เกรกอรี เกรแฮม พูดขณะที่จิบเบียร์เข้าไปอีกหนึ่งอึก เมื่อเขารู้ว่าขวดนั้นว่างเปล่า เขาก็โยนขวดทิ้งไป แล้วเปิดขวดใหม่ขึ้นมาดื่มต่อ
“พวกเขาคือคนที่อยู่เบื้องหลังของอุบัติเหตุครั้งก่อนของลิตเติ้ลเซเว่น ซึ่งเธอเป็นภรรยาของคุณ และถึงแม้ว่าเธอจะไม่ถึงตาย แต่นั่นก็เป็นเพราะว่าเธอโชคดีที่มาเจอผม แล้วถ้าเธอไม่ได้เจอผมล่ะ? กิดเดียน ลีย์ คุณจะยังพูดว่าใจเย็น ๆ แบบนี้ได้อยู่ไหม?”
กิดเดียนขมวดคิ้วเล็กน้อย
เขายอมรับว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับเนลล์นั้น เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาเต็มใจทิ้งงานของเขาเอาไว้เบื้องหลัง และให้สัญญาว่าเขาจะร่วมมือกับเกรกอรี
แต่เขาไม่ใช่ชายหนุ่มที่กำลังบ้าอำนาจอีกต่อไป
ในทางตรงกันข้าม ตอนนี้เขาเป็นผู้ใหญ่ที่รู้จักวิธีรับมือกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้แล้ว
เขารู้ว่าเวลานี้ ทั้งสองฝ่ายต่างก็เริ่มหมดแรงกันแล้ว ถ้าหากว่าพวกเขายังคงต่อสู้กันต่อไปแบบนี้ จะไม่มีฝ่ายใดได้รับประโชชน์จากเรื่องนี้เลย
ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่า ถ้าจะหยุดการต่อสู้ในคราวนี้ไว้ก่อน อีกอย่างตอนนี้สมาคมจีนก็มีอำนาจน้อยกว่าเมื่อก่อนมาก และอำนาจของพวกเขาก็ลดลงอย่างน้อยหกสิบเปอร์เซนต์
ขณะที่คิดพิจารณาเรื่องนี้อยู่ เขาก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “ผมรู้ว่าคุณเป็นห่วงวิกกี้ แต่ถ้าเธอไม่ได้อยู่กับพวกเขาจริง ๆ ขึ้นมา การที่เรายังมัวมาต่อสู้กับพวกเขาอยู่แบบนี้ ผมเกรงว่าเราอาจจะพลาดเวลาไปที่จะได้ช่วยชีวิตเธอจริง ๆ ”
เกรกอรีเงียบไป
ดวงตาที่หล่อเหลาคู่นั้นของเขาดับมืดลง
เขาจ้องไปที่ความว่างเปล่าในท้องฟ้า และกำลังคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก่อนที่ท่าทีของเขาจะเริ่มเย็นชาลงเรื่อย ๆ
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดขึ้นมาว่า “คนที่ผมส่งให้ไปตามหาในก่อนหน้านี้ ในที่สุดก็ได้เรื่องบางอย่างกลับมา คุณคิดว่าพวกเขาจะพาวิกไปที่ไหน?”
"ที่ไหนเหรอ?"
"ประเทศกัมพูชา"
กิดเดียนตกใจมาก
เกรกอรีหันมาหาเขาแล้วพูดจาเยาะเย้ย
“ที่นั่นคือที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของสมาคมจีน หากมีใครพาเธอไปจากพวกเขาได้ นั้นก็หมายความว่าในสมาคมจีน ก็มีสายลับแฝงตัวอยู่ในนั้นด้วยเหมือนกัน! และคน ๆ นั้นก็คงจะไม่ธรรมดาเลยเช่นเดียวกัน”
ความคิดของกิดเดียนเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขาเข้าใจในสิ่งที่เกรกอรีบอกได้ในทันที
ไม่น่าแปลกใจเลย คงเป็นเพราะแบบนี้ เกรกอรีถึงได้ยืนกรานที่จะล้มล้างสมาคมจีน
เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นถึงสมาชิกระดับสูงของสมาคมจีน เขาจึงจำเป็นต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาออกมา
ขนาดคนที่ถูกส่งให้ไปตามหาที่อยู่ของวิกกี้ ยังไม่ได้เรื่องอะไรกลับมาเลย นับประสาอะไรกับการที่จะเข้าถึงเบาะแสเกี่ยวกับที่อยู่ของผู้บงการ
ความหวังเดียวในตอนนี้อยู่ที่คนทรยศคนนั้น
หากพวกเขาสามารถโค่นล้มสมาคมจีนได้สำเร็จ และตามหาคน ๆ นั้นมาง้างปากให้มันพูดออกมาให้ได้ พวกเขาก็คงจะรู้ตำแหน่งของวิกกี้ได้ไม่ยาก
กิดเดียนคิดว่าในช่วงนี้ ดูท่าทางเกรกอรีจะไม่ได้สนใจกับสถานการณ์นี้สักเท่าไร เขาเกือบจะยึดอำนาจของสมาคมจีนจากทุกด้านและทุกวิถีทางได้แล้ว จนจิตใจของเขาเริ่มเข้าใจทุกอย่างขึ้นมา
เขาพยักหน้าและพูดว่า “ถ้าเป็นแบบนั้น การเจรจาในวันพรุ่งนี้ก็คงจะไม่มีความหมายอะไรสินะ ทำไมเราถึงไม่ยกเลิกไปซะล่ะ?”
เกรกอรีคัดค้านความคิดนี้ของเขาอย่างตรงไปตรงมา
"ไม่ ผมจะไป"
เขาจิบเบียร์เข้าไปอีกหนึ่งอึก และหยุดนิ่งไปชั่วครู่ ดวงตาของเขาเริ่มหนักขึ้น
“พรุ่งนี้คุณอยู่กับเนลล์ที่นี่แหละ ผมจะพาคนอื่นไปด้วย”
กิดเดียนขมวดคิ้ว
อยู่ ๆ เขาก็รู้สึกสังหรณ์ใจแปลก ๆ ขึ้นมา
“คุณหมายความว่ายังไง ที่คุณอยาก…”
ที่เขาไม่อยากให้เธอและกิดเดียนไป เป็นเพราะเขากลัวว่าสิ่งนี้จะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของพวกเขา แต่ถ้าเขาทำอย่างนั้น มันก็จะไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป?
เกรกอรีไม่ได้พูดอะไรออกมา เขามองเธอด้วยสายตารังเกียจเล็กน้อย
สายตาของเขาจ้องมองไปที่มือ ที่กำลังประสานกันอยู่ของทั้งคู่ และพูดจาเยาะเย้ยออกมา
“ถ้าอยากจะพลอดรักกันมากก็ไปทำที่อื่นไป ไปให้ไกลจากสายตาของผมเลยนะ พวกน่ารำคาญ”
เนลล์รู้ว่าที่เขาอารมณ์ไม่ดีนั้น เป็นเพราะว่าคนรักของเขาถูกจับไปเป็นตัวประกัน ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งที่เขาทำ
เธอครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “มันไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำอย่างนั้นหรอกนะ แต่คุณไม่กลัวว่าพวกเขาจะโกรธจนฆ่าเธอเหรอ? ถ้าหากว่ามันเป็นอย่างนั้น อย่าโทษว่าฉันไม่เตือนคุณ คุณจะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะ "
เกรกอรีหัวเราะคิกคักออกมาอีกครั้ง
เนลล์เห็นว่าเขาไม่ต้องการฟังคำแนะนำใด ๆ ทั้งนั้น เธอจึงทำได้แค่ส่ายหน้าออกมาอย่างช่วยไม่ได้เท่านั้น
เธอยืนขึ้นพลางพูดว่า “เนื่องจากว่ารามาถึงจุดนี้กันแล้ว ไม่ว่าเราจะโจมตีพวกเขาในวันพรุ่งนี้หรือว่าหลังจากนั้น ฉันคิดว่ามันคงไม่สำคัญอีกต่อไป”
“อย่างไรก็ตาม เราได้กลายเป็นศัตรูกับสมาคมจีนแล้ว แม้ว่าเราจะไม่ลงมือในวันพรุ่งนี้ เราก็จะต้องลงมือสักวันหนึ่งอยู่ดี”
“ฉันเพิ่งคำนวนมาว่า ถ้าแนวโน้มปัจจุบันยังคงเป็นแบบนี้อยู่ ในเวลาไม่ถึงครึ่งเดือน เราก็จะสามารถระบุผู้ชนะของทั้งสองฝ่ายได้”
“ถ้าคุณตั้งใจที่จะสู้ให้ถึงที่สุด เราก็จะสู้ไปกับคุณอย่างแน่นอน แต่หลาย ๆ อย่างสามารถเกิดขึ้นได้ภายในครึ่งเดือน คุณอาจจะพลาดหลายสิ่งไปในช่วงเวลานั้น คุณเคยคิดไหมว่าถ้าวิกกี้ ไม่ได้อยู่ในกำมือของพวกเขา แต่คุณใช้เวลาไปครึ่งเดือนแบบนี้ ใครจะไปช่วยเธอ แล้วถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอจริง ๆ ขึ้นมาล่ะ? ต่อให้คุณจะโค่นล้มสมาคมจีน และกลายเป็นราชาแห่งใต้ดินนี้ได้ มันจะสำคัญอะไรอีก?”
คำพูดของเธอทำให้นิ้วของเกรกอรีที่กำลังถือขวดเบียร์อยู่นั้นเกร็งขึ้นมาทันที
บรรยากาศดูเหมือนจะเงียบสงบ แต่ก็เป็นความเงียบที่แปลกประหลาด ที่กำลังเข้าปกคลุมพวกเขาเอาไว้
กิดเดียนลูบไล้นิ้วของเนลล์อย่างแผ่วเบา โดยปราศจากคำพูดใด ๆ แต่ร่างกายของเขาขยับไปข้างหน้าของเนลล์โดยอัตโนมัติ ตอนนี้เขาจึงอยู่ระหว่างเธอกับเกรกอรี
ด้วยวิธีนี้ หากเกรกอรีต้องการโจมตีเธอขึ้นมา เขาก็จะสามารถปกป้องเนลล์ และโจมตีสวนกลับได้ในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก