ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1782

กำไลชิ้นนี้เป็นกำไลที่คุณย่าใส่ตอนแต่งงาน ให้หลินเป้ยก็หมายความว่ายอมรับฐานะของหลินเป้ยแล้ว นี่เป็นสิ่งที่ถังหลินอยากเห็น

หลินเป้ยมองกำไลชิ้นนี้ ไม่แน่ใจว่าควรจะรับไว้ไหม กำไลชิ้นนี้แค่ดูก็รู้ว่ามีความหมายเป็นพิเศษ และยังเป็นของที่คุณย่าของถังหลินให้ เธอจะตัดสินใจรับไหม?

ถังหลินมองหลินเป้ย ไม่กระตุ้นเธอ หลินเป้ยรับของขวัญชิ้นนี้จะเท่ากับเธอยอมรับเขา ยอมรับบ้านถังแล้ว

หลินเป้ยมองกำไลชิ้นนั้น และเงยหน้ามองท่านปู่ถังและท่านย่าถังที่อยู่ตรงหน้า ทั้งสองท่านมองเธออย่างอบอุ่นและเป็นกันเอง ในแววตามีความหวังและกำลังใจอีกเล็กน้อย

หลินเป้ยรับกำไลมาและกล่าวขอบคุณอย่างจริงใจ! ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยมีใครให้ความสำคัญกับเธอขนาดนี้มาก่อน มีแค่ถังหลินเท่านั้นที่ทำให้เธอรู้สึกถูกรักอย่างลึกซึ้ง

ท่านปู่ถังยิ้มและหัวเราะออกมา ท่านย่าถังจับมือถังหลินและแตะเบาๆ : “มา ฉันใส่ให้”

หลินเป้ยพยักหน้า ท่านย่าถังหยิบกำไลขึ้นมาใส่ให้หลินเป้ย พอดีอย่างน่าแปลกใจ ท่านย่าถังพอใจมากยิ่งขึ้น

“ถังหลิน คุณยังเคยเล่าเลยว่าคุณรู้จักหลินเป้ยได้ยังไง” ยิ่งมองท่านย่าถังยิ่งชอบหลินเป้ย อยากจะรู้เรื่องราวให้มากยิ่งขึ้น จึงลองถามดู

ถังหลินไม่รู้จะทำยังไง เรื่องนี้เขายินดีมาก แต่ถ้าบอกว่าเขารู้กับหลินเป้ยตามปกติ เกรงว่าพวกเขาจะไม่ค่อยเชื่อ หรืออาจจะรู้สึกรับไม่ค่อยได้

ถังหลินคิด และเอ่ยปากพูดอย่างจริงจัง : “เมื่อฉันเห็นหลินเป้ย ก็รู้ทันทีว่าเป็นผู้หญิง จากนั้นก็ตามจีบเธอมาตลอด แต่ก็ไม่ยอมรับมาตลอด บอกแค่ว่าตัวเองเป็นเจ้าชายน้อยของประเทศR ไม่รู้จะทำยังไง กว่าฉันจะชอบใครสักคน แน่นอนก็ตามจีบมาตลอด จนตามมาถึงประเทศR” ถังหลินพูดเบาๆ หลินเป้ยที่อยู่อีกด้านเหลือบมองเขา ต้องให้ดูดีขนาดนี้หรือไง? ระหว่างพวกเขาไม่ใช่อย่างนี้สักหน่อย

ถังหลินแอบจับมือหลินเป้ยอยู่ด้านล่าง ลูบมือและกำไล ตอนนี้โอเคแล้ว หลินเป้ยเป็นของเขา คนในครอบครัวก็เห็นด้วย เห็นด้วยง่ายขนาดนี้ คนไม่น้อยที่อยากจะได้แต่ก็ไม่ได้รับ?

ในใจท่านปู่ถังรู้ดี เรื่องราวต้องไม่ใช่อย่างที่ถังหลินบอกแน่นอน แต่ที่บอกว่าถังหลินตามจีบไม่ผิดแน่ จึงไม่ได้แฉเขา ทำเพียงแค่กวาดสายตามองแวบหนึ่ง ท่านย่าถังไม่คิดมากขนาดนั้น เธอแค่พูดไปอย่างนั้น อยากรู้จักหลินเป้ยเพิ่มขึ้นอีกหน่อย แต่ว่าตอนนี้เห็นท่าทางสามัคคีกันของทั้งสองคนก็พอใจมากแล้ว

“คุณนะ ตามจีบผู้หญิงก็สมควรแล้ว หรือว่ากลับกันจะเธอมาตามจีบคุณหรือไง?” คุณย่าถังพูดยิ้มกริ่ม ผู้หญิงตามจีบถังหลินมากแค่ไหนเธอรู้ดี แต่ถังหลินไม่ชอบจะให้ทำไง ไม่ง่ายเลยที่จะมีใครสักคนมาหยุดเขาได้ และก็ไม่เลวอีกด้วย

“ใช่ ใช่” ท่านปู่ถังว่าตาม ถึงแม้เขาจะเปิดกว้างเรื่องความรัก แต่ถังหลินไม่เริ่มก่อน จะรอให้ฝ่ายหญิงเริ่มก่อนก็ไม่ได้ อีกทั้งก่อนหน้านี้ยังปลอมตัวเป็นผู้ชายอีก ยิ่งเริ่มก่อนไม่ได้เลย

ถังหลินอยากจะถามอย่างอดไม่ได้ ท่าทางที่มีต่อเขาไม่ต้องเปลี่ยนไปมากขนาดนั้นก็ได้ เขาไม่ใช่หลานที่พวกเขารักมากที่สุดแล้วหรือไง? โอ้ ไม่ใช่ เขาไม่ใช่คนที่ท่านรักมากที่สุด คนที่รักมากที่สุดคือถังจื่อโม่กับถังจื่อซี แต่อย่างน้อยก่อนหน้านี้เขาก็เป็นที่รักมากที่สุด ทำไมตอนนี้ถึงตกกระป๋องแล้วละ?

“คุณมาที่ประเทศZ สามารถอยู่ตลอดไปเลยได้ไหม? ไม่งั้นก็จัดงานแต่งงานเลย?” ท่านย่าถังรอคอยการแต่งงานของถังหลินมานานมากแล้ว ตอนนี้มีคนกระตุ้นแล้ว ยิ่งยอมแพ้ไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้พวกเขาบอกว่า หลินเป้ยเป็นเจ้าน้อยของประเทศR ไม่ว่าช้าหรือเร็วก็ต้องกลับไปประเทศR สู้แต่งงานกันไปเลยไม่ดีกว่าหรือ ถึงตอนนั้นก็สามารถอยู่ต่อที่ประเทศZได้อย่างสมเหตุสมผล

“คุณสบายใจได้ ต่อไปนี้ถ้าถังหลินรังแกคุณ มีพวกเราอยู่ แต่ว่า ถังหลินไม่มีทางรังแกคุณ ตระกูลถังของพวกเราไม่อนุญาตให้รังแกลูกสะใภ้” ท่านย่าถังคิดไปพลางพูดไปพลาง เธอแต่งเข้ามานานขนาดนี้ ถึงแม้จะขัดแย้งกันบ้าง มากสุดก็ทะเลาะกันไม่กี่คำ หลังจากดูแลกันมาหลายปี ทำให้เธอดูแลเอาใจใส่และอดทนกับคนรุ่นใหม่ได้มากขึ้น

หลินเป้ยมองท่านย่าถัง เธอรู้ว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่ใช่ไหม? ทำไมอยู่ถึงพูดออกมา? เมื่อกี้เธอกำลังคิด ความชอบที่พวกเขามีต่อเธอ เป็นแบบรักเขาและรักคนของเขาหรือไม่ คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ท่านย่าถังจะให้คำตอบแล้ว พวกเขาชอบเธอไม่เพียงแค่เพราะถังหลินแต่เป็นเพราะตัวเธอเองด้วย

“ค่ะ คุณย่าสบายใจเถอะ ถังหลินจะไม่รังแกฉัน” หลินเป้ยพูดหวาน ความชอบและความรักที่คนในตระกูลถังมีให้เธอ ทำให้เธอปฏิเสธไม่ได้ มีความรู้สึกหนึ่งว่าถ้าไม่แต่งงานกับถังหลินช้างน่าเสียดายมาก จริงๆ แล้วเธอไม่อยากจะปล่อยมือถังหลิน และยิ่งไม่อยากจะจากบ้านถังไป

ถังหลินพอใจกับคำตอบนี้ของหลินเป้ยมาก เขาจะไม่รังแกเธอ ส่วนเขาจะไม่ทำ แต่นอกเสียจากเวลา... ถังหลินมองหลินเป้ย และพูดเพิ่มเติมในใจ

หลินเป้ยมองสายตาแปลกๆ ของถังหลินอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็ยังยิ้มออกมาเบาๆ ท่านปู่ถังถามต่อ : “แล้ว พวกคุณคิดว่าจะแต่งงานกันเมื่อไหร่? หรือว่าถังหลินจะไปขอแต่งงานที่ประเทศRด้วยตัวเอง?”

เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญที่สุด เขาจะยอมเสียหลานสะใภ้กลับไปอย่างนี้ไม่ได้ แต่ฐานะของหลินเป้ยก็ค่อนข้างอึดอัด ทำอย่างไรถึงจะดี? ท่านปู่ถังก็กำลังครุ่นคิดเหมือนกัน ไม่ว่ายังไงหลินเป้ยก็ยังเป็นเจ้าชายน้อยของประเทศR ควรทำยังไงดี?

“คุณปู่ ท่านไม่ต้องกังวล วันนี้ที่ฉันพาหลินเป้ยมา เพราะอยากจะปรึกษาเรื่องนี้ไม่ใช่หรือไง? ขอแค่หลินเป้ยยินดีแต่งงานกับฉัน แต่งเข้ามาในตระกูลถัง ฉันจะจัดทุกเรื่องให้เรียบร้อย” ถังหลินพูดอย่างจริงจัง ก่อนหน้านี้หลินเป้ยไม่อยากจะพูดอะไรมาโดยตลอด ไม่ยอมเอ่ยปาก แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าหลินเป้ยตกลงแล้ว แต่เขาอยากจะได้ยินจากปากของหลินเป้ย พูดด้วยตัวเองว่ายินดีแต่งงานกับเขา