สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 303

สายตาของเธอสั่นไหว หลังจากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “มาถึงขั้นนี้แล้วคุณยังจะทำให้ฉันเสียเวลาอีกเหรอ? การแข่งประเมินยากำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว ฉันไม่มีเวลามาฟังคุณพูดไร้สาระ!” พูดจบ อาจารย์หวงหันหลังคิดจะเดินจากไป

ถ้าหากเธอเดินจากไป แสดงว่าทุกอย่างถูกตัดสินเรียบร้อยแล้ว

เห็นได้ชัดว่าเธอยืนอยู่ฝั่งของหลัวฟู่หรงและไม่คิดจะปล่อยให้หลินหยางมีโอกาสโต้แย้ง

แต่หลินหยางไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนก

เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย “อาจารย์หวง คุณจะลงโทษผมโดยไม่มีการแยกแยะผิดถูก สำหรับผมมันไม่เป็นไร แต่สำหรับนักเรียนพวกนี้จะคิดยังไง? ที่นี่มีดวงตานับร้อยคู่กำลังจ้องมอง ถึงแม้วันนี้พวกเขาจะไม่ยืนอยู่ข้างผม แต่ในวันข้างหน้าถ้าหากเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไปจนทุกคนรู้เรื่องนี้ คุณกล้าพูดกับคนอื่นหรือเปล่าว่าคุณตัดสินเรื่องในวันนี้อย่างเป็นธรรม? เกรงว่า…ชื่อเสียงของคุณคงต้องย่อยยับ”

หลังจากได้ยินคำพูดประโยคนี้ สีหน้าของอาจารย์หวงเปลี่ยนไปทันที

“อาจารย์ คุณอย่าไปฟังเขาพูดไร้สาระ วันนี้คุณตัดสินทุกอย่างอย่างเป็นธรรม พวกเราทุกคนก็เห็น” หลัวฟู่หรงรีบพูด

“คุณมีหลักฐานอะไร เอาออกมาให้ทุกคนดูเถอะ” อาจารย์หวงมองข้ามคำพูดของหลัวฟู่หรง

“อาจารย์…” หลัวฟู่หรงเริ่มรู้สึกร้อนรนแล้ว

แต่ไม่มีประโยชน์

อาจารย์หวงให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของตัวเอง และเธอก็เข้าใจเมื่อไหร่ที่เดินจากไป มันจะทำให้ทุกคนสงสัยในตัวของเธอ

ดังนั้นเธอจำเป็นต้องอยู่ที่นี่ต่อ

หลินหยางก็ไม่เกรงใจ เขายื่นมือออกไปล้วงกระเป๋ากางเกงของตัวเอง หลังจากนั้นหยิบโทรศัพท์ออกมาหนึ่งเครื่องแกว่งไปมาต่อหน้าทุกคน

“โทรศัพท์?”

ทุกคนไม่เข้าใจ

“อันที่จริงก่อนที่หลัวฟู่หรงคิดจะเล่นงานผม ผมได้ใช้โทรศัพท์แอบถ่ายเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว! หลัวฟู่หรง อาจารย์หวง ในโทรศัพท์ของผมมีภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ทั้งหมด ตั้งแต่เริ่มจนจบ ผมไม่เคยสัมผัสโดนตัวของพวกหลิวเฉียวเลยแม้แต่นิดเดียว ในทางกลับกันพวกหลิวเฉียวต่างหากที่คิดจะทำร้ายผม! ผมถึงจะเป็นผู้เคราะห์ร้ายตัวจริง!” หลินหยางพูดอย่างชอบธรรม

“อะไรนะ?”

ทุกคนตกตะลึง

คำพูดของหลินหยางทำให้ทุกคนตกใจมาก

“หลัวฟู่หรง คุณบอกว่าบาดแผลบนร่างกายของพวกหลิวเฉียวเกิดขึ้นเมื่อสิบนาทีก่อนใช่หรือเปล่า? พอดีในตอนที่คุณทำการพิสูจน์ผมก็ถ่ายเก็บเอาไว้ด้วย เมื่อรวมกับคลิปวีดีโอตอนนี้ สามารถคำนวณเวลาออกมาได้อย่างแม่นยำ และดูจากคลิปวีดีโอตอนนี้ เมื่อสิบนาทีก่อนไม่เคยมีใครแตะต้องพวกหลิวเฉียว ดังนั้นสามารถพิสูจน์ได้อย่างง่ายดายว่าพวกคุณกำลังพูดโกหก! หลัวฟู่หรง คุณกำลังพูดโกหก!” หลินหยางพูด

สีหน้าของหลัวฟู่หรงซีดขาวจนถึงขีดสุด

หลิวเฉียวและคนอื่นก็สะดุ้งตกใจ

ผู้คนที่อยู่โดยรอบเดือดพล่านขึ้นมาทันที

ไม่มีใครเคยคิดว่าโม่เสี่ยวหวู่คนนี้จะทำแบบนี้ เขาชิงลงมือแอบถ่ายภาพเหตุการณ์ทั้งหมดเอาไว้ก่อน แล้วเขาถ่ายได้ยังไง?

ทุกคนเบิกตากว้าง คิดไม่ถึงว่าหลินหยางจะมีไพ่ตายแบบนี้ซ่อนอยู่

“โกหก! คุณกำลังพูดจาเหลวไหล ไร้สาระทั้งนั้น! คุณบอกว่าคุณถ่ายวีดีโอ ทำไมพวกเราถึงไม่เห็นคุณถ่าย? ถ้าหากเป็นเรื่องจริง งั้นก็ช่วยเปิดให้ทุกคนดูหน่อย!” หลัวฟู่หรงกัดฟันแน่นตะโกนเสียงดัง

“จะให้เปิดจริงเหรอ?”

หลินหยางถือโทรศัพท์ด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ “ถ้าหากเปิด หลัวฟู่หรง ชื่อเสียงของคุณต้องย่อยยับแน่นอน!”

“ผมไม่กลัว!”

ดวงตาทั้งคู่ของหลัวฟู่หรงแดงก่ำ

เขาไม่เชื่อว่าหลินหยางจะสามารถถ่ายคลิปวีดีโอภายใต้สถานการณ์แบบนั้นได้! เกรงว่าถึงจะถ่ายได้จริง มันก็ไม่มีทางชัดเจนอย่างแน่นอน ไม่เพียงพอที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์อะไร

ฮึ่ม คนคนนี้ต้องกำลังขู่ฉันแน่นอน!

คิดว่าฉันจะกลัวแกเหรอ? ฉันว่าแกไม่มีคลิปวีดีโอ! ต้องไม่มี!

หลัวฟู่หรงเบิกตากว้างมองหลินหยาง พยายามพูดปลอบใจตัวเองไม่หยุด

“มันก็จริง ในเมื่อคุณไม่กลัว งั้นผมเปิดคลิปวีดีโอให้ทุกคนดูก็สิ้นเรื่อง ยังไงเรื่องนี้มันก็เกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของผม ผมต้องพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของผมถึงจะถูก! ทุกท่าน หลังจากที่ดูคลิปวีดีโอจบแล้ว หวังว่าพวกคุณจะเป็นพยานรายงานเรื่องนี้ จะปล่อยให้คนต่ำช้าอย่างหลัวฟู่หรงอยู่ในบ้านโอโสถฉีต่อไม่ได้ คนแบบนี้ มีแต่จะทำลายชื่อเสียงและผลประโยชน์ของบ้านโอโสถฉี”

หลินหยางพูดอย่างมีความชอบธรรม หลังพูดจบ เขาชูโทรศัพท์ขึ้นสูง ในขณะเดียวกันก็กดปุ่มบนหน้าจอ

ผ่านไปสักพัก บนหน้าจอโทรศัพท์แสดงไฟล์คลิปวีดีโอ

“ผมจะเปิดแล้วนะ!”

หลินหยางยื่นมือออกไปเตรียมกดปุ่มเล่นโดยขยับเข้าใกล้ทีละนิด

สายตาของทุกคนจ้องมองไฟล์คลิปไม่กระพริบตา

ตอนนี้แม้แต่เฉียนโม่ก็กลั้นหายใจมองหน้าจอโทรศัพท์ไม่กระพริบตา

หลินหยางยื่นมือเข้าไปใกล้ทีละนิดโดยไม่รีบร้อน

ลมหายใจของทุกคนหยุดชะงัก

พวกเขาจะทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง?

อย่างไรก็ตามหลัวฟู่หรงเป็นถึงหนึ่งในสิบอัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่ เขาเป็นเสาหลักของบ้านโอโสถฉีในอนาคต เขาเป็นหนึ่งในตัวแทนของบ้านโอสถฉี

ถ้าหากสั่งให้เขาไปขอโทษใครก็ได้ แบบนั้นมันจะทำให้บ้านโอสถฉีเสียหน้าไปด้วย

ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องแบบนี้สำหรับอัจฉริยะคนหนึ่ง มันจะส่งผลกระทบแบบไหนตามมา?

อาจารย์หวงเกลียดพวกนักเรียนที่มีคุณสมบัติครึ่งๆกลางๆมาก แต่สำหรับคนที่มีพรสวรรค์แบบนี้ เธอค่อนข้างจะรักษามันเอาไว้อย่างดี

ถ้าหากสั่งให้หลัวฟู่หรงไปขอโทษโม่เสี่ยวหวู่ แบบนี้ไม่เท่ากับดับอนาคตของเขาเหรอ?

“คุณพูดอะไรนะ? โม่เสี่ยวหวู่! คุณ…คุณกล้าสั่งให้ผมขอโทษ? คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ไม่ส่องกระจกดูเงาของตัวเองบ้างเลย! คุณคู่ควรเหรอ?” หลัวฟู่หรงรู้สึกโกรธมาก เขาชี้หน้าหลินหยางพูดจาด่าทอโดยตรง

“ใช่ โม่เสี่ยวหวู่ คุณอย่าได้คืบจะเอาศอก!”

“เดิมทีนี่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรอยู่แล้ว ทำไมต้องทำให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่?”

“โม่เสี่ยวหวู่ พอประมาณก็พอแล้ว เมื่อเห็นสถานการณ์มันดีขึ้นก็รีบวางมือ ถ้าหากปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่แน่คุณอาจจะไม่ได้อะไรเลย!”

ผู้คนที่อยู่ด้านข้างทยอยกันพูดขึ้น สายตาของแต่ละคนที่มองไปทางโม่เสี่ยวหวู่มันเต็มไปด้วยความเย็นชา

อาจารย์หวงก็แบบนั้นเหมือนกัน

เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ กวาดสายตามองหลินหยางแวบหนึ่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง “โม่เสี่ยวหวู่ ฉันเคยบอกแล้วว่าให้เรื่องมันจบแค่นี้! เลิกสืบสาวเอาเรื่องต่อได้แล้ว ถ้าหากคุณยังยืนกรานแบบนี้ต่อไป งั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”

กิริยาท่าทางของอาจารย์หวงมันชัดเจนจนไม่สามารถชัดเจนได้อีกแล้ว!

ผู้คนที่อยู่โดยรอบแอบยิ้มอย่างเย็นชา

โดยเฉพาะหลัวฟู่หรง

เขาเหลือบมองหลินหยางแวบหนึ่งแล้วคิดในใจ “ท้ายที่สุดแกก็เป็นแค่คนที่มีคุณสมบัติครึ่งๆกลางๆ อย่าว่าแต่อาจารย์หวงไม่ช่วยแกเลย แม้แต่นักเรียนที่อยู่โดยรอบก็ไม่มีทางช่วยแก เพราะพวกเขาทุกคนรู้ดี ใครที่มีอนาคตไกลมากกว่ากัน! ใครที่จะไปยืนอยู่บนจุดสูงสุดได้สูงกว่ากัน!”

“โม่เสี่ยวหวู่ คุณอย่าคิดว่าคุณมีคลิปวีดีโอแล้วจะทำอะไรก็ได้ ฉันสามารถทำให้คลิปวีดีโอของคุณกลายเป็นการหยอกล้อของนักเรียน เดิมทีนี่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อยู่แล้ว ถ้าฉันคิดจะสยบเรื่องนี้มันก็ไม่ใช่ปัญหา เข้าใจหรือเปล่า?” อาจารย์หวงพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

หลินหยางมองไปทางอาจารย์หวงด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ สูดลมหายใจเข้าลึกๆไม่ได้พูดอะไรอีก