เรื่องราวเกิดขึ้นอย่างกะทันหันจนไม่มีใครคาดคิด ยายหลิงที่อยู่ด้านข้างอุทานเสียงดัง “จวิ้นจู่ ระวัง!”
ตาทั้งสองข้างของจินอวี๋มืดบอดจึงไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น นางหลบด้วยความตื่นตระหนกพลางร้องขอความช่วยเหลือ
ยายหลิงบ่าวรับใช้ข้างกายของนางเริ่มขยับตัว ร่างของนางลอยขึ้นไปในอากาศราวกับลูกธนูออกจากคันศร ดึงแส้ออกมาจากเอวแล้วเหวี่ยงไปทางมือสังหาร และอีกาบนไหล่ของนางก็ถือโอกาสนั้นบินหนีออกจากหน้าต่างไป
มือสังหารไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถือดาบยาวและหันไปเผชิญหน้ากับนาง
แส้ยาวของยายหลิงนั้นน่าทึ่งมาก มันเหมือนกับงูมีตา ทุกการเคลื่อนไหวนั้นรุนแรงและแม่นยำ น่าเสียดายที่ห้องคับแคบทำให้ไม่อาจใช้ทักษะได้อย่างเต็มที่
ทั้งสองต่อสู้กัน ในขณะที่จิ่นอวี๋หวาดกลัวลมดาบอันรุนแรงจนกรีดร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ที่ลานด้านนอก ทหารบุกเข้าไปในเรือนอรุโณทัยพร้อมกับตะโกนเพื่อจับมือสังหารและล้อมรอบเรือนแห่งนั้นเอาไว้
เมื่อเห็นว่าเขาไม่เป็นต่อในการต่อสู้แล้ว มือสังหารจึงตวัดดาบยาวในมือ ก่อนจะกระโดดออกจากหน้าต่าง ปีนขึ้นไปบนหลังคาแล้วหนีไป
แม่ทัพอวี๋วิ่งเข้าไปและโบกมืออย่างสง่าผ่าเผย “ทุกคนจงรีบค้นหา อย่าให้คนร้ายหนีไปได้”
จิ่นอวี๋ตกใจมากจนหน้าซีดและขาสั่น ยายหลิงต้องการจะช่วยพยุงนาง ทว่านางยังคงอยู่ในความตกใจ “แม่ทัพอวี๋ นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
แม่ทัพอวี๋คำนับจิ่นอวี๋ด้วยความเคารพ “รายงานองค์หญิงจิ่นอวี๋ เมื่อครู่มีหัวขโมยแอบเข้าไปในห้องหนังสือของท่านอ๋องและขโมยเอกสารลับ พวกเราตามมาจนถึงสวนอรุโณทัย ขออภัยที่ทำให้จวิ้นจู่ตกใจขอรับ”
จิ่นอวี๋ระบายความในใจ “จวนท่านอ๋องมีการป้องกันอย่างแน่นหนา จะมีหัวขโมยลอบเข้ามากระทำเรื่องอุกอาจเช่นนี้ได้อย่างไร”
“เรื่องนี้กระหม่อมผิดพลาดในหน้าที่เอง วันนี้เราต้องตามจับมือสังหารให้ได้ จะไม่ปล่อยให้เขาลอยนวลเป็นอันขาด! ทุกคนจงค้นหาอย่างระมัดระวังโดยเฉพาะเอกสารลับ ท่านอ๋องมีคำสั่งว่าห้ามให้โจรนำมันออกนอกจวนเด็ดขาด”
ทหารกลุ่มหนึ่งค้นห้องทีละห้อง ค้นทั้งกล่อง ตู้ แม้กระทั่งเตียง
ยายหลิงดึงแขนเสื้อของจิ่นอวี๋อย่างเงียบๆ จิ่นอวี๋จึงกล่าวขึ้น “เมื่อครู่มีโจรเข้ามาและเกือบจะทำร้ายข้าจริง แต่เขารีบหนีออกไปข้างนอก ไม่ได้อยู่ในเรือนนี้แล้ว”
“จวิ้นจู่เห็นโจรหนีไปทางไหนหรือขอรับ”
ใบหน้าของจิ่นอวี๋มืดมน “แม่ทัพอวี๋พูดเช่นนี้หมายความอย่างไร เจ้าก็รู้ว่าข้ามองอะไรไม่เห็น”
แม่ทัพอวี๋รีบแก้ไขคำพูด “จวิ้นจู่ โปรดยกโทษให้กระหม่อมด้วย กระหม่อมมีใจคิดแต่จะจับโจรจึงพูดในสิ่งที่ไม่สมควรพูดออกไป เนื่องจากจวิ้นจู่ไม่ได้เห็นด้วยตาของตนเอง หัวขโมยคนนั้นอาจยังคงซุกซ่อนตัวอยู่ในเรือนอรุโณทัย เพราะทหารยามก็ยังไม่เห็นว่าเขาหนีออกไปจากจวนแล้ว”
“ถึงกระนั้น กล่องเล็กขนาดนั้นจะซ่อนตัวได้อย่างไร”
“ท่านอ๋องมีคำสั่ง เอกสารลับนั้นสำคัญกว่าการจับตัวหัวขโมย หากหัวขโมยทำการซ่อนเอกสารลับนั้นก่อนหลบหนีไปเล่า”
“เป็นไปได้อย่างไร มีหัวขโมยที่โง่ถึงเพียงนั้นเลยหรือ”
ทันทีที่คำพูดจบลง ทหารยามก็ตะโกนว่า “เจอแล้วขอรับ เจอแล้ว!”
แม่ทัพอวี๋วิ่งออกไปด้วยความดีใจ “อยู่ที่ไหน อยู่ที่ไหน”
การแสดงออกของจิ่นอวี๋เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ก่อนจะกัดฟันแน่น
ทหารรักษาพระองค์ถือหุ่นกระบอกในมือแล้วเดินเข้าไปหาแม่ทัพอวี๋ “เรียนแม่ทัพอวี๋ ตอนที่กระหม่อมกำลังค้นหา กระหม่อมเห็นว่าดินในแปลงดอกไม้นั้นดูนิ่มอย่างแปลกประหลาดและมีร่องรอยของการขุด กระหม่อมจึงเอาดินด้านหน้าออกและเจอหุ่นกระบอกในนั้นขอรับ!”
ทั้งสองตกตะลึงไม่คิดว่าเรื่องจะกลับตาลปัตรเช่นนี้
เห็นได้ชัดว่าจิ่นอวี่และยายหลิงเตรียมการมาเป็นเวลานาน ทันทีที่เข้ามาในจวนก็เผาหลักฐานที่สามารถทำร้ายตัวเองและพร้อมที่จะกัดกลับ
ในฐานะที่นางเป็นฮูหยินของจวนฉีอ๋อง เรื่องเหลวไหลครั้งนี้จึงตกอยู่ที่เธอ มู่หรงฉีเหยียดมือออกเพื่อคลายคิ้วที่กำลังขมวดแน่น “ข้าเชื่อคำพูดของนักพรตเต๋าเทียนอีกอย่างไม่มีข้อสงสัยแล้ว”
มิอย่างนั้นจะบอกว่าเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องบังเอิญ?มันให้ความรู้สึกยิ่งปิดยิ่งฉาวโฉ่เสียมากกว่า
ดูเหมือนว่าความกังวลของชิงฮวนจะมีเหตุผลอยู่ไม่น้อย
เหลิ่งชิงฮวนยักไหล่ “น่าเสียดายที่หม่อมฉันเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เสียเอง หากรู้ว่านางจะร้ายกาจถึงเพียงนี้คงเตรียมหุ่นกระบอกเล่นงานนางกลับไปแล้ว”
มู่หรงฉีถอนหายใจเบา ๆ “เรื่องนี้ให้ข้าเป็นคนจัดการเถิด”
“ท่านจะหาคนรับผิดใช่หรือไม่”
“คนรับใช้ที่ส่งไปที่เรือนอรุโณทัยมีคนฉลาดไม่น้อย ”
“ถึงจะมีคนรับผิดแทน ทว่าแม่ของข้าอาจต่อว่าได้ว่าหละหลวมหรือยุยงลับหลัง ใครจะไปเชื่อว่าหญิงชราดูไม่มีพิษภัยคนนี้จะกล้าสาปแช่งคนอื่น ยิ่งไปกว่านั้น วิชาไสยเวทปลุกเสกเหล่านั้นยังเป็นข้อห้ามในฉางอัน ผู้หญิงคนนั้นจะถูกลงโทษจนตาย”
“ตอนนี้ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”
มู่หรงฉีคับแค้นใจ เขาควรจะฟังคำพูดของเหลิ่งชิงฮวนก่อนหน้านี้ แต่น่าเสียดายที่เขาประมาทไปชั่วขณะ เพียงสั่งให้คนจับตามองพฤติกรรมของหญิงชราคนนั้น ทว่ากลับไม่คิดที่จะป้องกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา
แอดขาาาาาา หนีเที่ยวพอหรือยัง มาต่อให้จบบบบบบ...
แอดขาาาาาา 794 และ 797 ตกหล่นหายไปคะแอด ช่วยเก็บมาหน่อยคะ คิคถึงงงงงงงงงง...
แอดขาาาาาา ตอน794และ797 หายไปคะ แอดทำตกหล่นช่วยเก็บกลับมาหน่อยคะ...
อยากทราบว่ามีทั้งหมดกี่ตอนคะ....
หยุดนานแล้วนะคะ ผู้เขียน มีอัพเดทต่อไหมคะ...
ขอบคุณทุกๆๆคนนะคะที่มาบอก แต่พอให้เตรียมทิชชู่นี่ปวดตับ ปวดใจก่อนล่ะ...
อยากรู้จังว่าพระเอกรู้ความจริงว่าผู้หญิงในคืนนั้นเป็นนางเอกตอนไหนคะ ใครอ่านแล้วบอกหน่อยค่ะรบกวนสปอยหน่อยยย...
ขอบคุณนะคะที่หานิยายสนุกๆๆมาให้อ่าน จะรออ่านทุกวันค่ะ...
ขอบคุณมากๆค่ะที่อัพเดทต่อจะตั้งใจอ่านต่อไป...ตอนเรียนยังไม่ตั้งใจขนาดนี้🤗😘😄😅😊...
อย่าเท..กลางทาง..นะแอดนะ😁😁😁...