ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 335

พระสนมฮุ่ยเฟยไม่รู้เรื่องนี้

ฮ่องเต้เข้าใจในทันทีว่าเหตุการณ์ทั้งหมดเกิดมาจากการยุยงของจิ่นอวี๋และคนสนิทอย่างยายหลิง

จากนั้นจึงสั่งให้เจ้าหน้าที่ของพระราชวังเรียกยายหลิงขึ้นมาทันที ประทานที่นั่งให้กับเหลิ่งชิงฮวนและให้คนอื่นๆ ถอยไป

เหลิ่งชิงฮวนใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้บอกฮ่องเต้กับไทเฮาถึงรายละเอียดความชั่วร้ายที่ยายหลิงทำ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไทเฮาถึงกับสวดมนต์ภาวนา

ยายหลิงถูกนำตัวขึ้นไปคุกเข่าต่อหน้าฮ่องเต้ นางจ้องมองตรงไปข้างหน้าด้วยสายตาเหม่อลอย เหลิ่งชิงฮวนมองหญิงชราโดยรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติแต่ไม่สามารถบอกได้

ไทเฮาเม้มริมฝีปากทันทีที่เห็นหน้าของยายหลิง จิตใจเริ่มเอนเอียงไปทางเหลิ่งชิงฮวน

“เจ้าคือยายหลิงใช่ไหม”

ยายหลิงพยักหน้าอย่างว่างเปล่า

“ทำไมเจ้าถึงใส่ร้ายพระชายาของราชวงศ์ จงบอกสิ่งที่เจ้ารู้ออกมา” ฮ่องเต้ตั้งคำถาม ทำให้ผู้คนต่างสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

ยายหลิงยังคงจ้องไปข้างหน้าอย่างว่างเปล่า “มีเพียงการสังหารเหลิ่งชิงฮวนเท่านั้น จิ่นอวี๋จิวิ้นจู่ถึงจะได้เป็นพระชายาเอกอ๋องฉี”

ทันทีที่พูดจบ พระสนมฮุ่ยเฟยรู้สึกประหลาดใจจนพูดไม่ออก เหลิ่งชิงฮวนเองก็เช่นกัน

เธอคิดว่ายายหลิงจะดิ้นรนและหาเหตุผลต่างๆ เพื่อใส่ร้ายตนเอง ไม่คิดเลยว่านางจะสารภาพอย่างง่ายดาย!

“เจ้าบอกว่าจิ่นอวี๋เป็นคนสั่ง?”

ยายหลิงพยักหน้าอีกครั้งอย่างว่างเปล่าไร้ความรู้สึก “ใช่เพคะ”

พระสนมฮุ่ยเฟยตื่นตระหนก “ยายหลิง นี่เจ้าพูดบ้าอะไร”

ฮ่องเต้ตวาดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “เอาล่ะ พระสนมฮุ่ยเฟย! ยายหลิงสารภาพแล้ว เจ้ายังต้องการอะไรอีก หากชิงฮวนถูกใส่ความ เจ้าจะได้ประโยชน์อะไร เจ้าเป็นแม่ที่ช่างเลอะเทอะเสียงจริง!”

“ไม่” พระสนมฮุ่ยเฟยเถียงอย่างหนักแน่น “หม่อมฉันทำทั้งหมดนี้เพื่อประโยชน์ของฉีเอ๋อร์ หากเหลิ่งชิงฮวนเป็นวิญญาณหญิงสาว นางจะดูดพลังหยางของฉีเอ๋อร์ไปจนหมดสิ้น”

“หุบปาก!” ฮ่องเต้ตวาดอย่างโหดเหี้ยม “ชิงฮวนเกือบถูกเจ้าสังหาร แต่ยังปกป้องเจ้า บอกว่าเจ้าตกอยู่ในมนต์คาถาของยายหลิง แต่เจ้ากับหัวรั้น ยืนกรานให้ชิงฮวนถูกสังหารให้ได้ เจ้ายังคู่ควรเป็นแม่ของฉีเอ๋อร์อยู่หรือไม่ แม้ว่าเจ้าจะก่อเรื่องมาตลอด ข้าก็ไม่เคยตำหนิเจ้าเลย แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าจะทำเช่นนี้ ทหาร! ส่งต่อความประสงค์ของข้า! พระสนมฮุ่ยเฟยประพฤติตนผิดศีลธรรม ฟังคำส่อเสียด ข้องเกี่ยวคาถาอาคม...”

ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค ยายหลิงที่อยู่บนพื้นซึ่งหน้าซีดราวกับหุ่นเชิดก็ขยับตัวกระโดดขึ้นจากพื้น และพุ่งตรงไปหาฮ่องเต้ที่อยู่ข้างหน้าพร้อมกับกริชที่ส่องแสงเย็นวาบในมือ

ลอบสังหาร!

ฮ่องเต้กลัวว่าเรื่องราวฉาวโฉ่ของราชวงศ์จะเผยแพร่ออกไปของครอบครัวของเขาจะถูกเผยแพร่ เขาจึงไล่คนอื่นๆ ออกไป มีเพียงไทเฮา พระสนมฮุ่ยเฟยและเหลิ่งชิงฮวนเท่านั้นที่อยู่ต่อหน้าเขา

การเคลื่อนไหวของยายหลิงเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ทุกคนอุทานขึ้นพร้อมกัน

ในช่วงเวลาวิกฤต เสียงร้องของทารกออกมาจากปากของเหลิ่งชิงฮวน

ยายหลิงกระโจนออกไปพลางหันหน้าไปมองเหลิ่งชิงฮวน

แน่นอนว่าเสียงร้องของทารกคือปีศาจร้ายในหัวใจของยายหลิง!

ในเวลาเดียวกัน เข็มเงินสามเล่มของเหลิ่งชิงฮวนพุ่งตรงไปถึงตัวของยายหลิง นางสูญเสียการควบคุมตนเองโดยสิ้นเชิง นางไม่ได้หลบเมื่อเผชิญหน้ากับเข็มเงินสามเล่มของเหลิ่งชิงฮวน

เข็มเงินเสียดแทงเข้าไปในผิวหนัง ทันใดนั้นการเคลื่อนไหวของยายหลิงก็ช้าลง เพียงช่วงเวลาสั้น ๆ นั่นเองฮ่องเต้ใช้โอกาสนั้นในการเบี่ยงตัวหลบ

เหล่าทหารกรูกันเข้าไปช่วยเหลือฮ่องเต้

ดูเหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นจะแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ ยายหลิงไม่แสดงอาการถูกพิษใดๆแล้วทำไมนางถึงเปลี่ยนทิศทางการโจมตีและตายอย่างกะทันหัน

หรือจะเป็นวิชาไสยศาสตร์ แต่อี๋นั่วไม่ได้บอกแบบนั้น ในพระราชวังมีการป้องกันแน่นหนาจนไม่สามารถใช้คาถาได้นี่นา

เธอจดจ่ออยู่กับการสังเกตอยู่พักหนึ่ง ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงทหารข้างหน้าเธออุทานขึ้น “นี่มันอะไรน่ะ”

เธอขยับไปมองดูใกล้ๆ ทำให้เห็นก้อนเนื้อขนาดเท่าเมล็ดถั่วที่คอเสื้อที่เปิดโล่งของยายหลิงกำลังเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว ใต้ผิวหนังเหี่ยวย่นราวกับสิ่งมีชีวิตวิ่งไปมา

ทุกคนถูกดึงดูดและจ้องไปมันอย่างใกล้ชิด เมื่อเห็นว่าในที่สุดมันหยุดที่คอของยายหลิงและแล้วฉากที่น่ากลัวก็เกิดขึ้น

ผิวหนังของลำคอของยายหลิงปูดโปน มีหัวเล็ก ๆ ยื่นออกมาฟันแหลมคมขบเคี้ยวอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่ามันกำลังกัดกินเนื้อของยายหลิง

ฉากนี้ไม่เพียงแต่น่ากลัวกลับยังน่าขยะแขยง เหลิ่งชิงฮวนเกือบจะอาเจียนออกมา

ก่อนที่ทหารอีกคนจะอุทาน “ออกมาแล้ว มันกำลังออกมาแล้ว นั่นมันแมลง...”

หนอนสีแดงโผล่ออกมาจากใต้ผิวหนังของยายหลิง จากนั้นแผ่นหลังค่อยๆ แยกออกเหมือนผีเสื้อที่กลายเป็นรังไหม มีปีกคู่หนึ่งโผล่ออกมาจากร่างของมัน

หนอนแดงสีเลือดมีปีกคล้ายกับแมลงเม่าสะบัดปีกบินหนีไป

ไม่มีใครกล้าเข้าไปจับจึงปล่อยให้หนีไปได้

เพราะไม่ว่าอย่างไรสิ่งที่ออกมาจากซากศพนั้นดูแปลกประหลาดอย่างมาก

ในห้องโถงเงียบสงัด

จู่ๆ มีคนอุทานขึ้นว่า “หนอนพิษกู่!”

ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากนักบวชอวิ๋นชิงที่เพิ่งฟื้นจากไฟฟ้าช็อตของเหลิ่งชิงฮวน เขาเพิ่งตื่นขึ้นเห็นฉากอัศจรรย์นี้จึงโพล่งออกมาทันที