ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1058

ความจริงแล้ว เขารู้ทุกอย่างอยู่แล้ว ถ้าอย่างนั้นเขาก็น่าจะบอกเธอ แต่เขากลับไม่บอก

เขาเฝ้าดูขณะที่เธอสืบหาความจริง ผ่านความยากลำบากและอันตราย แม้ว่าจะไร้ผลก็ตาม

‘ทำไมล่ะ?’

เนลล์ลังเลใจที่จะเชื่อว่ากิดเดียนทำร้ายเธอ แต่ความจริงของเรื่องนี้ทำให้รู้สึกกลัวที่จะได้รู้

เธอลังเลอยู่ชั่วครู่ จนกระทั่งในที่สุด เธอก็ยังตัดสินใจจะเชื่อใจกิดเดียนไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

ไม่ว่าเจฟฟ์จะพูดอะไร เจตนาของเขาคือทำลายความสัมพันธ์ของกิดเดียนกับเธออย่างแน่นอน

เพราะฉะนั้น เธอจะปล่อยให้เขาทำสำเร็จไม่ได้

ในอีกด้านหนึ่ง กิดเดียนยังคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

เมื่อเขามาถึงยังเมืองเอช สิ่งแรกที่เขาพบคือคฤหาสน์ที่เจฟฟ์เคยพักอยู่

อย่างไรก็ตาม ดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายได้รับรายงานข่าวก่อนหน้านี้ เพราะทุกคนไปกันหมดแล้ว ปล่อยไว้เพียงคฤหาสน์ที่ว่างเปล่าเมื่อพวกเขาไปถึง

กิดเดียนสั่งให้คนของเขาค้นหาทั่วทั้งคฤหาสน์ ทว่าก็ยังไม่พบเบาะแสใด ๆ

เขาใบหน้าบึ้งตึง ขณะที่เดินขึ้นไปบนชั้นสอง

เมื่อเขาเข้าไปในห้องนอน ภาพที่เขาเห็นคือโซ่เหล็กกระจัดกระจายอยู่บนพื้น

ที่ตรงกลางของโซ่เหล็กมีที่นอนยี่ห้อซิมมอนส์ แทบไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามีไว้ทำอะไร

สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นโหดเหี้ยม

เกรกอรี่ที่มาพร้อมกับเขาด้วย ก็มีสีหน้าไม่ดีเช่นกัน

ทว่าเมื่อมาถึงตรงนี้ เขายังมั่นใจไม่ได้ว่าเนลล์และเคธี่ยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว เพราะสิ่งที่พวกเขาเห็นเป็นเพียงฉากเท่านั้น พวกเขาจึงไม่มั่นใจว่าเนลล์กับเคธี่ยังคงปลอดภัยหรือไม่

พูดมากเกินไปก็ไม่เกิดประโยชน์ นอกจากจะสร้างความกังวลใจให้คนอื่นยิ่งขึ้นไปอีก

ดังนั้นเกรกอรี่จึงไม่พูดอะไรออกไป แต่สั่งให้คนของเขาค้นหาในห้องให้ละเอียด

“ผมเพิ่งเจออาหารเช้าที่ยังทานไม่หมดอยู่ในครัวข้างล่าง แถมน้ำในหม้อก็ยังร้อนอยู่ หมายความว่าพวกเขาเพิ่งออกไปได้ไม่นาน ผมส่งคนของผมให้ออกตามหาพวกเธอแล้ว และผมเชื่อว่าเราจะพบเร็ว ๆ นี้”

กิดเดียนพยักหน้ารับ

เขาไม่ใช่คนไม่มีสติปัญญาและไหวพริบ แต่ผ่านไปกว่าสองวันแล้ว นับตั้งแต่เนลล์หายตัวไป และยังไม่มีข่าวคราวอะไรเลย

เจฟฟ์จับจุดหมายปลายทางของเขาได้ และเห็นได้ชัดว่าเขามีโอกาสออกไป แต่เขาไม่ไป แต่กลับพักที่นี่หนึ่งคืนแทน ไม่ต้องคิดให้เสียเวลาเลย เพราะเจฟฟ์กำลังรอให้พวกเขามาถึง

ถึงเขาจะไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของเจฟฟ์คืออะไร แต่ที่ไม่ต้องสงสัย เพราะเนลล์ยังมีชีวิตอยู่

ไม่อย่างนั้นถ้าเจฟฟ์สูญเสียเครื่องมือในการต่อรองที่ใช้ข่มขู่เขาได้ การกระทำของเขาในคราวนี้ก็จะไม่ประสบความสำเร็จไปอีกหนึ่งขั้น

แม้ว่าจะมีความเป็นไปได้ที่เนลล์ยังมีชีวิตอยู่ในความดูแลของเขา แต่กิดเดียนพยายามที่จะไม่คิดว่าเธอกำลังเจ็บปวดหรือลำบาก และลูกในท้องของเธอจะตกใจหรือเปล่า

สิ่งที่เขาทำได้คือพยายามข่มความคิดของเขาโดยใช้เหตุและผล เพื่อในตอนนี้เขาจะได้หยุดคิดมากสักที เพราะเขาเชื่อว่าด้วยความฉลาดของเนลล์จะปกป้องตัวเองจากอันตรายได้ชั่วคราว ขณะที่เธอรอความช่วยเหลือจากเขา

ทันใดนั้นเอง ก็มีบางอย่างดึงดูดความสนใจของเขา

เขาเห็นผ้าเช็ดหน้าแบบที่มีสีสันหล่นอยู่ที่มุมห้อง ซึ่งดูเหมือนไม่ใช่ของเนลล์ แต่เป็นของเคธี่ที่เธอพกติดตัวอยู่เป็นประจำ

เขาก้มลงหยิบผ้าเช็ดหน้าแล้วเห็นคำสองคำเขียนอยู่บนผ้าเช็ดหน้าลวก ๆ เป็นลายมือสไตล์ตัวเขียน ซึ่งเขียนไว้ว่า “ปลอดภัย”

แม้จะดูเขียนลวก ๆ ติดกันเป็นพรืด แต่ก็เป็นลายมือของเนลล์

เขารู้สึกปวดใจ ความร้อนใจที่เขาข่มลงก่อนหน้านี้ในที่สุดก็คลายลงได้สักที

“ตอนนี้พวกเธอปลอดภัยดี”

เกรกอรี่เองก็เห็นลายมือบนผ้าเช็ดหน้าเหมือนกัน และพยักหน้าด้วยความเห็นตรงกัน

“ใช่ การฆ่าใครสักคนคงไม่ใช่เป้าหมายของเจฟฟ์ ถึงเนลล์กับเคธี่จะตายไป ก็คงไม่เป็นผลดีกับเขา ผมรู้สึกว่าคราวนี้เขากำลังวางแผนทำอะไรสักอย่าง”

“คุณเจนนิงส์มาแล้ว ได้โปรดนั่งลงก่อน”

เขายกมือขึ้น แล้วบอกให้เนลล์นั่งลงบนฟูกที่อยู่ตรงข้ามกับเขา

เมื่อเห็นฟูกที่อยู่ข้างเท้าของเธอ เนลล์ขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ให้สังเกตเห็น

เธอไม่รู้ว่ามันเป็นภาพลวงตาหรือเปล่า แต่เธอรู้สึกว่าการกระทำ และหลาย ๆ คำพูดของเจฟฟ์มักจะแปลกใจอยู่บ่อยครั้ง

ยกตัวอย่างเช่น ราวกับว่าเขาอยู่ในสมัยโบราณ เพราะเขามักจะแต่งกายแบบโบราณอยู่เสมอ

ยิ่งไปกว่านั้น นอกจากไปสักการบูชาที่วัดแล้ว สมัยนี้ยังมีใครใช้ฟูกนั่งกันอยู่บ้าง?

เขาไม่สนใจเลยเหรอว่าจะเมื่อยขาและเมื่อยเท้า เมื่อนั่งคุกเข่าอยู่บนฟูก?

ถึงอย่างไรก็ตาม เธอก็เก็บคำถามเหล่านี้เอาไว้กับตัว และไม่เคยถามเขา

หลังจากนั้นเนลล์จึงทำตามคำสั่งของเขาแล้วนั่งลง เจฟฟ์ยกมือขึ้นเพื่อรินน้ำชา แล้ววางลงตรงหน้าเธอ

เขาเผยยิ้มด้วยอ่อนโยนและใบหน้าสุภาพ แล้วพูดขึ้นว่า “นี่เป็นชาท้องถิ่นที่ผมเพิ่งได้มาใหม่ คุณเจนนิงส์ลองชิมดูสิครับว่า แตกต่างจากใบชาในบ้านเกิดของเราไหม”

เนลล์จ้องมองถ้วยที่อยู่บนโต๊ะ ภายในถ้วยหยกใบสั้นสีขาวนั้น มีน้ำชาสีเหลืองอ่อน ควันกรุ่น เหมือนกับยาเสน่ห์

เนลล์เงยหน้ามองเจฟฟ์ด้วยสายตาเยาะเย้ย

“ฉันจะไม่ดื่มชาถ้วยนี้ คุณบอกว่าคุณทำข้อตกลงกับฉันได้ ฉันก็เลยมา คุณฟลินเดอร์ คุณเป็นคนรักษาคำพูดใช่ไหม?”

เจฟฟ์ไม่ใส่ใจที่เธอไม่รับน้ำชาที่เขาเตรียมไว้ให้เธอเช่นกัน

เขายกถ้วยขึ้นตรงหน้า ขยับศีรษะไปมาพลางเป่าน้ำชาเบา ๆ จากนั้นเขาจึงยกมือขึ้นปิดหน้าเอาไว้เพียงบางส่วน ขณะที่จิบชา

เนลล์เฝ้ามองการกระทำทั้งหมดที่เกิดขึ้น ขณะที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา แล้วเธอก็แอบก่นด่าเขาในใจ

หากใครมาเห็นมารยาทแบบผู้ดีแบบนี้แล้วไม่รู้อะไร พวกเขาคงเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นคนที่เดินทางข้ามเวลามาจากอดีต