สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 572

เจ้าเกาะหวางโยวส่งเสียงร้องออกมาทันที

เขารู้สึกว่าหมัดของตัวเองกำลังจะโดนหลินหยางบีบจนแตกแล้ว

แรงที่ส่งผ่านเข้ามาจากมือของเขา…เกรงว่าเพียงพอที่จะพาทำลายหิน!

นี่มันปีศาจร้ายที่มาจากไหน…อายุเพียงแค่นี้ แต่กลับมีพลังมากขนาดนี้?

หัวใจของเขาสั่นสะท้าน

ในตอนนั้นเอง หลินหยางออกแรงอีกครั้ง เขาจับกำปั้นของเจ้าเกาะทุ่มไปทางสนามประลองอย่างแรง

ฟิ่ว!

ร่างกายของเขาลอยกระเด็นออกไปเหมือนกับดาวหาง กระแทกใส่ประตูใหญ่ของสนามประลองอย่างแรง

โครม…

ประตูใหญ่พังทลาย

เศษหินเศษบินกระจายไปทั่ว ทุกอย่างดูโกลาหลไปหมด…

การโจมตีครั้งนี้เหมือนกับค้อนขนาดใหญ่ ฟาดลงบนกลางหัวใจของลูกศิษย์ทุกคนอย่างแรง

ลูกศิษย์เกาะชั้นนอกและชั้นในที่กำลังต่อสู้กันทยอยกันหยุดลง ทั้งสองฝ่ายแยกออกจากกัน

ถึงแม้วิชายุทธของศิษย์เกาะชั้นในจะแข็งแกร่งกว่า แต่หลังจากที่ได้สู้กับศิษย์เกาะชั้นนอก พวกเขาแทบจะไม่ได้เปรียบอะไรเลย ในทางกลับกัน กำลังของพวกเขายังถูกบั่นทอนลงอย่างต่อเนื่อง

ทุกคนรู้แล้ว นี่ล้วนแต่เป็นฝีมือของหมอเทวดาหลิน

และหลังจากที่ภาพนี้ปรากฏขึ้น ลูกศิษย์เกาะชั้นในตกตะลึงกับภาพนี้โดยสิ้นเชิง

หลินหยาง…ใช้มือเหวี่ยงเจ้าเกาะหวางโยวออกไปด้วยมือเดียว!

พลังของเขา…น่ากลัวเพียงใด!

นี่เป็นสิ่งที่มนุษย์คนหนึ่งสามารถทำได้เหรอ?

"เป็น…เป็นไปได้ยังไง? แม้กระทั่งเจ้าเกาะ…ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา?"

"ไม่…ไม่มีทาง ความแข็งแกร่งของเจ้าเกาะโดดเด่นเหนือใคร สะเทือนฟ้าสะท้านดิน สู้ไม่ได้แม้กระทั่งหมอเทวดาหลิน?"

"หมอเทวดาหลินเพิ่งจะอายุเท่าไหร่? เขาสามารถเอาชนะเจ้าเกาะเหรอ?"

ลูกศิษย์ทุกคนรู้สึกสิ้นหวังแล้ว

พวกอาวุโสที่อยู่บนพื้นเงยหน้าขึ้นด้วยความยากลำบาก หลังจากที่เห็นภาพนี้ สีหน้าของทุกคนคล้ำม่วงทันที

ภาพนี้ มันเป็นภาพที่น่าตกใจเพียงใด…

"ผู้ปราดเปรื่องหลินแข็งแกร่งมาก!"

"ไร้เทียมทาน! ผู้ปราดเปรื่องหลินไร้เทียมทาน!"

"ผู้ปราดเปรื่องหลินจงเจริญ!"

ลูกศิษย์เกาะชั้นนอกเริ่มพากันตะโกนเสียงดัง แต่ละคนดีใจจนน้ำตาไหล

ความแข็งแกร่งของหลินหยางอยู่เหนือการจินตนาการของพวกเขา

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาพบว่าตัวเองตัดสินใจถูกแล้ว

มีผู้ปราดเปรื่องหลินอยู่ พวกเขายังต้องกลัวเกาะหวางโยวอีกเหรอ?

ส่วนเหลียงซวนเหม่ย ยืนตกตะลึงตาค้างอยู่ตรงที่เดิม

"หลินหยาง…แข็งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอ?" เธอพูดพึมพำ หัวใจเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง

ถ้าหากพี่ชายบุญธรรมของเธอแข็งแกร่งเช่นนี้ เธอจะมาทำอะไรที่เกาะหวางโยว

มีเขาอยู่ ยังต้องเรียนวิชายุทธอะไรอีก?

เหลียงซวนเหม่ยเกิดความรู้สึกโทษแม่ของตนเองเล็กน้อย

ทั้งๆที่มีพี่ชายบุญธรรมที่แข็งแกร่งแบบนี้อยู่ ทำไมถึงไม่แนะนำให้เธอ? ถ้าหากตระกูลเหลียงรู้ คงต้องให้ความสำคัญกับครอบครัวของเธออย่างแน่นอน?

อย่างไรก็ตามตระกูลเหลียงที่ว่าใหญ่ แต่ก็ไม่มีผู้ปราดเปรื่องสักคน!

"อ๊าก! !"

ในตอนนั้นเอง มีเสียงคำรามที่เต็มไปด้วยความโกรธดังขึ้นจากด้านในของประตูที่พังทลาย

หลังจากนั้นมีคนคนหนึ่งพุ่งออกมา

เขาคือเจ้าเกาะหวางโยว!

ตอนนี้บนตัวของเขาเต็มไปด้วยเศษฝุ่นเศษดิน ผมเผ้ายุ่งเหยิง สภาพน่าเวทนา

เขาแทบจะไม่เป็นอะไรเลย แต่เจตนาแห่งความโกรธที่อยู่บนใบหน้าแทบจะกลืนกินเขา

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาโดนดูหมิ่นแบบนี้ และทุกคนทำร้ายจนตกอยู่ในสภาพสะบักสะบอมแบบนี้!

ในฐานะเจ้าเกาะ เขาจะทนได้เช่นไร?

"ผมจะฆ่าลูกสุนัขอย่างคุณ!" เขาส่งเสียงคำราม ก้าวเท้าพุ่งตรงเข้าไปหาหลินหยาง

กลิ่นอายที่บ้าคลั่งแผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา

เจ้าเกาะหวางโยวยังไงก็เป็นเจ้าเกาะหวางโยว ความจริงเขาแข็งแกร่งกว่าเสว่ฉางเฟิงไปเยอะมาก เขาสามารถปลดปล่อยกลิ่นอายของตัวเองออกมาควบแน่นเหมือนของจริงได้ทุกเมื่อ เหมือนกับพลังปราณ

และตอนนี้ เขาปลดปล่อยกลิ่นอายทั้งหมดออกมาปกคลุมร่างกายภายนอกของตัวเอง ในขณะที่กำลังพุ่งตรงเข้ามา เศษหินเศษดินที่อยู่ด้านข้างถูกฉีกกระชากจนเละ เป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัวมาก

ผู้คนที่อยู่โดยรอบตกตะลึงกับกลิ่นอายสายนี้

แต่หลินหยางยืนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับตัว มองภาพที่เกิดขึ้นอย่างนิ่งสงบ

รอจนเขาเพิ่งเข้ามาใกล้ ยกแขนขึ้นชกออกไปอย่างกะทันหัน

ปัง!

หมัดทั้งคู่ปะทะกัน

แต่ครั้งนี้ กำลังกายของหลินหยางกลับเซถอยหลังไปหลายก้าว

แต่หลินหยางกลับไม่คิดแบบนั้น เขาพูด

"คุณโจมตีอย่างบ้าคลั่งแบบนี้ ต้องสูญเสียพลังงานจำนวนมหาศาล อันที่จริงผมไม่จำเป็นต้องโต้ตอบด้วยซ้ำ แค่ป้องกันอย่างเดียวก็เพียงพอ เพราะถ้าคุณโจมตีแบบนี้ต่อไป อีกไม่นาน พลังของคุณก็จะหมด สูญเสียพลังในการต่อสู้! ถึงเวลานั้น คุณก็แพ้แล้ว!"

คำพูดประโยคนี้ ทำให้ลมหายใจของผู้คนที่อยู่โดยรอบสั่นสะท้าน

เสว่ฉางเฟิงก็ไม่ได้พูดอะไร แววตาเคร่งขรึมลงเล็กน้อย

หลินหยางมองออก เขาก็มองออกเช่นกัน

ถูกต้อง การโจมตีที่รุนแรงแบบนี้ เพียงพอที่จะทำลายรถถังทั้งคันในเวลาไม่กี่วินาที นี่มันไม่ใช่พละกำลังของมนุษย์ธรรมดาที่จะสามารถทำได้ เจ้าเกาะหวางโยวใช้วิธีการโจมตีที่รุนแรงแบบนี้ เดิมทีมันก็เป็นเหมือนการบั่นทอนพละกำลังของตัวเองอยู่แล้ว!

"แต่คุณจะต้านทานได้สักกี่น้ำ?"

มีหรือที่เจ้าเกาะหวางโยวจะยอมหยุดแค่นี้? เขาส่งเสียงคำราม หลังจากนั้นพุ่งออกไปข้างหน้าอีกครั้ง

เงาหมัดที่กระหน่ำออกไปเหมือนห่าฝนปะทุขึ้น

เป็นอย่างที่คิด!

หลินหยางไม่โต้ตอบ เขายังคงตั้งรับอย่างสุดความสามารถ

ยกแขนขึ้น!

ตั้งท่ามั่น!

หลบหลีก!

ต้านทาน!

...

ทุกท่วงท่าการป้องกันล้วนถูกใช้ออกมาหมดแล้ว

ในขณะเดียวกัน หลินหยางเริ่มรู้สึกว่าแขนทั้งสองข้างกำลังชา แขนเสื้อของเขาโดนพลังที่น่าสะพรึงกลัวจู่โจมจนฉีกขาด แม้กระทั่งแขนก็เริ่มฉีกขาดมีเลือดไหลออกมาไม่น้อย

"เจ้าเกาะ สู้เขา! เขาใกล้จะทนไม่ไหวแล้ว!"

"ฮ่าฮ่า เขาใกล้จะแพ้แล้ว!"

"ผู้ปราดเปรื่องหลิน ท้ายที่สุดคุณก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าเกาะหวางโยว!"

"พวกเราใกล้จะชนะแล้ว!"

ลูกศิษย์เกาะชั้นในเห็นภาพนี้ ทุกคนเริ่มรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา บางคนถึงขั้นปรบมือตะโกนพูดออกมา

แต่สู้ไปสู้มา เสียงตะโกนที่อยู่โดยรอบเริ่มเงียบลง

เพราะ…การโจมตีของเจ้าเกาะหวางโยวอ่อนแรงลงแล้ว

และบนใบหน้าของเขามีเม็ดเหงื่อจำนวนมากปรากฏขึ้น

หอบหายใจอย่างหนัก!

ทั้งหมดนี้ เป็นอย่างที่หลินหยางพูด…

แรงของเจ้าเกาะกำลังจะ…หมดแล้ว!