ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 744

หลังจากได้ฟังสิ่งที่คนรักษาความปลอดภัยพูดจบ พ่อบ้านออสบอร์นก็ขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยความสงสัย

เขายื่นมือออกมารับจดหมายจากคนรักษาความปลอดภัย

ขณะที่ยูเลียนากำลังนั่งอยู่ใกล้ ๆ กับพ่อบ้านออสบอร์น เธอยืดคอออกมาเล็กน้อยก็สามารถห็นชื่อที่อยู่บนซองจดหมาย

“ถึง เกรกอรี เกรแฮม” คำสามคำนี้ถูกเขียนจ่าไว้บนหน้าซองจดหมายอย่างชัดเจน

เกรกอรี เกรแฮม?

นี่คือชื่อของเขาอย่างนั้นเหรอ?

“เกรกอรี เกรแฮม” เป็นชื่อที่ฟังดูคุ้นหูสำหรับยูเลียนาเป็นอย่างมาก เธอรู้สึกราวกับว่าเธอเคยเห็นชื่อนี้มาก่อน เมื่อตอนที่เธออยู่ในประเทศจีน แต่ว่าเธอกลับจำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้เลย

หลังจากที่พ่อบ้านออสบอร์นได้รับจดหมายแล้ว เขาก็โบกมือลาคนรักษาความปลอดภัย และบอกให้เขากลับไปอยู่ประจำตำแหน่งของเขา จากนั้นพ่อบ้านออสบอร์นก็หันกลับมาบอกกับยูเลียนาว่า “ผมมีธุระที่ต้องไปทำ ถ้าหากว่ามีอะไรขาดเหลือกรุณาช่วยตัวเองไปก่อนนะครับ คุณลินช์”

เธอพยักหน้ารับ พร้อมกับพ่อบ้านออสบอร์นที่เดินออกจากห้องไป

หลังจากที่พ่อบ้านออสบอร์นจากไป ยูเลียนาก็หยิบโทรศัพท์ที่พ่อบ้านออสบอร์นเตรียมไว้ให้ในห้องของเธอออกมาเงียบ ๆ เธอเข้าใช้อินเทอร์เน็ตและพิมพ์ชื่อ "เกรกอรี เกรแฮม" ลงในแถบค้นหา

เมื่อเธอพิมพ์ค้นหาชื่อนั้นลงไป เธอก็ต้องประหลาดใจกับข้อมูลสำคัญต่าง ๆ ที่เธอได้เห็น

ข้อมูลทั้งหมดที่ปรากฎอยู่บนหน้าเว็บนั้นเกี่ยวกับตัวตนของเกรกอรี เกรแฮม

เกรกอรีเป็นลูกนอกสมรสของตระกูลเกรแฮม ลูกชายคนที่สามของแฮร์ริสัน เกรแฮม เขาจึงกลายเป็นประเด็นซุบซิบนินทากับคนต่างประเทศ

ประชาชนทั่วไปยังมองว่าการทะเลาะเบาะแว้งระหว่างเกรกอรีกับพี่ชายทั้งสองคนของเขานั้น เป็นการแสดงที่น่าสนใจ เพราะในท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรที่น่าสนใจไปกว่าการได้เห็นกลุ่มคนรวยต่อสู้กันเอง และแน่นอนว่าในเว็บนี้มีข้อมูลที่เกี่ยวกับเขามากมาย

และที่สำคัญข้อมูลเหล่านั้นจะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องเท็จ มันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน

แต่ทว่าสิ่งเหล่านี้มันไม่สำคัญสำหรับยูเลียนาเลยแม้แต่น้อย

สิ่งสำคัญก็คือเธอได้มารู้จักกับลูกชายคนที่สามของตระกูลเกรแฮม เกรกอรี เกแฮม!

ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจเลยที่ชื่อของ “เกรกอรี เกรแฮม” จะเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี!

ตามจริงแล้วตัวของยูเลียนาเองก็ค่อนข้างมีชื่อเสียงในประเทศของเธอเอง

กอร์ดอน ลินช์ พ่อของเธอได้รับความช่วยเหลือจากความสัมพันธ์และโอกาสต่าง ๆ ทำให้เขาสามารถขยายธุรกิจของเขาไปยังเมืองหลวงได้ในฐานะของนักธุรกิจก่อสร้าง เนื่องจากเขาสามารถตั้งหลักในเมืองหลวงได้ สิ่งนี้ทำให้เขาได้กลายเป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบของนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ

ในเมืองหลวงมีครอบครัวที่มีชื่อเสียงอยู่มากมาย แม้ว่าตระกูลลินช์จะเจริญรุ่งเรืองขึ้นมาได้ แต่ว่าตราบใดที่พวกเขายังอาศัยอยู่ในเมืองหลวง พวกเขาก็ไม่สามารถถูกมองว่าเป็นครอบครัวที่มีกียรติได้

พวกเขาอาจจะไม่สามารถพูดคุยกับครอบครัวที่มีเกียรติเหล่านั้นได้ แต่ว่าพวกเขาก็อยู่ใกล้พอที่จะล่วงรู้ความลับของพวกเขาได้

ข่าวที่ว่าเกรกอรีเป็นลูกนอกสมรสได้แพร่กระจายออกไปราวกับไฟลามทุ่ง ถึงไม่มีใครพูด ครอบครัวลินช์ก็รู้เรื่องนี้ได้เช่นเดียวกัน

แต่ทว่ายูเลียนาไม่เคยคิดเลยว่าลูกชายคนที่สามของตระกูลเกรแฮมจะหน้าตาหล่อเหลามากขนาดนี้! เขาไม่ใช่คนที่หน้าตาขี้เหร่และโหดร้ายอย่างที่เธอเคยได้ยินมาจากข่าวลือ

ท้ายที่สุดเขาก็เป็นคนของครอบครัวเกรแฮม ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเพียงแค่ลูกนอกสมรส แต่ว่าแม่ของเขาก็มาจากครอบครัวที่มีเกียรติอีกครอบครัวหนึ่งเช่นกัน

แน่นอนว่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะกลอุบายของแฮร์ริสัน ถ้าไม่ใช่เพราะแฮร์ริสัน ที่ทำให้แม่ของเกรกอรีตกหลุมรักจนให้กำเนิดเกรกอรีออกมา เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้วเขาก็คงไม่ได้อยากที่จะเกิดมาเป็นลูกนอกกฎหมายหรอก

แต่ถึงอย่างนั้นทุกคนก็รู้ดีว่า ลูกชายคนโตและลูกชายคนรองของตระกูลเกรแฮมมักจะทำตัวให้ผิดหวังอยู่เสมอ

หากไม่ใช่เพราะการแข่งขันระหว่างตระกูลเกรแฮมและตระกูลลีย์ แฮร์ริสันก็คงจะไม่ไปเยี่ยมลูกชายคนที่สามที่เขาดูถูกและเลือกปฏิบัติถึงต่างประเทศหรอก

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะนายน้อยคนแรกและนายน้อยคนที่สองไม่สามารถช่วยเหลือครอบครัวเกรแฮมได้

มีเพียงลูกชายคนที่สามเท่านั้น ที่ได้รับพรให้มีปัญญาฉลาดเฉลียว และทักษะไหวพริบอันยอดเยี่ยม สไตล์การทำงานและความแข็งแกร่งของเขานั้นเหนือชั้นมากกว่าพี่ชายทั้งสองของเขามาก แม้แต่พ่อของเขาเองก็ยังสู้เขาไม่ได้เลย

ทุกคนในเมืองต่างก็พากันคาดเดาไปต่าง ๆ นา ๆ ว่าใครที่จะได้เป็นผู้ครอบครองตระกูลเกรแฮม

ซึ่งผู้ที่ได้รับการสนับสนุนมากที่สุดก็คือ เกรกอรี เกรแฮม อย่างไม่ต้องสงสัย

ท้ายที่สุดทุกคนก็ไม่ได้โง่พอที่จะเชื่อว่านายน้อยคนแรก และนายน้อยคนที่สองจะเข้ามารับช่วงต่อของตระกูลเกรแฮมเพียงเพราะพวกเขามีสายเลือดของสังคมชั้นสูง เพราะสุดท้ายแล้วต้นกำเนิดของคน ๆ หนึ่งก็ไม่ได้สำคัญไปกว่าความสามารถของพวกเขาที่จะพิสูจน์ถึงคุณค่าในตัวของพวกเขาเอง

เฉพาะผู้ที่มีความแข็งแกร่งที่สุดเท่านั้น ที่จะสามารถนำครอบครัวเกรแฮม ไปสู่จุดที่สูงที่สุดได้

หัวใจของยูเลียนายังคงเต้นแรงอยู่ แต่เธอก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะควบคุมมันไว้ในขณะที่มือถือถาดที่มีอาหารวางอยู่ด้านบน เธอเจอกับคนใช้พอดีเลยเอ่ยถามว่า “สวัสดีค่ะ ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ ตอนนี้คุณเกรแฮมอยู่ที่ไหน?”

มีเพียงพ่อบ้านออสบอร์นเท่านั้นที่รู้เกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ว่า ยูเลียนานั้นถูกซื้อมา

คนรับใช้ในคฤหาสน์ยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่พวกเขาปฏิบัติกับเธอในฐานะคู่สมรสของเกรกอรี

หลังจากเห็นยูเลียนา คนใช้ก็หยุดสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่อย่างรวดเร็ว พลางยืนด้วยท่าทีเคารพและตอบว่า “อยู่ในห้องอ่านหนังสือชั้นบนค่ะ”

ยูเลียนาพยักหน้ารับ

เธอรู็สึกพอใจมากกับการวางตัวของคนใช้ที่มีต่อเธอ

ความรู้สึกไร้สาระก็เบิกบานขึ้นมาในตัวของเธอทันที

ในประเทศที่เธออยู่ ตระกูลลินช์ก็มีสาวใช้และคนรับใช้เช่นเดียวกัน เพราะว่าพวกเขาก็ถือว่าเป็นครอบครัวที่ร่ำรวยเช่นกัน แต่คุณภาพของที่นี่กลับมีความเหนือชั้นกว่า

ยูเลียนาเริ่มคิดว่าทั้งหมดนี้ อาจจะเป็นความโชคดีในความโชคร้ายที่จะเข้ามาเปลี่ยนชีวิตของเธอ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอจึงยืดหลังตรงพลางถือถาดอาหารเข้าไปที่ห้องอ่านหนังสือชั้นบน

คนใช้มองตามหลังของยูเลียนาไป และเปิดปากเพื่อจะหยุดยูเลียนาเอาไว้อย่างไม่ทันได้รู้ตัว

แต่เมื่อเธอนึกถึงตัวตนของยูเลียนา เธอก็ปิดปากของเธอกลับอย่างช้า ๆ

เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่นายน้อยพากลับมาที่นี่ และนายน้อยเคยบอกเพียงแค่ว่าคนใช้ทุกคนจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องอ่านหนังสือ แต่นายน้อยก็ไม่ได้บอกว่าห้ามให้ผู้หญิงคนนี้เข้าไปเช่นเดียวกัน

บางทีอาจจะเป็นนายน้อยเองที่เชิญเธอไป!

เมื่อคิดแบบนี้ คนใช้ก็ไม่ได้ห้ามยูเลียนาและทำงานของเธอต่อไป

เธอไม่ได้ห้ามยูเลียนาเอาไว้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะไม่ห้ามยูเลียนา

พ่อบ้านออสบอร์นที่เพิ่งจะเอาจดหมายมาให้เกรกอรี และเมื่อเขาออกมา เขาก็เห็นยูเลียนาถือถาดและกำลังเดินไปตามทางเดิน