เขาเป็นใครกันแน่? คิดไม่ถึงว่าจะเอาเปรียบได้? จะต้องรู้ด้วยนะว่าเสินกงชางยังไม่สามารถเอาเปรียบคนนอกดินแดนได้เลย!”

“ดินแดนแห่งความเงียบและความตายของพวกเรามีเสือหมอบมังกรแอบจริงๆ ดูอย่างนี้แล้วคนนอกดินแดนแย่ละ!”

“เหอะ นั่นสิ ถ้าปล่อยให้คนนอกดินแดนแย่งชิงการเป็นหัวหน้าไปได้ พวกเราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? ตอนนี้ยอดฝีมือออกโรงสั่งสอนคนนอกดินแดน พวกเราจะต้องเชียร์เขาถึงจะถูก!”

“ใช่ ! ท่านผู้นี้ สู้ๆ!”

“จะต้องชนะให้ได้นะ!”

“ให้บทเรียนคนนอกดินแดนดูสักตั้ง!”

เสียงคนร้องตะโกนขึ้นเพื่อให้กำลังใจชายหนุ่ม

คนของสำนักชิงเซวียนโกรธจนต้องกัดฟันกรอด

“คนพวกนี้ ก่อนหน้านี้ยังเออออห่อหมก บอกว่าล่วงเกินท่านหลินหยาง และยังบอกจะขอโทษท่านหลินหยางด้วยตัวเองอยู่เลย ตอนนี้กลับไปสนับสนุนคู่ต่อสู้ท่านหลินหยาง! ไร้ยางอายจริงๆ!”หนานเฟิงพูดด้วยความเดือดดาล

“มีบางคนก็เป็นแบบนี้ ไม่ต้องสนใจหรอก”

อ้ายหร่านพูดพึมพำ แต่ความกังวลใจในแววตายิ่งเพิ่มมากขึ้น

เพราะตอนนี้เธอเห็นจุดเด่นของชายหนุ่มผู้นี้แล้ว และก็เดาที่มาที่ไปของเขาได้ด้วย

ตอนนี้เธอหวังแค่ว่าให้ตัวเองทายผิด

ไม่อย่างนั้น สถานการณ์จะต้องวุ่นวายมากแน่นอน

เวลาเดียวกัน หลินหยางเห็นรอยเข็มที่อยู่บนตัวของตัวเอง ก้นบึ้งหัวใจของเขาก็ยิ่งรู้สึกคุ้นเคยขึ้นมา

เขาเงยหน้าขึ้น มองชายหนุ่มเหมือนคิดอะไรอยู่ จากนั้นพูดว่า“คุณ…คือคนของตำหนักเทียนเสินใช่ไหม?”

“ดูออกแล้วใช่ไหม? ก็ไม่โง่นิ!”

ชายหนุ่มยิ้มอย่างราบเรียบ จ้องหลินหยางด้วยท่าทางเย็นชา

“ผมนึกว่าตำหนักเทียนเสินไม่สนใจการแข่งขันนี้ ไม่เคยคิดเลยว่าจะส่งคนมาร่วมการแข่งขัน แต่จากอายุของนักปราชญ์เย่เหยียนของพวกคุณ เขามีคุณสมบัติเข้าร่วมการแข่งขันนี้ ทำไมเขาถึงไม่มาเองล่ะ กลับส่งคุณมาเองนี่นะ?”หลินหยางถามอย่างราบเรียบ

นักปราชญ์เย่เหยียนอายุเพียงพอ พรสวรรค์และฝีมือของเขาสามารถพูดได้เลยว่าน่ากลัวกว่าทุกคนที่หลินหยางเจอมา

ถ้านักปราชญ์เย่เหยียนต้องการเข้าร่วมการแข่งขันนี้ หลินหยางก็จะพิจารณาอีกครั้งว่าตัวเองจะเข้าร่วมดีไหม

ถึงยังไงตอนนี้หลินหยางกับเย่เหยียนก็ยังห่างไกลกันมาก

“เหอะ ผู้นำของผมจะมาเข้าร่วมการแข่งขันเล็กๆนี้ได้ยังไง? ที่ผมมาไม่ใช่คำสั่งของท่านผู้นำ แต่ผมตัดสินใจมาเอง”ชายหนุ่มพูดอย่างราบเรียบ

“คุณตัดสินใจเอง?”

“คนนอกดินแดน คุณกล้าหาญแบบนี้ กล้าดันทุรังเข้าตำหนักเทียนเสินของผม โทษมหันต์นัก ถึงแม้ผู้นำของผมจะให้คุณมีชีวิตต่ออีกหน่อย แต่ผมไม่ยอม ผมรู้ การที่คุณมาการแข่งขันนี้คือต้องการลากตระกูลมีอำนาจมาต่อต้านตำหนักเทียนเสินอย่างแน่นอน! แต่น่าเสียดาย คุณปรารถนาผิดที่ละ วันนี้ผมจะจับเป็นคุณเป็นมอบให้ผู้นำผม! เพื่อให้ท่านผู้นำมีความสุข!”

ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง แต่เมื่อพูดถึงเย่เหยียน นัยน์ตาของเขาก็ทอประกาย

ชัดเจนว่าชายหนุ่มผู้นี้เคารพเย่เหยียนมาก

หลินหยางไม่ได้ตอบโต้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน