ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 117

บทที่117 เขาจะให้เธอ แสดงความสามารถออกมาทั้งหมด (3)

เลขาหลิวเป็นเลขาที่เก่งรอบด้าน ฟังแปบเดียวก็เข้าใจความหมายของท่านประธานเลย แม้แต่เรื่องนี้เขานั้นได้เตรียมพร้อมไว้แล้ว

"ผมได้เช็กแล้วครับ ว่าพ่อของไป๋ยี่รุ่ยกับเวินจีหยันนั้นเคยมีความแค้นส่วนตัวกันมาก่อน เมื่อปีนั้นพ่อของไป๋ยี่รุ่ยได้เสียชีวิตไปเพราะเวินจีหยัน เพราะแบบนี้ ไป๋ยี่รุ่ยทำไปเพราะแก้แค้นครับ"ทันใดที่ท่านประธานถาม เลขาหลิวก็ตอบได้ทันที

ทำงานอยู่กับท่านประธานนั้น ต้องมีความรู้รอบด้าน

"แก้แค้นเหรอ" สายตาเย่ซือเฉินได้เหล่มองเล็กน้อย แก้แค้นงั้นเหรอก็พอฟังขึ้นนะ แต่เขากลับรู้สึกได้ว่าเรื่องนี้คงไม่ง่ายอย่างแน่นอน

"ชื่อฉิงรุ่ยมีที่มาได้อย่างไร"ขณะที่เย่ซือเฉินพูดนั้น แววตาช่างเหมือนซ่อนอารมณ์บางอย่างไว้ข้างในนั้น

วันที่อยู่บ้านของตระกูลเย่นั้น เมื่อเธอได้ยินพูดของคุณปู่แล้วจู่ก็แขนเขาถูกจับแน่นไว้ ตอนนั้นคุณปู่กำลังพูดถึงเรื่องบริษัทฉิงรุ่ย……

ฉิงรุ่ยเหรอ ฉิงเหรอ ตัวฉิงอันนี้งั้นเหรอ

"ชื่อล่ะ"เลขาหลิวตะลึงเล็กน้อย แต่ว่าแค่ตะลึงไปไม่กี่วินาทีเอง เขารู้ความหมายที่ท่านประธานเอ่ยทันนื้"ฉิงของฉิงรุ่ยกับฉิงของคุณหญิงเป็นฉิงอันเดียวกันครับ แต่ว่า มันอาจเรื่องบังเอิญก็เป็นไปได้ครับ"

เรื่องนี้ ถ้าท่านประธานไม่บอก เขาก็นึกโย้งกันไม่ได้แม่แต่นิดเดียว เพราะเรื่องนี้เขายังไม่ได้เช็คให้เรียบร้อย แต่เขาว่าเรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน

ตระกูลเวินกับตระกูลไป๋เป็นศัตรูกัน บริษัทไป๋ยี่รุ่ยจะใช่ชื่อคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินได้ด้วยเหรอ นี้เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

"เรื่องบังเอิญ"จู่ๆเย่ซือเฉินก็หันไปมองเลขาหลิว ในสายตาเย็นชานั้นได้พุ่งตรงมาที่เลขาหลิว

"เดี๋ยวผมจะรีบไปเช็กเลยครับ" เลขาหลิวตกใจกลัวจนหัวใจจะหยุดตื่นแล้ว แม้เขาจะรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้ แตถ้าท่านประธานของเขาสงสัยแล้ว เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ต้องเช็คให้ละเอียด

"ท่านประธาน บริษัทเวินซื่อกรุ้ปตอนนี้ดีไซเนอร์ที่เป็นรูปเป็นร่างยังไม่มีสักคนเลยครับ กิจกรรมครั้งนี้ บริษัทเวินซื่อกรุ้ปคงจะร่วมแข่งด้วยไม่ได้ " เลขาหลิวคิดแล้วคิดอีก แต่สุดท้ายก็ทนไม่ได้ถึงได้พูดคำนี้ออกมา

จากท่าทีของท่านประธานแล้ว ถ้าบริษัทเวินซื่อกรุ้ปไม่ร่วมแข่ง เดาได้เลยว่ากิจกรรมครั้งนี้เขาคงไม่ได้จัดขึ้นแน่

เพราะฉะนั้น เลขาหลิวรู้สึกได้ว่า เรื่องนี้เขาต้องถามให้ละเอียด

"รอดูไปก่อน"เย่ซือเฉินขมวดคิ้วเพียงเล็กน้อย เขาไม่เคยคิดเลยว่าบริษัทเวินซื่อกรุ้ปตอนนี้จะแย่ได้เพียงนี้ เขาแค่จะใช้เรื่องนี้ในการทดสอบเวินลั่วฉิง แต่เรื่องผลคะแนนในมหาวิทยาลัยของเวินลั่วฉิงนั้นเขารู้ตั้งนานแล้ว และในสี่ปีนี้เธอไม่มีผลงานการออกแบบอะไรเลย

ทีแรกเขาก็สงสัย ว่าเธอเรียนดีไซน์เฉพาะหน้าเท่านั้น

เพราะแบบนี้ เขาถึงไม่ชัวร์ว่าเธอรู้เรื่องการออกแบบนั้นเป็นจริงหรือไหม

หากเขาบีบบังคับแรงเกินไป ผลที่ได้อาจตรงกันข้ามก็เป็นไปได้

"ได้ครับ" เลขาหลิวเข้าใจความหมายท่านประธานทันที รอดูไปก่อนเหรอ รออะไรล่ะ ก็ต้องรอตระกูลเวินสิ หากรอตระกูลเวินร่วมแข่งได้สำเร็จ กิจกรรมครั้งนี้ก็ดำเนินการตามปกติ และถ้าบริษัทเวินซื่อกรุ้ปไม่ร่วมแข่ง กิจกรรมครั้งนี้ก็คง......

พูดถึงที่สุดแล้ว ท่านประธานก็ทำเพื่อคุณหญิงนั้นเอง

"เรื่องนี้ ผมจะวางแผนอย่างดี "ในสายตาของคุณปู่เย่นั้นซ่อนความโหด เพื่อชื่อเสียงตระกูลเย่ของพวกเขา เวินลั่วฉิงก็สมควรไสหัวออกไป

ตระกูลเย่พวกเขาจะขายขี้หน้าเพราะคนคนนี้ไม่ได้

เวินลั่วฉิงกลับบ้านตระกูลเวินด้วยความรวดเร็วที่สุด

เมื่อเวินลั่วฉิงเดินเข้าไปในบ้าน มีเพียงคุณปู่เวินอยู่ในห้องโถงเพียงคนเดียว

"ฉิงฉิง เธอกลับมาแล้ว"เมื่อคุณปู่เวินเห็นเธอ ใบหน้าก็เริ่มมีรอยยิ้มขึ้นมาทันที แล้วรีบลุกขึ้น "มานี่ เธอตามคุณปู่ไปที่ห้องสมุด คุณปู่มีเรื่องจะคุยกับเธอ"

เวินลั่วฉิงไม่ได้เอ่ยอะไร ก็รีบตามคุณปู่เวินขึ้นชั้นบน

หลังจากถึงห้องสมุด คุณปู่เวินได้ยื่นเอกสารที่เตรียมไว้ตั้งนานแล้วได้วางไว้ที่ตรงหน้าเวินลั่วฉิง"ฉิงฉิง เธอเซ็นเอกสารพวกนี้แล้ว ฉันจะให้คนไปดำเนินการต่อ"

เวินลั่วฉิงตะลึงเล็กน้อย แล้วก้มหน้า เปิดอ่านเอกสารในมือ เธอเห็นว่านี่คือเอกสารสัญญาการโอนมรดกทรัพย์สิน เป็นทรัพย์สินทั้งหมดของคุณปู่เวิน ได้โอนทั้งให้แก่เธอ

สายตาของลั่วฉิงตกตะลึงทันที สะเทือนในใจเล็กน้อย

คุณปู่เวินเห็นเวินลั่วฉิงไม่พูดอะไร จึงค่อยๆพูดต่อว่า" ที่แรกคุณปู่จะยกบริษัทให้เธอด้วย......"