ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 718

บทที่718 คุณชายเฉินผมกลับมาแล้ว

“หัวหน้าเจ้า เพื่อนผมไม่อยากจะเห็นคนคนนี้ รบกวนคุณพาเขาออกไปให้พ้นด้วย เพื่อไม่ให้ระดับวิลล่าของเราลดต่ำลง!”

เฉินยี่ยิ้มและพูดขึ้นอย่างเรียบเฉย

“คุณชายเฉิน ไม่มีปัญหา คุณเป็นเพื่อนมัธยมกับลูกชายของประธานหลี่ พวกเราที่นี่ถือคำพูดของคุณเป็นดังคำสั่งจากท่านประมุข วางใจเถอะ ผมจะนำตัวไอ้หนุ่มนี่ออกไปทันที!”

หัวหน้าเจ้ายิ้มอย่างภาคภูมิ

“ไอ้หนุ่ม แกไสหัวตัวเองออกไปเถอะ? หรือจะให้ฉันให้คนมาลากแกออกไป?”

หัวหน้าเจ้าพูดอย่างเย็นชา

หลี่เวยเวยและพวกกอดอกและยืนดู

“ให้ผมไสหัวไป? หัวหน้าเจ้าท่านนี้ คุณเพิ่งมาอยู่ที่จินหลิงได้ไม่นานสินะ?”

เฉินเกอถามอย่างโกรธ ๆ ด้วยรอยยิ้ม

หัวหน้าเจ้าหรี่ตามอง

“คุณรู้ไหม ใครเป็นเจ้าของวิลล่าจินหลิง?”

เฉินเกอพูด

“หึ ๆ ใครจะไม่รู้ ก็ต้องเป็นประธานหลี่ หลี่เจิ้นกั๋วอยู่แล้ว!”

หัวหน้าเจ้าพูดอย่างภาคภูมิ

“ถูกแล้ว ใครกันจะไม่รู้ว่าเจ้าของวิลล่าจินหลิงคือประธานหลี่ หลี่เจิ้นกั๋ว ตอนนี้นายกำลังพูดจาไร้สาระอะไรกัน!”

หลี่เวยเวย พูดอ้ำอึ้ง

หัวหน้าเจ้า พูดขึ้น: “แถมดูแกแล้วไอ้หนุ่ม ไอ้กระจอก แกคงจะแอบเข้ามาสินะ?”

“วิลล่าจินหลิงเป็นของประธานหลี่ งั้นใครเป็นเจ้านายของประธานหลี่?”

เฉินเกอถามอย่างใจเย็น

หลี่เวยเวย ไม่ได้ตอบ ประธานหลี่เขาเป็นที่หนึ่งในแวดวงธุรกิจในหัวเซี่ย ณ ปัจจุบันนี้ แล้วทำไมถึงยังจะมีเจ้าของของประธานหลี่ล่ะ?

แต่ว่า สีหน้าของหัวหน้าเจ้า กลับเปลี่ยนไป

“เจ้านายของประธานหลี่ แน่นอนว่าคือคุณชายเฉิน!”

หัวหน้าเจ้า ตื่นตระหนกทันใดและกล่าวคำเหล่านี้ด้วยความเคารพ

“คุณชายเฉิน? หัวหน้าเจ้า คุณชายเฉินผู้มีชื่อเสียงระบือไกลแห่งจินหลิงที่เรียนอยู่โรงเรียนของเราในตอนแรกน่ะเหรอ?

หลี่เวยเวยก็พูดขึ้นอย่างตกตะลึง

ไม่ผิด เธอคงเคยได้ยินเรื่องราวของคุณชายเฉินแห่งจินหลิงมาแล้ว ความจริงแล้วนักเรียนมหาวิทยาลัยจินหลิงทุกคนก็ต้องเคยได้ยินเรื่องของคุณชายเฉินแห่งจินหลิง

เพียงแต่รู้แค่ว่าเขาคือทายาทเศรษฐีรุ่นที่สองอย่างแท้จริงเท่านั้น

แต่ว่า นอกจากคนจำนวนน้อยเหล่านั้นแล้วใครจะรู้ว่าสถานะและตัวตนที่แท้จริงของคุณชายเฉิน ดังนั้นเมื่อหลี่เวยเวยได้ยินว่าคุณชายเฉินเป็นเจ้านายของประธานหลี่ หลี่เจิ้นกั๋วที่มีชื่อเสียง เธอจะไม่แปลกใจได้อย่างไร?

“เวยเวย ฉันก็เคยได้ยินเรื่องของคนคนนี้ ได้ยินว่าเขาหล่อมาก ผู้หญิงนับไม่ถ้วนเห็นเขาแล้วก็หลงเขาทั้งนั้น!”

สาว ๆ คนอื่น ๆ ก็ปิดปากด้วยความประหลาดใจ

“คิดไม่ถึง คุณชายเฉินแห่งจินหลิงจะเป็นเจ้านายของประธานหลี่?”

หลี่เวยเวยพูดขึ้น

“ใช่แล้ว คุณชายเฉินเป็นคนลึกลับ ไม่ใช่คนที่คนอย่างเรา ๆ จะเข้าถึงได้แน่นอน!”

วิสัยทัศน์ที่แข็งแกร่งฉายในดวงตาของหัวหน้าเจ้า

และในเวลานี้เอง รถหรูคันหนึ่งก็ได้แล่นเข้ามาจอดที่หน้าวิลล่า

เพราะหลี่เวยเวยและกลุ่มเพื่อนกำลังยืนอยู่ในตอนนี้อยู่ไม่ไกลจากหน้าประตูนัก ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดเจน

“อ๊ะ! พระเจ้า นั่นรถของประธานหลี่นี่ ประธานหลี่พวกเขากลับมาแล้ว!”

หัวหน้าเจ้า เต็มไปด้วยเหงื่อบนหน้าผากของเขา

“เป็นรถของคุณอาหลี่ จริงด้วย แต่ก่อนฉันเรียนโรงเรียนเดียวกับคุณชายหลี่ เคยเจอคุณอาหลี่เพียงครั้งเดียว ไม่รู้ว่าเขายังจะจำฉันได้รึเปล่า แต่เป็นมารยาท ฉันตัดสินใจแล้วจะต้องไปกล่าวทักทายเขาเสียหน่อย!”

เมื่อเห็นรถยนต์จอด คุณชายเฉินก็รีบจัดชุดสูทของตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง

จากนั้นก้าวเท้าเดินไปที่ประตู

พวกเขาหลี่เวยเวยทั้งหมดก็ตามไป

เมื่อได้พบเจอผู้ใหญ่ในสถานที่แบบนี้ แฟนหนุ่มของหลี่เวยเวย ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน แต่คุณชายเฉินนั้นมีความรู้และประสบการณ์ที่แตกต่างกัน

เขาเข้าใจหลักการครองตนในสังคม ไม่แน่ว่าการแสดงตัวต่อหน้าประธานหลี่สักครั้งอาจจะนำพามาซึ่งโอกาสอื่นก็ได้นะ?

นี่เป็นจิตวิทยาอีกแบบหนึ่งด้วย นั่นเป็นความเคารพที่น่าประหลาดใจที่ผู้คนมีต่อคนร่ำรวยและมีอำนาจ

ส่วนเฉินเกอนั้นตอนนี้แทบจะไม่มีใครสนใจไยดี

ทุกคนมุ่งไปที่หน้าประตู

“เฉินเกอ ไม่เป็นไรแน่นะ?”

เฮาหลานลันถามด้วยความตื่นเต้น

“จะเป็นไรได้ยังไง เธอสบายใจได้เลย ไม่เป็นไรหรอก”

ไม่ถูกนะ! ดูเหมือนว่าสายตาของคุณอาหลี่ จะไม่ได้จับจ้องมาที่ตัวเขาเลย?

หรือว่า พวกเขาไม่ได้ทักทายตนเอง?

แต่คุณชายเฉิน นอกจากตนเองแล้ว ยังจะมีใครได้อีก?

เขาคิดแล้วก็ยังไม่เข้าใจ

หลี่เวยเวยเองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน

“พวกคุณกลับมาแล้วเหรอ? คิดไม่ถึงว่าจะเร็วขนาดนี้!”

ในขณะนี้ด้านหลังหลี่เวยเวยและคนอื่น ๆ มีเสียงแผ่วเบาดังขึ้น

“เมื่อคุณชายเฉินออกคำสั่งแม้ในวันสิ้นโลกเจิ้นกั๋วก็ต้องรีบกลับทันที!”

ในดวงตาของหลี่เจิ้นกั๋วมีน้ำตาคลอ มันชัดเจนว่าเขารู้ว่าตระกูลเฉินกำลังเจอกับอะไร

และในเวลานี้ เฉินยี่ หลี่เวยเวย และกลุ่มเพื่อนได้มองตามสายตาของประธานหลี่ เพราะคนที่กลุ่มของประธานหลี่มองไปนั้นดูเหมือนจะเป็นที่ด้านหลังตนเอง

“เฉินเกอ?”

เมื่อมองเช่นนี้ดวงตาของหลี่เวยเวย ก็เบิกกว้างทันที

เฉินเกอไม่ได้สนใจหลี่เวยเวย แต่เขาพูดกับหลี่เจิ้นกั๋วด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

“ครับคุณชายเฉิน!”

หลี่เจิ้นกั๋วรีบลุกขึ้น

“คุณ...คุณชายเฉิน? เขาคือคุณชายเฉิน?”

กางเกงของหัวหน้าเจ้า เกือบเปียกและเขากลืนน้ำลายอย่างรุนแรง

หลี่เวยเวยถึงกับหายใจไม่ออก

พระเจ้า คนคนนี้จู่ ๆ ก็กลายเป็นคุณชายเฉินแห่งจินหลิงในตำนาน!

ไม่น่าแปลกใจที่หยางฮุยจะเป็นเจ้าของบริษัทจดทะเบียน ความรู้สึก คนที่เคารพของเขาคือคุณชายเฉินในตำนานคนนี้!

เธอมีลางบอกเหตุล่วงหน้าที่ไม่ดีนัก

เฉินเกอใช้สองมือล้วงกระเป๋าแล้วเดินตรงไปที่ห้องหนังสือ

ไม่ว่าเขาจะไปที่ใดไม่ว่านักธุรกิจที่ร่ำรวยจะยิ่งใหญ่แค่ไหนเขาก็โค้งตัวและถอยกลับสามก้าวด้วยความเคารพ

หล่อ! หล่อมาก!

ผู้หญิงทุกคนต่างพากันตกตะลึง...