ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 262

หลังจากที่ฟังผิ่นจือตื่นตระหนกอยู่ครู่หนึ่ง สีหน้าของเขาก็กลับมาเป็นปกติ

“เจ้ารู้ตั้งแต่เมื่อใด”

“รู้มานานแล้ว”

“งั้นเจ้าไม่ได้กินยาเม็ดหนิงเซียงที่ข้าไปสินะ”

“ที่เจ้าให้ข้าคือยาเม็ดหนิงเซียงจริงหรือ นั่นมันยาพิษชัดๆ ข้าจะโง่ขนาดติดกับของเจ้าหรือไง”

คำพูดของจือชิวทำให้ฟังผิ่นจือรู้สึกซับซ้อนในใจมากขึ้นเรื่อย ๆ รู้สึกราวกับว่าตนเองฉลาดมากไปจึงเสียรู้

“งั้นที่เจ้ามาวันนี้ต้องการอะไร”

“ที่เจ้ามาหาข้าก็เพื่อเจรจาข้อตกลงใช่หรือไม่ เรามีเป้าหมายเดียวกัน ต่างกันแค่เจ้าไม่มีข้อมูลอยู่ในมือเท่านั้น”

หัวใจของฟังผิ่นจือจมดิ่งลง “เจ้าต้องการอะไร”

จือชิวพูดอย่างตรงประเด็น “เงิน ข้าต้องการเงิน เจ้ากับ เหลิ่งชิงหลางต้องให้เงินกับข้าห้าพันตำลึง แล้วข้าจะปลีกตัวออกจากจวนและหายไปจากเมืองหลวง”

“ห้าพันตำลึง เจ้าใจกล้าไม่เบา”

“เหลิ่งชิงหลางเต็มใจจะจ่ายเงินห้าพันตำลึงเพื่อยาเม็ดหนิงเซียง สำหรับนางแล้วเงินเท่านี้ไม่มีความหมายอะไร ส่วนเจ้าฟังผิ่นจือ...เจ้าข่มขู่เอาทรัพย์สินของคนอื่น ข้าเดาว่าเจ้าเองคงร่ำรวยไม่น้อย ยิ่งไปกว่านั้นพวกเจ้าไม่อยากได้เงินก้อนใหญ่กว่านั้นหรือ”

“ใหญ่กว่านั้น?”

“เหลิ่งชิงหลางตั้งครรภ์แล้ว นางไม่อยากกำจัดเด็กในครรภ์ นั่นเป็นเพราะนางอยากจะเด็กนนั้นเพื่อที่จะได้ครองบัลลังก์ชายารองอย่างมั่นคง นอกจากนี้ไม่กี่วันที่ผ่านมานางพยายามลอกเลียนแบบท่าทางและน้ำเสียงของเหลิ่งชิงฮวน หากข้าเดาไม่ผิด นางคงจะยั่วยวนท่านอ๋องเพื่อปกปิดความจริงข้อนั้นใช่หรือไม่

ตอนนี้เหลิ่งชิงหลางถูกส่งไปที่หมู่บ้านด้านนอกแล้ว นางอาจได้รับโทษที่ล่วงละเมิดท่านอ๋องในคืนเทศกาลไหว้พระจันทร์ ท่านอ๋องโกรธมากจึงลงโทษนาง ข้าอาจไม่สามารถเดาตื้นลึกหนาบางของเรื่องนี้ได้ ทว่าตราบใดที่เจ้าสองคนประสบความสำเร็จ พวกเจ้าจะมั่งคั่งอย่างไร้ซึ่งขอบเขต เงินเพียงห้าพันตำลึงถือว่าคุ้มแล้ว”

ฟังผิ่นจือวางแผนกับคนอื่นมาครึ่งชีวิต ไม่คิดว่าจะถูกคนอื่นซ้อนแผนในวันนี้ และอีกฝ่ายยังเป็นเพียงเด็กสาวธรรมดาทั่วไปอีกด้วย

“เจ้ารู้มาไม่น้อยเลยนี่”

“เรียกว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นดีกว่าหากไม่มั่นใจมากพอข้าจะกล้าเข้าถ้ำเสื้อได้อย่างไร”

ฟังผิ่นจือลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกัดฟันพูดว่า “ได้ ข้ารับปากเจ้า ข้าจะไปหยิบเงิน เจ้ารออยู่ที่นี่”

“นานแค่ไหน”

เขายืนขึ้น “เผาเครื่องหอมเป็นเครื่องพิสูจน์ ข้าจะกลับมาภายในครึ่งก้านธูป”

“ไม่จำเป็น” จือชิวยืนขึ้นเช่นกัน “” ฟังผิ่นจือ เจ้าไม่ต้องมาไม้นี้กับข้า เจ้าคิดว่าข้าไม่หรือว่าในเครื่องหอมของเจ้าต้องมีบางอย่างผิดปกติ เจ้าคิดจะทำให้ข้าหมดสติและข่มขู่ข้า ในเมื่อข้ากล้ามาที่นี่เพียงลำพัง นั่นแปลว่าข้าเตรียมตัวมาป็นอย่างดีแล้ว ข้าว่าเจ้าเลิกคิดแผนการสกปรกเสียเถอะ”

ฟังผิ่นจือรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นเมื่อเล่ห์เหลี่ยมของเขาถูกเปิดเผย เขาวางแผนไว้เช่นนั้นจริง เมื่อใดที่จือชิวถูกมอมยาจนหมดสติ เขาจะทำอะไรก็ได้ตามต้องการแล้วนำมาข่มขู่นาง ทั้งสองฝ่ายอยู่ในการควบคุมของกันและกัน ไม่กล้าทำอะไรผลีผลาม

มิเช่นนั้น จือชิวจะกลายเป็นหลุมลึกที่ไม่มีวันเต็ม

“หากเจ้าไม่เชื่อข้า ข้าก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก”

ข้าล่าเหยี่ยวมาทั้งชีวิต แต่ครั้งนี้ข้ากลับถูกเหยี่ยวทำให้ตาบอดเสียแล้ว

จะทำอย่างไรต่อไปดี

หากจือชิวเปิดเผยเรื่องนี้ ชีวิตของข้าจะต้องแย่แน่

เงินห้าพันตำลึง ข้าจะหาเงินมากมายได้ที่ไหน จือชิว เจ้าช่างบังอาจนัก

อาหารไม่ประณีตมากพอ สภาพแวดล้อมเรียบง่าย ผ้านวมไม่นุ่มและพวกคนงานหยาบคายเกินไป กลิ่นเหงื่อและปัสสาวะตลบอบอวล ทั้งยังมีตัวแมลง มูลไก่และหนูอยู่ทุกหนทุกแห่ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งความใจร้ายของมู่หรงฉีที่ทำให้นางรู้สึกแตกสลายและสิ้นหวังมากยิ่งขึ้น

นางถึงขั้นสงสัยด้วยซ้ำว่าตนเองอาจทำผิด... การตั้งครรภ์ครั้งนี้จะสามารถเปลี่ยนชะตากรรมของนางได้จริงหรือไม่

ฟังผิ่นจือเดินเข้ามาตามทาง ท่าทางอันสดใสของเขาสะดุดตาเป็นอย่างมาก

เหลิ่งชิงหลางมองเห็นเขาได้อย่างรวดเร็วและเกือบจะร้องไห้ออกมา

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าฟังผิ่นจือไม่ได้ดีไปกว่ามู่หรงฉีมากนัก ทว่าทักษะการหยอกล้อที่เก่งกาจ ใครๆ ก็รู้ว่าเขาเป็นผู้มากประสบการณ์ แต่ใครกันที่ทำให้ตัวนางหมดหนทางและสามารถพึ่งได้แค่เขาในตอนนี้

แม่จ้าวพาฟังผิ่นจือเข้าไป จากนั้นจึงออกไปอย่างแนบเนียน

เหลิ่งชิงหลางพุ่งตัวเข้าไปในอ้อมแขนของฟังผิ่นจือ “ในที่สุดเจ้าก็มาเสียที”

ฟังผิ่นจือรู้สึกหงุดหงิด เขาไม่ได้ปลอบโยนนางอย่างอ่อนโยนเหมือนในอดีต และเพียงแค่ตบหลังนางเบาๆ “ทันทีที่ข้าได้ยินว่าเจ้าถูกส่งมาที่นี่ ข้าก็รีบมาทันทีนี่ไง”

เหลิ่งชิงหลาง พยักหน้า “ข้าทำสำเร็จแล้ว ตอนที่มู่หรงฉีจับได้ ข้าจึงใช้ยาที่เจ้าเตรียมไว้ให้ ทำให้เขาตื่นมาโดยที่จำอะไรไม่ได้เลย ทว่าเขาคิดว่าข้าวางแผนทั้งหมดจึงส่งตัวข้ามาที่นี่” ฟังผิ่นจือดีใจมาก “งั้นก็เป็นเรื่องดี”

เหลิ่งชิงหลางรู้สึกอึดอัดใจมากจนน้ำตาไหล “แต่ข้าทนอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ไหวแล้ว ข้าไม่เคยลำบากแบบนี้มาก่อน เจ้าต้องพาข้ากลับไปให้ได้นะ”

“ตอนนี้เจ้าอยู่ที่นี่จะปลอดภัยมากที่สุด เหลิ่งชิงฮวนเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ หากเจ้ายังอยู่ในจวนอาจเผยพิรุธออกมาในสักวัน แต่การอยู่ที่นี่นั้นต่างออกไป ที่นี่ไม่มีใครสนใจเจ้า ถือเสียว่ามุมานะเพื่อลบคำสบประมาทแล้วกัน ถึงเวลานั้นเจ้าค่อยกลับจวนอ๋องฉีไปพร้อมกับครรภ์นี้แล้วเจ้าจะกลายเป็นคนโปรด เจ้าจำเป็นต้องทนกับความทุกข์ครั้งนี้”