ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 349

ขนตาของเธอสั่นไหวและพูดทันที: "ซือเย่เจ๋ว คุณทำอะไรน่ะ?"

"เมื่อกี้เธอเรียกสามีเรียกอย่างดีใจมากไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงได้เปลี่ยนคำเรียกอีกแล้ว หือ?" เขาไม่พอใจเล็กน้อย

เจียงเซิงพูดพึมพำ: "ฉันแค่ยั่วโมโหเธอก็เท่านั้น ใครใช้ให้เธอแอบมองผู้ชาย... "

แอบมอง ผู้ชายของเธอเหรอ?

ซือเย่เจ๋วพอใจกับคำตอบนี้มาก

เขาวางมือบนเอวของเธอแล้วขยับเข้าไป จากนั้นยิ้มมุมปาก: "เมื่อครู่เธอพูดว่า อยากเล่นอะไรที่ตื่นเต้น?"

เจียงเซิงตัวสั่นไปทั้งตัว หน้าแดงหูแดงจับมือที่อยู่ไม่นิ่งของเขาไว้และกัดฟันพูด: "ซือเย่เจ๋ว คุณอย่าทำอะไรซี้ซั้วที่นี่ ฉันพูดว่าน่าตื่นเต้นไม่ใช่เรื่องแบบนี้!"

ผู้ชายเฮงซวยคนนี้ คิดแต่จะทำเรื่องนั้นทุกวัน เขาไม่กลัวไตวายเหรอ?

ซือเย่เจ๋วยิ้มและไม่พูดอะไร

"อย่างไรคุณก็พูดแล้วว่า วันนี้จะอยู่เป็นเพื่อนฉันทั้งวัน งั้นฉันอยากไปทำอะไร คุณจะไม่ปฏิเสธใช่ไหม?" เจียงเซิงกะพริบตา

ซือเย่เจ๋วเลิกคิ้ว: "งั้นเธอพูดมาสิว่าอยากไปทำอะไร?"

ตอนนี้ยิ่งอยู่เขายิ่งชอบที่เธอพึ่งพิงตัวเอง

เจียงเซิงยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วพูดว่า: "อยากทำหมดเลย ดูหนัง เดินเที่ยวเหมือนกับคู่รักทั่ว ๆ ไป"

เมื่อเห็นสีหน้าของซือเย่เจ๋วผิดหวังเล็กน้อย เจียงเซิงเขย่าแขนของเขาและพูดออดอ้อน: "ฉันอยากสัมผัสถึงความโรแมนติกจากการเดินเที่ยวดูหนังกับแฟนนี่หน่า~"

ซือเย่เจ๋วหยุดชะงัก เดินเที่ยว ดูหนัง เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อนจริง ๆ

เพราะเขาไม่ต้องการมันด้วยซ้ำ

เพียงแต่......

มองดูหญิงสาวบางคนที่ออดอ้อนและปลิ้นปล้อน เขาไม่สามารถปฏิเสธได้จริง ๆ

เจียงเซิงและซือเย่เจ๋วปรากฏตัวในโรงภาพยนตร์ จู่ ๆ หนุ่มหล่อสาวสวยคู่หนึ่งปรากฏตัวที่สาธารณะ พริบตาเดียวก็กลายเป็นจุดโฟกัสที่สวยงาม

เจียงเซิงหันไปพูดกับซือเย่เจ๋ว: "ฉันไปสแกนตั๋ว คุณรอฉันตรงนี้"

เธอเดินไปที่เครื่องจำหน่ายตั๋วแบบอัตโนมัติ

พาเขาออกมาเป็นความผิดใช่ไหม หมอนี่หน้าตาดึงดูดผู้หญิงเกินไปแล้ว!

เมื่อเห็นว่าผู้หญิงบางคนเหมือนกำลังหึงหวงอยู่ ซือเย่เจ๋วยิ้มมุมปากขึ้นมาเล็กน้อย

ณ คฤหาสน์ตระกูลซือ

“อะไรนะ วันนี้เย่เจ๋วไม่ได้ดูแลบริษัท แต่ออกไปเที่ยวเล่นทั้งวัน?”

ท่านผู้เฒ่านั่งอยู่บนโซฟาเช็ดเครื่องลายครามที่เขาเก็บสะสมมาอย่างระมัดระวัง เห็นซูหลิงโหรวมารายงานตัวเอง เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ซูหลิงโหรวก้มหน้า: "คุณปู่ หนูคิดว่าบางทีหนูไม่เหมาะที่จะเป็นผู้ช่วย"

“เย่เจ๋วทำให้หนูลำบากใจเหรอ?”

ในความเป็นจริงท่านผู้เฒ่ารับรู้ว่า เขาจัดแจงให้ซูหลิงโหรวไปแทนที่ตำแหน่งของหลัวเชว่ ก็ทำให้เขาไม่พอใจมากแล้ว

ถ้าเขาปฏิบัติต่อซูหลิงโหรวอย่างดีถึงจะแปลก

ซูหลิงโหรวส่ายหน้า: "ไม่ใช่ค่ะ หนูเพียงแค่เกลี้ยกล่อมให้เขาจดจ่อกับงานไม่ได้"