ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 1038

"คุณรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร?" หญิงสาวเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเธอดูละเอียดอ่อนอย่างยิ่ง แม้ว่าจะไม่ได้สวยงามจนตะลึง แต่ก็ทำให้รู้สึกถึงความบริสุทธิ์ปราศจากมลทินใดๆ

"เป็นใครกัน?" ชายชราในชุดเทาคิดอย่างรอบคอบ

อันที่จริงเมื่อเขาเห็นเฉินเกอครั้งแรก เขาก็ครุ่นคิดแล้วและยืนยันกับตัวเองได้ว่าตนไม่เคยเห็นมาก่อนถึงได้ลงมือ

"ในตัวเขามีพลังเทพจิตเก้าภพอยู่" นัยน์ตาของหญิงสาวเข้มขึ้นมาไปในทันใด

"อะไรนะ? พลังเทพจิตเก้าภพ!" เมื่อได้ยินเช่นนี้ นัยน์ตาสีเทาของชายชราก็ส่องประกายขึ้นมา "คุณหนู คุณช่วยเขาไปไว้ที่ไหนแล้ว บอกผมมา คุณนั่งอยู่ที่นี่สักครู่ แล้วผมจะรีบพาเขากลับมา!"

"เอากลับมาแล้วจะไปมีประโยชน์อะไร?" หญิงสาวเงยหน้าขึ้น

"แน่นอนว่ามีประโยชน์ พิษเย็นในร่างกายคุณต้องการพลังเทพจิตเก้าภพในการรักษา คุณท่านตามหามานานเกือบสิบปีแล้วแต่ก็ยังไม่พบ มาตอนนี้ไม่ง่ายเลยที่เราจะพบ อย่างนั้นก็ไม่สามารถปล่อยไปได้"

"ไม่ได้ ผมจะแจ้งคุณท่านสักหน่อย ให้เขาผนึกเกาะชิงเจียวเอาไว้ ผมกลัวเจ้าเด็กนั่นจะตกใจหนีไป หากเขาหวาดกลัวจนหนีไปในชั่วข้ามคืน อย่างนั้นก็หาเขาไม่เจอแล้ว!"

เห็นได้ชัดว่าชายชราในชุดสีเทารู้สึกตื่นเต้นมาก

"ช่างเถอะ" หญิงสาวส่ายหัวแล้วเอ่ยขึ้น

"คุณหนู จะช่างเถอะได้อย่างไร พลังเทพจิตเก้าภพแต่ไหนแต่ไรมีคนเพียงคนเดียวที่ได้ครอบครองเสมอมา หากคุณไม่จับเขาตอนนี้ เมื่อการประมูลสิ้นสุดลง อย่างนั้นก็เท่ากับงมเข็มในมหาสมุทรแล้ว ใครจะไปรู้ว่าเขามาจากไหน!" ชายชราในชุดเทาดูตื่นเต้นมาก ถ้าเขาไม่ได้ถูกหญิงสาวห้ามไว้ เขาก็คงจะรีบพุ่งออกไปแล้ว

"ต่อให้พาเขามาที่นี่ แล้วยังไงกัน?" หญิงสาวเอ่ยถาม

"แน่นอนว่าก็ให้เขากับคุณหนูร่วม..." ชายชราในชุดเทาพูดโดยไม่รู้ตัว แต่จากนั้นเขาก็คิดได้ทันทีแล้วเอ่ยอย่างอึดอัด "แน่นอนว่าให้เขาใช้พลังเทพจิตเก้าภพในร่างกายของเขาเพื่อขับพิษเย็นในร่างกายของคุณหนู"

"ให้เขานอนกับฉัน ใช่ความบริสุทธิ์ของฉันแลกมากับชีวิตฉัน ใช่ไหม?" หญิงสาวถอนหายใจ

"คุณหนู คุณจะพูดแบบนั้นไม่ได้ ขอแค่แน่ใจว่ามีพลังเทพจิตเก้าภพอยู่ในร่างของเขา บางทีก็ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีการนั้น คุณสามารถให้คุณท่านลองคิดหาวิธีได้" เมื่อพูดถึงหัวข้อนี้ ชายชราก็อึดอัดมากจนแทบอยากจะหันหลังหนีไปทันที

"อย่างนั้นฉันจะลองติดต่อกับเขาดู" หญิงสาวนึกถึงเฉินเกอ

ถึงแม้จะเจอกันแค่สองครั้งแต่กลับไม่ได้รู้สึกรังเกียจ ดังนั้นนี่ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี

"แล้วถ้าเขาไปจากที่นี่ล่ะ?" ชายชราในชุดสีเทาถาม

"อย่างนั้นก็ถือว่าชะตาชีวิตฉันไม่ดีเท่าไหร่" หญิงสาวก้มลงและมองไปที่พื้น

"สามารถพบคนที่ครอบครองพลังเทพจิตเก้าภพที่นี่ได้ ถือเป็นโชคของคุณหนูแล้ว" ชายชราในชุดเทารีบพูดอย่างรวดเร็ว "ถ้าอย่างนั้นผมจะฟังคำสั่งของคุณหนู หากเขาไปที่เขาหยุนซานอีก ผมจะไล่เขาออกไป"

"อย่างไรก็ตาม ผมยังต้องส่งคนไปจับตาดูมองรอบๆเกาะชิงเจียวจะให้เขาหายไปภายใต้สายตาของเราไม่ได้" ทันทีที่พูดจบ ชายชราก็รีบเอ่ยเสริมขึ้นทันที

"เอาตามที่คุณว่าเถอะ" หญิงสาวยอมจำนน

"อย่างนั้นคุณหนูพักผ่อนเช้าหน่อยเถอะ ผมไม่รบกวนแล้ว" ชายชราในชุดเทาประสานมือเคารพเธอ จากนั้นก็ล่าถอยออกไปและปิดประตู

เมื่อมองไปยังประตูที่ปิดลง ดวงตาของหญิงสาวก็สว่างขึ้น

"ฉันรู้แค่ว่าในร่างนายมีพลังเทพจิตเก้าภพ แต่กลับยังไม่รู้จักชื่อนาย..." เสียงของหญิงสาวดังขึ้นในห้อง

----

คืนนั้น เฉินเกอไม่ได้นอนหลับไป

"อย่างนั้นก็ดีแล้ว" เฉินเกอถอนหายใจด้วยความโล่งอก

อย่างไรก็ตามหลังจากผ่อนคลายไปได้ เฉินเกอก็เกิดความสงสัยเล็กน้อย

เห็นได้ชัดว่าตนเองไปแตะต้องบริเวณต้องห้ามของเกาะเมื่อคืนนี้ ชายชราในชุดเทาคนนั้นก็มุ่งมั่นที่จะฆ่าตน ผู้จัดงานสมควรจะต้องการตัวเขาถึงจะถูก

แม้จะไม่คิดจัดการตัวเอง แต่ก็ควรจะปล่อยข่าวออกไป เตือนให้ตนรู้จักระวังมากขึ้น

แต่เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยแบบนี้กลับดูแปลกนิดหน่อย

แต่อย่างไรก็ตาม นี่ก็ถือเป็นข่าวดีอย่างยิ่ง อย่างน้อยก็พิสูจน์ได้ว่าตนเองยังปลอดภัย บางทีอีกฝ่ายอาจมองไม่เห็นเขาอยุ่ในสายตาเลยก็ได้ เพียงแค่ต้องการขับไล่เขาไปก็เท่านั้น

"พี่เฉิน เมื่อคืนคุณไปรู้อะไรมา" ไป๋เสี่ยวเฟยไม่ได้รู้สึกว่าเฉินเกอมีอะไรผิดปกติ เขาหยิบแพนเค้กขึ้นมาชิ้นหนึ่งมากัดจาดนั้นก็กินผักดองเข้าไปด้วยอีกคำหนึ่ง

"ยังไม่มี" เฉินเกอส่ายหัว

"เฮ้อ เราจะหาสถานการณ์บนเกาะนี้ได้อย่างง่ายดายได้ยังไงกัน ฉันว่าพวกเราน่าจะหาวิธีทำความรู้จักกับผู้จัดงานและถามไปโดยตรงยังจะดีกว่า" ไป๋เสี่ยวเฟยพูดอย่างคิดไม่ออก

"ความคิดนายต่างหากที่แย่จริงๆ" เฉินเกออดหัวเราะไม่ได้

"จะมัวแต่พึ่งพานายให้ค่อยๆ หาไปก็คงไม่ได้นี่ หากไปหาเจอที่ที่ไม่ควรไป อาจจะโดนผู้จัดงานจับได้" เมื่อเห็นว่าเฉินเกอกินเสร็จแล้ว ไป๋เสี่ยวเฟยก็ยื่นอีกอันหนึ่งให้เข้า

"นายนี่มันปากเสียจริงๆ" เฉินเกอแทบจะสำลักแพนเค้กที่เขากินเข้าไปและไอออกมาสองครั้งติดๆ

"โทษที โทษที" ไป๋เสี่ยวเฟยยิ้ม

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน