สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 299

"คุณผู้หญิงเฉียนโม่สวัสดี!"

หลินหยางยื่นมือไปจับ

มือของผู้หญิงนั้นเย็นชาและบอบบาง แต่มีพลังที่อธิบายไม่ได้

ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้หรอ?

หลินหยางครุ่นคิด แต่ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าหรือส่งเสียงใดๆ เอ่ยปาก: "ไป่ซงบอกว่าคุณผู้หญิงเฉียนโม่รู้หรอว่าที่ไหนมีดอกเหอหลิง ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องจริงไหม?"

"แน่นอนเรื่องจริง" เฉียนโม่พยักหน้า: "ฉันนเห็นข้อมูลที่ฉินไป่ซงประกาศบนเว็ปไซต์ ขอซื้อดอกเหอหลิงหรือตามหาเบาะแส ฉันเลยมาที่นี่ คุณฉินบอกว่าแค่ฉันบอกข่าวคราว ก็จะให้เงินกับฉันหนึ่งลเาน นี่คงไม่ใช่เรื่องโกหกใช่ไหม?"

"แน่นอน แต่พวกเราต้องมั่นใจก่อนว่าดอกกเหอหลิงนั่นเป็นของจริง" หลินหยางพูด

"อาจารย์ เชื่อถือได้ คุณผู้หญิงคนนี้บอกข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับดอกเหอหลิง ซึ่งเหมือนกับที่คุณพูด" ฉินไป่ซงข้างๆ รีบบอก

เนื่องจากข้อมูลเกี่ยวกับคำขอซื้อดอกเหอหลิงถูกเผยแพร่บนอินเทอร์เน็ต ฉินไป่ซง ได้รับข้อความส่วนตัวหลายร้อยข้อความทุกวันซึ่งทั้งหมดเกี่ยวกับดอกเหอหลิง แต่ไม่มีข้อความใดเป็นความจริง แค่ครั้งนี้อันเดียวที่ฉินไป่ซงเชื่อ

"โอเค ถ้าอย่างงั้นรู้ไหมว่าที่ไหนมีดอกเหอหลิง งั้นพวกเราไปหาตอนนี้กันเถอะ" หลินหยางพยักหน้า

"คุณหลิน ที่ดอกเหอหลินอยู่นั้นค่อนข้างพิเศษ ถ้าต้องการ เกรงว่าจะยากหน่อย" เฉียนโม่ส่ายหน้า

"ดอกเหอหลิงอยู่ที่ไหน?" หลินหยางขมวดคิ้วถาม

"ทั้งเมืองจีน จะมีสถานที่เก็บดอกไม้แปลกๆ กี่แห่งกัน? แน่นอนว่ามันต้องเป็นบ้านโอสถฉี!" เฉียวโม่พู

"บ้านโอสถฉี?" ฉินไป่ซงผงะ

หลินหยางเช่นกัน

บ้านโอสถฉีคือที่ไหน เขารู้ อีกทั้งไม่นานก่อนหน้านี้ เขายังได้ติดต่อกับบุคคลสำคัญของบ้านโอสถฉี

หมิงหยู!

"ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับบ้านโอสถฉีอยู่ ว่ากันว่าสถานที่นั้นสามารถกล่าวได้ว่าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของการแพทย์แผนจีน ยาสมุนไพรจีนจำนวนมากที่กล่าวถึงในหนังสือยาจีนโบราณที่หาไม่พบสามารถหาซื้อได้ที่นั่น แต่ฉินไป่ซงเคยส่งคนไปที่บ้านโอสถฉีเพื่อถามหาซื้อดอกเหอหลิงแล้ว พวกเขาบอกกับพวกเราว่าไม่มี คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า?" หลินหยางถาม

"ฉันไม่ได้เข้าใจผิด บ้านโอสถฉีมีดอกเหอหลิงจริงๆ คุณหลิน คุณเองก็รู้ว่าดอกเหอหลิงมีค่าแค่ไหน พูดตามตรงถ้าใช้เงินไปซือดอกเหอหลินนี่คงจะไม่สมเหตุสมผลเลย เพื่อที่จะไม่ทำให้คนอื่นขุ่นเคือง บ้านโอสถฉีจึงต้องปฏิเสธฉินไป่ซง" เฉียนโม่ยักไหล่

"แล้วคุณรู้ได้อย่างไรว่าบ้านโอสถฉีมีดอกเหอหลิง?" หลินหยางโน้มตัวเข้าไปถาม

สิ่งนี้น่าสงสัยอย่างยิ่ง

แม้แต่ฉินไป่ซงยังไม่รู้เรื่องนี้ ผู้หญิงคนนี้กลับรู้ นี่เป็นปัญหาอย่างเห็นได้ชัด

เฉียนโม่ลังเลสักพักและถอนหายใจ: "เรียบง่ายอย่างมาก เพราะฉันเป็นหนึ่งในแขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญของบ้านโอสถฉี"

"แขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญหรอ?"

ทั้งสองคนผงะ

ใช่ แขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญ! พรุ่งนี้ บ้านโอสถฉีจะจัดการแข่งขันเพื่อประมูลยา และดอกเหอหลิงนั่นก็เป็นรางวัลสำหรับแชมป์การแข่งขัน ฉันคิดว่าคุณสองคนน่าจะรู้ถึงประสิทธิภาพของดอกเหอหลิงดีกว่าฉัน บ้านโอสถฉีกำลังวางแผนที่จะวางรากฐานและเตรียมพร้อมสำหรับเจ้าของบ้านคนต่อไป และดอกเหอหลิงยังใช้สำหรับการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของเจ้าของบ้านคนต่อไปด้วย! ถ้าพวกคุณสองคนต้องการดอกเหอหลิงจริงๆ ฉันแนะนำว่าให้รีบเคลื่อนไหวหน่อย ถ้าผ่านพรุ่งนี้ไปแล้ว เกรงว่าดอกเหอหลิงจะถูกศิษย์ของบ้านโอสถฉีต้มดื่มไป" เฉียนโม่พูด

"อ๊า?"

ฉินไป่ซงรีบร้อนและตะโกน: "ไม่ดีแล้ว ผมจะรีบไปที่บ้านโอสถฉี! ต้องรีบจัดเตรียมรถ รีบไป!"

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างเร่งรีบ โทรไปหาคนขับรถ

แต่หลินหยางหยุดเขา

"ไป่ซง ไม่ต้องรีบร้อน พวกเราถามเรื่องนี้ให้ชัดเจนค่อยว่ากัน บ้านโอสถฉีไม่ได้คิดจะขายดอกเหอหลิง คุณคิดจะไปบ้านโอสถฉีเพื่อแย่งมันมาหรอ?" หลินหยางพูด

ฉินไป่ซงผงะ ยืนแข็งอยู่กับที่ อึ้ง

ใช่ บ้านโอสถฉีไม่ได้จะขายดอกเหอหลิงเลน ถ้าเขาไปบ้านโอสถฉีแล้วยังไง? พวกเขากำลังเตรียมรับทายาทเจ้าของบ้านคนต่อไป พวกเขาไม่ได้มีเจตนาที่จะมอบให้กับคนภายนอก เขาไปก็เหมือนไปฟรี

"อาจารย์ งั้น...งั้นจะทำยังไงดี?" ฉินไป่ซงรีบร้อน

"งั้นก็ต้องถามคุณผู้หญิงว่ามีวิธีอะไร" หลินหยางหันไปมองเฉียนโม่

เฉียนโม่เหลือบตามองเขา ส่ายหน้า: "ฉันก็ไม่มีวิธีอะไร ฉันแค่มาขายข้อมูลเฉย พวกคุณจะไปกับฉันเพื่อยืนยันก็ได้ ถ้าแน่ใจว่านั่นเป็นดอกเหอหลิงแล้ว พวกคุณก็รีบให้เงินฉันเถอะ"

"ผมให้คุณห้าล้าน คุณคิดหาวิธีให้ผมมีโอกาสได้รับดอกเหอหลิงนั่น" หลินหยางพูด

เช้าวันรุ่งขึ้น หลินหยางเตรียมตัวและมารออยู่หน้าประตู

คนที่ยืนข้างๆ คือฉินไป่ซง เขายังดูกังวล อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชีวิตของหลานสาวของเขา ดังนั้นเขาจะสงบสติอารมณ์ได้อย่างไร

ไม่นาน BMW X4 สีแดงก็ขับมาหยุดตรงหน้าทั้งสอง

เฉียวโม่ที่สวมแว่นกันแดด ลดกระจกรถลงและพยักหน้าให้ทั้งสองคน

หลินหยางนั่งอยู่ข้างคนขับ

ฉินไป่ซงเองก็เตรียมตัวขึ้นรถ

"คุณทำอะไร?" เฉียนโม่มองฉินไป่ซง ขมวดคิ้วพูด: "คุณไปไม่ได้"

"อะไร?" ฉินไป่ซงตกใจ

"คุณฉินไป่ซง คุณเป็นคนมีชื่อเสียง คนบ้านโอสถฉีรู้จักคุณค่อนข้างมาก คุณไม่ได้รับเชิญ ถ้าคุณปรากฏตัวที่นั่น จะอธิบายยังไง? พวกเราทำอย่างลับๆ ดังนั้นต้องไม่ทำตัวโดดเด่น ฉันไปกับคุณหลินก็พอ" เฉียนโม่พูด

ฉินไป่ซงผงะ ถอนหายใจ เขาเดินไปหน้ากระจกและพูด: "อาจารย์ ครั้งนี้...ขึ้นกับคุณแล้ว!"

เมื่อพูดเสร็จก็โค้งคำนับ

"สบายใจได้ ผมเองก็มีส่วนรับผิดชอบเรื่องของเสี่ยวหนิง ผมจะเอาดอกเหอหลิงกลับมาให้ได้"

หลินหยางพยักหน้าอย่างจริงจัง

รถขับออกไป

บ้านโอสถฉีห่างจากเมืองเจียงเฉินอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าสายเกินไปที่จะขับรถไปที่นั่น เฉียนโม่พาหลินหยางไปที่สนามบินโดยตรงและรีบขึ้นเที่ยวบินที่เร็วที่สุด

หลังจากนั้นสองชั่วโมง เวลา 9 โมงเช้า ทั้งสองก็มาถึงเมืองจิงฉาง

ทั้งสองเรียกรถและมุ่งหน้าไปยังบ้านโอสถฉี

บ้านโอสถฉีเป็นองค์กรที่คล้ายๆ กับฝ่ายใต้ แน่นอนพวกเขาทั้งหมดเป็นเอกชน แต่จุดสนใจหลักของพวกเขาไม่ใช่การแพทย์แผนจีน แต่เป็นยาแพทย์แผนจีน คนของบ้านโอสถฉีเองก็รู้แพทย์แผนจีน แต่พวกเขาคุ้นเคยกับยาจีนโบราณที่มีผลวิเศษมากที่สุด