ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 107

บทที่ 107 เธอมีความเฉียบคม (3)

“นี่มันสถานที่ของคุณชายเล้งเธอมาแจ้งความแบบนี้ เธอต้องการจะพังสถานที่ของคุณชายเล้งใช่ไหม?” หลี่หยู่ซินที่ไม่คิดว่าเธอจะแจ้งความ ในขณะนั้นเขาตกตะลึงเล็กน้อย เพราะรู้ตัวดีว่าทำความผิด

อย่างไรก็ตาม เมื่อนึกถึง "หลักฐาน" ที่ในอยู่ในกระเป๋าของเวินลั่วฉิง ภายในใจของเธอก็กลับมาสะใจ ถ้าตำรวจมากแล้ว ผู้หญิงคนนี้ถึงคาดแน่ ๆ

แถมการที่เธอโทรแจ้งตำรวจในเวลานี้ก็สามารถที่จะทำให้โกรธคุณชายเล้งรู้สึกโกรธอีกด้วย

ในเมือง A มีปัญหาอะไรบ้างที่คุณชายเล้งไม่เป็นธรรม?

การที่แจ้งความในสถานที่ของคุณชายเล้งมันเป็นการดูถูกคุณชายเล้ง

“ไม่มีทางเลือก ฉันเคารพกฎระเบียบของพลเมืองดี ตั้งแต่เด็ก คุณครูมักสอนพวกเรื่องมาเสมอว่า ถ้าเจอปัญหาที่ยากเกินกว่าจะแก้ให้ลองหาตำรวจ มีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ?” เวินลั่วฉิงยิ้มให้ จริงใจและไร้เดียงสา ทำให้ทุกคนเกือบตาบอดไปชั่วขณะ

คุณชายเล้งเลิกคิ้ว ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าตอนที่เธอเรียนอยู่ เธอไม่มีทางใช่พวกคนที่ทำตัวดีและฟังผู้ใหญ่ล่ะ?

ตำรวจมาได้ว่องไวมาก ไม่นานก็มาถึงหมิงเจ๋แล้ว

คุณชายห้าฉิงที่มาพร้อมกับเย่ซือเฉินเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ เห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจยืนหน้าบึ้งอยู่ “เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”

“เมื่อกี้มีคนแจ้งความครับ” เจ้าหน้าที่ตำรวจเห็นหัวหน้าของเขาถาม เขาก็เลยตอบคำถามนั้นด้วยความเคารพ

“ใครน่ะ?” คุณชายห้าฉิงสะดุ้งเล็กน้อย มีคนแจ้งความ แต่เขาก็ไม่ได้ยินอะไรที่มันผิดปกตินิ ใครโทรแจ้งกันแน่นะ? เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

เขาเป็นถึงหัวหน้าตำรวจ เรื่องแบบนี้มันปกติที่เขาจะต้องใส่ใจ

“ไม่รู้ครับ เป็นผู้หญิง ไม่ทราบชื่อนามสกุล แต่ว่าน้ำเสียมีความหวาดกลัวและตื่นตระหนก” นายตำรวจหนุ่มเป็นผู้รับผิดชอบ เมื่อมาถึงสถานการณ์ถูกบันทึกไว้หมดแล้ว

“แน่ใจนะว่าใช่ที่นี่?” คุณชายห้าฉิงสงสัยเล็กน้อย สงสัยว่าพวกเขาฟังผิดที่ เย็นวันนี้ที่นี่ดูสงบมาก ไม่มีอะไรผิดปกติเลย

“แน่ใจว่าเป็นที่นี่ครับ แจ้งมาว่าเป็นที่ หมิงเจ๋ ห้อง505” นายตำรวจชั้นผู้น้อยยืนยัน

“อะไรนะ?” จู่ ๆสีหน้าของคุณชายห้าฉิงก็เปลี่ยนไป “นี่ไม่ใช่ห้องของคุณชายเล้งเหรอ? หรือว่าคนที่แจ้งความคือคุณชายเล้ง? ที่นั่นเกิดเรื่องใหญ่หรือเปล่า?”

คงไม่ถึงขั้นเอาชีวิตคนหรอกมั้ง?

ไม่น่าใช่ ถ้าแม้ว่าจะมีคนตาย คนแบบคุณชายเล้งก็ไม่น่าโทรแจ้งตำรวจ

งั้นที่นู่นเกิดเรื่องใหญ่อะไรกันแน่?

“เดี๋ยวผมไปดูกับพวกคุณด้วย ใบหน้าของคุณชายห้าฉิงเคร่งขรึมขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขารู้สึกว่าเรื่องต้องร้ายแรงมากแน่ ๆ

“คุณชายห้าฉิงเข้าไปในห้องกับตำรวจหนุ่มอีกสองคน แต่ไม่เห็นความวุ่นวายที่ตัวเองจินตนาการไว้ แต่ห้องกลับเงียบสงบและเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก

คุณชายห้าฉิงกะพริบตาปลิบๆ ที่นี่เกิดอะไรขึ้นกันนะ? นี่มันไม่มีเรื่องอะไรไม่ใช่เหรอ? ดีขนาดนี้จะแจ้งความทำไม?

คิดว่าอยู่ฐานะตำรวจตลอดทั้งวันแล้วไม่มีไรทำเหรอไง?

ใบหน้าของคุณชายห้าฉิงมีความมืดมนเล็กน้อย แต่เขาเห็นหมู่คนกำลังนั่งหรือยืนอยู่ แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร แต่กลับมองในมุมเดียวกัน มุมนั้นมีผู้คนมากมาย มองไม่เห็นสถานการณ์ข้างใน

“ขอสอบถามหน่อยครับ ว่าใครเป็นคนแจ้งความ?” เจ้าหน้าที่ตำรวจสับสนเล็กน้อย มันไม่เหมือนกับการเกิดเหตุร้ายเลย แจ้งความอะไร? ไม่ใช่ว่าล้อเล่นกันนะ?

“เธอคนนั้น เธอคนนั้นเป็นคนแจ้งความ” ซุนหรู รีบกระโดดออกมา จี้ไปที่เวินลั่วฉิง และตะโกนเสียงดัง ราวกับว่กลัวตำรวจจะไม่ได้ยิน

เจ้าหน้าที่ตำรวจบางส่วนรีบเดินไปที่นั่น เดิมทีคุณชายห้าฉิงเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นมาก เลยเดินตามไปด้วยอย่างเป็นธรรมชาติ

ความหมายที่คุณชายห้าฉิงต้องการจะรักษาจัดเจนมาก แต่ทุกคนกลับสับสนเล็กน้อย ความหมายที่คุณชายห้าฉิงพูดถึงคืออะไร คือต้องการจะปกป้องคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินเหรอ?

ถ้าให้เป็นไปตามเหตุผล คุณชายห้าฉิงคนนี้น่าจะมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเวินลั่วฉิงล่ะมั้ง? อีกทั้งคุณชายห้าฉิงไม่เคยเป็นคนที่เล่นพรรคเล่นพวก

เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนก็ตกตะลึงเช่นกัน นี่มันเรื่องอะไรกันนี่?

ความหมายของหัวหน้าคือจะปิดคดีแบบนี้เหรอ? จะไม่ถามอะไรเลยจริงดิ?

หัวหน้ามีความลำเอียงอย่างเห็นได้ชัด หัวหน้ามีความสัมพันธ์อะไรกับคนนี้กันนะ?

ซุนหรูตกใจกับแรงผลักดันจากคุณชายห้าฉิง หลังจากนั้นก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีก

แน่นอนอยู่แล้วว่า การที่คุณชายห้าฉิงลำเอียงอย่างชัดเจนแบบนี้ ก็ไม่มีใครกล้าที่จะพูดอะไร ไม่มีใครกล้ายุ่งกับคุณชายเล้งคุณชายห้าฉิงก็เหมือนกัน ไม่มีใครกล้ายุ่งกับเขา

เมื่อเห็นว่าเรื่องนี้กำลังจะจบ

“พี่สาวไม่น่าจะขโมยสร้อยคอของเธอหรอก เธออย่าเข้าใจผิดพี่สาวเลยนะ ตอนอยู่ในตระกูลเวิน มีอะไรที่พี่สาวจะเอาแต่ไม่เคยได้บ้างล่ะ? ทำไมถึงต้องมาขโมยสร้อยคอของเธอ” เวินหรวนหรวนที่หลบอยู่ไม่ไกล จู่ ๆ ก็รีบเดินเข้ามา แสร้งทำเป็นต้องการที่จะปกป้องเวินลั่วฉิง

ตาของคุณชายห้าฉิงจมลงเล็กน้อย ก่อนหน้านี้คุณหนูสองตระกูลเวินไปไหนมา?

“จะพูดอย่างนี้ก็ไม่ได้นะ มันก็มีบางคนที่เกิดความอิจฉาตาร้อนตอนเห็นสิ่งของของคนอื่น ยิ่งไปกว่านั้นสร้อยคอของหยู่ซินของพวกเรา เป็นรุ่นที่มีจำนวนจำกัด” เมื่อเห็นสิ่งนี้ซุนหรูก็ให้ความร่วมมือโดยการเสริมประโยคอื่น ในระหว่างที่กำลังพูด สายตาของเขาก็มองไปที่เวินหรวนหรวนโดนไม่รู้ตัว

“ที่จริงถ้าจะพูดว่าคุณเวินจะขโมยหรือไม่ ค้นดูก็รู้เรื่องแล้ว ถ้าเกิดว่าไม่ใช่คุณเวิน มันก็เกิดขึ้นเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอ ถ้าเกิดว่าไม่บริสุทธิ์แบบนี้ ถ้าข่าวถูกแพร่กระจายออกไป ก็กลัวว่ามันจะไม่ดี” หลี่หยู่ซินวางแผนไว้อยู่แล้ว สิ่งที่พูดเลยฟังดูเข้าท่าไปหมด

สายตาของคุณชายห้าฉิงมองไปที่เวินลั่วฉิง เขาเพิ่งมาถึง เลยไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ว่าคนที่โทรไปแจ้งความคือเวินลั่วฉิง แบบนี้คงไม่น่ามีปัญหาหรอกใช่ไหม?

เวินลั่วฉิงลดศีรษะลงเล็กน้อย ไม่ได้พูดอะไรออกมา เมื่อคุณชายห้าฉิงเห็นท่าทางนี้ของเธอ ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอหมายความว่ายังไงกันแน่?