แต่งตัวแบบผู้ดีต้องทำตัวผู้ดีด้วย เธอเลยได้แต่ยืนเฉยๆ
“บลู ทำไมวันนี้มึงนิ่งจังวะ ไม่ด่าหน่อยเหรอ ไม่ได้ยินเสียงมึงด่ามานานแล้ว โคตรคิดถึงเลย”
เพื่อนร่วมชั้นเรียนของเธอคนเดิมตะโกนถามมา สงสัยมันจะโรคจิตจริงๆไอ้คนพวกนี้
“ไอ้ยุทธ มึงอยากฟังกูด่าไหม”
เสียงเฮียมิกซ์ตะโกนด่าขึ้นมาทันที แหมพวกนี้วอนตีน ชอบแซวผู้หญิงของมิกซ์ ส.ไพรวัลย์จริงๆ
“ไม่ครับเฮีย ไม่กล้าแซวแล้วค้าบ ว่าแต่วันนี้เฮียจะพาเพื่อนผมไปเที่ยวไหนกันครับ”
ไอ้ยุทธคนเดิมถามอย่างอยากรู้
“กินข้าว”
มิกซ์ตอบพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก รู้สึกเขินขึ้นมาไม่น้อย ยิ่งเห็นน้องบลูคนสวยที่วันนี้สวยจริงๆ ก็ใจเต้นแรงไปหมด
“บลูไปกันเถอะจ้ะ”
มิกซ์เปิดประตูรถฟอร์ดมัสแตง ให้บุรฉัตรเข้าไปนั่ง ท่ามกลางสายตาล้อเลียนของเด็กๆในค่าย
บุรฉัตรเข้าไปนั่งในรถและดึงเข็มขัดมารัด มิกซ์ประจำที่คนขับ
“บลูหิวไหม”
เขาชวนเธอคุย ลอบมองอีกเล็กน้อย ทำไมน้องบลูคนสวยถึงสวยขึ้นเยอะเลย การแต่งเนื้อแต่งตัวก็ดูดีไปหมด ชุดเซ็ทเสื้อกางเกงเข้ารูปสีกลีบบัวดูดีมากๆกึ่งทางการกึ่งแฟชั่น เหมือนสาวสังคมตามแมกกาซีนแฟชั่น
“ไม่ค่ะเฮีย บลูยังไม่หิว”
บุรฉัตรยิ้มให้เขา แต่ในใจลอยไปถึงใครบางคน ที่ทั้งวันก็มีเพียงข้อความที่ส่งมาว่าครับเท่านั้น
“เฮียยังไม่ได้ชมบลูเลย วันนี้บลูสวยมากเลยรู้ไหม”
มิกซ์หันมามองบุรฉัตรแวบหนึ่ง ส่งสายตาหวานซึ้งให้ บุรฉัตรยิ้มรับ
“ขอบคุณค่ะเฮีย”
สวยสิชุดนี้ราคาตั้งหลายหมื่น คุณติณห์ซื้อให้ เพิ่งมีโอกาสได้ใส่ ปกติไม่ค่อยได้ออกไปไหนเลยไม่เคยหยิบมาใส่
“เฮียมีเพื่อนที่สนใจ อยากจะซื้อประกันนะ เดี๋ยวส่งรายละเอียดให้”
เมื่อได้ยินว่ามีคนสนใจอยากจะซื้อประกันบุรฉัตรก็ตาโตขึ้นมาทันที
“จริงเหรอคะเฮีย”
บุรฉัตรเขย่าแขนมิกซ์อย่างดีใจ มิกซ์มองกิริยาของคนที่นั่งข้างๆแล้วยิ้มออกมา
“จริงสิ เฮียเคยหลอกบลูเหรอ เฮียบอกแล้วไงว่าจะช่วยแนะนำลูกค้าให้”
มิกซ์บอกกับเธอด้วยรอยยิ้ม อยากจะเอื้อมมือไปกุมมือเธอไว้แต่ก็ไม่กล้า บุรฉัตรค่อนข้างวางตัวห่างจากเขา เหมือนจะสนิทแต่ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างกั้นเอาไว้
“ขอบคุณมากนะเฮีย”
บุรฉัตรเอ่ยขอบคุณเขา
“บลูอยากทำงาน อยากหาลูกค้าให้ได้เยอะๆ บ้านที่เช่าอยู่เหมือนเขาจะอยากได้บ้านคืน บลูเลยตั้งเป้าว่าอยากจะหาเงินซื้อบ้าน”
มิกซ์หันมามอง ในที่สุดก็ทนเสียงเรียกร้องของหัวใจไม่ไหว เอื้อมมือมากุมมือน้อยเอาไว้
โธ่เว้ยไอ้มิกซ์ เฮียมิกซ์ของสาวๆมากมาย กำลังจะขาดใจตายเพราะสาวไม่รัก เขาก็ว่าเขาหล่อ ฐานะก็ใช่ว่าจะไม่ดี แม้จะไม่ได้ร่ำรวยแบบมหาเศรษฐีแต่ธุรกิจค่ายมวยของเขามูลค่าเป็นร้อยล้าน
แถมเขายังเป็นผู้ชายแสนดีสำหรับคนรักมาโดยตลอด กับคนอื่นเขาอาจจะร้าย แต่สำหรับคนที่เขารัก เขานี่มันเทพบุตรชัดๆ
เอาไงดีวะ อีบลู ผู้ชายเขาทำหน้าดราม่าใส่ขนาดนี้ ต้องทำยังไง
“เอ่อ บลู บลู บลูแอบรัก...ซงจุงกิค่ะ”
บุรฉัตรกลั้นใจตอบออกไป เอาวะนี่น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด ควรจะรักษาความสัมพันธ์กับเฮียมิกซ์ไว้ก่อน ค่อยๆให้เวลาเขา วันหนึ่งเขาคงทำใจได้ดีกว่านี้ เธอจะค่อยๆบอกเขาอีกที
มิกซ์หันมามองหน้าบุรฉัตร อะไรนะเธอบอกว่าเธอแอบรักซงจุงกิงั้นเหรอ เขารู้จักซงจุงกิดีมากๆ รู้หลายเรื่องเกี่ยวกับซงจุงกิด้วย
“บลูเฮียว่าเรื่องของบลู คงไม่มีทางเป็นไปได้จริงๆนั่นแหละ เพราะถ้าบลูแอบรักซงจุงกิ บลูคงต้องข้ามศพเหมียวไปก่อน”
ที่เขารู้จักซงจุงกิเป็นอย่างดีเพราะ แมวเหมียว ส.ไพรวัลย์น้องสาวของเขาพูดกรอกหูเขาทุกวัน ว่าหล่ออย่างนั้น หล่ออย่างนี้ เปิดซีรีส์Descendants of the Sun ดูทุกวันดูจนเขาเนี่ยแทบจะจำได้ทุกซีนแล้วมั้ง
“ห๊า เจ้เหมียวชอบจุงกิเหรอเฮีย ตายแล้ว บลูคงต้องถอนตัวเสียล่ะมั้งยังไม่อยากโดนหนุมานถวายแหวนจากเจ้”
บุรฉัตรทำหน้าสยดสยอง ส่งผลให้เฮียมิกซ์หัวเราะออกมาทันที บรรยากาศในรถค่อยดีขึ้นตามลำดับ
“ใช่คิดถูกแล้วล่ะควรจะถอนตัว เพราะนอกจากหนุมานถวายแหวนแล้ว อาจจะโดนจระเข้ฟาดหางไปด้วย”
พอมิกซ์พูดจบทั้งคู่ก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน แต่แทนที่จะได้ผ่อนคลายไปกว่านั้น มิกซ์ก็ยิงตามมาอีกหนึ่งดอก
“รักเฮียดีกว่าเยอะ เฮียปกป้องบลูได้”
บุรฉัตรเลยนิ่งไป แล้วนั่งเงียบๆ มิกซ์เลยต้องชวนเธอคุยเรื่องอื่น
อีกเป็นชั่วโมงกว่าทั้งคู่จะมาถึงตึกสูงที่เป็นที่ชมวิวของมหานครกรุงเทพ ด้านบนมีร้านอาหารที่คู่รักนิยมพากันมารับประทานกัน บรรยากาศดีและท่าทางอาหารจะแพงมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Virgin Blue ซ่อนเสน่หา