ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1783

“แล้วคุณยินดีแต่งงานกันฉันไหม?” ถังหลินหันหน้ามองหลินเป้ย แววตาเขาสดใส แม้ตอนนี้จะมีเจตนาแอบแฝงอยู่ มองในแววตาของหลินเป้ย ถึงแม้จะโกรธอยู่บ้างแต่ก็มีความสุข

ถังหลินมองหลินเป้ยแววตาสะอาดสดใส ส่องประกายบนใบหน้าหลินเป้ย หลินเป้ยแก้มร้อนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

ท่านปู่ถังและท่านย่าถังมองทั้งสองคน ตรงหน้าพวกเขาการกระทำของทั้งสองคนเหมือนเป็นการจีบโดยแกล้งกัน ตอนนี้ถังหลินมองหลินเป้ย รอให้เธอเอ่ยปาก พวกเขาก็เหมือนกัน

เพราะเงียบไปนาน ทำให้พวกเขาเริ่มลังเล หรือว่าหลินเป้ยจะไม่ยินดี? หรือว่ามีอย่างอื่นที่กังวล? ถังหลินจับมือหลินเป้ย รู้สึกว่าฝ่ามือเธอค่อยๆ ร้อนขึ้นมา และมีเหงื่อที่ฝ่ามือ ความรู้สึกเหนอะหนะนี้ เหมือนใจของหลินเป้ยค่อยๆ ร้อนขึ้นมา หลินเป้ยใช้พลังอย่างมากจึงยิ้มและพูดออกมา : “ฉันยินดีแต่งงานกับคุณ เป็นภรรยาของคุณ”

ถังหลินแทบจะอุ้มหลินเป้ยขึ้นมาหมุนตัว ในที่สุดเธอก็ก้าวออกมาแล้ว ในที่สุดเธอก็ยินดีจะแต่งงานกับตัวเองแล้ว ถังหลินไม่เคยกระตุ้นหลินเป้ยเลย เพราะรู้ว่านี่เป็นการตัดสินใจที่ยากมาก เธอตัดสินใจแต่งงานกับตัวเอง คือยอมละทิ้งทุกอย่างที่ประเทศR ดังนั้น ที่เธอลังเลมาตลอดไม่ใช่กำลังช่างน้ำหนักข้อดีข้อเสีย แต่เธอกำลังลังเลว่าจะมอบทั้งตัวและใจของตัวเองให้ถังหลินไหม

หลินเป้ยมองรอยยิ้มของถังหลิน และความอ่อนโยนในแววตาของท่านปู่ถังและท่านย่าถัง ค่อยๆ ทำให้ตัวเองสงบลง ใช่แล้ว ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจก้าวออกมาอยู่ด้วยกันกับถังหลิน

แต่ว่าประเทศRจะทำยังไงล่ะ? ฐานะของเธอจะโดนเปิดเผยไหม?

ถังหลินเห็นสีหน้าค่อนข้างกังวลของหลินเป้ย จึงยื่นมือไปลูบหน้าผากเธอ ราวกับจะทำให้รอยย่นเหล่านั้นเรียบลง เด็กโง่ เธอตัดสินใจมอบตัวเองให้เขาแล้ว มาถึงต่างถิ่นต่างต่างแดนเพื่อเขา เขาจะปล่อยให้เธอกังวลเรื่องอื่นได้ยังไง? ถังหลินพูดในใจ

“คุณอยากจะกลับมาในฐานะผู้หญิง หรือยังคงอยากเป็นเจ้าชายน้อยของประเทศRละ?” ถังหลินถาม เขาเคารพการตัดสินใจของหลินเป้ย แต่เขาไม่อยากให้หลินเป้ยสูญที่พึ่งพาทั้งหมด ถึงแม้จะแต่งงานมาที่นี่ แต่ประเทศRก็ยังเป็นที่พักพิงของเธอ

หลินเป้ยมองถังหลิน เขาหมายถึงตัวเองยังเป็นเจ้าชายน้อยของประเทศRได้อีกใช่ไหม? แต่ถ้าเขาเป็นเจ้าชายน้อยของประเทศR คนที่เขาจะแต่งงานด้วยก็คือตัวเองที่เป็นผู้ชาย สำหรับถังหลินแล้วจะถูกคนตำหนิมากแค่ไหน? ถึงแม้ครอบครัวตระกูลถังจะรู้ แต่คนนอกไม่มีใครรู้ พวกเขาไม่เข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจริง จะต่อต้านคำพูดร้ายกาจเหล่านั้นได้ยังไง?

หลินเป้ยเชื่อว่าถังหลินคิดวิเคราะห์เพื่อเธอจริงๆ เรื่องทุกอย่างเอาความคิดเห็นของเธอเป็นหลัก ถึงแม้ตัวเองจะเจ็บปวด

“ทำไม คุณกลัวจะแต่งงานกับฉันในฐานะผู้ชายหรือไง?” ถังหลินพูดหยอกล้อ เขาไม่สนใจคำพูดของคนภายนอก เรื่องของความรู้สึก แค่ตัวเองยินดี ครอบครัวสามารถรับได้ คนอื่นๆ ที่ไม่มีความเกี่ยวข้องจะสำคัญอะไร?

หลินเป้ยส่ายหน้า และก็พยักหน้า

ถังหลินจนใจ การส่ายหน้าและพยักหน้าแปลว่าอะไร? ให้ตัวเองเดาหรือให้ตัวเองตัดสินใจ?

ถ้าเป็นเขา แน่นอนต้องหวังว่าหลินเป้ยจะแต่งงานกับตัวเองในฐานะผู้หญิง เป็นภรรยาของเขา แต่ถ้าหลินเป้ยไม่อยากจะละทิ้งฐานะเจ้าชายน้อย เขาก็ไม่บังคับเธอ

ท่านปู่ถังและท่านย่าถังมองหน้ากัน พวกเขาดูออกว่าถังหลินใส่ใจหลินเป้ยมาแค่ไหน คำพูดอย่างนี้ยังพูดออกมาได้ ให้หลินเป้ยแต่งงานมาโดยใช่ฐานะผู้ชายหรือไง? งานแต่งงานจัดได้ แต่พวกเขาไม่มีทางจดทะเบียนได้

“ฉันอยากเป็นภรรยาของคุณ ฉันแต่งงานกับคุณ แต่งงานมาที่ประเทศZ เรื่องราวของประเทศR ไม่ค่อยมีความสัมพันธ์อะไรกับเธอมากแล้ว เธอเชื่อว่าความสัมพันธ์ของเธอกับพี่ชาย จะไม่เปลี่ยนไปเพราะเธอเป็นผู้หญิง”

คุณแม่หลินมองหลินเป้ย เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่ามาที่นี่ก็ไม่เลว ความไม่พอใจที่มีต่อถังหลินในตอนแรก สลายหายไปโดยไม่ตั้งใจ ไม่แปลกใจว่าทำไมหลินเป้ยถึงชอบถังหลิน ความรู้สึกที่โดนปฏิบัติด้วยความบริสุทธิ์ใจ จะละทิ้งไปได้ยังไง?

“คุณอยากแต่งงานกับถังหลินไหม?” คุณแม่หลินเริ่มถามออกมา เพราะเธอคิดง่ายเกินไป ความรู้สึกของคนไม่สามารถควบคุมได้ทั้งหมด หลินเป้ยขาดความรักตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ความรักนี้วางอยู่ตรงหน้า จะปล่อยไปได้ยังไง?

หลินเป้ยพยักหน้า ค่อยๆ พูดว่า : “ฉันอยากแต่งงานกับเขา อยากไปบ้านถัง ความชอบที่พวกเขามีให้ฉัน เป็นสิ่งที่ฉันต้องแต่เคยไม่รับมานาน ฉันชอบถังหลินอยากจะใช้ชีวิตนี้กับเขาตลอดไป”

คุณแม่หลินพยักหน้า “งั้น ตอนนี้คุณยังเป็นเจ้าชายน้อยของประเทศR” คุณแม่หลินไม่เสียใจที่หลายปีมานี้เลี้ยงหลินเป้ยแบบเด็กผู้ชาย ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่สามารถปกป้องหลินเป้ยได้ ตอนนี้หลินเป้ยโตแล้วตัดสินใจเองได้แล้ว

“ดังนั้น ฉันอยากจะทิ้งฐานะนั่น ฉันอยากให้ทุกคนรู้ว่าฉันเป็นผู้หญิง ฉันจะแต่งงานกับถังหลิน” หลินพูดอย่างหนักแน่น ส่วนจะกระทบกระเทือนประเทศR มากแค่ไหน เธอไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว

คุณแม่หลินอ้าปาก แต่ก็ไม่พูดออกมาทันที คิดสักพักและค่อยๆ พูดว่า : “ได้ คุณสามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง แต่ผลที่จะตามภายหลังเหล่านั้นคุณต้องคิดให้ชัดเจน เพราะรับผลนั้นเอง”

เธอเหนื่อยแล้ว เรื่องของหลินเป้ย เธอไม่อยากจะวุ่นวายมาก วันนี้ตอนที่บ้านถังเธอรู้สึกได้ว่าความชอบที่คนตระกูลถังมีให้หลินเป้ย คือความจริงใจขอแค่หลินเป้ยมีความสุข เธอก็พอใจแล้ว ไม่ว่ายังไงหลังจากนี้เธอก็จะอยู่ที่นี่ด้วย

“แม่สบายใจเถอะ เรื่องเหล่านี้ถังหลินจะจัดการด้วยตัวเอง ไม่ต้องการให้ฉันกังวล” หลินเป้ยขมวดคิ้ว ตอนนี้เธอไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนี้แล้ว เธอยินดีเชื่อถังหลิน