สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 70

หลินหยางรับ พยักหน้า จากนั้นก็วางสาย

คุณนายซูรู้สึกแปลกๆ ริมฝีปากสั่น： “คุณ...คุณยังมีอะไรอีก?"

"สุดท้ายแล้ว..." หลินหยางพูด

เมื่อสิ้นเสียง

ติ้งติ้ง...ติ้งติ้ง

เสียงโทรศัพท์ของซูไท่ก็ดังขึ้นมา

ซูไท่รับโทรศัทพ์ จากนั้นสักพัก หน้าของเขาก็ถอดสี

"อาไท่ เป็นอะไร?" คุณนายซูรีบถาม เสียงของเธอสั่น

"บริษัทของเรา...ถูกซื้อไปแล้ว!" ซูไท่พูดเสียงสั่น

"อะไรนะ?"

คุณนายอึ้ง

"ยินดีด้วย คุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับร้านขายยาของซูกุ้ย บริษัทของพวกคุณถูกซื้อแล้ว ดังนั้นควรจ่ายค่าชดเชยให้ผู้ป่วย แค่นี้คงไม่เป็นอะไรมั้ง?"

หลินหยางมองคนทั้งบ้านอย่างว่างเปล่า

คำพูดของเขาเหมือนคมดาบที่ทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจของคนตระกูลซู

ญาติๆ ตระกูลซูแทบจะหยุดหายใจ

วิญญาณของทุกคนเหมือนกับหลุดออกมา

คุณนายซูเอนหลังบนเก้าอี้ราวกับเป็นอัมพาต

ช่วงเวลาที่หลินหยางเข้ามา ตระกูลซูหมดสิ้นทุกอย่าง

ตระกูลถูกทำลายอย่างแท้จริง!

"คุณคือใครกันแน่?" เธอมองหลินหยางอย่างไร้อารมณ์และพูด

"ผมหรอ? ลูกเขยตระกูลซู"

"คุณไม่ใช่!"

คุณนายซูตะโกนออกมาเสียงดัง

ทุกคนในตระกูลซูหันหน้าไปจ้องมองหลินหยางตามเสียงนั้น จากนั้นก็ตระหนักได้ทันที...

ชายผู้นี้ที่ล้มล้างตระกูลซูทั้งหมด!

เป็นลูกเขยไร้ค่าของตระกูลซูจริงๆ หรอ...?

คนตระกูลซูอึ้ง!

พวกเขาไม่รู้จักลูกเขยตระกูลซูคนนี้

ทนายอันดับหนึ่งของเจียงเฉิน หัวหน้าต่างๆ เข้าซื้อกิจการของหยางหัวกรุ๊ป...

คนเหล่านี้ เรื่องเหล่านี้...ยังไงก็ไม่สามารถเกี่ยวกับหลินหยางได้...

ทุกคนคิดว่ากำลังฝันไป

บรรยากาศในห้องโถงกดดัน!

ในที่สุดซูเหม่ยซินก็ทนไม่ไหว!

"หลินหยาง คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้ ปล่อยพวกเราไปเถอะ!"

เธอกรีดร้องและรีบวิ่งไปกอดขาของหลินหลาง

"ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ผมมาที่นี่ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะนั่งลง แต่ตอนนี้คุณกลับมาร้องขอผม ไม่แปลกไปหรอ?" หลินหยางถาม

ซูเหม่ยซินหน้าซีด

"หลินหยาง คุณอยากจะฆ่าแกงตระกูลซูของพวกเราจริงๆ หรอ?" คุณนายซูมองเขาและพูดด้วยเสียงสั่น: "ไม่ว่ายังไง พวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันนะ...คุณทำแบบนี้ทำไม? หรือว่าคุณไม่ได้มีความทรงจำเกี่ยวกับพวกเราเลย?"

"แล้เมื่อกี้พวกคุณเห็นครอบครัวของผมเป็นอะไร? คุณเห็นว่าพวกเราเป็นญาติไหม? คุณทำร้ายลูกชายของคุณ ให้เขาได้ชีวิตครึ่งชีวิตอยู่ในคุก หลานสาวของคุณมาร้องขอความเมตตา แต่คุณกลับทำตัวสูงส่ง ตบหน้า ตอนนั้นพวกคุณคิดว่าพวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันไหม?" หลินหยางถามอย่างจริงจัง

คุณนายซูพูดไม่ออก

หลินหยางไม่ใช่คนตระกูลซู

เขาโดนตระกูลซูถากถวงมาโดยตลอด สำหรับตระกูลนี้ เขาไม่เคยมีความทรงจำอะไรด้วย เขาไม่สนใจคนเหล่านี้

คนตระกูลซูรู้ หลินหยางไม่ปล่อยพวกเขาไปแน่

ตระกูลซูจบกันแล้ว!

จบแล้ว!

ทุกอย่างตระกูลซูจบสิ้น

"มอบซูเป่ยและซูกุ้ยให้ตำรวจเถอะ" หลินหยางโบกมือ

"รับทราบ คุณหลิน"

หัวหน้าเหล่านั้นพยักหน้า เดินไปหาซูเป่ยและซูกุ้ยที่นั่งอยู่บนพื้น

"ไปกับพวกเราเถอะ! ถ้ายอมจำนน โทษอาจจะลดลง!"

"ไม่! ผมไม่อยากติดคุก! ผมไม่อยากติดคุก! คุณย่า ช่วยผม ย่าช่วยผมด้วย!" ซูจางหยางฟื้นขึ้นมาทันทีและกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนก

"ย่า!"

หัวหน้าเหล่านั้นต่างยิ้มและทักทาย

แต่นายท่านสองเดินไปยังคุณนายซู

"นายท่านสองตระกูลหลิว?" คุณนายซูแปลกใจ

"นายท่านสองเดินเข้ามา โค้งให้กับคุณนายซูอย่างมีมารยาท

"คุณนาย คุณเรียกผมคุณเซียวก็พอ"นายท่านสองตระกูลหลิวกล่าว

"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร! คุณนายซูยิ้ม แต่ใบหน้าของเธอสับสน ในใจของเธอมีความระมัดระวังมากขึ้น

หลินหยางเห็นท่าทางเข้าก็ไม่เข้าใจ

ตระกูลหลิวเป็นหนึ่งในตระกูลอันดับหนึ่งของเมืองเจียงเฉิน เป็นต้นไม้ใหญ่ที่ตระกูลซูฝันอยากจะปีนป่าย ทำไมนายท่านสองแห่งตระกูลหลิวของเจียงเฉินคนนี้จึงได้มีมารยาทกับคุณนายซูขนาดนี้?

"นายท่านสอง คุณช่วยพวกเราด้วย! ช่วยพวกเราด้วย!"

ซูจางหยาง ซูกังและคนอื่นๆ เห็นโอกาสจึงรีบตะโกนหานายท่านสองตระกูลหลิว

"หุบปาก!" คุณนายซูสีหน้าเปลี่ยนและรีบตะโกน

ทุกคนสับสน

นายท่านสองตระกูลหลิวยกมือขึ้นมา ยิ้ม: "ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องกังวล! วันนี้ผมมาเพื่อแก้ไขวิกฤติของตระกูลซู"

เมื่อทุกคนได้ยินก็แปลกใจ

เขาหันหน้าไปมองทางหลินหยาง

"คุณชื่อหลินหยางหรอ?"

"ใช่"

"เมื่อวานที่ร้านอาหารของผม เป็นผลงานของคุณหรอ?"

"ใช่"

"คุณมีดีหนิ" นายท่านสองตระกูลหลิวพยักหน้า ทั้งเมืองเจียงเฉิน คนที่กล้ามาตีหน้าผมมีไม่มาก แม้แต่หัวหน้าของตระกูลใหญ่ทั้งสี่ยังไม่กล้าทำแบบนี้กับผม คุณเป็นคนแรก"

"ผมไม่ผิด ผมกินที่ร้านอาหารของคุณ คนของร้านคุณไม่ให้เกียรติผม"

"คุณคิดว่าเป็นความผิดของผมหรอ?"

"ใช่"

"งั้นคุณผิดแล้ว เพราะนายท่านสองตระกูลหลิวไม่ทำผิด"

"ทำไม?"

"ใครก็ตามที่มีกำลัง จะทำเรื่องใดๆ ก็ถูกหมด แม้ว่ามันจะผิดแต่ก็ถูก ดังนั้นผมไม่ผิด" นายท่านสองตระกูลหลิวพูด: "หลินหยาง ผมตรวจสอบคุณแล้ว แม้ว่าคุณจะเป็นลูกเขยตระกูลซู แต่ความจริงแล้วคุณก็มีดีเช่นกัน ได้ยินว่าคุณมีความสัมพันธ์กับตระกูลหนิงและตระกูลชวี่ โดยอาศัยทักษะทางการแพทย์ นอกจากนี้คุณยังรู้จักฉี๋จ้งกั๋วแห่งโรงพยาบาลการแพทย์แผนจีนด้วย เพราะอำนาจของพวกเขาใช่ไหม? บางทีเบื้องหลังของคุณอาจจะมีอำนาจอะไรอีก แต่ไม่ได้สำคัญกับผม?"