สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 590

เมื่อได้ยินคำตอบของหลินหยาง ผู้ชายก็ตกใจอย่างเห็นได้ชัด

เขากวาดสายตามองหลินหยาง ขมวดคิ้ว

"ในเมื่อคุณรู้ว่าที่นี่คือที่อะไร งั้นคุณยังกล้ามาก่อเรื่องอีกหรอ? คุณเชื่อไหมว่าผมสามารถบอกให้คนกองถ่ายเรียกตำรวจมาจับคุณได้เลยในตอนนี้ คุณรีบไสหัวไปซะ ได้ยินไหม? เรื่องของค่าชดใช้ตอนนี้ผมจะไม่เอาเรื่องกับคุณ รอพรุ่งนี้เดี๋ยวจะมีคนติดต่อคุณไปเอง! รีบไสหัวไปซะ!" ชายคนนั้นลดเสียงลงแล้วพูด มองไปรอบๆ เป็นครั้งคราวขณะที่เขาพูด ราวกับว่าเขากำลังมองหาบางสิ่งบางอย่าง

"พี่เล่อ! คุณรีบเข้ามาเถอะ คุณเป็นบุคคลสาธารณะ ถ้าคุณเข้าไปพัวพันกับไอ้สารเลวนั่น เดี๋ยวคุณโดนพวกปาปารัสซี่ถ่ายหรอก ถ้าถูกแชร์บนอินเตอร์เน็ต งั้นพวกเราก็คงพูดอะไรไม่ได้แล้วนะ! คุณต้องดูแลภาพลักษณ์ของตัวเองดีๆ!" ในเวลานี้ หญิงสาวพูดบอกเขา

"ผมเข้าใจ เวินลี่ ถ้าอย่างงั้น คุณจัดการคนนี้ละกัน รีบไล่เขาออกไปที!" ชายคนนั้นจ้องหลินหยาง กระแทกเสียงและเดินออกไป

ผู้หญิงที่ชื่อเวินลี่เดินเข้าไปเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ไม่ไกลทันที

"เวินลี่ นี่มันเรื่องอะไร?"

หลายคนที่เหมือนจะเป็นคนในกองถ่ายเดินเข้ามา ขมวดคิ้วและถาม

"ลุงติงกับรองผู้กำกับวัง..." เวินลี่มีท่าทางตื่นตระหนก รีบชี้ไปทางหลินหยาง: "ลุงติง รองผู้กำกับวัง คนนี้คือคนที่ขับรถชนพี่เล่อ!"

"โอ้ะ คนที่หยุดรถไม่ทันแล้วมาชนรถของฟานเล่อหรอ? เขามาที่นี่ได้ยังไง?" ทั้งสองคนขมวดคิ้ว

"ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะพยายามเรียกเก็บเงินมั้ง รองผู้กำกับวัง ลุงติง ตอนนี้ฉันเรียกคนมาไล่เขาออกไปแล้ว!" เวินลี่พูด ชี้ไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่กำลังเดินไปทางหลินหยาง

ทั้งสองคนไม่ตอบสนองใด

เห็นเรื่องแบบนี้มาเยอะแล้ว

โดยปกติเมื่อกองถ่ายไปยังสถานที่ที่สวยงามก็มักจะถูกเรียกเก็บเงิน คนในพื้นที่จะเก็บค่ารักษา ค่าทิวทัศน์อะไรต่างๆ พวกเขาเห็นจนชินแล้ว เพราะในภาพจำของทุกคน เหมือนว่าคนในกองถ่ายจะเป็นคนมีเงิน ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่กองถ่ายจะมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ส่วนหนึ่ง

"คุณ เชิญออกไปด้วย! !" เจ้าหน้านี้รักษาความปลอดภัยตะโกนใส่หลินหยาง

"ผมเป็นคนของกองถ่าย พวกคุณมาไล่ผมได้ยังไง?" หลินหยางมองเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและอธิบาย

"คุณเป็นคนของกองถ่ายนี้หรอ?" คนนั้นตกใจ มองไปที่เวินลี่

"บ้าอะไรกัน! ในกองถ่ายไม่เคยมีใครเห็นคุณ อีกทั้งภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายมาแล้วเกือบครึ่งเดือน แล้วตั้งแต่ที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำ ตัวละครและนักแสดงทั้งหมดถูกกำหนดไว้แล้ว และฉันก็รู้จักพวกเขาทั้งหมด แม้ว่าจะเป็นตัวละครที่ไม่สำคัญขนาดไหนฉันก็เคยเจอพวกเขามาแล้ว คุณจะโกหกแสร้งว่าเป็นคนในกองถ่ายงั้นหรอ? เหอะๆ งั้นคุณก็คิดเยอะไปแล้ว! เอาตัวคนนี้ออกไป ถ้าเขาไม่ยอมไปก็จัดการให้เขาออกไป! เดี๋ยวที่เหลือฉันรับผิดชอบเอง!" เวินลี่ตะโกนใส่หลินหยางด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองไปที่รองผู้กำกับวัง

เมื่อเห็นรองผู้กำกับวังพยักหน้าเล็กน้อย เจ้าหน้านี้รักษาความปลอดภัยก็เริ่มดำเนินการ

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างมีความมั่นใจมากขึ้น เดินขึ้นหน้าไปและพูดเสียงแข็ง

"คุณ เชิญออกไปด้วย ไม่งั้นจะมาโทษพวกเรากระทำรุนแรงไม่ได้นะ"

"พวกคุณคิดจะทำอะไร? กองถ่ายใหญ่ขนาดนี้ จะมารังแกคนอื่นหรอ?" หลินหยางพูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ

แม้แต่รองผู้กำกับวังก็ยังต้องยอม...มันไม่ใช่เรื่องจริงๆ!

การรักษาความปลอดภัยในการทำงานของคนในกองถ่ายเป็นเรื่องสำคัญ เวินลี่ ครั้งหน้าถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องแจ้งพวกเรานะ คุณจัดการเลย ถ้าไล่ไม่ไปก็แจ้งตำรวจ! เกิดเรื่องอะไรทางกองถ่ายรับผิดชอบเอง!"

รองผู้กำกับวังด้านหลังพูดด้วยอารมณ์ หันหน้าและเดินออกไปกับคนที่ชื่อลุงติง

เวินลี่ชอบใจ รีบพูดออกมา: "โอเครองผู้กำกับวัง!"

คำพูดของทั้งสองเหมือนกระบี่ล้ำค่าซึ่งทำให้เวินลี่ไร้ความกลัวโดยสิ้นเชิง

มุมปากของเธอยกขึ้น หรี่ตามองหลินหยาง: "ไอสุนัข ได้ยินที่รองผู้กำกับวังพูดไหม? ถ้าคุณยังไม่ไป ฉันจะเรียกคนมาจัดการคุณและโยนคุณออกไป เชื่อไหม?"

"พวกคุณนี่ไม่กฎเกณฑ์จริงๆ! ยังกล้าจะทำร้ายคนอื่นในกลางวันแสกๆ อีกหรอ?" หลินหยางพูดด้วยความโกรธ

"ฮ่าๆ น่าขำสิ้นดี กลางวันแสกๆ ยังสว่างอยู่หรอ? คุณรู้อะไรเกี่ยวกับคนชนบทบ้าง? แม้ว่าคุณจะเข้าใจว่ากองถ่ายพวกเราถ่ายพยัคฆ์สงครามอยู่ แต่คุณรู้ไหมว่าคนที่ลงทุนให้พวกเราคือใคร? หยางหัวไง หยางหัวกรุ๊ปที่สูงส่ง! เทียบกับกองถ่ายของพวกเราแล้ว พวกนี้แค่อะไรกัน? สิ่งที่พวกเรามีคือเงินไง! คุณเชื่อไหมแค่กองถ่ายของพวกเราจัดการคุณเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น?" เวินลี่ยิ้ม ดวงตาของเธอมีแต่ความดูถูกและไม่แยแส

ในสายตาของเธอ ชายด้านหน้าคือคนที่ต่ำต้อยที่สุดในใจของเธอ

เวินลี่พยักหน้า และเดินตามชายคนนั้นไปที่พักด้านข้างของกองถ่าย

ขณะนี้ตรงนั้นแออันไปด้วยผู้คน คนสำคัญของกองถ่ายมารวมตัวกัน

ทั้งสองคนผงะ

เกิดเรื่องใหญ่อะไร ทำไมถึงต้องเรียกทุกคนมาที่นี่?

"เวินลี่? ฟานเล่อ? พวกคุณมาแล้วหรอ? มาๆ รีบนั่งลง!" รองผู้กำกับคนหนึ่งตะโกนใส่ทั้งสองคน

ทั้งสองยิ้มและเดินไป

"รองผู้กำกับเฉียว นี่มันเรื่องอะไร? ทำไมซ่งจิงถึงเรียกคนทั้งกองถ่ายมา? ผมเห็นว่าแม้แต่ป้าที่ทำอาหารยังถูกเรียกมา มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมดูจริงจังจัง?" ฟานเล่อพูดด้วยเสียงเบาๆ ถามอย่างระมัดระวัง

"คุณไม่รู้หรอ? เจ้านายของพวกเราจะมาแล้ว" รองผู้กำกับเฉียวยิ้ม

"เจ้านายของพวกเราหรอ?"

ทั้งสองคนผงะ

"ใครกัน?" เวินลี่ถาม

"จะเป็นใครได้หล่ะ ก็ประธานหลินของหยางหัวกรุ๊ปไง! เป็นผู้ลงทุนในภาพยนตร์เรื่องนี้ของพวกเราไง ประธานของหยางหัวกรุ๊ปไม่ใช่เจ้านายของพวกเราหรอ?" รองผู้กำกับเฉียวหัวเราะ

คำพูดนี้ทำให้ดวงตาของทั้งสองเปล่งประกาย

โดยเฉพาะเวินลี่ ดวงตาของเธอเปล่งประกายเจิดจ้าอย่างไม่รู้จบ

"ประ...ประธานหลิน? โอ้พระเจ้า ในที่สุดก็จะได้เจอตัวเป็นๆ สักที ฉันไม่รู้ว่าเขาจะหล่อในทีวีจริงๆ หรือเปล่า!" เวินลี่พูดด้วยความตื่นเต้น

รอยยิ้มของฟานเล่อแข็ง มองเวินลี่และไม่พูดอะไร