สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 639

แต่ก็มีผู้คนมากมายที่สนับสนุนหมอเทวดาหลินเช่นกัน ผู้คนส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นคนจีน

ทุกคนที่อยู่ในห้องจับจ้องไปทางหลินหยางด้วยความจดจ่อ

กลางฝ่ามือของเจ้าชายเบอเค่อเต็มไปด้วยเหงื่อ จ้องหลินหยางไม่กระพริบตา

"ถึงเวลาที่จะเริ่มแล้ว!"

หลินหยางมองหม้อยาแล้วพูด "แอนนา คุณช่วยไปเทยาออกมาปล่อยให้เย็นก่อน"

"ได้เลยอาจารย์!" แอนนาพยักหน้า หลังจากนั้นเดินไป

หลินหยางยืนอยู่ด้านข้างของเจ้าหญิงมาร์กาเร็ต เริ่มลงมือดึงเข็มออก

เขายื่นมือไปจับเข็มตรงที่อยู่ตรงหน้าท้องของเจ้าหญิงมาร์กาเร็ต แต่กลับไม่ดึงออกทันที แต่กำลังใช้นิ้วมือจับเอาไว้แน่นด้วยความตั้งใจ

ถ้าหากมีคนเข้ามาใกล้ จะสามารถมองเห็นกลิ่นอายสายหนึ่งไหลผ่านนิ้วมือของหลินหยางไปตามเข็มเข้าไปในร่างกายเจ้าหญิงมาร์กาเร็ต

เป็นแบบนี้ผ่านไปประมาณสามถึงสี่วินาที หลินหยางดึงเข็มเงินออกทีละนิด

ทันทีที่ดึงเข็มเงินออก กลับเห็นเดิมทีเข็มเงินที่เคยเป็นสีเงิน ตอนนี้กลับดำสนิท เหมือนกับเคยเอาเข็มไปจุ่มน้ำหมึกมา

"อะไรกัน?"

มีผู้คนมากมายรู้สึกอึ้ง

พวกนักข่าวรีบเก็บภาพทันที

ทันทีที่ภาพนี้ปรากฏขึ้น แพทย์แผนจีนนับไม่ถ้วนที่กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าโทรทัศน์ถึงกับมองตาค้าง

ภายในกระท่อม หญิงชราที่นั่งอยู่บนเก้าอี้กระโดดลุกขึ้น เบิกตากว้างมองภาพที่เห็นด้วยความตกใจ

"คุณย่า มีอะไรเหรอ?" หลิวหรูซือมองหญิงชราด้วยความประหลาดใจแล้วถาม

กลับเห็นหญิงชราช่องทีวีอยู่สักพักใหญ่แล้วถึงพูดพึมพำ "หรือนี่จะเป็น…วิชาฝังเข็มหุบเขาไหลในตำนาน?"

"หุบเขาไหล?" ลมหายใจของหลิวหรูซือก็อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน เธอรีบเงยหน้าขึ้นมองหน้าจอ

กลับเห็นหลินหยางได้เริ่มดึงเข็มเล่มที่สองออกแล้ว

เหมือนกลับก่อนหน้านี้

ทันทีที่ดึงเข็มเงินออก ตัวเข็มเงินกลายเป็นสีดำสนิท

หลินหยางดึงเข็มเงินออกมาวางลงบนถ้วยน้ำใสที่เตรียมเอาไว้ก่อนหน้านี้

เพียงแค่พริบตาเดียว น้ำสีใสกลายเป็นสีดำทันที

ภาพนี้ทำให้ผู้คนไม่กล้าดูถูกอีกแล้ว

เขาดึงเข็มเงินออกมาด้วยความระมัดระวังทีละเล่ม

ท่าทางของเขาดูตั้งใจมาก

ผู้คนที่อยู่โดยรอบถึงกับกลั้นลมหายใจมองเขา

เป็นแบบนี้อยู่ประมาณสิบห้านาที เข็มเงินถูกดึงออกมาเกือบหมดแล้ว เหลือเพียงเข็มเงินที่เสียบอยู่บนหน้าผากของเจ้าหญิงหนึ่งเล่ม

"แอนนา ยาสมุนไพรเตรียมเสร็จหรือยัง?" หลินหยางหอบหายใจ บนหน้าผากมีเหงื่อเล็กน้อย หันไปถาม

"เรียบร้อยแล้วอาจารย์!" แอนนารีบพูด

"ป้อนให้เธอ" หลินหยางพูด

"ออ ได้…"

แอนนาลังเลสักพัก แต่ก็เดินเข้าไป เธอเปิดปากของเจ้าหญิงแล้วเทน้ำสมุนไพรสีดำที่มีกลิ่นฉุนจมูกลงไป

"เจ้าชาย!"

คนที่อยู่ด้านข้างรีบมองไปทางเจ้าชายเบอเค่อ ราวกับต้องการขอให้เขาสั่งหยุดเดี๋ยวนี้

แต่สีหน้าของเจ้าชายเบอเค่อเย็นชา พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง "รอ! ห้ามทำอะไรส่งเดช!"

ทุกคนได้ยินแล้วทำได้แต่อดทนรอ

หลังจากที่แอนนาป้อนยา

"แค่กแค่กแค่ก แค่กแค่กแค่ก…"

ราวกับเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตสำลัก เธอไออย่างรุนแรงทันที มียาสมุนไพรจำนวนมากถูกคลายออกมา

"อาจารย์…" แอนนารู้สึกร้อนใจ

"ป้อนต่อไปไม่ต้องหยุด!" หลินหยางพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

แอนนาได้ยินแล้วทำได้แต่พยักหน้าป้อนยาต่อ

อึกอึก…

ไม่นาน ยาสมุนไพรถ้วยใหญ่ไหลเข้าไปอยู่ในท้องของเจ้าหญิงมาร์กาเร็ต

คนที่อยู่ด้านข้างรีบส่งผ้าเช็ดหน้ามา

แอนนาเช็ดตัวของเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตอย่างแผ่วเบา ทำความสะอาดพวกยาสมุนไพรที่ถูกคลายออก

มีผู้คนไม่น้อยแอบขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจว่านี่มันเป็นยาวิเศษอะไรกัน ถึงมีผลลัพธ์แบบนี้

แต่ทางด้านของเรย์ม่อนไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

"มันแน่อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นอาศัยวิชาฝังเข็มหุบเขาไหล ไม่มีทางเห็นผลเร็วมากขนาดนี้ วิชากลั่นยาของหมอเทวดาหลินเป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร! หากปราศจากความรอบคอบของเขา ยาสมุนไพรหม้อนี้ไม่มีทางเห็นผลเร็วขนาดนี้แน่นอน!"

"คุณย่า คุณก็เป็นนักกลั่นยาขั้นสูง เมื่อเทียบกับทักษะของหมอเทวดาหลิน เขาอยู่ในมาตรฐานระดับไหน?"

"ฉันเทียบกับเขา?" หญิงชราเหลือบมองหลิวหรูซือ หลังจากนั้นส่ายหัว ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ "ประเทศจีนมีประวัติศาสตร์มายาวนาน เป็นดินแดนพยัคฆ์ซ่อนเล็บมังกรซ่อนรูป ผู้มีความสามารถมีมากมายนับไม่ถ้วน ย่าของเธอไม่ได้ถือเป็นบุคคลสำคัญอะไรเลย บอกตามตรง ฉันแค่อยู่ในระดับที่สามารถควบคุมไฟได้อย่างสมบูรณ์"

"แล้วหมอเทวดาหลินล่ะ?"

"ระดับสูงสุด!" หญิงชราพูด

หัวใจของหลิวหรูซือเต้นแรงอย่างกะทันหัน แต่ไม่ได้พูดอะไร

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินคุณย่าของตัวเองให้ค่าคนอื่นสูงขนาดนี้…

บ้านเลขที่111บนถนนปิเอเตอเลน

หลังจากที่อาเจียนออกมา เจ้าหญิงมาร์กาเร็ตกลับไปนอนลงบนเตียงอีกครั้ง

เธอในตอนนี้กำลังหอบหายใจ ลมหายใจติดขาด สีหน้าแดงก่ำ

ทุกคนต้องไปทางเธอ

ไม่ว่าจะเป็นผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์หรือผู้คนที่อยู่ตรงหน้ากล้อง

ล้วนแต่กำลังรอผลลัพธ์

เรย์ม่อนเบิกตากว้าง กําหมัดแน่น

เจ้าชายเบอเค่อจ้องจนตาแทบจะหลุดออกมา

แอนนาตัวแข็งทื่อยืนอยู่กับที่ มองเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตด้วยสายตาที่เหม่อลอย

กลับได้ยินหลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน "เจ้าหญิงมาร์กาเร็ต คุณสบายดีหรือเปล่า?"

คำพูดประโยคเดียวที่เรียบง่ายเหมือนต้องการปลุกเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตตื่น

ลมหายใจของเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตเริ่มสม่ำเสมอ แต่กลับไม่มีการเคลื่อนไหวอะไร

ราวกับ…ยังไม่ตื่น

ผู้คนที่อยู่โดยรอบรู้สึกอึ้ง

เรย์ม่อนรู้สึกดีใจมาก เขาพูดเสียงดัง "ไม่มีประโยชน์! ไม่มีประโยชน์! ฮ่าฮ่าฮ่า ไอ้คนจีน! ไสยศาสตร์ของคุณใช้กับเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตไม่ได้ผล ฮ่าฮ่าฮ่า…"

ภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของเรย์ม่อน

ผู้คนที่อยู่โดยรอบก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว

ร่างกายของเจ้าชายสั่นสะท้าน