สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 508

ทางเดินของโรงพยาบาลมีเสียงดังเล็กน้อย

ในขณะนี้มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญปรากฏตัวขึ้นเป็นจำนวนมาก

คนเหล่านี้เป็นคนจากหลายตระกูลในเยี้ยนจิง

พวกเขาไม่สนใจคนตระกูลจานเหล่านี้ สิ่งที่พวกเขาสนใจคือไฟในห้องฉุกเฉิน

เวลาผ่านไปประมาณ 3 ชั่วโมง ไฟห้องฉุกเฉินก็ดับลง

คนตระกูลจานทุกคนรีบเดินไปทางประตู

"หมอ อาการของผู้เฒ่าเป็นยังไงบ้าง?"

"หมอ ปู่ของฉันไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"

"หมอ..."

ทุกคนต่างเอ่ยปากถามไม่หยุด

แต่...หมอไม่พูดอะไร หลังจากที่เขาเดินออกมา เขาก็พูดกับจานเสียวเสียว: "ต้องขอโทษด้วย ครอบครัวของผู้ป่วย พวกเราได้ช่วยอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่...โปรดให้อภัยด้วย..."

คนตระกูลจานตกตะลึงและร้องไห้ออกมา

จานเสียวเสียวทรุดตัวลงบนพื้น

เสียงร้องไห้ดังไปทั่วทางเดิน เป็นจุดสนใจของคนอื่น

และผู้ที่กำลังแอบดูอยู่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรออกไป

"สถานการณ์เป็นยังไง?"

"จานซือเหอตายแล้ว!"

"ตายแล้วหรอ? เหอะ จานซือเหอไม่ได้กินยาของหมอเทวดาหลินหรอ? ทำไมยังตายอีกหล่ะ? เหมือนว่ายาอายุวัฒนะนั้นของหมอเทวดาหลินจะเป็นแค่เรื่องคุยโม้โอ้อวดสินะ!"

"เจ้านาย ตอนนี้ควรทำยังไง?"

"กลับมา ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา สำหรับเรื่องหมอเทวดาหลินและตระกูลซือหม่า ก็ให้พวกเขาไปวุ่นวายกันเองเถอะ! ถ้ายาอายุวัฒนะนี่เป็นเรื่องจริง พวกเราก็ยังเล่นกับมันได้ แต่นี่เป็นแค่เรื่องโกหกของหมอเทวดาหลิน เท่านั้น"

"รับทราบ เจ้านาย"

จากนั้นเรื่องการป่วยตายของจานซือเหอก็แพร่กระจายไปทั่วเยี้ยนจิงในชั่วข้ามคืน

เบื้องบนของเยี้ยนจิงสั่นสะเทือน

ตระกูลจานเต็มไปด้วยเสียงร้องไห้

แม้แต่เซี่ยกั๊วไห่ยังตกตะลึง

ตอนบ่ายยังดีอยู่เลย ทำไมตอนเย็นถึงไม่อยู่แล้วหล่ะ?

คนตระกูลจานยกจานซือเหอไปยังบ้านตระกูลจานเพื่อไว้ทุกข์และห่มขาวตลอดทั้งคืน

"ทำไมถึงเป็นแบบนี้?"

จานเสียวเสียวนั่งอยู่ในห้องโถงไว้ทุกข์ มองไปที่จานซือเหอซึ่งถูกคลุมด้วยผ้าขาวและรอที่จะถูกฝัง

"พี่สาว ทำไม? ทำไมจู่ๆ ปู่ก็ตายหล่ะ?" จานหัวอายุยังไม่ถึงสิบร้องไห้ออกมา

จานเสียวเสียวไม่พูดอะไร กอดจานหัวและร้องไห้

ในเวลานี้ จู่ๆ มีคนหนึ่งเดินเข้ามาและตบหน้าของจานเสียวเสียว

แปะ!

เสียงดังฟังชัด

มีรอยนิ้วมือแดงปรากฏบนใบหน้าของจานเสียวเสียว

"ลุง! คุณ...คุณตบพี่ทำไม?" จานหัวลุกขึ้น มองชายวัยกลางคนตรงหน้าด้วยความเหลือเชื่อ

"มันยังเบาไปด้วยซ้ำ! จานหัว เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเด็ก หลบไป!" ชายวัยกลางคนโมโห

"ไม่! ลุง ผมไม่มีทางให้คุณตบพี่สาวเด็ดขาด!" จานหัวพูดด้วยความโกรธ

แต่มีคนเดินเข้ามาอีกหลายคนและลากจานหัวไปด้านข้าง

"ปล่อยผม! ปล่อยผม!"

จานหัวดิ้นรน แต่ก็ไม่มีประโยชน์

"ลุง คุณจะทำอะไร?" จานเสียวเสียวเอามือป้องหน้าตัวเองและถามด้วยความโกรธ

"ทำอะไรหรอ? จานเสียวเาียว คุณเป็นคนทำทั้งหมด! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณให้ผู้เฒ่ากินยาอะไรนั่นของหมอเทวดาหลิน ผู้เฒ่าจะตายไหม?" ชายวัยกลางคนถามด้วยความโกรธสุดขีด

"ฉัน..." จานเสียวเสียว อ้าปากแต่กลับพูดไม่ออก

"จานเสียวเสียว คุณทำให้เขาต้องตาย! เป็นเพราะคุณ!"

"ใช่ คุณมาคนบาปของตระกูล!"

"ร้ายกาจนัก!"

"ให้อภัยไม่ได้!"

"คนบาป!"

"คนบาป!"

คนตระกูลจานต่างพากันโทษจานเสียวเสียว

สีหน้าของจานเสียวเสียวนิ่งลง เธอกำมือแน่น

เธอพอจะรู้ตั้งนานแล้วว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ แต่เธอไม่คิดว่าจะกะทันหันขนาดนี้ ปู่เพิ่งจะจากไป พวกเขาก็เริ่มลงมือทุกอย่างๆ แล้ว!

"จานเสียวเสียว คุณยังโตไม่พอ พวกเราเป็นอาวุโสของคุณ ตอนนี้คุณทำผิดเรื่องใหญ่มาก เดิมทีไม่สามารถให้อภัยได้ แต่พวกเราเห็นว่าคุณยังเด็ก จะไม่ถือโทษอะไรกับคุณ! คุณรีบเก็บของและออกไปจากตระกูลจานเถอะ!" ชายวัยกลางคนพูดอย่างเคร่งขรึม

จานเสียวเสียวเงยหน้าขึ้น

ประตูสำนักงานถูกกระแทกเปิดออก

ชายชุดดำที่สวมหมวกคลุมทั้งหมดรีบวิ่งเข้ามา

สำนักงานที่เงียบสงบก็พลุกพล่านในทันที

อย่างไรก็ตาม พวกเขาประหลาดใจที่หลินหยางข้างในเหมือนจะรู้ว่าพวกเขาจะมา และยืนอยู่หน้าหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานแต่เช้า มองดูคนเหล่านี้อย่างเงียบๆ

สีหน้าของเขาสงบมาก ราวกับว่าเขาคาดหวังให้คนเหล่านี้มา และไม่มีอาการหวั่นไหวบนใบหน้าของเขาแม้แต่นิดเดียว

"ช้าไปหน่อยนะ ผมคิดว่าพวกคุณจะลงมือเร็วกว่านี้ ทำให้ผมรอเสียนานเลย" หลินหยางพูด

"ลงมือ! !"

มีคนหนึ่งตะโกนออกมา

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง...

ประกายไฟที่น่าสะพรึงกลัวกระจายออกมาจากปากกระบอกปืนสีดำ

มีแสงไฟกระพริบตลอดเวลา

หญิงผมยาวคนหนึ่งยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนจากตึกหยางหัว ยกมุมปากของเธอ: "ไม่คิดว่าจะง่ายขนาดนี้ ฉันคิดว่าหมอเทวดาหลินจะมีความสามารถพิเศษอะไร แค่นี้เองหรอ? ทำให้ผิดหวังจริงๆ!"

"กลับไปเกิดใหม่เถอะ" ชายที่มีผมหน้าม้าปิดตาข้างหนึ่งกล่าว จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและต้องการกดหมายเลข

"ช้าก่อน ฉันขอถามสถานการณ์ทางนั้นก่อนว่าเป็นยังไง เจ้านายบอกแล้วว่าต้องนำภาพการตายของหมอเทวดาหลินมาให้ได้ เมื่อถึงเวลานั้นก็ส่งให้กับคนในตระกูลต่างๆ ในเยี้ยนจิงดู ให้พวกเขาได้รู้ถึงผลลัพธ์ที่มาต่อต้านพวกเขา!" หญิงผมยาวกระแทกเสียงและหัวเราะ

"โอเค!" ชายที่ผมปิดตาพยักหน้า

เด็กหญิงผมยาวหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดวิดีโอให้หัวหน้าทีมเล่นทันที

เสียงดังกราว! เสียงดังกราว! เสียงดังกราว...

เสียงรอวิดีโอดังขึ้น

แต่หลังจากที่รอมานาน...อีกฝ่ายก็ไม่ตอบรับ

หญิงผมยาวขมวดคิ้ว

"เกิดอะไรขึ้น?"

"ไม่รู้ ไม่มีคนรับ"

"หรือว่าจะเกิดอะไรขึ้น?"

"คนตั้งเยอะแยะเข้าไป จะเกิดอะไรได้?"

"รอก่อน!"

ทั้งสองคนพูดคุยเบาๆ หญิงสามผมยาวโทรวิดีโอคอลต่ออีกสองสามครั้ง แต่ก็ยังไม่มีคนรับ เธอจึงโทรหาอีกสองสามสาย

อย่างไรก็ตามอีกฝ่ายก็ยังไม่รับอยู่ดี

"แย่หล่ะ ต้องเกิดเรื่องแน่ๆ ไป!"