ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1069

ความโกรธที่อยู่ในส่วนลึกกำลังเดือดพล่านอยู่ภายในใจ ขณะที่กิดเดียนหรี่ตาลง

พวกเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เพิ่งได้ยิน สีหน้าของเกรกอรี่และวิกกี้เต็มไปด้วยความงุนงง

เนลล์จับสีหน้าของกิดเดียนได้ จึงเข้าใจความรู้สึกทั้งหมดได้ทันที เธอรู้สึกใจหาย เห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่าเจฟฟ์กำลังพูดถึงอะไร

นอกจากยังหมายความว่าก่อนหน้านี้เจฟฟ์ได้บอกความจริงกับเธอ กิดเดียนกำลังปิดบังอะไรจากเธอ

ในตอนนี้เอง กิดเดียนรู้ว่าเขาไม่อาจเก็บความลับนี้ไว้ได้อีกต่อไป เขาจึงตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา “นายหมายถึงหยกอาถรรพ์อย่างนั้นเหรอ?”

“ฉัน! ส่งหยกมาให้ฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าเธอต่อหน้านาย!” เจฟฟ์ตอบกลับ จากนั้นเขาจึงยกมือขึ้นบีบคอเนลล์

ลำคอบอบบางของเธอขึ้นอยู่ในเงื้อมมือของเขา ทั้งบางและระหงราวกับต้นอ้อสีขาว ดูเหมือนว่าเขาจะหักครึ่งได้ เพียงขยับแค่ครั้งเดียว

กิดเดียนเพ่งตามอง แล้วตะโกนออกไปโดยไม่รู้ตัว “อย่าแตะต้องเธอนะ!”

อย่างไรก็ตาม เนลล์เริ่มรู้สึกไม่ดี เธอส่ายหน้าแล้วพูดขึ้น “ไม่ต้องสนใจฉันกิดเดียน เขาไม่ทำอะไรฉันหรอกค่ะ ทิ้งฉันไว้เถอะ”

คำพูดของเธอขาดหายไป เมื่อเจฟฟ์กำมือบีบแน่น เธอหายใจไม่ออก ใบหน้าเริ่มซีดขาว ขณะที่เขายังคงบีอคอเธออยู่

เมื่อเห็นเนลล์เป็นแบบนี้ยิ่งทำให้กิดเดียนรู้สึกราวกับถูกบีบหัวใจ เขาอยากรีบไปอยู่เคียงข้างเธอเพื่อปล่อยเธอให้เป็นอิสระจากการถูกทรมานนี้ แล้วพาเธอออกไปจากที่นี่

แต่เขารู้ดีว่าเจฟฟ์ทำได้มากกว่านั้น เขารู้ดีว่าถ้าเขารีบร้อนเกินไปในสถานกาณ์แบบนี้ เขาจะช่วยเธอไว้ไม่ได้ และเธออาจจะเสียชีวิตแทน เขาเกลียดตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้เลย

กิดเดียนยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนี้

เมื่อเห็นว่าเขาข่มขู่พวกเขาได้ในที่สุด เจฟฟ์จึงยิ้มเยาะออกมาอย่างชั่วร้าย เขาพูดด้วยเสียงทุ้มเข้ม “นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของนายที่จะส่งหยกอาถรรพ์ทั้งสี่ชิ้นมาให้ฉัน กิดเดียน ส่งมันมาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าเธอด้วยมือเปล่า มาลองดูว่าปืนของนายจะเร็วกว่าหมัดของฉันหรือเปล่า"

กิดเดียนพูดไม่ออก อีกด้านหนึ่ง เกรกอรี่ และวิกกี้ยังคงตกใจกับเรื่องที่ถูกเปิดเผยนี้

หยกอาถรรพ์สี่ชิ้นอย่างนั้นเหรอ? เขาพูดอะไรออกมา?

พวกเขาได้มาเพียงชิ้นเดียวจากการเดินทางไปเซินหนาน

พวกเขาเป็นเจ้าของหยกทั้งสี่ชิ้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

เจฟฟ์จ้องเข้าไปในดวงตาของกิดเดียน ขณะที่เขาจ้องมองเกรกอรี่ และวิกกี้เองก็ทำเหมือนกัน

เกรกอรี่ลดเสียงลงกระซิบพูด “เกิดอะไรขึ้นกันแน่ กิดเดียน? คุณกำลังปิดบังอะไรพวกเราอยู่หรือเปล่า?”

กิดเดียนไม่ได้พูดอะไร ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เนลล์ เมื่อมองเข้าไปในดวงตาของเธอ ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ขณะที่มีแต่ความสิ้นหวังอยู่เต็มหัวใจ

ขณะที่เนลล์ยังคงเงียบอยู่นั้น เจฟฟ์ก็เริ่มหมดความอดทนแล้วบีบแน่นขึ้น “กิดเดียน แซม ลีย์! แกจะตัดสินใจได้หรือยัง? ฉันบอกแกแล้วว่าฉันจะฆ่าเธอต่อหน้าแก ถ้าแกไม่ให้สิ่งที่ฉันอยากได้ ฉันจะฆ่ายัยแก่ข้างในนั้นด้วย!”

กิดเดียนตอบอย่างเฉยชา “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณแม่ เจฟฟ์ ฟลินเดอร์ นี่เป็นเรื่องของเรา ไม่ใช่เรื่องของพวกเขา ปล่อยเธอไป!”

เขาหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา เขาแนบริมฝีปากที่ข้างหูของเนลล์ ขณะที่พูดเสียงกระซิบ “คุณกลัวอะไร? ผมแค่พยายามทำให้เขารู้สึกกลัว ผมจะไม่ทำร้ายคุณ เพราะคุณเป็นคนที่ช่วยชีวิตผมเอาไว้ในตอนนั้น ถึงอย่างนั้น ผมจะไม่พูดแบบนี้เหมือนกัน ถ้าเขาไม่ให้สิ่งที่ผมต้องการ ถ้าซีซีไม่ฟื้นผมจะอยู่ต่อไปเพื่ออะไร? ใครจะสนว่าตอนนั้นผมติดหนี้บุญคุณคุณ”

เนลล์ขบฟันแน่น “ปล่อยแม่ฉันไป แล้วฉันจะให้สิ่งที่คุณต้องการ”

เจฟฟ์ยิ้มอย่างมีเลศนัย “ช่างเถอะ ไม่ควรไว้ใจใครนอกจากตัวเอง แต่ผมขอแนะนำคุณหน่อยนะ อย่าเห็นแก่ตัวมากเกินไป และอย่ามั่นใจในตัวผู้ชายมากเกินไป คุณจะไม่มีทางรู้เลยว่าคุณสำคัญกับเขามากเท่ากับที่เขาสำคัญกับคุณหรือเปล่า?”

“ในขณะที่คุณทุ่มให้ทั้งตัว เขาอาจจะไม่ได้คิดแบบคุณก็ได้ คุณไม่มีทางรู้เลย”

“นี่คือเหตุผลว่าทำไมโลกถึงเต็มไปด้วยผู้หญิงที่ต้องเสียใจมากมาย ครั้งหนึ่งพวกเธอเคยลุ่มหลงในความรัก แล้วกลับต้องจบลงด้วยความโศกเศร้า ยิ่งคุณใส่ใจใครสักคนมากเท่าไร คุณก็ยิ่งจะถลำลึกและรู้สึกผิดหวังมากขึ้นเท่านั้น ที่ผมบอกคุณแบบนี้เพราะครั้งหนึ่งคุณเคยช่วยชีวิตผมเอาไว้ ลองคิดดูนะ”

เนลล์รู้สึกเสียใจกับการกระทำของเธอมาก เธอรู้ว่าเจฟฟ์เป็นคนเสียสติที่ทำได้ทุกอย่าง เขาไม่ปกติมาตั้งแต่แรก ทัศนคติของเขาแปลก และแม้แต่วิธีที่เขาเสนอเองยังรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ

เธอโง่ถึงขนาดที่ยอมทำตามแผนการของผู้ชายที่ชั่วร้ายคนนี้ได้อย่างไร? เธอเป็นคนไม่ดีเลย!

เธอรู้สึกได้ถึงน้ำตาที่คลออยู่ที่ขอบตา ขณะที่น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม เธอชำเลืองมองกิดเดียนแล้วพูดขึ้นว่า “ทิ้งฉันไว้เถอะค่ะ กิดเดียน หนีไป! อย่าให้สิ่งที่เขาอยากได้!”