สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 379

"คุณมีแค่โอกาสสุดท้ายนี้เท่านั้น ถ้าคุณยังไม่พูด ผมจะไปที่ลัทธิฉงจงด้วยตัวเอง!" หลินหยางพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

การให้หลินหยางมาที่ลัทธิฉงจงก็เหมือนอยากจะให้ลัทธิฉงจงถูกทำลาย

ให้ตายยังไงฉี่ซู่ก็ไม่ยอมให้หลินหยางขึ้นมาบนเขาแน่นอน

ไม่งั้น...เกรงว่าจะเป็นจุดจบของลัทธิฉงจงอย่างแน่นอน?

"หมอเทวดาหลิน ผมฉันถามคุณหน่อย ถ้าจะบอกว่าตระกูลยิงไม่พอใจคุณผู้หญิงหลิวหรูซือ คุณจะไปหาเรื่องคนตระกูลยิงใช่ไหม?" ฉี่ซู่สูดหายใจและถาม

"นี่ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องมาคิด" หลินหยางตอบอย่างไร้อารมณ์

ฉี่ซู่ได้ยินก็ยิ้ม: "หมอเทวดาหลิน คุณอย่าคิดว่าฉันสนใจความเป็นตายของคุณ ตอนนี้ฉันอยากจะให้คุณรีบตายๆ ไป แต่เรื่งนี้ไม่เกี่ยวกับคุณเพียงเท่านั้น มันเกี่ยวกับฉันด้วย ถ้าทำให้ตระกูลยิงรู้ว่าฉันคือคนที่เปิดเผยเรื่องนี้ให้กับคุณ คุณโดนอะไรฉันก็จะโดนด้วย! คุณเข้าใจไหม?"

"จะให้พูดก็คือ คุณต้องกลัวตระกูลยิง!"

"ถ้าคุณจะว่ายังงั้น...งั้นก็ได้!" หลินหยางส่ายหน้า

"ดี แต่ผมขอถามคุณหนึ่งคำถาม คุณจะตอบผมไหม?"

"ถามอะไร?"

"คุณ...เคยกลัวผมไหม?" หลินหยางถามอย่างเยือกเย็น

ฉี่ซู่ตกใจ สูดลมหายใจเข้าลึก พูดเสียงแหบ: "เรื่องตระกูลยิงนี้ จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับร่างกายของคุณผู้หญิงหลิวหรูซือ ฉันไม่สนใจ"

"ร่างกายหรอ?"

"ใช่ ร่างกายของหลิวหรูซืออ่อนแอ ไม่ใช่เพราะว่าเธอมีฐานะที่ยากจนมาตั้งแต่เกิด แต่เป็นเพราะเธอมีร่างกายที่พิเศษ และตระกูลยิงต้องการร่างกายที่พิเศษนี้ของเธอ ดังนั้นคุณผู้หญิงหลิวหรูซือจึงตกลงเงื่อนไขของตระกูลยิง เตรียมเข้าไปในตระกูลยิง ก็แค่นั้น!" ฉี่ซู่พูดอย่างเคร่งขรึม

เธอพูดได้ดีมาก

หลิวหรูซือเข้าตระกูลยิงหมายความว่าอะไร? ตระกูลยิงต้องการอะไรจากหลิวหรูซือ?

นี่คือคำถาม แต่ฉี่ซู่หลีกเลี่ยงมันทั้งหมด

หลินหยางได้ยินเบาะแส

"ถ้าแค่ต้องตามเงื่อนไขของตระกูลยิง ทำไมต้องปิดบังคนอื่นด้วย?" หลินหยางถาม

เรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องปิดบังก็ได้

ฉี่ซู่ยิ้มเล็กน้อย: "หมอเทวดาหลิน คุณนี่ยังเด็กเกินไปที่จะรู้เหตุผล และไม่รู้ว่าทำไมหลิวหรูซือถึงทำเช่นนี้!"

"ทำไม?" หลินหยางตกใจถาม

"ยังไม่เข้าใจอีกหรอ? ที่เธอทำไปทั้งหมดนี้ก็เพื่อคุณ เพื่อปกป้องคุณให้ปลอดภัย!" ฉี่ซู่ส่ายหน้า

เขาเย็นลง

"ปกป้องผมหรอ? ผมต้องการให้คนอื่นมาปกป้องตั้งแต่เมื่อไหร่?" หลินหยางกระแทกเสียง

"ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ครั้งนี้คุณไปเผชิญหน้ากับตระกูลยิง คุณทำร้ายยิงโพหล้าง ไม่ว่ายังไงตระกูลยิงก็ไม่ยอมปล่อยคุณไป พวกเขาจะทำการแก้แค้นอย่างบ้าคลั่ง หลิวหรูซือจึนตัดสินใจประนีประนอมเรื่องทั้งหมดเพื่อไม่ให้คุณเกิดเรื่อง"

หลินหยางกำหมัดแน่น ใบหน้าของเขาเยือกเย็น

แน่นอนว่ามันต่างจากที่เขาคิดไว้มาก

เพราะว่าเขาเคยช่วยหลิวหรูซือ และคิดที่จะรักษาโรคที่ซ่อนเร้นของเธอด้วย

หลิวหรูซือทำเช่นนี้เพราะรู้สึกซาบซึ้ง

ในสายตาของเธอ หลินหยางคือการดำรงอยู่ที่ไร้ที่ติ

"ตามที่คุณพูด หลิวหรูซือไปตกลงกับตระกูลยิงเพื่อที่จะปกป้องผม และยอมที่จะเข้าไปในตระกูลยิงเพื่อตอบสนองความตกการของคนตระกูลยิงงั้นหรอ?"

"ก็ประมาณนั้น"

แต่หลินหยางไม่เคยคิดแบบนี้เลย

"คุณคิดจะพูดอะไร?" หลินหยางยังคงมองไปที่หน้าต่างและถาม

"อาจารย์ ผมคิดว่าถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร...พวกเราอย่าทำอะไรเลยดีกว่า ถ้าสามารถจัดการได้อย่างสงบๆ จะดีมาก..." หลงโชพูดอย่างระมัดระวัง

หลินหยางครุ่นคิดสักพักและเอ่ยปาก: "ผมหลินหยางไม่ชอบพึ่งพาคนอื่น ทั้งไม่ชอบให้ผู้หญิงมาบังมีดให้ผม ครั้งนี้หลิวหรูซือต้องเข้าไปในตระกูลยิงเพราะผม ดังนั้นผมต้องพาเธอออกมา ถ้าตระกูลยิงยอมที่จะจัดการเรื่องนี้อย่างสงบ ผมก็จะตกลงจัดการอย่างสงบด้วย!"

"โอ้ะ? เพื่อคุณผู้หญิงหลิวหรูซือหรอ?" หลงโชลูปคาง จู่ๆ ก็พูดออกมา: "อาจารย์ เอาอย่างงี้ไหม ผมโทรและส่งคนไปคุยกับตระกูลยิงก่อน จู่ๆ พวกเราเข้าไปแบบนี้ต้องทำให้พวกเขาไม่พอใจอย่างแน่นอน ในฐานะที่ตระกูลยิงเป็นตระกูลที่ใหญ่ ต้องคิดให้รอบด้านหน่อย อาจารย์เป็นคนที่ได้รับความสนใจแล้วในคอนนี้ ทั้งยังมีหยางหัวและพรรคซวนอี ตระกูลยิงคงจะไม่ไม่ให้เกียรตคุณหรอก บางทีเรื่องนี้อาจจะแก้ไขได้ด้วยการเจรจาก็ได้นะ?"

"ส่งคนไปคุยหรอ?"

"ใช่ ลองคุยกับตระกูลยิงก่อน แม้ว่าตระกูลยิงจะไม่เต็มใจนั่งลงคุยกับพวกเรา อย่างน้อยก็เป็นการแจ้งพวกเขาก่อน ให้พวกเขารู้ว่าคุณจะไป"

"โอเค...งั้นก็ได้ แต่ใครในคนของพวกเราอยู่ในเมืองซวนผิงหล่ะ?" หลินหยางลังเลสักพักและตกลง

"ฮ่าๆ อาจารย์ บังเอิญมาก โชคดีที่หลานของผมสองวันนี้อยู่ที่เมืองซวนผิงพอดี ผมจะให้เขาไปคุยกับตระกูลยิงละกัน"

"หลานของคุณหรอ?"

"ใช่ เขาหยุด เลยมาเที่ยวที่เมืองซวนผิง พวกเรานั่งเครื่องบินไปก็ต้องใช้เวลาหลายชั่วโมง เขาไปที่ยิงหลงวิลล่าน่าจะถึงในไม่ช้า"

"เขาเป็นคนของหยางหัวของผมหรอ?"

"ไม่ใช่ เขาเป็นนักเรียนของสถาบันการแพทย์ อย่างไรก็ตาม ผมเห็นว่าพรสวรรค์ของเขาไม่เลว อีกหน่อยหลังเรียนจบสามารถมาเรียนที่พรรคซวนอีได้ ให้เขาจัดการเรื่องนี้เองน่าจะดีกว่า ให้เขาได้ฝึกฝนเล็กน้อย เปิดหูเปิดตา" หลงโชยิ้ม

หลงโชพูดด้วยอารมณ์ที่ดี

หลินหยางพยักหน้า พูดอย่างเฉยเมย: "ในเมื่อเช่นนี้ งั้นก็ทำตามที่คุณว่าละกัน แต่กำชับหลานชายของคุณให้ดี ให้เขาระวังตัวด้วย"

"สบายใจได้อาจารย์"

หลงโชรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออกไปหาหลานชาย