แต่เมื่อเห็นหลินหยางที่นั่งอยู่บนเก้าอี้แล้ว เธอก็ตกตะลึงและร้องเสียงหลงออกมา
"คุณเองหรอ?"
"โอ้ะ? คุณผู้หญิงหยูอิงหรอ? ไม่เจอกันนานเลยนะ!"
หลินหยางกวาดสายตามองหลินหยูอิง พูดอย่างเรียบเฉย
"พวกคุณ...รู้จักกันหรอ?" รอยยิ้มของหลินหยูห่าวแข็งทื่อ พูดด้วยความสับสน
"แน่นอนว่ารู้จัก ผมไม่ใช่แค่รู้จักเธอ ผมยังรู้จักหลินไช่พ่อของเธอด้วย พ่อของเธอติดหนี้ผมอยู่!" หลินหยางหยิบหนังสือเปื้อนเลือดจากกระเป๋าหน้าอกของเขาและโบกมือเบาๆ
สีหน้าของหลินหยูอิงซีดสุดขีด...
หลินหยูอิงไม่มีอะไรทำ อยู่คนเดียวที่เยี้ยนจิงน่าเบื่อเกินไป เธอจึงให้พ่อของตัวเองสมัครมาที่เจียงเฉิน
โชคดีที่ตระกูลหลินกำลังหาตัวแทนที่จะส่งมาเจรจากับหยางหัวกรุ๊ป
พวกเขาไม่อยากรออีกต่อไป
แต่ครจะคิดว่า หลินหยูอิงมาที่เจียงเฉินเป็นครั้งแรกจะเจอคนที่เธอไม่อยากเจอที่สุด
เธอจ้องมองหลินหยาง กำหมัดเบาๆ ดวงตาของเธอเยือกเย็นขึ้นมา เมื่อเธอนึกถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชมรมศิลปะการต่อสู้ตระกูลฮั่ว ใจของเธอก็โกรธอย่างมาก
"ไม่คิดว่าคุณคือหมอเทวดาหลิน น่าตกใจจริงๆ!" หลินหยูอิงสูดลมหายใจและเอ่ยปาก
มิน่าหล่ะตอนนั้นที่สืบเรื่องของคนนี้ ข้อมูลของเขาเห็นได้ชัดว่ามีความสัมพันธ์กับกงซีหยุนเยอะมาก ตอนนี้เหมือนว่าทุกอย่างกระจ่างแจ้งแล้ว
"ทำไมหรอ คุณผู้หญิงหลิน คุณมาที่นี่เพื่อทำตามสัญญาตอนนั้นและนำของมาให้ผมใช่ไหม?" หลินหยางถามอย่างเรียบเฉย
"ไม่ใช่ ของนั่นไม่ง่ายที่จะได้มา พ่อของฉันบอกแล้วว่าอย่างน้อยก็ต้องเลื่อนไปช่วงเวลาหนึ่ง หรือว่าหมอเทวดาหลินจะไม่ให้เวลาแก่พวกเราเลยหรอ?" หลินหยูอิงสงบสติอารมณ์และพูดอย่างใจเย็น
"ให้สิ อย่างไรก็ตามในเมื่อพวกคุณไม่ได้มาเพื่อทำตามสัญญานั้นแล้ว พวกคุณมาที่นี่ทำไม?"
"เฮอะ หมอเทวดาหลิน คุณไม่เกรงใจจริงๆ พวกเราไม่ต้องพูด คุณก็น่าจะเดาออกใช่ไหม?" หลินหยูห่าวหรี่ตาและพูด แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจสิ่งที่หลินหยูอิงกับหมอเทวดาคุยกับว่าคือเรื่องอะไร แต่ก็ไม่สำคัญ เรื่องของหลินหยูอิงและหลินไช่นั้น เขาไม่กล้าเข้าไปถาม
"ขอโทษด้วย ผมไม่รู้" หลินหยางเอนตัวไปกับเก้าอี้และดื่มชา
"เวลาแบบนี้แล้วหมอเทวดาหลินยังมาเสแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรอีกหรอ ท่าทางของคุณนี่น่าชื่นชมจริงๆ" หลินหยูอิงนั่งลงโดยไม่เกรงใจ
"คุณผู้หญิงหลินอยากจะพูดอะไร?" หลินหยางถามอย่างเรียบเฉย
"พวกเราจะไม่อ้อมค้อม ฉันจะอธิบายอย่างชัดเจน หมอเทวดาหลิน ตระกูลหลินของพวกเราต้องให้คุณนำหยางหัวกรุ๊ปของคุณมาร่วมมือกับตระกูลหลินของพวกเรา" หลินหยูอิงมองหลินหยาง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความมั่นใจ
เธอพูดอย่างไพเราะและให้เกียรติหลินหยางแล้ว
ร่วมมือหรอ? ก็แค่พูดให้น่าฟังเท่านั้น ความจริงคือการทำให้ยอมแพ้!
คนอื่นๆ คงไม่ปฏิเสธข้อเสนอของเธอ
ต้องรู้ว่าคนเหล่านั้นร้องไห้หาพ่อขอให้ปู่เรียกคุณยายของพวกเขาก็คงไม่สามารถปีนต้นไม้ใหญ่อย่างตระกูลหลินได้ แต่วันนี้ ตระกูลหลินเริ่มที่จะเหยียดกิ่งไม้มาที่หมอเทวดาหลินคนนี้ นี่เป็นความรุ่งโรจน์อย่างมาก!
ถ้าปฏิเสธก็นับว่าเป็นความโง่เขลาอย่างมาก
แต่...คนเหล่านี้ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับหลินหยางเลย เดิมทีพวกเขารอหลินหยางตอบ แต่หลินหยางโบกมือและพูดสิ่งที่ทำให้พวกเขายากที่จะลืม: "ผมไม่สนใจตระกูลหลิน!"
ทันใดนั้น บรรยากาศก็เงียบลง
หลินหยูห่าวขมวดคิ้ว
หลินหยูอิงเงียบ
ไม่สนใจตระกูลหลินหรอ?
นี่โง่รึเปล่า?
"ผมบอกไปแล้ว เพราะว่าสูตรยาไม่สมบูรณ์ ดังนั้นเลยล้มเลิกไป พวกเราสูญเสียเงินทุนไปมาก แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากเท่าไหร่" หลินหยางส่ายหน้าอีกครั้ง
รอยยิ้มของหลินหยูห่าวค่อยๆ หายไป สีหน้าของเขาค่อยๆ เยือกเย็นขึ้น: "ประธานหลิน เหมือนว่าคุณจะไม่เข้าใจคำพูดของผมนะ?"
"ผมคิดว่าพวกคุณน่าจะไม่เข้าใจคำพูดของผมมากกว่า" หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย
"ดังนั้น คุณจะปฏิเสธหรอ?" หลินหยูอิงลุกขึ้นมาจากโซฟาและพูดเสียงเย็นชา
"ใช่" หลินหยางพยักหน้า
"ดี! ดี! ดี!" ด้านหลินหยูห่าวตบมือ ความเย็นในดวงตาเริ่มหนาแน่นขึ้น แต่มุมปากของเขายกขึ้น: "ดูเหมือนว่าหมอเทวดาหลินของพวกเราจะเป็นคนหัวรั้นจริงๆ พวกเราพูดขนาดนี้แล้ว คุณยังจะทำเป็นพูดไม่รู้เรื่อง เหอะๆ แบบนี้ก็อย่ามาโทษพวกเราละกัน"
"หมอเทวดาหลิน อย่าว่าพวกเราตระกูลหลินไม่ให้โอกาสคุณนะ แต่เป็นเพราะคุณไม่เห็นค่าของโอกาสนั้นเอง! คุณสามารถปีนต้นไม้ใหญ่อย่างตระกูลหลินของพวกเราได้ แต่ตอนนี้เกรงว่าคุณต้องไปเขกหัวที่เยี้ยนจริงด้วยตัวเองแล้วถึงจะได้รับการให้อภัยจากตระกูลหลิน! หมอเทวดาหลิน นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากเห็นจริงๆ"
หลินหยูอิงส่ายหน้า หันหน้าและเดินออกไป
"หมอเทวดาหลิน พวกเราจะได้เจอกันอีกในอนาคต พวกเราจะยืนอยู่ที่เยี้ยนจิง คุณจะคุกเข่า..." หลินหยูห่าวพูดด้วยความชอบใจและเดินตามหลินหยูอิงไป
แต่ในเวลานี้ จู่ๆ หลินหยางก็ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้
"หยุด!"
ทุกคนหยุด
"หมอเทวดาหลินมีอะไรจะสั่งเสียหรอ?" หลินหยูอิงหันหน้ามาพูด
"ผมคิดว่าพวกคุณอาจจะไม่เข้าใจที่ผมพูดเมื่อกี้!"
"อะไร?" หลินหยูอิงถามด้วยความแปลกใจ
"ผมบอกแล้วว่าหยางหัวกรุ๊ปของพวกเราล้มเลิกยาตัวใหม่นั้นเพราะมัน...ไม่สมบูรณ์!" หลินหยางพูดอย่างจริงจัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...