ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 108

บทที่ 108 เธอมีความเฉียบคม (4)

“สรุปจะให้ค้น? หรือว่าไม่ให้ค้น?” ตำรวจหนุ่มมองไปที่หัวหน้าของตัวเอง และก็มองไปที่เวินลั่วฉิง อย่างลังเล

“พุฟ” เวินลั่วฉิงหัวเราะขึ้นมา “คุณเป็นตำรวจ แน่นอนอยู่แล้วว่าคำพูดของคุณถือเป็นที่สิ้นสุด”

นายตำรวจหนุ่มรู้สึกอยากร้องไห้แบบไม่มีน้ำตา คำพูดของเขาถือเป็นที่สิ้นสุดงั้นเหรอ? เขาก็ต้องการที่จะมีอำนาจใหญ่ขนาดนั้นในกระทำ

หัวหน้าของเขายืนอยู่ฝั่งไหนกันแน่นะ?

“งั้นก็ค้นละกัน” เวินลั่วฉิงผลักกระเป๋าของเธอไปด้านหน้า มีความมั่นใจอย่างสมบูรณ์ และไม่สนใจใด ๆ

เมื่อซุนหรูและหลี่หยู่ซินเห็นอย่างนี้ ต่างรู้สึกดีใจอยู่เงียบ ๆ ดูท่าแล้วผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้อะไรเท่าไหร่ โง่จะตาย ยังไม่รู้อีกว่าสร้อยอยู่ในกระเป๋าของเธอ

ภายในใจของเวินหรวนหรวนก็รู้สึกสะใจเช่นกัน

เมื่อคุณชายห้าฉิงเห็นท่าทางที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของเวินลั่วฉิง ก็แอบถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ และก็ไม่ได้พูดอะไรต่อไปอีก

เจ้าหน้าที่ตำรวจเหล่านั้นมองไปที่คุณชายห้าฉิง เห็นคุณชายห้าฉิงไม่ได้พูดอะไร ก็เลยไปข้างหน้าและหยิบกระเป๋าของเวินลั่วฉิงออกมาเปิด

แต่หลังจากนั้น ไม่ต้องพลิกไปมา ก็เห็นว่าข้างบนสุด มีสร้อยคอเส้นหนึ่งนอนอยู่ในกระเป๋าของเวินลั่วฉิง

มันคือสร้อยคอที่หลี่หยู่ซิน ‘ทำหาย’ จริง ๆ

ทุกคนต่างตะลึง ในเวลาเดียวกันก็หันไปมองที่เวินลั่วฉิงด้วยแววตาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย ลูกสาวคนโตของตระกูลเวินคนนี้ขโมยของจริง ๆหรือ?

“ดูเอาละกัน ฉันก็บอกแล้วว่าเธอเป็นคนขโมย แล้วก็ซ่อนไว้ในกระเป๋าของเธอ พวกเธอก็ไม่ยอมเชื่อ” ซุนหรู รีบกระโดดออกมาอีกครั้ง ใบหน้าที่ดูเหมือนคนร้าย “คุณเวิน แบบนี้คุณจะยอมรับหรือยัง? ตอนนี้หลักฐายชัดเจนขนาดนี้ อยากรู้ว่าคุณจะปฏิเสธอย่างไร”

คุณชายห้าฉิงตกตะลึง เดิมทีเห็นท่าทางที่สงบของเวินลั่วฉิง เขายังเข้าใจว่าในกระเป๋าไม่มีของจริง ๆ ไม่คิดว่าจะค้นเจอ ‘ของผิดกฎหมาย’

เกรงว่าจะมีคนแอบเอาของมาใส่ไว้ในกระเป๋าของเธอตอนที่เธอไม่รู้ตัวหรือเปล่า?

มันก็โง่จริง ๆแหละ

ในสถานการณ์แบบนี้ คุณชายห้าฉิงรู้สึกว่ายังไงก็ต้องเล่าให้พี่สามฟัง แล้วภายในใจของเขาก็ด่าว่าเวินลั่วฉิงว่าโง่อีกครั้ง ยังไงตอนนี้เวินลั่วฉิงก็ถือว่าเป็นภรรยาของพี่สามโดยถูกต้องตามกฎหมาย

“พี่สาม พี่มาห้อง505ที มีปัญหาเกิดขึ้น” คุณชายห้าฉิงส่งให้ ข้อความสั้นให้แก่เย่ซือเฉิน

เมื่อขึ้นดูดี ๆแล้ว เขาก็เสริมไปอีกประโยคว่า “เวินลั่วฉิงกำลังเจอปัญหา”

ในห้องส่วนตัวอีกห้อง เย่ซือเฉินเหล่ตาลงเล็กน้อย จู่ ๆก็ลุกขึ้นมา และเดินออกไปทันที ปล่อยให้คนในห้องจ้องมองอย่างมึนงง ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น

ขณะที่เย่ซือเฉินผลักประตูและเดินเข้าห้องมา เมื่อผู้คนเห็นเขา พวกเขาก็ตกตะลึง

คุณชายสามเย่มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

คุณชายเล้งกับคุณชายสามเย่ไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์ร่วมกัน คุณชายสามเย่ไม่มีทางที่จะมางานในสถานที่ของคุณชายเล้งอีกทั้งเกรงว่าจะไม่มีใครกล้าเชิญพ่อพระอย่างคุณชายสามเย่

เมื่อผู้หญิงในห้องมองไปที่เย่ซือเฉิน ทุกต่างมีสายตาที่เป็นประกาย หน้าตาเหมือนกำลังมีความหลงใหล

เวินลั่วฉิงก็ตะลึงเหมือนกัน แต่ไม่นานเธอก็กลับมาสงบเหมือนเดิม บนสัญญาของการแต่งงานของพวกเขาก็เขียนไว้อย่างชัดเจนนิ ว่าการแต่งงานจะรู้กันเพียงพวกเขา ไม่ได้ประกาศต่อสาธารณะ

แล้วเขาก็แต่งงานกับเธอเพื่อบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป และไม่ได้ยอมรับว่าเธอเป็นภรรยาของเขา สุดท้ายข้อตกลงของเธอก็ไม่ดีจริง ๆ

ดังนั้น เวินลั่วฉิงเลยไม่พูดอะไรทั้งนั้น แกล้งทำเป็นไม่รู้จักเขา

หลังจากที่เย่ซือเฉินเดินเข้ามา เขาก็ตรงไปที่เวินลั่วฉิง เมื่อเห็นเธอมองเขาแค่แวบเดียว และไม่ได้ขยับตัว แถมไม่พูดอะไรกับเขาอีก คุณชายสามเย่กะพริบตาปลิบ ๆ หลังจากนั้นก็ถามคุณชายห้าฉิงว่า “เกิดอะไรขึ้น?”

แต่เวินลั่วฉิงดูไม่รีบร้อนใด ๆ และดูไม่ได้ตกใจเลย ยังคงดูสงบเหมือนเดิม สงบจนทำให้คนอื่นรู้สึกสงสัย

“ดูเหมือนว่าอาการป่วยของคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินยังไม่หายดีมั้ง เรื่องถึงขนาดนี้แล้ว เธอดูไม่เดือดร้อนอะไรเลย”

“หัวหน้า ตอนนี้เรายังเอายังไงกันดี?” เมื่อสติของตำรวจหนุ่มกลับมา เขาก็หันไปถามหัวหน้าของเขา น้ำเสียงสั่นเล็กน้อย

สีหน้าของคุณชายห้าฉิงเข้มขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด สถานการณ์ตอนนี้ควรทำยังไงดี?

ตอนนี้คงทำได้เพียงระงับเรื่องนี้ไว้ และอย่าให้มันลุกลามเกินไป

เขากลัวว่าถึงเวลานั้นมันจะทำลายชื่อเสียงของพี่สาม ทำไมถึงผู้หญิงโง่คนนี้ไม่ตายแบบโง่ ๆไปเลยนะ

เย่ซือเฉินเลิกคิ้วขึ้น แม้ว่าเธอจะแสร้งทำเป็นไม่รู้จักเขาก็ตาม ภายในใจของเขารู้สึกไม่ค่อยสบายใจ แต่เขารู้ว่า ด้วยความสามารถของเธอ ผลไม่น่าจะออกมาเป็นแบบนี้

เธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่เอาแต่นั่งรออย่างแน่นอน

“เจ้าหน้าที่ตำรวจคะ พวกเรามีของแบบนี้แล้ว หรือคุณจะไปทำธุระของคุณก็ได้นะ” สุดท้ายแล้ว ในระหว่างที่เขากำลังคิดอยู่ เสียงของเวินลั่วฉิงก็เปล่งออกมา

“มันจะทำอะไรได้?” เสียงของคุณชายห้าฉิงมีความตกใจเล็กน้อย เขารู้สึกว่าตอนไม่มีอะไรที่จะสามารถพลิกสถานการณ์ได้ในตอนนี้

เว้นแต่ว่าจะมีใครขอเป็นพยานให้เวินลั่วฉิง แต่เห็นได้จัดว่าเวินลั่วฉิงไม่มีความกล้าหาญอะไรแบบนั้น เป็นไปไม่ได้ที่ผู้คนในตอนนี้จะออกมาเป็นพยานให้กับเธอในสถานการณ์เช่นนี้

แน่นอนว่า เรื่องนี้ถูกจงใจจัดฉาก โดยธรรมชาติแล้วคนเหล่านั้นจะระมัดระวังตัวมาก เกรงว่าน่าจะหาพยานไม่ได้

เวินลั่วฉิงเหลือบมองไปที่เขา นั่งตัวตรง แล้วก็หยิบกระดุมบางอย่างออกจากกระเป๋า และมอบให้นายตำรวจชั้นผู้น้อย

ทุกคนดูสับสน ไปหมด เธอหมายความว่ายังไง?