"หลังจากผ่านการประเมินของผม สูตรยาทั้งสองแผ่นไม่เหมือนกัน" ผู้พิพากษาจางพูด
"อะไรนะ?"
ภายในชั้นศาลตกอยู่ในความวุ่นวายอีกครั้ง
"เป็นไปไม่ได้!"
คุณนายซูตะคอกอย่างเกรี้ยวกราด
ซูเป่ย ซูเจินและคนอื่นมองตาค้าง แต่ละคนไม่สามารถยอมรับความจริงได้
คนของตระกูลซูตกอยู่ในความสิ้นหวัง!
"เงียบ เงียบ! ใครยังสร้างปัญหาในชั้นศาลอีก ผมมีอำนาจในการจัดการคนคนนั้น!" ผู้พิพากษาจางเคาะค้อนอย่างแรง ท่าทางของเขาในตอนนี้ดูโกรธมากแล้ว
ภายในชั้นศาลเริ่มเงียบสงบลงไม่น้อย แต่ผู้คนก็ยังไม่สามารถยอมรับได้
"ท่านผู้พิพากษา ผมสงสัยว่าหยางหัวกรุ๊ปแก้ไขสูตรยา! ทางเราเคยทำการวิจัยเกี่ยวกับสูตรยาของตระกูลซูแล้ว มีผลต่อผู้ป่วยโรคเส้นเลือดในสมองตีบจริง และมีประสิทธิภาพถึงขั้นสามารถใช้รักษา ยาตัวใหม่ของหยางหัวกรุ๊ปผ่านการจดสิทธิบัตร แสดงว่าต้องมีประสิทธิภาพอยู่แล้ว แต่สูตรยาใบนี้ใช่สูตรยาตัวใหม่ของหยางหัวกรุ๊ปหรือเปล่า จำเป็นต้องผ่านการตรวจสอบก่อน!" คังเจียห่าวลุกขึ้นยืนแล้วพูด
"ทางเราสามารถนำข้อมูลเกี่ยวกับสูตรยาตัวใหม่ในฐานข้อมูลมาเปรียบเทียบ" จี้เหวินพูด
"ข้อมูลในฐานข้อมูลสามารถแก้ไขได้ ไม่สามารถใช้เป็นข้อมูลสำหรับการเปรียบเทียบ" คังเจียห่าวพูด
"แล้วพวกคุณต้องการแบบไหน?"
"ใช้สูตรยาตัวนี้ผลิตยาขึ้นในชั้นศาล หลังจากนั้นเชิญผู้ป่วยโรคเส้นเลือดในสมองตีบใช่ยา ถ้าหากมีผลก็แสดงว่าสูตรยาตัวนี้เป็นของจริง ไม่อย่างนั้นจะถือว่าสูตรยาตัวนี้ได้รับการแก้ไขมาก่อนแล้ว"
"แบบนี้ไม่ได้ ใช้เวลานานเกินไป แม้แต่การผลิตยาจากหยางหัวกรุ๊ปก็ยังต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือนกว่าการรักษาจะเห็นผลอย่างชัดเจน" จี้เหวินส่ายหัวปฏิเสธ
เขารู้ดีว่าคังเจียห่าวกำลังถ่วงเวลา
เพราะคังเจียห่าวไม่เคยคิดว่าสูตรยาทั้งสองจะไม่เหมือนกัน
เรื่องแบบนี้ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถเชื่อหรอกมั้ง?
อย่างไรก็ตามโรคเส้นเลือดในสมองตีบเป็นปัญหาที่แม้แต่องค์กรแพทย์ระดับโลกก็ยังไม่สามารถแก้ปัญหาได้ แต่ในเมืองเจียงเฉินกลับสูตรยาสองสูตรที่สามารถรักษาได้ปรากฏขึ้น…
ใครจะเชื่อ?
การรุกครั้งนี้คังเจียห่าวไม่เคยคิดถึงมาก่อน ดังนั้นเขาจำเป็นต้องถ่วงเวลาเพื่อรวบรวมข้อมูลที่มีประโยชน์ต่อตัวเอง แบบนี้ถึงจะสามารถโต้ตอบกลับ
แต่แล้วคนของตระกูลซูกลับไม่เข้าใจความคิดของเขา พวกเขาคิดว่าจี้เหวินไม่มั่นใจ จึงรีบตะโกนพูดขึ้น "สูตรยาของพวกคุณเป็นของปลอมอยู่แล้ว พวกคุณก็แค่ไม่กล้าใช่เท่านั้น"
"ใช่ ทองแท้ไม่กลัวไฟ พวกคุณไม่กล้าทำก็แสดงว่าเป็นของปลอม"
"พวกคุณหยุดทำตัวอวดดีได้แล้ว!"
ซูเป่ย ซูเจินและคนอื่นเริ่มพูด
"พวกคุณอย่าพูดมาก…"
คังเจียห่าวแทบจะกระอักเลือดเพราะคนกลุ่มนี้
อีกฝ่ายกล้าเอาสูตรยาออกมาพิสูจน์ก็แสดงว่าไม่มีปัญหา ของแบบนี้ถ้าหากต้องการประเมินว่าจริงหรือเปล่ามันง่ายมาก!
"เรื่องใช้เวลานานไม่ใช่ปัญหา แต่ต้องผลิตยาและใช้ยาตรงนี้ แน่นอน สิ่งเหล่านี้ต้องดำเนินการภายใต้เจ้าหน้าที่การแพทย์และผู้เชี่ยวชาญ จำเป็นต้องเป็นไปตามกฎหมายทุกอย่าง" ผู้พิพากษาจางพูด
จี้เหวินพยักหน้า "ในเมื่อท่านตัดสินแบบนี้ ทางเราก็จะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ หลังจากนี้หนึ่งเดือนความจริงก็จะปรากฏ!"
"ถ้าหากทั้งสองฝ่ายไม่มีความเห็นอะไรแล้ว ผมขอประกาศว่าจะหยุดการพิจารณาคดีชั่วคราว หยางหัวกรุ๊ปเริ่มทำการผลิตยาตามสูตร หลังจากนั้นผ่านการทดสอบ ถ้าหากยาของบริษัทหยางหัวกรุ๊ปมีผล คดีนี้จะมีการพิจารณาใหม่อีกครั้ง…"
"รอก่อนครับท่านผู้พิพากษา!"
ในตอนนั้นเอง ทางด้านของหม่าไห่พูดขึ้นอย่างกะทันหัน
"ท่านผู้พิพากษา ลูกความของผมมีอะไรอยากจะพูด" จี้เหวินรีบพูดขึ้น
"เชิญพูด" ผู้พิพากษาจางพูด
กลับเห็นหม่าไห่พูดว่า "ท่านผู้พิพากษา ผมอยากเชิญประธานหยางหัวกรุ๊ปของเราขึ้นศาล! และใช้สูตรยาตัวที่สามรักษาผู้ป่วยที่เป็นโรคเส้นเลือดในสมองตีบ วิธีการรักษาแบบนี้ใช้เวลาสั้นมาก ขอเพียงแค่เจ็ดวันก็จะเห็นผลอย่างชัดเจน ยิ่งไปกว่านั้นยังสามารถเห็นผลได้ในทันที เรื่องนี้เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าหยางหัวกรุ๊ปของเราไม่ได้ขโมยสูตรยาของตระกูลซู ผมต้องการใช้วิธีนี้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของหยางหัวกรุ๊ป!"
"อะไรนะ?"
ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตกตะลึง!
วินาทีนี้แม้แต่ผู้พิพากษาจางก็เริ่มนั่งไม่ติดแล้ว
สูตรยาตัวที่สาม?
หยางหัวกรุ๊ป…มีสูตรยารักษาโรคเส้นเลือดในสมองตีบสองสูตร?
บ้าไปแล้ว!
สิ่งนี้จะทำให้องค์กรการแพทย์ทั่วโลกคลั่งไคล้!
"โรคเส้นเลือดในสมองตีบ…เป็นเหมือนกับไข้หวัดธรรมดาไปตั้งแต่เมื่อไหร่? มันรักษาง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?" คังเจียห่าวพูดด้วยน้ำเสียงที่ขมขื่น ตอนนี้ภายในใจของเขาเริ่มจะไม่แน่ใจแล้ว
คดีนี้ดูผิวเผินเหมือนมีโอกาสชนะ แต่อันที่จริงแล้ว…พวกเขากำลังตกหลุมพรางของอีกฝ่าย…
คนคนนี้ก็คือประธานแห่งหยางหัวกรุ๊ปในตำนาน!
ในที่สุดเขาก็ปรากฏตัวขึ้นแล้ว…
ทันทีที่ผู้ชายคนนี้เดินเข้ามา สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่บนตัวของเขา
ร่างกายของผู้ชายคนนี้สมส่วนเข้ากับเสื้อสูทของเขามาก แต่เขากลับสวมหมวกทรงสูงและกดต่ำลงบดบังใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขา
"หลินหยาง?"
ซูเหยียนที่นั่งอยู่บนที่นั่งของฝ่ายจำเลยพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว
"หลินหยางอะไร? เสี่ยวเหยียนเธอบ้าหรือเปล่า?" จางชิงหยู่ใช้แขนกระแทกแขนของลูกสาวแล้วพูด
ร่างกายของซูเหยียนสั่นสะท้านเพิ่งจะดึงสติกลับมาได้ เธอหันไปมองคนคนนั้นอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นหุ่นหรือทรงหน้าคล้ายคลึงกับหลินหยางมาก แต่มีอยู่จุดหนึ่งที่ไม่เหมือนกัน
นั่นก็คือเขาดูหล่อเหลามาก
ถึงแม้จะเผยให้เห็นเพียงใบหน้าครึ่งเดียว แต่ใบหน้าเพียงครึ่งเดียวของเขาเป็นเหมือนกับผลงานชิ้นเอกของพระเจ้า เกรงว่าแม้แต่ไมเคิลแองเจโลก็ไม่สามารถปั้นใบหน้าแบบนี้ออกมามั้ง?
ซูเหยียนอยากวิ่งเข้าไปดึงหมวกทรงสูงของเขาออก เธออยากรู้ว่าตกลงคนคนนี้ใช่หลินหยางหรือเปล่า แต่ตอนที่เขาไปยืนอยู่หน้าบัลลังก์ เธอถึงจะนึกขึ้นได้ เขาเป็นถึงตำนานของเจียงเฉิน เป็นถึงประธานบริษัทหยางหัวกรุ๊ป
ซูเหยียนส่ายหัวปัดความคิดพวกนั้นทิ้งไป หลังจากนั้นอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น
บุคคลระดับนี้จะเป็นหลินหยางได้ยังไง?
คนแบบนี้ก็คือประธานบริษัทหยางหัวกรุ๊ปที่กำลังจะก้าวเข้าสู่ความรุ่งโรจน์เหรอ?
อายุน้อยมาก!
มีผู้คนไม่น้อยที่อุทานออกมาด้วยอารมณ์ที่ลึกซึ้ง
"สวัสดีครับผู้พิพากษาจาง" ผู้มาพูด
"คุณหลิน คุณหม่าบอกว่าในมือของคุณมีสูตรยารักษาโรคเส้นเลือดในสมองตีบแบบที่สาม ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?" ผู้พิพากษาจางถาม
"ใช่ครับ"
ประธานหลินโบกมือ หลังจากนั้นมีหมอสองคนที่สวมชุดกาวน์สีขาวเดินเข้ามาจากด้านนอก ในขณะเดียวกันก็มีชายชราผมร่วงจนเกือบหมดหัวและผิวหนังเหี่ยวย่นถูกเข็นตามเข้ามาด้วยอีกคน
ชายชราคนนี้มีอายุมากแล้ว นั่งอยู่บนรถเข็น ท่าทางดูเหม่อลอยเล็กน้อย ทันทีที่ชายชราคนนี้ปรากฏตัวขึ้น มีผู้คนไม่น้อยที่อุทานออกมา
"นี่คือผู้พิพากษาโม่ไม่ใช่เหรอ?" มีคนอุทาน
เจ้าหน้าที่ภายในศาลบางคนก็รู้สึกอึ้งเหมือนกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...