ฮั่วเจี้ยนกั๋วลังเล พยักหน้าพูด: "ใช่ ชายคนนี้มาที่สำนักฉางหวู่ของพวกเรา และฉงฉางไป่บอกให้พวกเราพาเขาไปเปิดหูเปิดตาที่ลัทธิฉงจง พวกเราเลยพามา แต่ชายคนนี้ไม่เชื่อฟัง สำนักฉางหวู่ของพวกเราไม่เกี่ยวอะไรกับเขา!"
ในเวลานี้ฮั่วเจี้ยนกั๋วแค่อยากจะเคลียร์ความสัมพันธ์กับเขา
แน่นอนนอนเหนือจากนั้นแล้วเขาไม่อยากให้หลินหยางได้ตามใจอยาก ถ้าเด็กนี้เป็นหมอเทวดาหลินจริงๆ ทำไมตัวไม่เปิดโปงเขาหล่ะ
แต่...เขาไม่เชื่อไง!
แต่เมื่อคำพูดนี้ของเขาออกมา หลายคนก็ส่งเสียงอุทานเบาๆ ออกมา
"ใช่!"
"ชายคนนี้...คือหมอเทวดาหลินอย่างแน่นอน!"
เสียงดังออกมา
ฮั่วเจี้ยนกั๋วอึ้ง
ฮั่วอ้าวรีบร้อน: "นี่ พวกคุณได้ยินที่พ่อผมพูดไหม? เขาจะเป็นหมอเทวดาหลินได้ยังไง พวกคุณโง่รึเปล่า?"
"คนที่โง่คือคุณหล่ะมั้ง!" แขกข้างๆ หัวเราะเยาะเย้ย: "สำนักฉางหวู่ของพวกคุณยังไม่ได้รับข้อมูลใช่ไหม? ฝ่ายใต้ของฉงฉางไป่ไม่เหลือแล้ว!"
"อะไรนะ?"
ฮั่วเจี้ยนกั๋วและฮั่วอ้าวสองพ่อลูกอึ้ง
"อีกทั้งคนที่ทำลายฝ่ายใต้ตามที่ว่ากันคือหมอเทวดาหลิน ตอนนี้ทั้งฝ่ายใต้ทำงานให้กับหมอเทวดาหลินแล้ว แม้ว่าฉงฉางไป่จะเป็นประธานของฝ่ายใต้ แต่เขาก็ไม่เคยรับศิษย์เลย นี่คือสิ่งที่ทุกคนรู้ จู่ๆ ตอนนี้มีคนที่อ้างตัวเองว่าเป็นศิษย์ของฉงฉางไป่มาหาพวกเรา เขาไม่ใช่หมอเทวดาหลิน...แล้วจะเป็นใครได้? แล้วมีใครที่มีอำนาจขนาดสามารถทำให้ฉงฉางไป่ออกหน้าได้? พวกคุณไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หรอ?" แขกคนนั้นพูดต่อ
เมื่อคำพูดนี้กระจายออกมา สีหน้าของสองพ่อลูกก็ซีดลง ยืนไม่มั่นคง
สำหรับคนสำนักฉางหวู่ ใบหน้าของพวกเขามืดมนแล้ว มีคนตัวสั่น
เมื่อนึกถึงเรื่องที่พวกเขาทำกับหลินหยางก่อนหน้านี้ พวกเขาก็รู้สึกเสียใจและกลัวอย่างมาก
คนของสำนักฉางหวู่สร้างความรู้สึกแย่ๆ ต่อหลินหยาง ในความคิดของเขา ฮั่วอ้าวเป็นแค่ไอแค่ตัวตลกเท่านั้น
"ยังไม่ตอบคำถามของผม!" หลินหยางจ้องไปที่เหวินไห่ด้านหน้า พูดอย่างไร้อารมณ์
"เอ่อ...ผม..."
เหวินไห่อ้าปาก ตัวสั่นอย่างรุนแรง แต่กลับไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
อย่างไรก็ตามในเวลานี้ ยิงโพหล้างข้างๆ จู่ๆ ก็วางแก้วเหล้า ตะโกนอย่างเรียบเฉย: "หมอเทวดาหลิน อย่าทำให้เหวินไห่ลำบาก ผมเป็นคนทำร้ายลั่วเฉียนเอง"
"หืม?"
สายตาของหลินหยางหันไปมองยิงโพหล้าง
เห็นเขาเทเหล้าให้ตัวเองอย่างสบายใจ จิบแล้วมองหลินหยางอย่างนิ่งสงบ: "มือของเธอผมก็เป็นคนเหยียบเอง และผมเป็นคนที่บีบบังคับให้เธอโดดจากที่สูงขนาดนั้นด้วย ไม่เกี่ยวอะไรกับเหวินไห่ ปล่อยเขาไปเถอะ"
"คุณชายยิง..." เหวินไห่มีสายตาที่ซับซ้อน
"ดี"
หลินหยางพยักหน้า ปล่อยมือ เดินไปทางยิงโพหล้าง
เดินอย่างมีอำนาจ!
การเคลื่อนไหวนี้ทำให้คนลัทธิฉงจงหน้าถอดสี
ขวางเขาเอาไว้!
อาวุโสลัทธิฉงจงคนหนึ่งตะโกนออกมา
ศิษย์ทั้งหลายเข้ามาเรียงแถวเป็นกำแพงคนโดยไม่สนใจใดๆ ขวางหลินหยางเอาไว้
"หมอเทวดาหลิน ผมบอกคุณให้ ตัวตนของคุณชายยิงไม่ธรรมดา ใครทำร้ายเขา อย่าว่าแต่หมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินเลย แม้ว่าจะเป็นเทพเจ้าจากไหนก็ไม่สามารถทำอะไรคุณชายยิงได้ ไม่เช่นนั้นก็จะไม่มีใครช่วยคุณได้!" เหวินไห่เดินเข้ามาพูดอย่างเย็นชา
คนลัทธิฉงจงที่เหลือก็แสดงความมุ่งมั่นเช่นกัน
พวกเขามีความกลัวต่อหลินหยางมาตลอด แต่ไม่คิดว่าหลินหยางจะกล้าทำอะไรยิงโพหล้าง คนเหล่านี้จึงตอบสนองอย่างไม่ลังเล
ดูเหมือนว่าตัวตัวตนของยิงโพหล้างจะไม่ธรรมดาจริงๆ!
"ทำไม? หมอเทวดาหลิน ตอนนี้น่าจะโกรธมากใช่ไหม? แค่ว่า...จะทำอะไรผมได้? อยากจะทำอะไรผม?"
ยิงโพหล้างพูดอย่างเฉยเมยด้วยความสงบในดวงตาของเขา
บางทีลั่วเฉียนและหมอเทวดาหลินนี้อาจทำให้วันนี้ทั้งวันน่าสนใจขึ้นมาหน่อย...
"ถอยไป"
หลินหยางพูดออกมาในเวลานี้
"หมอเทวดาหลิน ไม่ได้ยินที่พวกเราพูดหรอ?"
"ผมว่าคุณบ้าไปแล้ว"
คนรอบๆ ต่างแปลกใจ
แต่หลินหยางไม่สนใจ
วันนี้เขามาเพื่อแก้แค้น เทพเจ้าที่ไหนก็มาขวางไม่ได้
เขาไม่พูดอะไรอีกต่อไป หยิบเข็มเงินออกมาสองเข็ม ฝังไปที่ร่างกายและเดินไปด้านหน้า
ทันใดนั้น คนรอบข้างก็เงียบ
คนก่อนหน้านี้ที่เขาเจอเทียบกับคนที่นี่ไม่ได้เลย
"น่าสนใจ น่าสนใจ..."
หลินหยางยิ้มออกมา
มีความโหดร้ายในรอยยิ้มนั้น
คนรอบข้างงง
"ชายคนนี้เป็นอะไรไป?"
"หมอเทวดาหลินคงจะไม่ใช่ว่าได้รับการกระตุ้น สมองเลยมีปัญหาไปมั้ง?"
"อาจจะเป็นไปได้ ยังไงราชากระบี่ยังยอมที่จะออกหน้า แม้ว่าหมอเทวดาหลินจะหนุ่มและมีความสามารถ แต่เมื่อเทียบกับราชากระบี่แล้ว ก็ยังแย่กว่าเยอะ..."
แขกทุกคนต่างถกเถียงกัน
เหวินไห่ยิ้ม ตะโกนใส่หลินหยาง: "หมอเทวดาหลิน คุณไม่ได้ยินที่คุณชายยิงพูดหรอ? ยังไม่ทำอีก นี่เป็นโอกาสเดียวของคุณนะ"
"ใช่ หมอเทวดาหลิน รีบเถอะ!" อาวุโสลัทธิฉงจงข้างๆ พูด
"ถ้าเสียโอกาสครั้งนี้ไป ลัทธิฉงจงของพวกเราช่วยคุณไม่ได้นะ!" อาวุโสอีกคนพูดออกมา
"หมอเทวดาหลิน คุณยังหนุ่ม อย่ากังวลเรื่องอะไรเหล่านี้เลย เข้าไปเถอะ"
"หมอเทวดาหลิน?"
...
คนที่พูดมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่หลินหยางกลับส่ายหน้า: "เหมือนว่าคนที่ผมจะแก้แค้นในครั้งนี้จะไม่ใช่แซ่ยิงอย่างเดียวสินะ"
เย่อหยิ่งแค่ไหน!
"อวดดี!"
"ไอคนแซ่หลิน! เย่อหยิ่งจริงๆ!"
"เฮอะ คุณชายยิงให้โอกาสคุณแล้วยังไม่เห็นค่าหรอ? งั้นก็อย่ามาโทษพวกเราละกัน!" เหวินไห่รำคาญ โบกมือโดยตรง
ลัทธิฉงจงรอบๆ เข้ามาล้อมหลินหยางเหมือนเดิม
ไม่ใช่แค่ศิษย์ด้วย
ครั้งนี้...แม้แต่อาวุโสยังเข้ามาร่วม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...