สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 389

น้ำเสียงที่มั่นใจเช่นนี้ ทำให้คนรู้สึกไม่สงบ

หลงโชเอ่ยปากออกมา: "เดี๋ยวก็จะผลิตแล้วหรอ? หัวหน้าตระกูลยิง คุณจะใช้วิธีที่สกปรกเช่นนี้มาทำลายหยางหัวของพวกเราหรอ?"

"สบายใจได้ วิธีการนี้ยังดูเบาไปด้วยซ้ำ คุณเข้าใจตระกูลยิงของพวกเราน้อยเกินไป สักพักคุณก็จะเข้าใจว่าทำไมตระกูลยิงของพวกเราถึงครอบงำในประเทศ!"

ยิงหัวเหนียนพูดอย่างเรียบเฉย

เมื่อหลงโชได้ยินก็กังวล

"อาจารย์"

"ไม่เป็นไร รอละกัน ผมอยากจะเห็นวิธีการของตระกูลยิงหน่อย" หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย

หลงโชลังเล แต่เขาก็ไม่พูดอะไรออกมา

หลินหยางไม่ทำอะไรรีบร้อน

ทั้งสองฝ่ายรออย่างสงบ

ไม่มีใครลงมือใดๆ

เวลาผ่านไปทีละนิดๆ

ผ่านไปประมาณ 5 นาทีในเวลานี้...

วึงวึงวึง วึงวึงวึง...

โทรศัพท์ในกระเป๋าของเขาสั่น

หลงโชตกใจ

หลินหยางขมวดคิ้วหยิบโทรสัพท์ขึ้นมา

หม่าไห่โทรเข้ามา

เขารับทันที

ในเวลานี้ จู่ๆ ยิงหัวเหนียนก็เอ่ยปาก

"หมอเทวดาหลิน ขอโทษด้วย สามารถเปิดเสียงให้ทุกคนได้ยินได้ไหม?" เขาพูดด้วยรอยยิ้ม

ยั่วยุหรอ?

เยาะเย้ยหรอ?

หรือไม่ใช่

นี่เป็นเพียงความมั่นใจอันบริสุทธิ์ของยิงหัวเหนียนในความแข็งแกร่งของครอบครัวของเขา!

เขาเชื่อว่าหลินหยางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!

หยางหัวกรุ๊ปที่เล็กๆ และพรรคซวนอีนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของตระกูลยิงอย่างแน่นอน!

แม้ว่าเรื่องของวันนี้จะทำให้คนตระกูลยิงเสียหน้าอย่างมาก แต่เขาเชื่อว่าเสียงที่ตื่นตระหนกในโทรศัพท์มือถือจะช่วยสร้างความมั่นใจ เพื่อให้ตระกูลยิงได้โล่งอก ทำให้พวกเขากลับมามีความมั่นใจอีกครั้ง ไม่เกรงกลัวใดๆ

หลินหยางรู้ความคิดของยิงหัวเหนียนอย่างชัดเจน ในฐานะหัวหน้าตระกูล เขาต้องทำให้คนอื่นสงบให้ได้ในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่งั้นตำแหน่งของเขาก็ไม่มั่นคง

อย่างไรก็ตามหลินหยางลังเลสักพักและเปิดเสียงออกมา

"ประธานหลิน เกิดขึ้นแล้ว!"

เมื่อเขากดเสียงดังออกมา เสียงตื่นตระหนกของหม่าไห่ก็ดังขึ้นจากโทรศัพท์ทันที

ใบหน้าของหลงโชเปลี่ยนไป

สมาชิกตระกูลยิงยิ้มออกมา

หลินหยางไม่รีบร้อนถาม: "เกิดเรื่องอะไร?"

"โรงงานผลิตยาของเราหลายแห่งได้รับการตรวจสอบอย่างกะทันหัน และ... พบยาปลอมทั้งหมด! นอกจากนี้ยังมีวัตถุดิบที่ด้อยกว่าและปลอมแปลงเป็นจำนวนมาก... ตอนนี้อีกฝ่ายต้องการปิดโรงงานของพวกเรา ประธานหลิน พวกเรา...พวกเราจะทำยังไง?"

เสียงของหม่าไห่ตื่นตระหนกอย่างมาก

"บอกพวกเขา พวกเขาถูกใส่ร้าย ให้พวกเขาตรวจสอบ มันเป็นไปไม่ได้ที่สีขาวจะเปลี่ยนเป็นสีดำ" หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย

"แต่...ประธษนหลิน คนของพวกเรา...ก็ยอมรับ!" หม่าไห่แทบจะร้องไห้

"อะไรนะ?"

สีหน้าหลินหยางตกใจ

"ของที่พวกเราใช้เป็นของถูกกฎหมาย ของปลอมเยอะแบบนี้ก็โผล่มา ต้องถูกคนในใส่ร้ายอย่างแน่นอน ผมเองก็อยากจะให้ทางการมาตรวจสอบดว้ยเช่นกัน แต่คนของพวกเรา...ดันยอมรับ บอกว่าวัสดุของพวกเราเป็นของปลอมทั้งหมด...ตอนนี้มีหลักฐานหลายอย่าง...แล้วจะตรวจสอบอีกรอบยังไง..." หม่าไห่รีบร้อนเหมือนมดบนกระทะ

หยางหัวกรุ๊ปในตอนนี้นั้นดีอย่างมาก แต่ข้อเท็จจริงที่ยากอยู่ตรงหน้าเขา หม่าไห่จะใช้กำลังทั้งหมดก็เกรงว่าจะไม่มีประโยชน์

ดังนั้นหม่าไห่จึงโทรมาขอความช่วยเหลือจากหลินหยาง และขอให้ประธานหลินผู้สร้างปาฎิหาริย์นับไม่ถ้วนสามารถพลิกสถานการณ์นี้ได้

แค่ว่า...สถานการณ์การมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่ว่าเป็นใครเกิดว่าไม่สามารถทำอะไรได้...

"คุณเป็นคนทำหรอ?" หลินหยางเงยหน้ามองไปที่ยิงหัวเหนียน

"แม้ว่าตระกูลยิงของพวกเราจะอยู่ใต้พรรคโบราณ และเป็นตระกูลศิลปะการต่อสู้แบบโบราณ เหมือนว่าพวกเราไม่ได้สนใจเรื่องทางโลก แต่ที่จริงแล้วเรารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับโลก ผู้คนของพวกเราแทรกซึมเข้าไปในหยางหัวกรุ๊ป ไม่ใช่แค่ของพวกคุณ แต่เป็นทุกๆ ตระกูลในประเทศ พวกเราส่งคนไปหมด คนเหล่านี้แทรกซึมไปในทุกส่วนของพวกคุณ พวกเขาจะรวบรวมข้อมูลของคุณให้มากที่สุด ในบางกรณีพวกเขาสามารถกลายเป็นระเบิดได้ แน่นอนคนเหล่านี้อยู่ในหยางหัวกรุ๊ปของพวกคุณด้วย และผมเพิ่งจะจุดชนวนระเบิด ก็เท่านั้นเอง!" ยิงหัวเหนียนพูดอย่างเรียบเฉย

หลินหยางนิ่งเงียบ

ที่แท้ตระกูลยิงก็ได้เคลื่อนไหวกับหยางหัวกรุ๊ปหรอ

ตระกูลยิงน่ากลัว!

"เจ้านี่จะเสแสร้งทำไมกันนักหนา?"

"ฮ่าๆๆๆ หรือเขายังไม่รู้สถานการณ์ของตัวเอง?"

"ทำไม? จะใช้คอนเน็กชั่นอะไร? คอนเน็กชั่นของพวกคุณจะสู้กับตระกูลยิงได้หรอ?"

เสียงเยาะเย้ยและหัวเราะดังขึ้น

ยิงหัวเหนียนหรี่ตา

"หมอเทวดาหลิน คุณเอาความมั่นใจมาจากไหน?" เขาเอ่ยปากถาม

กองกำลังที่เพิ่งก่อตัวขึ้นมาใหม่ จะมาเทียบกับตระกูลยิงที่มีมากว่าร้อยปีได้หรอ?

"คุณไม่เข้าใจ และคุณก็ไม่รู้ว่าโรงงานที่คุณปิดนั้นเป็นโรงงานของใคร" หลินหยางส่ายหน้า

"โอ้ะหรอ? น่าสนใจดี ถ้าพูดเช่นนี้ก็หมายความว่าคุณสามารถจัดการเรื่องทั้งหมดได้ภายในครึ่งชั่วโมงหรอ?"

"ใช่"

"เหอะๆ งั้นผมจะรอคุณครึ่งชั่วโมง ดูว่าคุณจะนำพระพุทธเจ้าองค์ไหนมาต่อกรกับตระกูลยิง" ยิงหัวเหนียนหัวเราะออกมา

หลินหยางส่ายหน้า: "ผมไม่ได้ใช่พระพุทธเจ้าองค์ใด คุณเองก็เห็นแล้วว่าผมไม่ได้โทรหาใครเลย!"

"งั้นคุณหมายความว่าอะไร?" ยิงหัวเหนียนขมวดคิ้ว

"ง่ายมาก...พระพุทธเจ้า จะมาเอง!" หลินหยางพูด

เมื่อสิ้นเสียง ยิงหัวเหนียนก็ตกใจ

พระพุทธเจ้าจะมาเองงั้นหรอ?

ล้อเล่นรึเปล่า?

อีกทั้ง คนแบบนี้สามารถเชิญพระพุทธเจ้ามาจากไหน?

คนตระกูลยิงไม่เชื่อ

ในเวลานี้

วึงวึง วึงวึง...

ไม่รู้ว่าโทรศัพท์ของใครสั่น

ยิงหัวเหนียนหันหน้า อาวุโสคนนั้นหยิบโทรศัพท์ออกมา รับสาย จากนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยน เดินมาด้านหน้าและมอบโทรศัพท์ให้ยิงหัวเหนียน

"สายของใคร?" ยิงหัวเหนียนถาม

"ผู้เฒ่า...บรรพบุรุษ..." เสียงของอาวุโสคนนั้นสั่น