Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 102

“เออกูเอาใจช่วยนะมึง”

บุรฉัตรตบไหล่เพื่อน

“แต่งานเลขาแนทตี้กูก็ยังอยากทำอยู่นะมึง”

แนทตี้กระเซ้าเพื่อน

“คงไม่มีหวังหรอกมึง เจ้าชายที่ไหนเขาก็คงเลือกเจ้าหญิงทั้งนั้นแหละในชีวิตจริงคงไม่มีใครเลือกนังซินหรอก”

บุรฉัตรพูดเสียงเศร้า

“แต่กูว่ามีอยู่คนนะมึง”

แนทตี้มองไปที่หน้าประตู

"มาโน่นแล้ว”

บุรฉัตรมองตามสายตาของแนทตี้ ก็เห็นเฮียมิกซ์ถือกระเช้าดอกไม้เข้ามาในบ้าน เขามองมาที่เธอแล้วส่งยิ้มมาแต่ไกล บุรฉัตรเลยเดินออกไปรับกระเช้าดอกไม้จากเขา

“ขอบคุณนะเฮีย”

เฮียมิกซ์เดินเข้ามาในงานท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นของคนที่มาร่วมงาน

“ขอโทษทีนะบลู เมื่อเช้าเฮียมีธุระพอเสร็จก็รีบมาเลย”

นี่ก็รีบแทบแย่อยากมาทำบุญร่วมชาติ ตักบาตรร่วมขันกับเธอ แต่พระเริ่มฉันเพลแล้ว เขามาไม่ทัน

“ไม่เป็นไรหรอกเฮีย แค่เฮียมาบลูก็ดีใจแล้ว”

เฮียมิกซ์ยิ้มกว้างเมื่อได้ยินสิ่งที่บุรฉัตรบอก รู้สึกเหมือนเขาเป็นคนสำคัญของเธอ มองไปรอบๆเห็นแขกที่เดาว่าน่าจะเป็นเพื่อนที่ทำงานของเธอ เขาก็ยิ้มกว้างให้ รู้สึกเหมือนมาเปิดตัวกลายๆ

วันนี้มีทีมถ่ายหนังสั้นที่มาเก็บภาพวันขึ้นบ้านใหม่ของบุรฉัตรไปประกอบในหนังที่จะใช้โปรโมทเบื้องหลังก่อนจะเป็นStar มีช่างกล้องมาเก็บภาพงานในวันนี้ไปด้วย

หลังจากจบงานวันนี้พวกเขาจะมีสัมภาษณ์พ่อกับแม่ของบุรฉัตรด้วย ซึ่งแน่นอนคุณบารมีตื่นเต้นมากที่จะได้เป็นดาราหน้ากล้อง

“ใครอ่ะคุณพราว”

ปภาวีร์กระซิบถามพราวตาเมื่อเห็นชายหนุ่มหน้าตาดีเดินถือกระเช้าดอกไม้เข้ามาในงาน

“มิกซ์ ส.ไพรวัลย์”

พราวตาที่เคยมีพื้นเพอยู่แถวนี้มาก่อนไขข้อสงสัย ที่หลายคนอยากรู้ หนุ่มหน้าไทยคมเข้มหล่อล่ำที่ดูปราดเดียวก็รู้ว่ามีใจให้บุรฉัตร

แต่ดูไม่ออกว่าบุรฉัตรคิดยังไงเพราะท่าทางดูปกติ ให้การต้อนรับเขาเหมือนแขกทุกคน

“ส.ไพรวัลย์เหรอเจ๊ ค่ายมวยดังน่ะนะ”

การะเกดถามย้ำ

“ใช่คนนี้ลูกชายเจ้าของค่าย เป็นคนดูแลค่ายอยู่ในตอนนี้”

“โหว น้องบลูรู้จักคนดังแบบนี้ด้วย พายุ พี่ว่าต้องระวังไว้แล้วล่ะเล่นกับน้องบลูมากไปเดี๋ยวโดนน็อคไม่รู้ตัว”

การะเกดเอ่ยแซวพายุที่เธอรู้ว่าไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับบุรฉัตร แค่แซวกันเล่นขำๆตามประสาคนทำงานร่วมกันเท่านั้น

“นั่นสิพี่เกด ผมชักจะเสียวๆแล้วเนี่ย”

พายุทำท่ากลัวจนทุกคนอดหัวเราะออกมาไม่ได้

“ว่าแต่ว่าคนนี้แฟนน้องบลูเหรอคุณพราว”

ปภาวีร์เอ่ยถามคำถามที่อยากรู้

“อันนี้พราวก็ไม่แน่ใจนะคุณวีร์ บลูเขาไม่ได้เล่า แต่พราวรู้ว่าคุณมิกซ์คนนี้เป็นลูกค้าคนแรกในชีวิตการขายประกันของบลูเขา”

พราวตาไม่เห็นบุรฉัตรจะพูดถึงหรือบอกว่าคบกับมิกซ์ ส.ไพรวัลย์เลยสักครั้งเลยไม่แน่ใจว่ายังไงแน่

เวลาถามรุ่นน้องว่ามีใครหรือคบใครไหม บุรฉัตรก็ตอบแต่เพียงว่าถ้าพ่อกับแม่ยังไม่สบายน้องยังเรียนไม่จบ ไม่อยากคิดเรื่องความรัก

“จริงๆถ้าน้องบลูคบคนนี้ก็ดีนะ เหมาะสมกันมากเลย หน้าตาดีด้วยกันทั้งคู่แล้วผู้ชายก็ดูท่าจะคลั่งน้องบลูไม่น้อยเลย”

พายุใช้รอยยิ้มมีเสน่ห์หลอกล่อให้แนทตี้พูด แนทตี้คันปากมากแต่ก็รู้ว่าพูดไม่ได้

“บลูมันมีชายเดียวในดวงใจแล้วล่ะค่ะพี่พายุ”

พายุเลิกคิ้วแทนคำถามหน้าตาบอกว่าอยากรู้มาก

“ใครครับแนทตี้ บอกพี่พายุหน่อย”

แนทตี้สบตากับพายุก่อนจะตอบออกมา

“ซงจุงกิค่ะ”

ติณห์มองภาพในเฟซบุ๊คของปภาวีร์ที่ลงรูปงานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ของบุรฉัตรอย่างสนใจ

เขากับปภาวีร์เป็นเพื่อนในเฟซบุ๊คกันตามประสาผู้จัดการแผนกกับเจ้าของบริษัท ปกติเขาไม่ค่อยลงรูปอะไรนอกจากการทำงาน แต่ก็มีติดตามดูเรื่องราวของเพื่อนๆหรือพนักงานบ้าง ก็รออยู่ว่าเมื่อไหร่ปภาวีร์จะลงรูปงานวันนี้สักที พอมีแจ้งเตือนก็กดเข้าไปดู ส่วนใหญ่เป็นรูปของปภาวีร์เอง มีรูปหมู่บ้างถ่ายรูปคู่กับบุรฉัตรบ้าง เขาเห็นมีรูปเด็กผู้ชายที่น่าจะเป็นน้องชายของบุรฉัตรและพ่อแม่ของเธอ ก็กดเข้าไปดูอย่างสนใจ

‘หน้าตาดีเหมือนพ่อสินะ’

บุรฉัตรดูรูปครอบครัวของบุรฉัตรอย่างสนใจ เขาเห็นแววตาปลาบปลื้มและความสุขฉายชัดบนใบหน้าของคนในครอบครัวของเธอ

‘คงจะภูมิใจในตัวลูกสาวมาก’

ติณห์ยิ้มให้กับภาพนั้น เขาเลื่อนดูรายชื่ออื่นๆของคนที่ปภาวีร์Tagหา

มีอยู่ชื่อหนึ่งที่น่าจะเป็นของการะเกดที่ลงภาพในวันนี้ด้วย

เขากดเข้าไปดูเพราะอยากเห็นมุมอื่นๆเพิ่มเติมก็ไปสะดุดตากับรูปที่บุรฉัตรถ่ายคู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่เขาเคยเห็นเธอไปกับมันก่อนหน้านี้มาหลายครั้ง

เฮอะ ชวนผู้ชายทุกคนแต่ไม่ชวนเขา คงกลัวว่ารถไฟจะชนกันสินะ

ติณห์กดออกจากแอปพลิเคชั่นอย่างคนที่อารมณ์เสีย

วันอาทิตย์ตอนเย็นบุรฉัตรก็กลับมาที่คอนโด งานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ที่ผ่านมาเธอมีความสุขมาก ได้เห็นรอยยิ้มของพ่อแม่และน้องชายทั้งสอง ได้เห็นความมีน้ำใจของเพื่อนร่วมงาน

ผู้จัดการธนาคารที่เธอกู้เงินและเจ้าของตึกก็มาร่วมแสดงความยินดีกับเธอด้วย และเธอรู้แล้วว่าที่เธอกู้ผ่านเพราะเฮียมิกซ์เป็นคนเซ็นค้ำประกันวงเงินกู้ให้กับเธอ