ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 358

มันเรียกว่า เมื่อคนเราเปรียบเทียบกับใครต่อใคร จะจบลงด้วยความโกรธ เยี่ยนผินซึ่งตั้งครรภ์เช่นเดียวกันยืนรำคาญอยู่ทางด้านข้าง ไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก

“พระชายาฉียังไม่ถึงเวลาสุกงอม ก็ทราบแล้วว่าลูกเป็นชายหรือหญิง ช่างน่าทึ่งจริงๆ จะผิดพลาดหรือเปล่า หากคลอดออกมาแล้วไม่ใช่ จะไม่เปล่าประโยชน์และทำให้ไทเฮาดีใจเก้อหรือ”

“ปากเสีย!” ไทเฮาตำหนินาง “ชิงฮวนวาสนาดีขนาดนี้ ต้องท้องลูกชายแน่นอน”

เยี่ยนผินซึ่งถูกตำหนิก้มหน้า และถกเถียงว่า “หม่อมฉันแค่เตือนด้วยความหวังดี มิฉะนั้น จะมีความผิดฐานหลอกลวงกษัตริย์”

พอเหลิ่งชิงฮวนได้ยินเช่นนั้น ก็รู้สึกขาดความมั่นใจเล็กน้อยจริงๆ ตนกระพือข่าวมากเกินไปจริงๆ คนขี้อิจฉามีอยู่มาก อนาคตคนซ้ำเต็มยิ่งมากกว่า

แต่พระสนมฮุ่ยเฟยช่วยนางนั่งบนหลังเสือแล้ว พูดอีกอย่าง ช้าเร็ววันนี้ก็ต้องมาถึง และปกปิดไม่อยู่ ดังนั้นจึงไม่ได้เอ่ยปากพูดมาตั้งแต่แรก

ถึงอย่างไรพระสนมฮุ่ยเฟยก็ไม่ชอบปีศาจน้อยของสามีตนคนนี้ จึงกล่าวรอยยิ้มว่า “ขอบคุณสำหรับการเตือนสติของน้องมาก แต่ว่าชิงฮวนหาผู้เชี่ยวชาญมาตรวจสอบ มั่นใจได้ หากเจ้าอยากรู้ว่าทารกในครรภ์เป็นชายหรือเป็นหญิง สามารถให้ชิงฮวนช่วยตามหาผู้เชี่ยวชาญคนนั้นมาดูได้”

เยี่ยนผินลูบท้องอย่างลำพองใจ “หม่อมฉันไม่ดูหรอกเพคะ ถึงอย่างไรฝ่าบาทก็พูดแล้วว่า ไม่ว่าจะเป็นองค์ชายหรือองค์หญิง เขาก็ชอบทั้งนั้น”

พูดแบบนี้ต่อหน้าเหล่าภรรยาเล็ก ภรรยาใหญ่ นั่นเป็นการยั่วโทสะอย่างแน่แท้

หลายคนภายในห้องอยู่เงียบๆ ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากัน ถึงแม้จะไม่แสดงออกทางวาจาและท่าทาง แต่เหลิ่งชิงฮวนมองออกว่าเยี่ยนผินที่ไม่รู้จักความเหมาะสมคนนี้ ได้ทำการยั่วยุความโกรธของมวลชนไปเสียแล้ว วางตัวละครประเภทนี้มา ปกติแล้วข้ามไปไม่กี่ตอน ก็จะจบลงด้วยการตาย

ไทเฮาเห็นสายตาของเยี่ยนผินคนนี้ก็ไม่พอใจเล็กน้อย เลยเปลี่ยนเรื่องกลางคัน นางต้องการให้เหลิ่งชิงฮวนเปลี่ยนห้อง เปลี่ยนคนรับใช้ ทุกอย่างต้องปรับขึ้น

เหลิ่งชิงฮวนรู้สึกว่าอยู่กับแม่สามีคนนี้ก็มีความสุขมากแล้ว นางไม่อยากเปลี่ยน จึงปฏิเสธความหวังดีของหญิงชราด้วยความสุภาพ

ไทเฮากำชับอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะพากลุ่มคนเดินออกไปอย่างเกรียงไกร และรีบไปแจ้งข่าวดีต่อฮ่องเต้ จะต้องเสียงดังจนคนทั่วโลกทราบอย่างแน่นอน

ช่วงบ่าย ตำหนักเจียนเจียมีแขกไม่ได้รับเชิญมาหา

นั่นคือจิ่นอวี๋กับเหลิ่งชิงหลาง บอกว่ามาทักทายพระสนมฮุ่ยเฟย

เมื่อวานตนกลับจวน ทั้งสองคนเอาแต่หลบซ่อนไม่ออกมาปรากฏตัว ตอนนี้เป็นฝ่ายมาหาถึงบ้าน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน เป็นไปได้ไหมว่าข่าวลือเรื่องที่ตนตั้งท้องหลานชายฮ่องเต้แผ่กระจายออกไป ทั้งสองจึงกลั้นความโกรธไม่ไหว

เหมือนว่าดวงตาของจิ่นอวี๋ยังคงมองไม่เห็น เนื่องจากไต้มั่วประคองอยู่ พอเห็นพระสนมฮุ่ยเฟย ก็ยกกระโปรงขึ้น คุกเข่าลง และก้มหัวคำนับ

พระสนมฮุ่ยเฟยไม่รั้งรอ รับไว้เพื่อความสบายใจ จากนั้นสั่งให้ทั้งสองคนนั่ง

เหลิ่งชิงฮวนกำลังกินเกาลัดคั่วน้ำตาลและพูดคุยกับพระสนมฮุ่ยเฟย เอนกายพิงเบาะอันอ่อนนุ่น ยกตูดไม่ขึ้น หนังตายกไม่ขึ้นเช่นกัน

เหลิ่งชิงหลางหันไปย่อตัวทักทายนาง “ท่านพี่ก็อยู่ด้วยหรือ”

เหลิ่งชิงฮวนตอบว่า “อืม”

พระสนมฮุ่ยเป็นฝ่ายถามเรื่องดวงตาของจิ่นอวี๋ จากนั้นถามถึงท้องของเหลิ่งชิงหลางด้วยความเป็นห่วงตามลำดับ สุดท้ายถามว่าทั้งสองเข้าวังด้วยธุระอะไร

“อยู่แต่ในจวนฉีอ๋อง เข้าไม่ถึงข่าวสาร ไม่รู้ว่าด้วยซ้ำว่าหลายวันมานี้พระสนมพบความลำบาก เมื่อวานพระสนมกลับจวนฉีอ๋อง ถึงได้ยินพวกบ่าวพูดขึ้นมา เนื่องจากไม่สบายใจ จึงรีบเข้าวังพร้อมกับพระชายารองทันที ไม่ทราบว่าพระสนมสบายดีหรือไม่”

เสแสร้งเก่งจริงๆ ตนถูกจับเข้าคุก ทุกคนล้วนทราบดี เห็นตนร้องไห้น้ำตาไหลเป็นแม่น้ำ นางยังแสร้งทำเป็นไม่เรื่องอยู่ที่นี่

นางสับสนเล็กน้อย พระสนมฮุ่ยเฟยกำลังเอาเรื่องนี้มาบังคับให้นางรีบออกเรือนไปใช่หรือไม่ นางไม่รับหน้าแทนตนแล้วหรือ

จิ่นอวี๋ยื่นคำขาด “หม่อมฉันไม่แต่ง พระสนมฮุ่ยเฟย หากท่านก็รู้สึกว่าหม่อมฉันเป็นภาระ เช่นนั้นก็ยอมให้จิ่นอวี๋โกนหัวออกบวชเถอะเพคะ หม่อมฉันยอมอุทิศตนต่อพุทธศาสนาอย่างโดดเดี่ยว เพื่อสวมมนต์และอธิฐานให้ท่านกับท่านอ๋องมีความสุขเพคะ”

นี่เรียกว่า อาศัยว่าตนเป็นคนโปรด จึงทำตัวหยิ่งยโส พึ่งพาความโปรดปรานที่พระสนมฮุ่ยเฟยมีต่อนาง ดังนั้นจึงไม่ยอมอ่อนข้อ

พระสนมฮุ่ยเฟยแข็งกร้าวกับมู่หรงฉีและเหลิ่งชิงฮวนมาก เจอหน้าจิ่นอวี๋ จึงอารมณ์ดีเหมือนคนบ้า

“เด็กคนนี้ เอาแต่ใจแบบนี้ได้อย่างไร ชีวิตในสำนักแม่ชีไม่ใช่เรื่องง่าย ยากจนเป็นอย่างยิ่ง เจ้าคุ้นเคยกับชุดไหมและอาหารรสเลิศแล้ว จะทนได้อย่างไร”

“คงดีกว่าแต่งงานไปมั่วเป่ย และทนทรมานจากความทุกข์เพคะ! อีกอย่างยามฉลองปีใหม่และฉลองเทศกาล ล้วนปักธูปให้ท่านพ่อซึ่งสละชีพเพื่อชาติของหม่อมฉันไม่ได้ หากพระสนมไม่เห็นชอบ หม่อมฉันขอตามเสียยังดีกว่า”

พระสนมฮุ่ยเฟยฟ้าร้องดัง แต่ฝนตกนิดเดียว นางรู้สึกลำบากใจเล็กน้อยอยู่ครู่หนึ่ง

และเหลิ่งชิงฮวน ซึ่งนั่งอยู่ด้านข้าง ก็ยืดตัวตรงและหูผึ่งทันที นั่นเรียกว่าตื่นเต้น

องค์ชายแห่งมั่วเป่ยจะมาแต่งงานเพื่อสันติภาพที่ฉางอันอย่างนั้นหรือ เขาคิดว่าสตรีฉางอันล้วนคิ้วเรียว เอวบาง อ่อนโยน และน่ารักอย่างนั้นหรือ

คนอย่างจิ่นอวี๋ ความสามารถในการทำลายของคนคนเดียวรับมือได้ทั้งกองทัพ หากแต่งกลับมั่วเป่ย ต้องคลุกมั่วเป่ยจนกลายเป็นท้องฟ้าแน่ ไก่บินหมาเตลิด! จนองค์ชายคนนี้ไม่อยากทำ และออกจากบ้านไป ไม่สิ ออกบวชต่างหาก

เป็นโอกาสดีที่หายากยิ่ง เอาจิ่นอวี๋แต่งออกไปก็เหมือนกับเอาสิ่งรกตาออกไปจากใต้หนังตาใช่หรือไม่ ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องส่งนางไปไกลๆ!

องค์ชายแห่งมั่วเป่ยสามีของสาวคนนี้เหลิ่งชิงฮวนอย่างนางยอมรับแล้ว