ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา นิยาย บท 15

ทางด้านทิศตะวันตกของบ้านใหญ่

ซูฝูจับมือนางจางเอาไว้อย่างกระวนกระวายใจ“ท่านแม่ ท่านแม่ว่าจู่ๆท่านปู่ก็กลับมา หรือเขาจะรู้เรื่องของข้าแล้ว？”

นางจางสัมผัสได้ว่ามือและเท้าของซูฝูเย็นเฉียบด้วยความกลัว และนางก็เจ็บปวดแทบขาดใจ“อาฝูเจ้าอย่ากลัวไปเลยนะ ต่อให้ท่านปู่ของเจ้าจะรู้เรื่องแล้ว แม่ก็จะปกป้องเจ้าจนสุดชีวิตเอง”

แม้นางจะพูดออกไปแบบนี้ แต่ในใจกลับครุ่นคิดว่าใครกันแน่ที่เป็นคนปล่อยข่าวออกไป

แล้วข่าวได้แพร่กระจายออกไปเร็วขนาดนี้ได้ยังไง？

ดวงตาของซูฝูแดงก่ำ นางปาดน้ำตาที่หางตาแล้วพูดว่า“ข้าไม่อยากจะถูกจับลงกรงหมู ท่านแม่ ท่านแม่ต้องช่วยข้านะ!”

“ชู่ว์!”นางจางปิดปากซูฝูเอาไว้แน่น พร้อมกับส่งสัญญาณว่าให้นางพูดเบาๆหน่อย“แม่จะออกไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เจ้าอยู่รอในห้องห้ามออกไปไหนนะ อาหรง เจ้าอยู่เป็นเพื่อนพี่ด้วย”

ซูหรงเข้ามาจับมือของซูฝูและดึงนางไปที่เตียงอิฐไฟ

“ท่านพี่ต้องคิดมากไปแน่ๆ ท่านปู่จะรู้เรื่องได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน ต่อให้ซูหวั่นจะป่าวประกาศไปยังเมืองที่อยู่ใกล้ๆ มันก็ต้องใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนเลยนะ!”

ซูฝูจึงค่อยๆดึงสติกลับมาได้ และปลายนิ้วมือของนางก็อุ่นขึ้น“อาหรง เจ้าคิดว่าการที่ข้าท้องลูกคนนี้มันถูกหรือผิดกันแน่ หากข้าแอบไปเอาออก แบบนี้ข้าก็จะหาคู่ครองบ้านอื่นได้แล้วใช่ไหม”

ซูหรงมองไปที่นางอย่างไม่เห็นด้วย“ไปหาคู่ครองบ้านอื่นมันจะดีกว่าสกุลเจียงงั้นเหรอ？ท่านพี่ หากพี่คลอดลูกผู้ชาย พี่ยังจะกลัวว่าสกุลเจียงยังไม่ยอมรับอีกงั้นเหรอ？”

ซูฝูกัดริมฝีปากแน่น

นางคิดว่าสิ่งที่ซูหรงพูดมานั้นถูกต้อง หากนางได้ลูกผู้ชายขึ้นมา เจียงถงลู่จะต้องหันมาสนใจนางอย่างแน่นอน!

ห้องหลักในบ้านใหญ่

ครืนครืน——

ในเวลานี้ มีเสียงฟ้าแลบฟ้าร้อง และฝนก็ตกหนักยิ่งกว่าเดิม มันจึงทำให้บรรยากาศภายในห้องดูแปลกไปเป็นอย่างมาก

พ่อเฒ่าซูนั่งก้มหน้าอยู่ที่ธรณีประตู“ตอนที่จะขนต้นไม้ มีต้นไม้ต้นหนึ่งกำลังจะล้มมาทำข้า เหลียนเฉิงเข้ามาช่วยข้าเลยถูกต้นไม้ทับไปที่ขาและเอว ท่านหมอในเมืองบอกว่ารักษาไม่ไว้ เลยให้ข้าพาเขากลับมา......”

“พี่เฉิงคะ!”

นางหลี่กรีดร้องออกมา ดวงตาทั้งสองข้างเหลือกขึ้นบน และทรุดตัวล้มลงอย่างอ่อนแรง

และโชคดีที่ซูหวั่นเข้ามาประคองนางหลี่เอาไว้ได้ทัน ไม่งั้นนางก็คงจะล้มและศีรษะกระแทกไปที่พื้นอย่างแน่นอน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน