ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 860

อ๋องรุ่ยอุทานออกมาอย่างประหลาดใจ “พี่สะใภ้รอง? เป็นท่านเองหรือ?”

พระชายาเฮ่าสวมชุดนางกำนัลเอาไว้และมีสีหน้าซีดเซียว จนผิวพรรณของนางเผยให้เห็นรอยช้ำและรอยเลือดคั่งเป็นจ้ำ ๆ บนผิวหนัง จากที่เห็นสามารถบอกได้ว่าเมื่อวานนางคงถูกทรมานที่คุกหลวงหนักเอาการอยู่

นางเดินกะโผลกกะเผลกออกมา และมองไปที่อ๋องรุ่ยด้วยความเย้ยหยัน “วางไอ้เด็กเวรนั้นลงซะ เจ้าก็สามารถไปได้”

อวิ๋นเช่อเพิ่งจะตกใจจนขวัญเสียมา พอได้ยินพระชายาเฮ่าด่าตัวเองแบบนี้ จึงไม่วายตอบโต้กลับไปด้วยความโมโห

“ท่านน่ะสิเป็นไอ้เวร เป็นกันทั้งตระกูลเลย!”

อ๋องรุ่ยกระชับตัวอวิ๋นเช่อไว้ในอ้อมแขนอย่างแน่นโดยไม่รู้ตัว “ท่านกล้าลงมือกับเด็กได้ลงคอเลยหรือ?”

พระชายาเฮ่าจ้องมองอวิ๋นเช่อด้วยความเคียดแค้น “นี่เป็นบุญคุณความแค้นระหว่างข้ากับเหลิ่งชิงฮวน วันนี้เป็นวันที่ต้องทำการตัดสินแพ้ชนะแล้ว ข้าจะเสนอทางรอดให้แก่เจ้า ถือเสียว่าเห็นแก่มิตรภาพที่เคยมีให้กันก่อนหน้านี้ก็แล้วกัน ข้าจะนับถึงสามเท่านั้น หากเจ้าพูดดี ๆ ด้วยแล้วยังไม่ยอมทำตาม ก็อย่าหาว่าข้าโหดเหี้ยมก็แล้วกัน”

อ๋องรุ่ยมองนางอย่างแน่วแน่ “อวิ๋นเช่อเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขที่พี่สามทิ้งไว้ให้ ข้าเป็นอาของเขา ข้าไม่สามารถเพิกเฉยเขาได้ วันนี้จะต้องพาเขาออกจากที่นี่อย่างปลอดภัยให้จงได้

พระชายาเฮ่าหัวเราะเสียงดัง “ถ้าเช่นนั้นเจ้าก็ตายและฝังอยู่ที่นี่ไปพร้อม ๆ กับครอบครัวอ๋องฉีทั้งสี่คนนี้ก็แล้วกัน อย่ามาว่าข้าโหดเหี้ยม”

เมื่อได้ยินเสียงนกหวีดดังขึ้น ฝูงงูที่ขดตัวอยู่บนตัวผู้ทำพิธีบวงสรวงและพระภิกษุตรงหน้าประตูวังใต้ดินก็หันเหทิศทางเลื้อยมาที่อ๋องรุ่ยกับอวิ๋นเช่อทันที

อ๋องรุ่ยไม่มีอาวุธกับตัว จึงไม่สามารถต้านทานได้ เขาจึงรีบพาอวิ๋นเช่อถอยกลับไปที่วังใต้ดินอีกครั้ง งูพิษเลื้อยตามเขาเหมือนเงาตามตัว

พระชายาเฮ่ายกมุมปากอย่างได้ใจ และเดินเข้ามาใกล้ ๆ ประตูวังใต้ดิน แต่เป็นเพราะว่าเอ็นข้อมือถูกทำให้ขาดจึงไม่สามารถออกแรงได้ ได้แต่ยกศอกขึ้นมาและทุบไปที่กำแพงหินที่อยู่ข้างๆ

คาดไม่ถึงว่าผนังหินจะบุ่มลงไปเป็นหลุมขนาดเท่าหนึ่งกำปั้น เห็นได้ชัดว่าตรงจุดนั้นมีการซ่อนกลไกเอาไว้

ชิงฮวนมุ่งความสนใจกับการจัดการฝูงงูจึงไม่มีเวลาที่จะสนใจทางนี้ และไม่แปลกใจที่เห็นพระชายาเฮ่าปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้

วันนี้เสิ่นหลินเฟิงกับคนอื่น ๆ พากันตามมาที่สุสานหลวงแห่งนี้ด้วย เพราะแค่คุกหลวงเล็ก ๆ จะกักขังพระชายาเฮ่าได้อย่างไรกัน?

แม้ว่านักบุญหญิงเจ้าสำนักจะถูกนำตัวเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมแล้ว แต่ว่าการที่พระสนมหลินเฟยมารออยู่ในสุสานหลวงได้ก่อนเช่นนี้ แสดงว่าใบบรรดาองครักษ์ที่เฝ้าสุสานหลวงและผู้ดูแลพิธีจะต้องมีคนของนางแฝงตัวอยู่ด้วยอย่างแน่นอน หากพระชายาเฮ่าอยากจะปลอมตัวแฝงเข้ามาปะปนอย่างเนียนๆ ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร

วันนี้ที่นางปรากฏตัวอย่างโจ่งแจ้งในอุทยานสุสานหลวงแห่งนี้และมาสร้างเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้วุ่นวายได้เช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าตั้งแต่มู่หรงฉีออกรบในในตอนนั้นจนถึงตอนที่เขาตายลงในสงคราม ทั้งเรื่องการเลือกสถานที่ การทำพิธีฝังศพ ทุก ๆ ขั้นตอนล้วนเป็นกับดักของนางที่นางวางแผนขึ้นมาเพื่อชักนำให้เหลิ่งชิงฮวนค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ ๆ กับดักนี้

นางวางกับดักไว้ที่นี่อยู่นานแล้วและกำลังรอให้ชิงฮวนกับอวิ๋นเช่อเดินเข้าไปในกับดัก

ชิงฮวนรู้ว่าอ๋องรุ่ยไม่ใช่คู่ต่อของพระชายาเฮ่า หากงูพิษเหล่านี้กัดอ๋องรุ่ยขึ้นมา มันจะแพร่กระจายพิษไปอย่างรวดเร็วและจะถูกพระชายาเฮ่าควบคุมจิตใจได้ หากเรื่องเกิดขึ้นเช่นนี้เกรงว่าจะเป็นภัยอันตรายกับอวิ๋นเช่อได้

ที่ประตูทางเข้ามีแอลกอฮอล์ที่ชิงฮวนพรมไว้ล่วงหน้า เธอจึงเอาคบเพลิงไฟโยนไปให้อ๋องรุ่ยแล้วส่งเสียงพูดด้วยความร้อนรน “รีบจุดไฟเร็วเข้า!”

อ๋องรุ่ยเข้าใจในทันที เขาแกว่งคบเพลิงแล้วโยนมันลงบนแอลกอฮอล์ ทันใดนั้นเปลวไฟก็ลุกไหม้ขึ้นมาทันที และหยุดการโจมตีของฝูงงูเอาไว้ได้ชั่วคราว ทำการแยกฝูงงูออกจากอ๋องรุ่ยกับอวิ๋นเช่อได้สำเร็จ

พวกเขาทั้งสองคนเพิ่งจะหลุดพ้นจากอันตรายที่เกิดขึ้น และได้มารวมตัวอยู่กับชิงฮวน หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงอึกทึกครึกโครมที่เหนือประตูดังขึ้นและมีเสียงโซ่ที่ดัง “ครืด” ขึ้นมา ดูเหมือนว่าจะมีกลไกบางอย่างกำลังถูกเปิดใช้งานอยู่ โธ่ช่างโง่เหงาและยังอุ้ยอ้ายเสียจริงๆเลย

อ๋องรุ่ยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และอยู่ ๆ ก็ตื่นตัวและร้องอุทานออกมา “ไม่ได้การแล้ว หินมังกรปิดผนึก! พี่สะใภ้สามรีบถอยหนีเร็วเข้า!”

ชิงฮวนกำลังตั้งใจกับการสะกดงูของพระชายาเฮ่าอยู่ เมื่อได้ยินเสียงร้องอุทานของอ๋องรุ่ยก็รู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมา โกรธแค้นที่ไม่สามารถทำอะไรเพื่อที่จะหนีออกไปจากสุสานวังใต้ดินนี่ได้

เกี่ยวกับหินมังกรปิดผนึกนี่ชิงฮวนก็เคยได้ยินบ้าง

พระชายาเฮ่าไม่ยอมปล่อยตัวอวิ๋นเช่อไป ก้าวไปข้างหน้าเพื่อขัดขวางและบีบบังคับให้ทั้งสองคนกลับเข้าไปในวังอีกครั้ง

ชิงฮวนสลายการโจมตีของฝูงงูแล้ว และกำลังจะหนีออกไป แต่ก็ไม่ทันการเสียแล้ว หินมังกรปิดผนึกได้ร่วงลงมาเกือบครึ่งแล้ว และตัวเองก็ยังอุ้มท้องอยู่จึงทำอะไรก็เงอะ ๆ งะ ๆ แม้จะกลิ้งตัวบนพื้นออกไปได้ แต่เกรงว่าจะเป็นอันตรายบางทีอาจจะถูกทับจนเละเป็นโจ๊กได้

คราวนี้พระชายาเฮ่าได้ยั่วโมโหชิงฮวนขึ้นมาจริง ๆ เสียแล้ว นางสะบัดแส้ในมือเหมือนกับงูตัวหนึ่งที่มีพลังชีวิตอย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นางตวัดออกไปพันที่ข้อเท้าของพระชายาเฮ่าเอาไว้ จากนั้นก็ใช้แรงทำให้พระชายาเฮ่าหงายหลังล้มลงในทันที และนางก็ลากตัวกลับเข้ามาในวังใต้ดินผ่านช่องว่างที่หินตกลงมาเหมือนกับจูงสุนัขก็ไม่ปาน

หากต้องตาย ก็ต้องลากไปตายด้วยกัน!

หินมังกรปิดผนึกได้ตกลงมาอย่างแรงที่ด้านหลังอ๋องรุ่ย จนภูเขาสั่นสะเทือนเป็นระยะ ๆ ทำให้เขาไม่สามารถยืนทรงตัวได้เลยล้มลงบนพื้น

เขาหันหน้ากลับมาอย่างยากลำบากท่ามกลางฝุ่นที่ตลบอบอวลฟุ้งกระจายไปทั่ว แต่มองไปรอบ ๆ กลับไม่เห็นเงาของเหลิ่งชิงฮวนแต่อย่างใด นางถูกขังอยู่ในวังใต้ดินแล้ว

อวิ๋นเช่อถูกทำให้ตกใจจนร้องไห้ออกมา “ท่านแม่ ท่านแม่!”

วันนี้เสิ่นหลินเฟิงก็ตามมาที่สุสานหลวงด้วยเพื่อปกป้องความปลอดภัยของชิงฮวน เมื่อได้ยินเสียงเคลื่อนไหวจากข้างใน ก็รู้ทันทีว่าท่าไม่ดีเสียแล้ว จะต้องเกิดเรื่องอันตรายขึ้นแน่ ๆ จึงรีบวิ่งเข้ามาข้างในทันที

สุดท้ายก็สายเกินไปหนึ่งก้าว หินมังกรปิดผนึกก้อนนั้นได้ปิดตายเส้นทางรอดของชิงฮวนอย่างแน่นหนาแล้ว

เขาจับงูพิษหลายตัวที่จะพุ่งเข้าหาตัวอ๋องรุ่ยขึ้นมา จากนั้นก็ฟาดเข้ากับหินด้วยฝ่ามือเดียว มันแน่นิ่งไม่แม้แต่จะขยับ

เขาเข้าใจแล้วว่าสถานการณ์ปัจจุบันของชิงฮวนเป็นยังไง จึงอดไม่ได้ที่จะทรุดตัวลงบนพื้นอย่างอ่อนแรงและรู้สึกเสียใจอยู่พักหนึ่ง

ญาติผู้พี่กำลังสั่งการเคลื่อนกำลังทหารอยู่ ส่วนโฉวซือเส่าก็กลับเข้าวังหลวงไป จึงมอบหมายภารกิจสำคัญอย่างยิ่งอย่างการคุ้มกันพี่สะใภ้ให้ตน แต่ตัวเองกลับทำไม่สำเร็จ วันหน้าจะมีหน้าไปพบญาติผู้พี่ได้อย่างไร?