สยบรัก นิยาย บท 25

"..ฉันเป็นวันนั้นของเดือน"

ได้ยินแบบนั้นชายหนุ่มก็ค่อยๆ หันหน้ากลับมา

"เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ?"

"ฉันเป็นรอบเดือน"

สายตาคมมองต่ำลงไปที่จุดซ่อนเร้น "แล้วเธอมาเป็นอะไรตอนนี้"

"นี่คุณมันจะเลือกได้เหรอว่าต้องเป็นตอนไหน

"เวรกรรมของฉันเองแหละที่พาเธอมาด้วย" ว่าแล้วเขาก็ส่ายหน้า เหมือนโทษตัวเอง ..แต่ทำไมคนฟังถึงคิดว่าเธอเป็นตัวก่อปัญหาให้เขา

"แล้วนี่ตามลงมาทำไม อยู่บ้านก็ดีแล้ว" เหนือตะวันพูดพร้อมกับคว้าแขนของเธอให้เดินตามขึ้นมา..ซึ่งก็มีสายตาหลายคู่ที่มองตาม

"ก็ฉันกลัวนี่"

"จะกลัวอะไร แถวนี้มีอะไรน่ากลัว!"

หญิงสาวไม่พูดโต้ตอบเพราะตอนนี้แค่ที่เธอกลั้นไม่ให้ประจำเดือนมันไหลลงมาก็หนักใจพออยู่แล้ว

"เดินตามมาเร็วๆ สิ" ขายาวๆ ของเขาก้าวเดินนำหน้าไปแบบไม่รอ

"ฉันก้าวเร็วไม่ได้ ถ้าเดินเร็วมันก็.." มิลานพูดออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบาเพราะกลัวว่าเขาจะอารมณ์เสียใส่อีก

"ฉันจะเอายังไงกับเธอดีเนี่ย" ชายหนุ่มร่างสูงหยุดแล้วก็เดินย้อนกลับมาหา..

"นะ..นายจะทำอะไร?" มือเรียวตวัดโอบรัดต้นคอแกร่งไว้ เมื่อเหนือตะวันอุ้มร่างบางของเธอลอยขึ้นจากพื้น

"เดินแบบนี้เมื่อไรจะถึงบ้าน" ชายหนุ่มพูดออกมาแบบหงุดหงิดพร้อมกับก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยความระมัดระวัง

ดวงตางามมองจ้องใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ใกล้ หัวใจเริ่มเต้นแรงขึ้นมา ..หยุดนะมิลาน หญิงสาวได้แต่ห้ามใจตัวเองไม่ให้เต้นแรงเพราะผู้ชายคนนี้

"เจ็บท้องเหรอ" ทำไมเขาจะไม่รู้เมื่อผู้หญิงมีรอบเดือนบางคนอาจจะเจ็บท้องมาก เพราะเคยได้ยินแม่พูดบ่อยๆ ตอนที่ตัวเองยังเป็นเด็ก

"เปล่า"

"แล้วหลับตาทำไม"

"ฉันไม่อยากจะเห็นหน้านายไง ก็เลยหลับตา" อันนี้เธอพูดความจริงเพราะยิ่งมองหน้าเขาหัวใจก็ยิ่งเต้นแรง

"ทำไม? หน้าฉันมันไม่น่ามองตรงไหน" คนฟังเริ่มใส่อารมณ์

"ทุกตรง อืมมม!"

ทำไมเธอพูดแค่นี้เขาถึงหงุดหงิดโมโห และสิ่งที่ทำโทษเธอได้ก็มีเพียงแค่อย่างเดียว นั่นก็คือจูบ เพราะมันอยู่ใกล้ที่สุดแล้ว เขาจูบเธอในท่าที่อุ้มอยู่แบบนั้นส่วนขาก็หยุดเดินตั้งแต่เริ่มมีปากเสียงกันแล้ว

"น้ำอะไร" จูบไปแค่เพียงไม่นาน มือที่จับช่วงสะโพกก็เริ่มรู้สึกมีน้ำอะไรไหลออกมา

ซึ่งหญิงสาวก็รู้ดีว่ามันคือน้ำอะไร เพราะเธอกลั้นไม่อยู่อีกแล้ว ก็เลยปล่อยมันออกมา

ชายหนุ่มรีบวางร่างบางลง เพราะคิดว่าเธอคงจะตกใจที่อยู่ๆ เขาก็จูบ จนปัสสาวะราดหรือเปล่า แต่พอวางเธอลงแล้วสิ่งที่เห็นก็คือ.. "เลือด?!"

เธอไม่รอดูด้วยซ้ำว่าเขาจะมีปฏิกิริยายังไงเมื่อเห็นประจําเดือนของเธอเลอะอยู่ที่มือ ..คนตัวเล็กรีบวิ่งกลับมาที่บ้านเพราะมันใกล้จะถึงแล้ว

มาถึงก็ไม่รู้จะทำยังไง..ได้แต่ยืนแอบอยู่ตรงมุมเสา เธอทำเปิ่นกับเขามากี่อย่างแล้วเนี่ย ครั้งนี้หนักสุดด้วย เพราะมันเป็นเลือดเสียที่ออกมาจากร่างกายของเธอ

มาถึงชายหนุ่มก็เดินไปที่ตุ่มแล้วตักน้ำขึ้นมาล้างมือออก..เกิดมาเพิ่งเคยเจออะไรแบบนี้

"เปลี่ยนเสื้อผ้ามาอาบน้ำ" เขาพูดในขณะที่กำลังล้างมืออยู่

อาบน้ำเหรอ? เขาคงจะไม่คิดจับหัวเรากดลงที่ตุ่มน้ำหรอกนะ ตอนนี้ให้คิดดีไม่ได้เลย เพราะแทนที่เขาจะโกรธโมโหด่าทอเธอเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ดูเหมือนเขาจะใจเย็นมากแถมยังไปตักน้ำมาใส่ตุ่มเพิ่มให้อีก

มิลานจำเป็นต้องได้ทำตาม รีบเดินไปหยิบเอาผ้าถุงที่ตากไว้แล้วก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าออก

"เอาชุดแช่ไว้" พอตักน้ำเสร็จแล้วเขาก็เอาผงซักฟอกลงไว้ในกะละมัง เพื่อให้เธอทิ้งชุดที่เปื้อนแช่ไว้ก่อน

"อาบน้ำเสร็จก็รออยู่นี่"

"แล้วนายจะไปไหน"

"จะถามทำไมนักหนา บอกให้รอก็รอไปสิ" ว่าแล้วเหนือตะวันก็เดินตรงเข้าไปในหมู่บ้าน

..พอกลับออกมาก็เห็นว่าเธอกำลังพยายามขย้ำชุดที่แช่อยู่ด้วยมือข้างเดียว

"เอายามาให้กินน่ะสิ"

"ฉันไม่ได้ปวดท้องแบบนั้น"

"แล้วปวดแบบไหน"

"ปวดอึ"

"ปวดขี้น่ะเหรอ?!!"

"อืม"

"แล้วทำไมไม่ลงไปเข้าห้องน้ำ!"

"ก็ข้างล่างมันมืด ฉันไม่กล้าลงไป"

คนร่างหนารีบลุกขึ้นแบบหัวเสีย "ตามลงมาสิ"

หญิงสาวรีบเดินตามลงมาอย่างไว ..พอลงมาถึงเขาก็เดินไปจุดตะเกียงอันที่อยู่ข้างล่างเพื่อให้แสงสว่าง

"เวรกรรมอะไรของกูวะเนี่ย..ต้องมานั่งรอคนขี้อีก" ว่าแล้วร่างหนาก็ทิ้งกายลงนอนรอที่แคร่ไม้

เช้าวันต่อมา..

"พี่ตะวัน" ได้ยินเสียงที่คุ้นหูเหนือตะวันก็รีบลุกขึ้นจากที่นอน แล้ววิ่งลงมาข้างล่าง ..ซึ่งเสียงนั้นมันไม่ได้ทำให้เขาตื่นแค่คนเดียว คนที่นอนอยู่ข้างๆ ก็ตื่นขึ้นมาด้วย

"ตั๊กแตนมาทำไมแต่เช้า"

"เมื่อวานพี่ลืมกล้องอยู่กระท่อม ฉันก็เลยเอามาให้"

"พี่ลืมเลย..ขอบใจนะ" ชายหนุ่มยื่นมือไปรับกล้องนั้นมา ..สายตาของเขามองไปเห็นรอย

"ฉันว่าจะถามพี่อยู่ ทำไมกล้องมีรอย"

ทีแรกเขาคิดว่าตั๊กแตนทำหรือเปล่า ก็เลยไม่พูดอะไรออกมา พอได้ยินคำถามนั้น คนที่ทำมันเป็นรอยคงไม่ใช่ใครอื่นแน่นอกจาก ..สายตาคมมองขึ้นมาบนบ้าน ซึ่งตอนนี้คนที่แอบมองลงมาถึงกับตกใจ แล้วรีบหลบเข้าไปด้านใน..แต่ก็ไม่ทันเพราะเขาเห็นแล้วว่าเธอแอบดูอยู่