สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 537

ซูหยูสีหน้าเปลี่ยน: "ครั้งที่แล้วมีคนจากทางฝั่งของพวกคุณโทรหาฉัน เป็นหนังแบบนั้นหรอ? ฉันบอกพวกคุณให้นะ ถ้าเป็นแบบนั้นก็ลืมไปเถอะ! ฉันไม่ถ่าย คุณล้มเลิกความคิดเถอะ!"

"นั่นน่าเสียดายจริงๆ! รูปร่างหน้าตาที่สะสวย บวกกับชื่อเสียงของคุณ ไม่ถ่ายก็ไม่เป็นไร ถ้าไม่ถ่าย คุณก็มาอยู่เล่นกับฉันสักสองสามวันแล้วฉันจะไม่ใส่ใจเงินไม่กี่ล้านนั่นก็แล้วกัน เป็นยังไง?" เสว่โยวโยวพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อพูดแบบนี้ ทั้งสองคนก็อึ้ง

"อยู่เล่นกับคุณไม่กี่วันก็พอหรอ?" ซูหยูรู้สึกแปลกๆ และถาม: "เล่นอะไรกับคุณ?"

"ฮ่าๆ ก็เล่นอะไรสนุกๆ ไง!" เสว่โยวโยวเลียริมฝีปาก ดวงตาของเธอดูเคร่งขรึม

ซูหยูตัวสั่น รู้สึกแปลกๆ ส่ายหน้าและพูดอย่างระมัดระวัง: "คุณพูดให้ชัดเจน ถ้าไม่พูดให้ฉันเจน เกรงว่า...ฉันก็คงไม่ตกลง!"

"เหอะ คุณช่างกล้าขนาดนี้หรอ? โอเค ฉันจะพูดกับคุณตรงๆ ละกัน ช่วงนี้ฉันขาดคู่ คู่ที่ใช้ในการฝึกฝน ถ้าคุณยอมมาเป็นคู่ในการฝึกฝนของฉัน หนี้ของคุณก็จะหมดไป เป็นยังไง? สบายใจได้ คุณไม่ตายแน่นอน มากสุดก็แค่แขนขาขาดไป ไม่อันตรายถึงชีวิต อย่างไรก็ตาม ฉันก็คิดว่าการขาดแขนขาไปก็น่าจะดีกว่าแบกเงินหลายล้านใช่ไหม?"เสว่โยวโยวยิ้ม

ทั้งสองสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

"นี่...จะได้ยังไงกัน?" ซูหยูกลัว

"เอาคนไปฝึกฝนหรอ? คุณฝึกอะไรกัน?" หลินหยางถามอย่างจริงจัง

"เกี่ยวอะไรกับคุณ? คุณเป็นคนในครอบครัวของซูหยูหรอ?" เสว่โยวโยวกวาดสายตามองหลินหยาง ถามอย่างไม่แยแส

"ผมเป็นพี่เขยของเธอ"

"เหอะ หรอ? ถ้าอย่างงั้นคุณยอมแทนเธอมาอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับฉันไม่กี่วันได้ไหม?" เสว่โยวโยวถามด้วยรอยยิ้ม: "แค่ไม่กี่วันเท่านั้น หนี้ก็จะหมดลง!"

"ผมไม่ไป ไม่ใช่แค่ผม เสี่ยวหยูเองก็ด้วย หนี้ไม่กี่ล้านนั่นของคุณ พวกเราจะรีบคืนให้ คุณอย่าคิดว่าจะใช้วิธีนี้มาบีบพวกเราได้" หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย

เมื่อเสว่โยวโยวได้ยินก็อารมณ์ขึ้น

เธอกระแทกเสียง: "ทำดีด้วยไม่ชอบ พวกคุณคิดว่าพวกคุณเป็นใคร? ฉันมาที่นี่เพื่อให้โอกาสพวกคุณ นั่นเป็นเกียรติมากๆ สำหรับพวกคุณแล้ว ยังกล้ามาปฏิเสธฉันอีก! ไม่ดูตัวเองเลย!"

ซูหยูโกรธ กัดฟันพูด: "คุณผู้หญิงโยวโยว ถ้าไม่มีเรื่องอื่น ก็เชิญออกไปได้!"

"โอเค! ดี! ซูหยู คุณพูดเองนะ คุณอย่ามาโทษว่าฉันไม่ให้โอกาสคุณ! ในสายตาฉันคุณมันก็แค่มดตัวหนึ่ง! ถ้าฉันจะเหยียบฉันก็เหยียบให้ตายได้ แต่ไม่เป็นไร ก่อนที่จะโดนฉันเหยียบตาย เหยียบพี่เขยของคุณให้ตายก่อนแล้วค่อยว่ากัน!"

เสว่โยวโยวยิ้มด้วยความโกรธ มุมปากยกขึ้น จ้องมองหลินหยางและพูด จากนั้นก็หันหน้าและเดินไปที่รถเบทลีย์ที่จอดอยู่ข้างถนน

ในไม่ช้า เสว่โยวโยวก็นั่งอยู่บนนั้นและเดินจากไป

"น่าขยะแขยง! นังนั่นมันน่าขยะแขยงจริงๆ อายุแค่นี้ทำไมถึงได้อวดดีอย่างงี้!"

ซูหยูกัดฟันด้วยความโมโห ไม่พอใจอย่างมาก

"เสี่ยวหยู ตอนนี้ต้องระวังดีๆ ผมว่าร่างกาย การก้าว คำพูด และการกระทำของเสว่โยวโยวคนนี้แปลกๆ คุณต้องระวังด้วย" หลินหยางพูด

"พี่เขย เธอคงไม่ได้ป่วยทางสมองใช่ไหม?"

"ถ้าป่วยทางสมองก็คงจะดี เกรงว่ามันจะไม่ใช่หน่ะสิ" หลินหยางส่ายหน้า

ซูหยูถอนหายใจและเดินไปที่ห้องของเธออย่างอารมณ์เสียเล็กน้อย

"พี่เขย คุณกลับไปเถอะ วันนี้ฉันเหนื่อย ขอตัวพักผ่อนก่อน"

"โอเค งั้นก็รีบพักผ่อน มีเรื่องอะไรก็โทรมาหาผม"

"โอเค"

เมื่อซูหยูพูดจบก็เดินเข้าไปในอาคาร

หลินหยางหันหลังและเดินไปยังรถที่จอดอยู่ข้างทาง

เสว่โยวโยวนี่แปลกจริงๆ

ฝึกศิลปะการต่อสู้หรอ?

ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้อะไรกันต้องใช้คนที่มีชีวิต? หรือกำลังหาคู่ฝึกซ้อมอยู่?

แต่ซูหยูไม่รู้ศิลปะการต่อสู้นะ บริษัทรักษาความปลอดภัยมีคนมีฝีมือตั้งเยอะแยะเธอไม่ไปหา แต่กลับมาหาซูหยูทำไม?

หลินหยางส่ายหน้าและไม่คิดเกี่ยวกับมันอีก

ขึ้นรถ สตาร์ทและเหยียบคันเร่ง

แต่เมื่อขับไปเรื่อยๆ

จู่ๆ ก็มีเปลวไฟออกมาจากที่นั่งผู้โดยสาร

"อะไรกัน?"

หลินหยางหายใจติดขัดทันที เขารีบหยุดรถ เปิดประตูและวิ่งออกไป

ถ้าลงจากรถช้ากว่านี้คงจะเสียชีวิต

เรื่องรุนแรงกว่าที่คิด

ดวงตาของหลินหยางเยือกเย็น หยิบโทรศัพท์ออกมาโทร

หลังจากนั้นไม่นาน หม่าไห่ก็ขับรถมาที่นี่

เมื่อเขาเห็นเศษซากรถ หม่าไห่ก็ตกตะลึง

"ประธานหลิน ขอโทษด้วย ผมจะโทรหาตัวแทนจำหน่ายรถและขอให้พวกเขาอธิบาย"

"ไม่ใช่ปัญหาของรถ มีคนตั้งใจวางเพลิงรถของผม" หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย

"หืม?" เอ่อ...ใครมันกล้าขนาดนี้?" หม่าไห่ถามด้วยความตกใจ

"คุณช่วยตรวจสอบบริษัทรักษาความปลอดภัยโยวโยวให้ผมที ดูว่าเป็นบริษัทมาจากไหน"

"บริษัทรักษาความปลอดภัยโยวโยวหรอ?" หม่าไห่สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที กำหมัด ท่าทางโกรธอย่างมาก

หลินหยางตกใจ: "ทำไม? คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับมันมาก่อนหรอ?"

"เคย ทำไมจะไม่เคย ที่อยู่ของบริษัทอยู่ที่จางเฉิน แม้ว่าจะก่อตั้งมาได้ไม่นาน แต่ภายในช่วงเวลานี้ บริษัทก็สามารถผงาดออกมาได้!" หม่าไห่กระแทกเสียง

"พูดมา"

"ประธานหลิน คุณไม่รู้ คนของบริษัทนี้ไร้กฎหมายและมีอำนาจเหนือกว่า แม้ว่าบริษัทนี้จะถูกเรียกว่าบริษัทรักษาความปลอดภัย แต่ก็สามารถมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมที่หลากหลาย เช่น การให้กู้ยืม การลงทุน และการเก็บหนี้ หลายอย่างที่พวกเขาทำเกี่ยวกับเงิน อย่างไรก็ตาม วิธีที่พวกเขาทำนั้นโหดร้ายมาก กล่าวว่าเมื่อก่อนมีการประมูลโครงการที่หนานเฉิน บริษัทนี้ไม่สามารถแข่งขันกับผู้อื่นได้ พวกเขาส่งคนไปตีผู้ที่ประมูลชนะจนโคม่าและเข้าโรงพยาบาล! คุณว่าเป็นคนยังไง?"

"ไม่แจ้งความหรอ?"

"แจ้งแล้ว แต่คนเหล่านั้นก็แค่กลุ่มอันธพาล ไม่มีหลักฐานใดๆ ที่พิสูจน์ได้ว่าเกี่ยวข้องกับบริษัทนั้น!"

"งั้นพวกคุณรู้ได้ไงว่าคนของบริษัทรักษาความปลอดภัยโยวโยวเป็นคนทำ?"

"เพราะเมื่อสิ้นสุดการประมูล คนจากบริษัทรักษาความปลอดภัยโยวโยวกล่าว่าใครก็ตามที่มาขโมยของพวกเราไป วันนี้เขาต้องเข้าโรงพยาบาล!"

"บางทีมันอาจเป็นแค่คำพูดเวลาโกรธของคนอื่นก็เท่านั้น ไม่ได้รับว่าเป็นจริง"

"ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร แต่น้องชายของผู้ประมูลได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ในวันเดียวกันและแทบไม่ได้รับการช่วยเหลือ พ่อของเขาหักขาและนอนอยู่บนเตียงและภรรยาเกือบเสียชีวิตขณะเดินบนถนน ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในไม่กี่ชั่วโมงหลังการประมูลจบลง..." หม่าไห่พูดอย่างจริงจัง

เมื่อสิ้นสุดคำพูด หลินหยางก็เงียบขรึม