สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 86

"ทำไมถึงเป็นแบบนี้?" ร่างกายของคุณนายซูสั่นเทาอย่างบ้าคลั่ง

"เป็นไปไม่ได้…เป็นไปไม่ได้…ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เขารักษาหายได้ยังไง?"

ซูเป่ยแทบจะเป็นบ้าไปแล้ว

ซูกัง ซูเหม่ยซิน ซูกุ้ยและคนอื่นก็มองตาค้างเหมือนกัน

ร่างกายของหลิวเซิงเซียวสั่นเทา ดวงตาทั้งคู่ดูเหม่อลอย

"นี่เป็นสูตรยาตัวใหม่ที่หยางหัวกรุ๊ปของเราเพิ่งวิจัยคิดค้นขึ้น มีประสิทธิภาพมากกว่าสูตรยาตัวเก่ามาก มีความเสถียรภาพและเห็นผลเร็วกว่า ส่วนส่วนผสมของสูตรยาก็แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ถ้าหากตระกูลซูฟ้องหยางหัวกรุ๊ปของเราว่าขโมยสูตรยาของพวกเขา แล้วแบบนี้…พวกเขาควรจะอธิบายยังไง?" ประธานหลินพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

คนของตระกูลซูทั้งตกใจทั้งกลัว แต่ละคนพูดอะไรไม่ออกแล้ว

"ขอบคุณมากประธานหลิน" จี้เหวินยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด หลังจากนั้นหันไปพูดกับผู้พิพากษาจาง "ท่านผู้พิพากษา ผมคิดว่าทุกอย่างมันกระจ่างแล้ว นี่เป็นการกล่าวหาเท็จของตระกูลซูและหลิวกรุ๊ป! หวังว่าท่านผู้พิพากษาจะตัดสินคดีอย่างเป็นธรรมให้กับลูกความของผม"

ผู้พิพากษาจางพยักหน้าอย่างหนักแน่น นั่งลงบนบัลลังก์ของตัวเองอีกครั้ง

ส่วนคำพูดประโยคนี้ของจี้เหวินทำให้คนของตระกูลซูทรุดตัวนั่งลงกับเก้าอี้ สีหน้าของแต่ละคนดูไร้เรี่ยวแรงและเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

หลิวเซียวเซิงก็ไม่ต่างกัน

คังเจียห่าวหลับตาทั้งคู่ลง

"จบแล้ว จบแล้ว จบสิ้นแล้ว…ตระกูลซูจบสิ้นแล้ว…" คุณนายซูพูดอย่างเหม่อลอยพร้อมกับร่างกายที่กำลังสั่นเทา

จางชิงหยู่ดีใจจนแทบจะคลั่ง ซูเหยียนก็ดีใจจนน้ำตาไหลออกมา

คำตัดสินออกมาอย่างรวดเร็ว การฟ้องร้องของหลิวกรุ๊ปและตระกูลซูเป็นการกล่าวหาเท็จ พวกเขาไม่เพียงแต่ต้องชดใช้ในสิ่งที่ควรจะชดใช้ ได้ยังต้องขอโทษหยางหัวกรุ๊ปอย่างเป็นทางการต่อสาธารณชน

หลังจากที่ผลคำตัดสินออกมา ทั่วทั้งเมืองเจียงเฉินถึงกับตกตะลึง

ส่วนเรื่องที่หยางหัวกรุ๊ปมีสูตรยารักษาโรคเส้นเลือดในสมองตีบสองสูตรก็สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งมณฑลเจียงหนานอีกครั้ง ลืมแม้กระทั่งทั่วประเทศหรือทั่วโลก!

องค์กรการแพทย์ทั่วโลกแทบจะคลั่ง

มีผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์และรวมไปถึงผู้เชี่ยวชาญจากทุกสายอาชีพทันทีที่รู้ข่าว พวกเขานั่งเครื่องบินตรงมาที่เมืองเจียงเฉินทันที

ชื่อของบริษัทหยางหัวกรุ๊ปดังก้องไปทั่วประเทศ

เมืองเจียงเฉินคึกคักเป็นพิเศษ

แต่สิ่งที่คึกคักกว่าเมืองเจียงเฉินก็คือโลกอินเตอร์เน็ต

หลังจากสิ้นสุดคดีความประธานหลินเดินจากไปอย่างเงียบๆ

แต่ไม่รู้ว่าใครแอบถ่ายวีดีโอตอนที่ประธานหลินปรุงยาและเผยแพร่ลงบนอินเทอร์เน็ต

ชั่วขณะ รูปร่างของประธานหยางหัวกรุ๊ปปลิวว่อนไปทั่วอินเทอร์เน็ต

มีผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนได้เห็นกันมาถึงของประธานหลิน

ชุดสูทที่พอดีตัวบวกกับหมวกทรงสูงที่กดต่ำลงบดบังใบหน้าที่หล่อเหลาเหลือเพียงครึ่งเดียว ถึงแม้จะเป็นใบหน้าเพียงครึ่งเดียว แต่มันเพียงพอที่จะทำให้ดาราชายตกอันดับนับไม่ถ้วน

ชาวเน็ตหญิงนับไม่ถ้วนหรือแม้แต่ชาวเน็ตชายต่างรู้สึกทึ่งกับใบหน้าที่หล่อเหลานี้

โดยเฉพาะตอนที่เชิญผู้พิพากษาโม่ออกมา มุมปากของประธานหลินกระตุกขึ้นเล็กน้อย มันยิ่งทำให้แฟนคลับของเขาคลั่งไคล้จนแทบจะบ้า

ไม่รู้ว่ามีผู้คนมากน้อยเท่าไหร่ที่หาข้อมูลเกี่ยวกับตัวของประธานหลิน ไม่รู้ว่ามีผู้คนมากน้อยเท่าไหร่ที่หาข่าวเกี่ยวกับประธานหลิน

บนอินเทอร์เน็ตถึงขั้นมีการก่อตั้งสมาคมสนับสนุนประธานหลินผู้มากความสามารถในฐานะเน็ตไอดอล ยิ่งไปกว่านั้นเขายังมีแฟนคลับของตัวเองในเว่ยป๋อแพร่หลายไปยังกว้างขวาง

แต่หลินหยางที่เป็นประธานหลินกลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย

หลังจากที่ช่วยจัดการปัญหาให้กับหม่าไห่ เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าและถอดหมวกออก หลังจากนั้นฝังเข็มลงบนตัวไม่กี่จุด

ทันใดนั้นใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย สีผิวไม่ได้ดูเปล่งปลั่งเหมือนก่อนหน้านี้ สีของริมฝีปากก็ดูคล้ำลงเล็กน้อย ส่วนรูปทรงบนใบหน้าของเขาไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรมาก แต่มันก็ยังมีความแตกต่างจากก่อนหน้านี้

เขาดึงเข็มเงินออกแล้วถอนหายใจ

เพื่อไม่ดึงดูดความสนใจของคนที่อยู่ทางเยี้ยนจิน ถือว่าเขาต้องลำบากไม่น้อย

หลังจากคดีความสิ้นสุดลง นักข่าวที่รออยู่หน้าประตูย่อมไม่มีทางปล่อยให้หม่าไห่และหลิวเซียวเซิงเดินจากไปทั้งแบบนี้

คนของตระกูลซูไม่มีหน้าที่จะอยู่ต่อแล้ว พวกเขารีบประคองร่างที่วิญญาณหลุดหายไปของคุณนายซูกลับทันที

แต่ทันทีที่คุณนายซูเพิ่งขึ้นรถ เนื่องจากอารมณ์ที่พลุ่งพล่านทำให้เธอหมดสติ คนของตระกูลซูหน้าถอดสี ซูกุ้ยรีบพาตัวเธอไปส่งที่โรงพยาบาลทันที

ครอบครัวของจางชิงหยู่ก็โดนนักข่าวล้อมรอบเหมือนกัน

แต่ว่าเรื่องที่พวกเขาถามกลับไม่เกี่ยวข้องกับคดีความ แต่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับประธานหลิน

ดูเหมือนแม้แต่นักข่าวก็คิดว่าที่ประธานหลินปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันเพราะซูเหยียน

จางชิงหยู่ไหลไปตามน้ำรีบพูดใส่ฟืนใส่ไฟทันที เธอบอกว่าอันที่จริงประธานหลินและซูเหยียนรู้จักกัน และทั้งสองคนก็มีความหมายที่ลึกซึ้งต่อกัน ในขณะเดียวกันซูเหยียนก็กำลังจะหย่ากับหลินหยางแล้ว

"ยังไม่ยอมรับอีกเหรอ?" อาเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูด "มันก็ต้องเป็นกำไลอยู่แล้ว!"

"อาเฟิง ฉันบอกไปกี่รอบแล้วว่าฉันไม่ได้เอากำไลอันนั้นไป ทำไมเธอถึงไม่ยอมเชื่อฉัน?" จางชิงหยู่แทบจะร้องไห้

"เธอยังจะพูดโกหกอีกเหรอ?" สีหน้าของผู้หญิงคนนั้นดูน่ากลัวขึ้นอย่างกะทันหัน เธอก้าวเท้าออกมาหลายก้าวแล้วตะคอก "เธอมันทำจนชินแล้วนี่! ครั้งนี้ที่ขโมยสูตรยาของตระกูลซูเอาไปขายให้หยางหัวกรุ๊ปก็เป็นฝีมือของเธอใช่หรือเปล่า? เธอชอบขโมยของมากขนาดนี้ กำไลอันนั้นหายไปก็แสดงว่าเป็นฝีมือของเธอ! รีบส่งมันออกมาเดี๋ยวนี้! เร็ว!"

"อาเฟิง ฉันไม่ได้ขโมย! ฉันไม่ได้ขโมยจริงๆ!"

"ป้าสะใภ้! ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น? แม่ของฉันจะไปขโมยของได้ยังไง? สูตรยาของตระกูลซูศาลมีการตัดสินแล้ว แม่ของฉันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้ คุณต้องเข้าใจแม่ฉันผิดอย่างแน่นอน!" ซูเหยียนก้าวออกมาพูด

"นางตัวดี เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ ไสหัวไปที่อื่นเลย!"

ผู้หญิงคนนั้นเบิกตากว้างใส่ซูเหยียน หลังจากนั้นเดินตรงเข้าไปหาจางชิงหยู่ "เอากำไลออกมาเดี๋ยวนี้"

"ว้าย!"

จางชิงหยู่กลัวจนรีบวิ่งไปหลบด้านหลังของซูเหยียน

"อาเฟิง เธออย่าทำอะไรเหลวไหลนะ ที่นี่มีผู้คนกำลังมองอยู่ตั้งเยอะตั้งแยะ" ซูกวงรีบพูดเกลี้ยกล่อม

"ไสหัวไป!" ผู้หญิงคนนั้นเหวี่ยงฝ่ามือเข้าไปหาซูกวง

ซูกวงรู้สึกอึ้งรีบยกมือขึ้นมาบัง

"โอ๊ย? คุณกล้าบังเหรอ? ดี! ดีมาก!" ผู้หญิงคนนั้นโกรธจนสีหน้าบิดเบี้ยว เธอวิ่งเข้าไปคิดจะสู้กับซูกวงเหมือนคนบ้า

ซูกวงเป็นคนนิสัยซื่อตรง แม้แต่กับผู้ชายเขายังไม่ค่อยจะมีปัญหาด้วยเลย แล้วมีเหรอที่เขาจะมีเรื่องกับผู้หญิง? เขารีบยื่นมือออกไปคิดจะจับตัวของอาเฟิงแต่สุดท้ายก็เอาไม่อยู่ ทำให้บนตัวของเขามีรอยเล็บข่วนหลายแห่งที่มีเลือดไหลออกมาเล็กน้อย

ผู้คนที่เดินผ่านไปมาเข้ามามุงดูพร้อมวิพากษ์วิจารณ์

"หลินหยาง รีบเข้าไปช่วยเร็ว อย่าให้พวกเขาทะเลาะกัน" ซูเหยียนพูดด้วยความร้อนรน

"ได้"

หลินหยางพยักหน้าแล้วก้าวเท้าออกไป

แต่ในตอนนั้นเอง…

เอี๊ยด!

มีเสียงเบรคของรถดังขึ้นอย่างกะทันหัน