วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1060

"ตู้ม!"

ออร่าของผู้คุ้มกันเปลี่ยนไปกะทันหัน

เขายืนอยู่กลางอากาศ ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยแสงสีขาว ถือหอกลายมังกรราวกับเทพเจ้า

ราวกับเขาเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างไงอย่างงั้น

ในขณะนี้ สมาชิกในครอบครัวที่ร่ำรวยเหล่านั้นรู้สึกถึงความกดดันที่ไม่มีที่สิ้นสุด และเข่าของพวกเขาที่เดิมทีคุกเข่าอยู่บนพื้นก็เริ่มทนไม่ไหว ได้ค่อย ๆ หมอบลงราวกับท่าทางของสุนัข

หัวหน้าครอบครัวผู้สูงวัยหลายคนที่มีสุขภาพไม่ดี ถึงกับหมดสติด้วยแรงผลักดันนี้

จากนั้น เสียงของผู้คุ้มกันก็ดังราวกับฟ้าร้อง กึกก้องไปทั่วโลก

"เยี่ยหวู่ซวง แกทำให้ฉันประทับใจจริง ๆ ฉันอายุจนปูนนี้ และแกเป็นนักพรตคนแรกในอาณาจักรแห่งผู้เคารพที่สามารถสู้กับฉันได้นานขนาดนี้"

เยี่ยหวู่ซวงกระโดดขึ้นไป ยืนอยู่ด้านบนของกำแพงเมือง พูดอย่างไร้ความรู้สึก "เชื่อไหม ฉันไม่เพียงแค่แข่งกับแกได้เท่านั้น แต่ฉันยังฆ่าแกได้อีกด้วย"

"อวดดี!" ผู้คุ้มกันพูดด้วยความโกรธ "เมื่อกี้ฉันใช้พลังการต่อสู้ของฉันไปเพียง 50% เท่านั้น"

อะไรนะ การต่อสู้ดุเดือดมาก และเขาเพิ่งใช้พลังในการต่อสู้ไปเพียง 50% เท่านั้นเองเหรอ?

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เยี่ยชิวและคนอื่น ๆ ก็พบว่ามันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ ส่งนี้ทำให้หัวใจของพวกเขาพองโตจนจุกอยู่ที่ลำคอ

โดยไม่คาดคิด ท่าทีของเยี่ยหวู่ซวงทรงพลังจนหาที่เปรียบไม่ได้ "ไม่ว่าแกจะใช้พลังการต่อสู้ไปแค่ 50% หรือใช้ไปแล้ว 100% ฉันก็จะฆ่าแกให้ตายในวันนี้"

"ผู้คุ้มกัน อย่าเสียเวลาเลย"

"รีบไปเอาชัยชนะมาซะ!"

"ในเมื่อแกรอที่จะตายแทบไม่ไหวแล้ว ฉันก็จะสนองความต้องการของแกเอง" หลังจากที่ผู้คุ้มกันพูดจบ แขนของเขาก็สั่นไหว

ทันใดนั้น หอกลายมังกรก็ดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง และปล่อยออร่าที่ไม่มีใครเทียบได้ออกมา

อากาศหนาวเหน็บจนบอกไม่ถูก เจตนาฆ่าปรากฏไม่มีขอบเขต

"ชิ่ง!"

ผู้คุ้มกันเป็นเหมือนลูกศรแหลมคมที่ยิงออกมา มีพลังอันสง่างาม และพุ่งเข้าชนกับเยี่ยหวู่ซวง

หอกลายมังกรกวาดออกไป และแสงของหอกย้อมท้องฟ้าเป็นสีแดง ราวกับแสงของสีเลือดที่เดือดพล่าน

นี่เป็นการโจมตีที่ไม่มีใครเทียบได้จากนักรบอาณาจักรราชา หอกที่แทงออกมาเพียงครั้งเดียว มีศักยภาพที่จะทำลายทุกสิ่งได้

ในดวงตาของเยี่ยหวู่ซวง แสงสีทองส่องประกายราวกับตะเกียงวิเศษสองดวง และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

"ฆ่า!"

เยี่ยหวู่ซวงมีออร่าแห่งการฆ่าด้วยดาบของเขา

ชิ่ง!

แสงปืนนองเลือดพุ่งผ่านเยี่ยหวู่ซวง ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่บนกำแพงเมือง

หลังจากนั้นทันที กระสุนปืนได้ส่องเข้ามาอย่างท่วมท้น ราวกับเม็ดฝนที่หนาทึบ ซึ่งน่าสะพรึงกลัวถึงขีดสุด

ในที่สุด ใบหน้าที่สงบของเยี่ยหวู่ซวงก็แสดงท่าทีจริงจัง และเขาก็เริ่มต่อสู้กลับด้วยความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขา

ตู้ม!

หอกอีกเล่มหนึ่งตกลงไปที่ไหล่ของเยี่ยหวู่ซวง ทำลายกำแพงเมืองไปครึ่งหนึ่ง

การแสดงออกของเยี่ยชิวเปลี่ยนไปในทันที

การโจมตีของผู้คุ้มกันรุนแรงเกินไป และสงครามเพิ่งเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น

เพื่อความปลอดภัย เยี่ยชิวพาชายชราเยี่ยและชายชราถังล่าถอยออกไปไปจนถึงประตูกำแพงเมืองจึงหยุดลง เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบของพลังที่เหลืออยู่ของการต่อสู้

"เยี่ยหวู่ซวง ตอนนี้ฉันใช้พลังการต่อสู้ของฉันไปเพียง 60% แล้ว ฉันหวังว่าแกจะบังคับให้ฉันใช้กำลังทั้งหมดของฉันได้นะ"

"แต่ดูเหมือนแกจะทำไม่ได้อยู่ดี"

"ดังสุภาษิตที่ว่า กษัตริย์ทุกพระองค์ล้วนเป็นมด"

ผู้คุ้มกันยังคงโบกหอกที่มีเครื่องหมายมังกร บินลงไปบนท้องฟ้าด้วยพลังของคลื่นพายุ หอกหลายร้อยเล่มปิดกั้นเส้นทางหลบหนีทั้งหมดของเยี่ยหวู่ซวงไว้ทั้งสิ้น

ในท้ายที่สุด ผู้พิทักษ์ก็ใช้หอกลายมังกรเป็นกระบอง และฟาดมันลงด้วยการยิงนัดเดียว

เยี่ยหวู่ซวงยกดาบขึ้นเพื่อต่อต้าน

"ตู้ม!"

เสียงอาวุธปะทะกันราวกับเทพเจ้าที่ร้องไห้และปีศาจที่เห่าหอน

เลือดของเยี่ยหวู่ซวงพุ่งกระฉูดในอกของเขา มีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก และเขาก็ก้าวถอยหลัง

ผู้คุ้มกันไม่ให้โอกาสเยี่ยหวู่ซวงหายใจ หลังจากที่เล่มหอกตกลงไป มือสะบัดหลบ และหอกลายมังกรก็เจาะเข้าไปในความว่างเปล่าราวกับสายฟ้า และแทงทะลุหัวใจของเยี่ยหวู่ซวง

เยี่ยหวู่ซวงล่าถอยอีกครั้ง

หอกในมือของผู้คุ้มกันแทงไปข้างหน้าด้วยกำลังทั้งหมดของเขา ปลายหอกเปลี่ยนทิศทาง และชี้ตรงไปที่คิ้วของเยี่ยหวู่ซวง พยายามตอกเข้าไปที่เยี่ยหวู่ซวงจนตาย

หลังจากเสียงดัง ผู้คุ้มกันก็ต้องตกใจ เมื่อพบว่าหมัดของเยี่ยหวู่ซวงไม่เสียหาย

"นี่..."

ก่อนที่ผู้คุ้มกันจะตกใจเสร็จ เขาก็ได้ยินเสียงแผ่วเบาออกมาจากหอกที่มีลายมังกร

"แคร่ก!"

ผู้คุ้มกันมองลงไป และเห็นรอยแตกที่ปลายหอกลายมังกร

"มันต่อยอาวุธของฉันด้วยหมัดของหมัดของมันอย่างนั้นเหรอ?"

ผู้คุ้มกันตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

เขาจะเข้าใจได้ยังไง เยี่ยหวู่ซวงไม่ดีเท่าเขา แต่เหตุใดพลังการต่อสู้ของเขาจึงผิดปกติมาก

ผู้คุ้มกันยังสงสัยว่า เยี่ยหวู่ซวงกำลังซ่อนการฝึกฝนของเขาอยู่หรือไม่ ไม่เช่นนั้น หมัดของเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร?

ขณะที่ผู้พิทักษ์กำลังฟุ้งซ่าน หมัดของเยี่ยหวู่ซวงก็โจมตีอีกครั้ง

"ฉันไม่เชื่อว่า เนื้อและเลือดจะมีพลังมากกว่าหอกของฉันได้จริง ๆ"

ผู้คุ้มกันลังลงในหอกลายมังกรอย่างรวดเร็ว และต่อสู้อย่างดุเดือดกับเยี่ยหวู่ซวง

ตู้ม!

หมัดของเยี่ยหวู่ซวงถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีทองหนา ๆ ในขณะนี้ หมัดนั้นดูเหมือนจะกลายเป็นอาวุธที่ไม่มีใครเทียบได้ ชนอย่างดุเดือดกับหอกลายมังกร ทำให้เกิดประกายไฟปลิวไปทุกที่

เยี่ยหวู่ซวงแสดงพลังของเขา

เขาชกสิบเจ็ดครั้งในหนึ่งลมหายใจ และในที่สุดก็ฟันหอกลายมังกรแตกด้วยหมัดของเขาเพียงผู้เดียว

"ตู้ม!"

เยี่ยหวู่ซวงออกหมัดชกครั้งที่สิบแปด ซึ่งเหมือนกับคลื่นลูกใหญ่ที่ซัดเข้าหาผู้คุ้มกัน

ผู้คุ้มกันสูญเสียการควบคุมหอกลายมังกร และสามารถต่อสู้ได้โดยใช้ฝ่ามือเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ฝ่ามือของเขาสัมผัสหมัดของเยี่ยหวู่ซวง เขาก็รู้สึกถึงพลังที่รุนแรงพุ่งเข้าสู่เส้นลมปราณของเขา

วินาทีต่อมา เลือดก็ไหลออกมาจากมุมปากของผู้คุ้มกัน และร่างกายของเขาก็กระเด็นออกไป

เยี่ยหวู่ซวงไม่ได้ไล่ตามชัยชนะ แต่ยืนอยู่บนกำแพงเมือง โดยเอามือไพล่หลัง และพูดคำที่ไม่แยแส

"ปรมาจารย์ของอาณาจักรราชา ไม่ได้เรื่องจริง ๆ!"