สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 633

ถ้าเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตสิ้นพระชนม์ที่นี่ต้องสร้างความฮือฮาไปทั่วโลกอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นชื่อเสียงของสมาคมการแพทย์ไม่เพียงแต่จะถูกทำลายเท่านั้น แต่ฝ่ายทางการก็คงจะสงสัยและตั้งคำถามในสมาคมการแพทย์ด้วย

ถ้าเบื้องบนกล่าวโทษมา ทุกๆ คนในที่นี้คงกินไม่ทั่วท้องแน่ๆ

อีกทั้ง...เจ้าชายเบอเค่อจะยอมหรือไม่?

คนคนหนึ่งถูกสมาคมการแพทย์รักษาจนสิ้นชีวิต เขาจะปล่อยให้คนเหล่านี้ได้มีชีวิตที่สุขสบายในภายหลังหรอ?

เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน

"ประธานเรย์ม่อน..." ดวงตาทั้งสองของเจ้าชายเบอเค่อแดงก่ำ สูดลมหายใจอย่างเคร่งขรึม จ้องที่เรย์ม่อน

เรย์ม่อนตัวสั่น อ้าปาก จู่ๆ ก็นึกอะไรออก ชี้ไปที่แอนนาและพูด: "ฝ่าบาท ความผิดและความวุ่นวายทั้งหมดนี่เป็นเพราะผู้หญิงคนนี้! !"

"เกี่ยวอะไรกับคุณแอนนา?" เจสซี่ไม่พอใจและถามทันที

"พวกเราทำการรักษาเจ้าหญิงตามเอกสารการวิจัยของเธอ ข้อมือของเธอทำให้พวกเราผิดพลาด!" เรย์ม่อนพูดอย่างเร่งรีบ

"คุณคิดว่าผมเป็นคนโง่หรอ?" เบอเค่นด่า

คนรอบๆ ขมวดคิ้ว

ถึงตอนนี้แล้ว เรย์ม่อนยังคิดจะโยนความผิดอีก!

ไร้ยางอายจริงๆ!

"คนอย่างคุณไม่คู่ควรกับการเป็นประธานสมาคมการแพทย์เลยด้วยซ้ำ!" แอนนาพูดอย่างเร่งรีบ

"แอนนา คุณไม่มีสิทธิ์พูดกับผม!"

"แล้วคุณยอมรับไหมว่าคุณขโมยเอกสารของฉัน แทนที่จะเป็นเอกสารของสมาคมการแพทย์?" แอนนาถามกลับ

"คุณ...ผมไม่ได้พูดแบบนั้น..." เรย์ม่อนพูดด้วยความรู้สึกผิด

"พอแล้ว!"

เจ้าชายเบอเค่นตะโกนด้วยความโมโห

ทุกคนเงียบลงทันที

"ตอนนี้ผมไม่อยากฟังเรื่องเหล่านี้ ผมแค่อยากรู้ว่าพวกคุณจะรักษาลูกสาวผมให้หาได้หรือไม่!" เขาตะโกนถาม

ทุกคนก้มหน้าไม่พูดอะไร

เรย์ม่อนเองก็เงียบ

บรรยากาศนิ่งเงียบ

แต่ตอนนี้ แอนนาลังเลครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดขึ้นมา: "ฝ่าบาท จริงๆ แล้วยังสามารถ...รักษาลูกสาวของคุณให้หายดีได้!"

"จริงหรอ?" ลมหายใจของเจ้าชายเบอเค่นแทบจะหยุดนิ่ง เขาหันไปจ้องแอนนาด้วยเสียงสั่น: "คุณแอนนา โปรดรีบรักษาลูกสาวของผมด้วย! ขอร้องแหละ!"

"ฝ่าบาท แต่ฉันไม่สามารถรักษาให้ดีได้!" แอนนาส่ายหน้า

"แล้ว...แล้วคุณ..."

"ฉันรู้สึกว่าอาจารย์ของฉันบางทีอาจจะมีวิธีรักษาเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตได้ คุณสามารถเชิญเข้ามาลองดู" แอนนารีบพูด

"อาจารย์ของคุณหรอ?" เจ้าชายเบอเค่อผงะ

"ฝ่าบาท ก็คือคนที่รู้เวทย์มนตร์คนนั้นนั่นแหละ!" คนข้างๆ พูดบอก

"เขาหรอ? การแพทย์แผนจีนไม่มีพื้นฐาน… อย่างไร... จะรักษาได้อย่างไร?" เจ้าชายเบอเค่นลำบากใจ

"ฝ่าบาท ฉันต้องอธิบายจุดนี้ การแพทย์แผนจีนไม่ได้ปราศจากรากฐาน อีกทั้งแก่นแท้ของจีนมีมานานนับพันปี เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่มีผลใดๆ เลย จากการวิจัยของฉันการแพทย์แผนจีนนั้นเหนือกว่าในบางด้าน ยิ่งกว่าการแพทย์ตะวันตกเสียอีก โรคบางชนิดที่รักษาได้นั้นไม่สามารถรักษาได้ด้วยการแพทย์ตะวันตก และยาแผนปัจจุบันจำนวนมากได้ผสมผสานทฤษฎีความรู้ของการแพทย์แผนจีนเข้าด้วยกัน" แอนนาพูดอย่างเร่งรีบ

เจ้าชายเบอเค่อเงียบลงไปพักหนึ่ง เขามองไปทางเรย์ม่อน

"ฝ่าบาท เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ!" เรย์ม่อนพูด

"ไอคนเจ้าเล่ห์!" เจ้าชายเบอเค่นโมโหสุดขีด

เรย์ม่อนคิดอะไรทำไมเขาจะไม่รู้? ไม่มีอะไรนอกจากกลัวความรับผิดชอบ

อันที่จริงเจ้าชายเบอเค่นรู้ว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าหญิงมาร์กาเร็ต เรย์ม่อนจะก็จะโยนความผิดให้กับหลินหยางได้

นี่คือเหตุผลที่เรย์ม่อนไม่แสดงเหตุผล

"คุณแอนนา โปรดโทรหาอาจารย์ของคุณ ให้เขารีบมา ผมอยากลอง แม้ว่าจะมีโอกาสเพียงเสี้ยวเดียว ผมก็ไม่อาจละทิ้งลูกสาวของผมไปได้!" เจ้าชายเบอเค่นกัดฟัน

แอนนาพยักหน้า โทรออกเบอร์หลินหยาง

หลินหยางซึ่งยังคงจัดกระเป๋าเดินทางอยู่ในสถาบัน รู้สึกมีความสุขทันทีเมื่อได้ยินเรื่องนี้

"พวกเขาไม่ใช่วาดูถูการหมอจีนของประเทศจีนหรอ? ทำไมมาขอร้องผมหล่ะ?" หลินหยางยิ้มและพูด

"อาจารย์ ตอนนี้ไม่มีเวลามาถกเถียงเรื่องนี้แล้ว ฉันเพิ่งตรวจให้กับเจ้าหญิงมาร์กาเร็ต ชีพจรของเธออ่อนแอมาก ลมหายใจอ่อนแอนยิ่งกว่า ประสาทของเธอถูกสารพิษเข้าครอบงำร่างกายของเธอ เธออาจจะไม่สามารถอยู่รอดได้ถึงหกโมง ถ้าไม่สามารถรักษาเธอได้ในเวลานี้ เธอก็คงต้องไปพบพระเจ้าแล้ว..." แอนนาพูดอย่างเร่งรีบ

เรย์ม่อนขมวดคิ้ว

"ใช่ คุณหลินไม่ทำเพราะเหตุนี้แน่ๆ!" เจ้าชายเบอเค่นพยักหน้า หันหน้าไปพูด: "หัวหน้าองค์รักษ์!"

"ฝ่าบาท!" ชายร่างสูงเรียวในเครื่องแบบวิ่งเหยาะๆ

"จัดรถให้ผม ผมจะไปหาคุณหลินด้วยตัวเอง!"

"รับทราบ!" หัวหน้าองครักษ์วิ่งออกไป

"คุณเรย์ม่อน คุณจะไปกับผมไหม?" เจ้าชายเบอเค่นหันไปจ้องเรย์ม่อนและพูดอย่างเคร่งขรึม

"นี่มันไร้สารถสิ้นดี!" เรย์ม่อนส่ายหัว เขาไม่ไปอย่างแน่นอน

เจ้าชายเบอเค่นเบื่อที่จะพูดกับเขาแล้ว เดินออกไปจากสมาคมการแพทย์และขึ้นรถพร้อมกับแอนนาและเจสซี่ มุ่งหน้าไปยังสถาบันวิจัยของหลินหยางโดยตรง

"นั่นมันรถของเจ้าชายเบอเค่น!"

นักข่าวกลุ่มหนึ่งเห็นจุดที่คุ้นตา

"เขาจะไปไหน?"

"เร็ว ตามไป รีบตามไปเร็ว!"

นักข่าวบางคนรีบไปที่รถของพวกเขาที่จอดอยู่ข้างถนน และเหยียบคันเร่งตาม

ไม่นาน

รถกว่า 20 คันจอดหน้า "สถาบันวิจัยการแพทย์แผนจีน" อาคารเลขที่111 ถนนปิเอเตอเลน

ในขณะนี้หลินหยางกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้แบบโบราณและดื่มชา

ข้างๆ เป็นข้าวของที่เก็บเรียบร้อยแล้ว

เสวี่ยเฟยผู้รับผิดชอบบริษัทหยางหัวสาขาสหรัฐอเมริกามาถึงแล้ว

เขาจะไปส่งหลินหยางเพราะนี่คือเจ้านายของเขาโดยตรง

"ประธานหลิน คุณมาอย่างเร่งด่วน อาหารท้องถิ่นที่นี่มีความโดดเด่นและมีชื่อเสียง คุณสามารถอยู่ต่ออีกสองสามวัน! เพลิดเพลินกับความเป็นอยู่ที่นี่หน่อย" เสวี่ยเฟยพูดด้วยรอยยิ้ม

"ไม่หล่ะ ทางนั้นยังมีงานอีกเยอะแยะ อีกทั้งพวกคุณเพิ่งจะก่อตั้งสาขานี้ขึ้นมา มีเรื่องหลายอย่างต้องเตรียมพร้อม หม่าไห่ให้คุณรับผิดชอบสาขานี้ แสดงว่าคุณมีความสามารถหลากหลายด้าน อย่าทำลายความเชื่อใจของเขาหล่ะ ทำให้ดี" หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย

เมื่อเสวี่ยเฟยได้ยิน เขาก็ไม่พูดอะไรมาก เพียงแค่พยักหน้าและตอบว่ารับทราบ