สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 99

"คุณชายไค..." ลูกเศรษฐีเหล่านั้นนั่งไม่ติดพื้นแล้ว

เกินกว่าร้อยล้านเลยหรอ? ลูกเศรษฐีเหล่านั้นลงไม่ไหว

"มีเงินขนาดนั้นเลยหรอ?"

"อาจจะมีคนมีเงินพอ บางคนอาจจะไม่พอ ผมแค่อยากถามคุณ คุณมีเงินไหม?" คุณชายไคจ้องไปที่หลินหยางและถาม

"ไม่มีปัญหา หลินหยางยิ้ม"

ซูเหยียนไม่พูดอะไร

เธอรู้สึกชาๆ

"ในเมื่อคุณไม่มีปัญหา งั้นก็เอาแบบนี้ ผมมาพนันกับคุณแค่สองคน คุณออกสามร้อยล้าน ผมออกสามร้อยล้าน"

"โอเค"

หลินหยางพยักหน้า

"งั้นก็มาเซ็นสัญญากัน"

"คุณมีเงินพอหรอ?"

"แน่นอนสิ"

ไคโม่พูดอย่างเรียบเฉย จากนั้นก็หันไปพยักหน้าให้กับเหล่าลูกเศรษฐีทั้งหลาย

ทุกคนรีบตกลง บางคนก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทร บ้างก็หยิบออกมาโอน

หลังจากนั้นไม่นาน คนเหล่านั้นก็รวมเงินกันได้สามร้อยล้านอย่างรวดเร็ว

ถ้าจะให้พวกเขาหยิบเงินออกมาสามสิบล้านก็พอทำได้ แต่สามร้อยล้านนั้นทุกคนไม่สามารถหยิบออกมาได้ แต่ถ้าเอาเงินมารวมกันก็ไม่ใช่ปัญหา

หลินหยางรู้ความหมายของพวกเขา พวกเขาคิดจะเอาเงินที่สูญเสียไปกลับมาผ่านไคโม่

สัญญาเรียบร้อยแล้ว รวบรวมเงินแล้ว ไคโม่โบกมืออีกครั้ง มีม้าอีกห้าตัวออกมา

"เชิญ"

ไคโม่พูดอย่างเคร่งขรึม

สายตาของไคโม่ส่งแรงกดดันอย่างมาก

เพื่อนๆ ทุกคนต่างมาที่นี่เพื่อช่วยให้เขาเอาชนะซูเหยียนให้ได้ ตอนนี้ยังทำไม่สำเร็จ ทั้งยังเสียเงินไปหลายสิบล้าน ใบหน้าของไคโม่ปั้นไม่อยู่แล้ว

ครั้งนี้ต้องไม่แพ้!

"ม้าเหล่านี้ดูไม่ต่างกันเท่าไหร่ ผมขอไปดูหน่อย" หลินหยางกวาดสายตามองม้าที่ออกมาและเดินเข้าไปดู

"คุณชายไค คุณแน่ใจหรอ?" คุณชายเยว่เดินเข้ามา ถามในขณะที่หนังหัวกำลังชา

"สบายใจได้ ครั้งนี้ต้องชนะ!" ไคโม่พูดอย่างเคร่งขรึม

"จริงหรอ?" ถ้าเกิดครั้งนี้แพ้อีก พวกเราคงไปกันไม่รอดนะ" เสียงของหลู่เหมาที่แหบแห้งดังขึ้นมา

"ทำไม? พวกคุณไม่เชื่อใจผมหรอ?" คุณชายไคขมวดคิ้ว

"ไม่ใช่คุณไค อันที่จริงคุณจะแพ้ไม่ได้"

"ไม่ต้องกังวล ครั้งนี้ต้องชนะ"

"โอ้ะ? คุณชายไคมีอะไรดีหรอ?" ลูกเศรษฐีรอบๆ ต่างพากันถาม

"อะไรดีหรอ? จะจัดการคนไร้ประโยชน์นี่ต้องมีอะไรดีด้วยหรอ? นี่เป็นพื้นที่ของผม ผมจะทำอะไรไม่ใช่เรื่องง่ายๆ หรอ? เดี๋ยวอีกสักพักผมจะดูว่าเขาจะเลือกม้าหมายเลขไหน! ไม่ว่าเขาจะเลือกตัวไหน ตราบใดที่เขาเลือกแล้ว วันนี้ก็ต้องขาอ่อนเหมือนกุ้ง!" ไคโม่พูดอย่างเยือกเย็น

เมื่อทุกคนได้ยินตาก็เป็นประกาย

รู้สึกได้เหมือนว่าไคโม่จะเล่นตุกติกอะไร?

"ควรจะทำแบบนี้ตั้งนานแล้ว!" คุณชายเยว่ถ่มน้ำลายอย่างรุนแรง

"ตอนนี้ยังไม่สายเกินไป อย่างไรก็ตามเจ้านั่นยังอยู่ที่นี่ ถ้าวันนี้จัดการเจ้านั่นไม่ได้ พวกเราจะเอาหน้าไปไว้ไหว?" หลู่เหมาหรี่ตาพูด

"ผมเลือกได้แล้ว!"

หลินหยางตะโกนเข้ามา: "ผมเดิมพันหมายเลขสอง!"

ทุกคนมองไปที่ม้าหลายเลขสองพร้อมกัน

สายตาของหลินหยางมองเหมือนกับทุกคนว่าม้าหมายเลขสองเป็นม้าที่ดีเยี่ยมจริงๆ

"โอเค งั้นผมพนันหมายเลขหนึ่ง"

ไคโม่พูด จากนั้นก็แอบมองไปที่คนขี่ม้าหมายเลขสอง

คนขี่ม้าหมายเลขสองพยักหน้าอย่างลับๆ จากนั้นก็ขึ้นมาไป

ม้าทั้งห้าเริ่มวิ่งออกมาอีกครั้งเมื่อเสียงปืนดังขึ้น

ทุกคนจับตามอง

ไม่มีความรู้สึกใดๆ บนใบหน้าของไคโม่

ลูกเศรษฐีที่ร่ำรวยเหล่านั้นมีความกังวลใจมาก

เพราะม้าตัวที่หนึ่งดูเหมือนจะวิ่งไม่ต่างจากม้าตัวที่สอง

ม้าหมายเลขหนึ่งค่อยๆ ถูกโยนทิ้งไป

"คุณชายไค!" คุณชายเยว่และคนอื่นๆ รีบร้อน

"สบายใจได้ แพ้ไม่ได้" ไคโม่ยิ้มอย่างเย็นชา

เมื่อเห็นท่าทางของไคโม่ ทุกคนก็สบายใจลงเล็กน้อย

ในเวลานี้มีบางอย่างเกิดขึ้น

ทันใดนั้นคนขี่ม้าหมายเลขสองหยิบมีดออกมาจากไหนไม่รู้ จากนั้นก็ปักไปที่หลังของม้าหมายเลขสอง

"อะไรกัน?"

ซูเหยียนตกใจร้องเสียงดังออกมา

ทุกคนที่ดูอยู่รอบๆ ก็ตกใจเช่นกัน แล้วทุกคนก็หัวเราะออกมาเสียงดัง

ที่แท้คุณชายหม่าก็คิดจะฆ่าม้าตัวนั้นโดยตรง!

มันเกินจริงไปจริงๆ...

คุณชายไคพูดไม่ออก

"นอกจากนี้ เรื่องเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น คุณชายไคช่วยให้คำอธิบายให้หน่อยได้ไหม?" หลินหยางถามอย่างเรียบเฉย

"อธิบายอะไร? นั่นมันการกระทำของคนขี่ม้า เกี่ยวอะไรกับผม?" คุณชายไคกัดฟัน

"จะไม่ยอมรับหรอ? ไม่เป็นไร ผมไม่คิดอะไร อย่างน้อยผมก็ได้เงินสามร้อยล้าน"

มุมปากของหลินหยางยกขึ้น จากนั้นเขาก็หยิบกุญแจบนโต๊ะและพูดกับซูเหยียน: "ภรรยา คุณอยากขับแลมโบกินีไหม?"

"ไม่...ไม่ขับ..." ซูเหยียนตัวสั่น ส่ายหน้า

"แล้วเฟอรารี่หล่ะ?"

"ไม่...ไม่เหมือนกัน..."

"โอเค งั้นคุณไปเรียกรถพ่วงข้างนอก ให้ลากรถกลับไปที่บ้าน พวกเราเรียกรถกลับกัน" หลินหยางพูด

ซูเหยียนรู้สึกเวียนหัว

"โอเค คุณชายไค พวกคุณแพ้การแข่งครั้งที่สองแล้ว การพนันในครั้งนี้สูงอย่างมาก ทุกคนน่าจะหมดเงินอย่างมากแล้ว? ผมว่าผมควรจะบอกลาแล้ว" หลินหยางยิ้ม

"จะไปไหนไม่ได้!"

คุณชายเยว่และคนอื่นๆ รีบร้อน

"จะพนันอีกหรอ?" หลินหยางขมวดคิ้ว

"แน่นอน" หลายคนกัดฟัน

"แต่พวกคุณไม่มีเงินแล้ว!"

"ไม่ใช่เซ็นสัญญาแล้วสามารถพนันได้หรอ?"

"นี่..."

"คุณชายเยว่ เอาเถอะ! เอาเถอะ!" หลู่เหมาดึงคุณชายเยว่มา พูดเบาๆ: "ไม่ต้องพนันแล้ว ผมร้สึกว่ามันแย่เกินไปแล้ว! เจ้าเด็กนี่ไม่ธรรมดา!"

"ไม่ธรรมดาบ้าบออะไร ก็แค่คนไร้ประโยชน์ที่ไม่ทำอะไรไม่ใช่หรอ? พวกเราตั้งเยอะแยะขนาดนี้กลัวอะไรเขา? ถ้าเกิดเรื่องนี้กระจายออกไป พวกเราจะไม่กล้าเป็นตัวตลกของคนอื่นหรอ? พ่อของคุณเองก็จะละอายใจด้วย!" คุณชายเยว่โพล่งออกมา

"แต่..."

"พนันเถอะ!"

ในเวลานี้ คุณชายไคพูดออกมาเสียงเบาๆ

ทุกคนสั่นสะท้าน มองไปทางคุณชายไค จากนั้นตระหนักได้ว่าดวงตาของเขาแดงก่ำ

เขาเองก็ไม่ยอมแพ้!

เขาอยากจะเอาคืน!

ที่สำคัญ...เขาไม่เชื่อว่าเขาจะแพ้ให้กับขยะนี้!

"งั้นโอเค เรามาพนันกันต่อ เซ็นสัญญา! พนัน!"

หลินหยางตอบอย่างว่องไว