ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 890

"มันก็ไม่เสมอไป มันเป็นแค่ความคิดของฉันเอง อาจเป็นไปได้ว่าตำแหน่งของเกาะโยวหลงถูกปิดบังซ่อนอยู่ อาศัยเพียงภาพไห่ซินไม่เพียงพอที่จะค้นหามันเจอ แต่ดูจากสถานการณ์ปัจจุบันแล้ว ก็มีความเป็นไปได้" ท่านซินแสกุ่ยส่ายหัว

"มีเหตุผล"

"ถ้าหากเกาะโยวหลงก็คือหมู่เกาะที่อยู่ตรงนี้ มันก็มีความเป็นไปได้ เพียงแค่ไม่รู้ว่าตระกูลเฉินอยู่ใกล้กับหมู่เกาะไหน อย่างน้อย ไม่ใช่เกาะนี้" เฉินเกอขมวดิคิ้วย้อนคิดคำทบทวนพูดของท่านซินแสกุ่ย

"ฉันทำไมฟังแล้วรู้สึกงง" ไป๋เสี่ยวเฟยเกาหัวอย่างงงๆ

"คำพูดที่ง่ายขนาดนี้นายยังฟังไม่เข้าใจ นายก็ปกป้องเหลียงลู่ให้ดีเถอะ เรื่องอื่นไม่ต้องให้นายมากังวล" เฉินเกอไม่ได้อธิบาย แต่ได้ตบไหล่ของเขาแล้วกล่าว

"ฉันทำไมถึงจะฟังไม่เข้าใจ ฉันแค่รู้สึกว่ามันเหลือเชื่อ หมู่เกาะที่นี่มีระยะที่ใกล้กันมาก ตระกูลเฉินสามารถอาศัยช่วงเวลากลางคืนในการลงมือ ทำไมต้องส่งคนมาดูลาดเลาของพวกเราก่อน" ไป๋เสี่ยวเฟยยังคงสับสนกับปัญหาข้อนี้

"เอาล่ะ ปัญหานี้เก็บเอาไว้ก่อน" เฉินเกอโบกมือห้ามเขา

"ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นพวกนายคุยกันเถอะ" ฉันจะไปพักผ่อนแล้ว ไป๋เสี่ยวเฟยไม่ได้ลังเลมากนัก เขารู้เพียงว่าเขาจะติดตามเฉินเกอ หากต้องการความช่วยเหลือเขาก็จะลงมือทันที เรื่องอื่นไม่เกี่ยวอะไรกับเขา

"ไอ้หมอนี่" มองไป๋เสี่ยวเฟยกลับไปที่ห้อง เฉินเกออดไม่ได้ที่จะส่ายหัว

"นายว่าฉันพูดมีเหตุผลมั้ย ถ้าหากเกาะโยวหลงก็อยู่ข้างหมู่เกาะเหล่านี้ เราไม่จำเป็นต้องรออยู่ที่นี่เลย เราก็ทำตรงข้ามกับอีกฝ่าย ไปสืบดูลาดเลาของเกาะโยวหลง" รอจนไป๋เสี่ยวเฟยไปแล้ว ท่านซินแสกุ่ยก็พูดต่อ

"เรื่องนี้ค่อยคุยกันทีหลัง ตอนนี้ไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวแบบนั้นได้ เฉินเกอส่ายหัว ปฏิเสธความคิดของท่านซินแสกุ่ย เราอยู่ในที่แจ้ง ฝ่ายตรงข้ามอยู่ในที่ลับ หากเคลื่อนไหวโดยพลการ ขอเพียงอีกฝ่ายรู้เข้า มันไม่เป็นผลดีต่อเรา"

"แต่ตอนนี้เราเป็นฝ่ายถูกกระทำมากเกินไป" ท่านซินแสกุ่ยรู้ความคิดของเฉินเกอ แต่ตอนนี้ไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้แล้ว

"ภาพไห่ซินล่ะ?" เฉินเกอครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง ก็ยื่นมือไปทางท่านซินแสกุ่ย

"ถูกฉันเก็บไว้ตลอด" ท่านซินแสกุ่ยแกะกระดุมเสื้อตัวนอกออก ได้หยิบภาพไห่ซินจากกระเป๋าเสื้อที่อยู่ด้านในออกมา

เขายังไม่ได้ยื่นมันให้กับเฉินเกอ ก็พบเห็นความผิดปกติของภาพไห่ซิน

"เฉินเกอนายดูตรงนี้ นี่ใช่เกาะโยวหลงมั้ย?" ท่านซินแสกุ่ยจับตามองภาพไห่ซิน ภาพไห่ซินที่ถูกเขาจดจำไว้ในหัวสมองทั้งหมด ตอนนี้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกะทันหัน

มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในสิบนาทีนี้ เพราะก่อนที่จะคุยกับเฉินเกอ เขายังพยายามที่จะค้นหาความลับของภาพไห่ซินมาโดยตลอด

"อะไรนะ?" เฉินเกอรีบกรูเข้าไปข้างหน้า

บนภาพไห่ซิน ทิศทางที่ท่านซินแสกุ่ยชี้อยู่ เฉินเกอมองเห็นเกาะใหม่ที่ปรากฏขึ้นมาอย่างชัดเจน แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเข้าไป เกาะที่ทั้งสองคนกำลังจ้องมองอยู่ ก็ได้หายไปแล้ว

สถานการณ์แปลกๆที่ปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหัน ทำให้เฉินเกอกับท่านซินแสกุ่ยสับสนเล็กน้อย

ตั้งแต่ได้แผนที่มา ทั้งสองก็คิดเสมอว่ามันเป็นแผนที่ธรรมดา แต่ภาพที่จู่ๆก็ปรากฏขึ้นมา แสดงให้เห็นว่าภาพไห่ซินไม่ใช่แผนที่ธรรมดาอย่างที่พวกเขาเข้าใจ และต้องมีความลับซ่อนอยู่ในนี้อย่างแน่นอน

"นี่มันอะไรกัน?" หลังจากที่เห็นเกาะบนแผนที่หายไปต่อหน้าต่อตา เฉินเกอเงยหน้ามองไปทางซินแสกุ่ยแล้วถาม

"ฉันขอคิดดูก่อน" ท่านซินแสกุ่ยเองก็แปลกใจเหมือนกัน

ในขณะที่เพิ่งจะสิ้นเสียงพูด ภาพไห่ซินก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง

"ถ้าอย่างนั้นยังจะเฉยอยู่ทำไม เคลื่อนไหวกันเถอะ" เฉินเกอดับบุหรี่ที่อยู่ในมือ

"ไปไหน?" ท่านซินแสกุ่ยดึงแขนของเฉินเกอเอาไว้

"ก็ต้องไปหาเผ่าไห่ต้องน่ะสิ หมู่เกาะที่พวกเขาก็ถูกทำเครื่องหมายไว้บนภาพไห่ซินแล้วไม่ใช่เหรอ ขอเพียงได้ตำแหน่งที่แน่ชัดของเกาะโยว เราก็จะฝ่ายรุกแล้ว" เฉินเกอตื่นเต้นมากที่จะได้เห็นพ่อแม่ของเขาในไม่ช้า

"มันเป็นเพียงภาพที่ปรากฏขึ้นของเกาะโยวหลงเท่านั้น เผ่าไห่ต้องไม่ได้อาศัยอยู่ในน่านน้ำทะเลนานแล้ว หากฉันจำไม่ผิด คนรุ่นหลังของพวกเขาน่าจะอยู่ในโวกั๋ว แต่ว่ายังได้เก็บวิธีหาเกาะโยวหลงอยู่หรือเปล่า ก็ไม่อาจจะรู้ได้แล้ว"

ท่านซินแสกุ่ยส่ายหัวพูด

"ภาพ?" เฉินเกอขมวดคิ้วในทันที รีบมองไปทางภาพไห่ซิน

เป็นเช่นนั้นจริงๆ เกาะของชนเผ่าไห่ต้อง ไม่เหมือนกับเกาะทั่วๆไป มันดูลวงตามาก ราวกับว่าแค่โบกมือ มันก็จะสลายไปเสียอย่างนั้นเลย

"ตอนนี้ก็ดูว่านายจะตัดสินใจยังไง"

"จะอยู่ที่นี่รอให้คนตระกูลเฉินส่งคนมา แล้วเริ่มสืบค้นเกาะโยวหลงจากพวกเขา หรือว่าตอนนี้จะไปที่โวกั๋วเพื่อไปหาชนเผ่าไห่ต้อง ถามตำแหน่งและวิธีการเข้าไปของเกาะโยวหลงจากพวกเขา" ท่านซินแสกุ่ยมองเฉินเกอ ถามด้วยน้ำเสียงที่ต่ำ

"ผมของคิดก่อน" เฉินเกอถอนหหายใจ

นั่งอยู่บนเก้าอี้ เฉินเกอได้จุดบุหรี่ขึ้นมาสูบอีกหนึ่งมวน

ตอนนี้ก็ได้มาถึงตำแหน่งที่ใกล้กับเกาะโยวหลงแล้ว ถึงกระทั่งได้สัมผัสกับคนของตระกูลเฉินแล้วด้วย ซึ่งก็หมายความว่าระยะเวลาที่เขาจะได้เจอกับพ่อแม่และพี่สาวใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้ว