วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1149

การประชุมเริ่มขึ้น

ทุกคนต่างจับจ้องไปที่ผู้อาวุโสถังที่นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ พวกเขาต้องการรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ผู้อาวุโสถังกล่าวว่า "วันนี้ผมเชิญทุกท่านมาที่นี่เพราะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว เว่ยตงไห่ คุณมาเล่าให้ทุกคนฟัง"

เว่ยตงไห่ ชายวัย 54 ปี ผู้บัญชาการสูงสุดที่ประจำการที่ทะเลตะวันออก

"ครับ!"

เว่ยตงไห่ตอบรับหนึ่งเสียง จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนและกล่าวว่า "ทุกท่านคงทราบถึงเกาะร้างกันใช่ไหม?"

เมื่อได้ยิน ทุกคนในห้องล้วนรู้สึกตกใจ

“เหล่าเว่ย เกิดเรื่องขึ้นที่เกาะร้างงั้นหรือ?”

"มันเป็นการรุกรานของทางตะวันออกหรือไม่?"

"ในช่วงสงครามต่อต้าน พวกต้าตงได้กระทำความผิดหนักหนาต่อประเทศของเรา บัญชีนี้แค้นนี้ยังไม่ได้ชำระกันเลย ถ้าพวกเขากล้าทำอะไรที่เกาะร้างอีกล่ะก็ เห็นทีคงต้องชำระความแค้นเก่าและใหม่ไปพร้อมกันเสีย"

เหล่านายพลต่างพูดขึ้นมา

"เงียบ!"

เทพแห่งสงครามตบโต๊ะ กล่าวขึ้นว่า "เสี่ยวเว่ย อย่าเล่นตัวอีกต่อไป พูดเรื่องหลักเถอะ"

"ครับ" เว่ยตงไห่กล่าวว่าต่อว่า "เรื่องมันเป็นแบบนี้ สัปดาห์ที่ผ่านมามีชาวประมงสิบกว่าคนขับเรือประมงไปเกาะร้างตกปลา แต่สุดท้ายกลับไม่มีใครรอดชีวิตกลับมา"

"ศพของพวกเขาลอยอยู่บนผิวน้ำ และถูกทหารของเราที่ทะเลตะวันออกพบเข้า"

"เนื่องจากมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก ผมจึงส่งรองผู้บัญชาการของผมไปที่เกิดเหตุเอง"

"รองผู้บัญชาการรายงานว่า ชาวประมงเหล่านี้ถูกฆาตกรรม"

"บนร่างกายของทุกศพมีบาดแผลกระสุนร้ายแรง”

"เรื่องนี้ทำให้ผมให้ความสำคัญอย่างสูง ดังนั้นผมจึงพยายามติดต่อทหารที่ประจำการที่เกาะร้าง"

"ทุกคนก็รู้ว่า เกาะร้างตั้งอยู่ระหว่างประเทศของเรากับพวกต้าตง ถึงแม้ว่าจะเป็นดินแดนของประเทศเรา แต่ตั้งแต่ก่อตั้งประเทศมา พวกต้าตงก็ยังคงแย่งชิงกับเราอยู่เสมอ และบ่อยครั้งที่ทำการก่อกวนและแย่งชิงทรัพยากรบนเกาะร้างอีกด้วย"

"ดังนั้น ตั้งแต่ปลายทศวรรษ 70 และต้นทศวรรษ 80 ทางฝั่งตงไห่จึงได้ส่งทหารหนึ่งหน่วยไปประจำการบนเกาะร้างเป็นระยะยาว"

"หลังจากเหตุการณ์ชาวประมง ผมต้องการติดต่อกับทหารที่ประจำการบนเกาะร้างเพื่อสอบถามว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

"อย่างไรก็ตาม โทรศัพท์ติดต่อไม่ได้ วิทยุไร้สัญญาณตอบกลับ"

"สถานการณ์แบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน มันผิดปกติมาก ผมจึงส่งรองผู้บัญชาการและทหาร 20 คนไปสำรวจเกาะร้าง"

"ไม่คาดคิดเลยว่า หลังจากรองผู้บัญชาการออกเดินทางไปแล้ว ก็ไม่ได้ส่งข่าวสารกลับมาอีก สูญเสียการติดต่อกับผมโดยสิ้นเชิง"

"ผมรอมาหนึ่งวันเต็ม แต่ก็ยังไม่ได้รับข่าวสารจากรองผู้บัญชาการ จึงเตรียมจะส่งคนไปอีกครั้ง ในเวลานั้น รองผู้บัญชาการของผมปรากฏตัวขึ้น"

"อย่างไรก็ตาม เขากลายเป็นศพ"

"รองผู้บัญชาการของผม รวมถึงทหาร 20 คน พวกเขาถูกฆ่าทั้งหมด และตายอยู่บนเรือลำเล็กๆ"

เมื่อเว่ยตงไห่พูดจนถึงตรงนี้ ดวงตาของเขาก็เริ่มแดง

"ทุกท่านรู้ไหม รองผู้บัญชาการของผมถูกยิงมากกว่าร้อยนัด ร่างกายถูกกระสุนยิงจนเยินไปหมด"

"และทหาร 20 คนนั้นก็ถูกคนฆ่าตายอย่างทรมาน"

"สามารถพูดได้ว่า ตลอดเวลาที่ผมเป็นทหารมา นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นสถานการณ์โหดร้ายแบบนี้"

ปัง!

นายพลคนหนึ่งตบโต๊ะอย่างแรงตะโกนว่า "ใครทำกันแน่?"

เทพแห่งสงครามมองไปที่นายพลคนนั้น "อย่าขัดจังหวะเสี่ยวเว่ย ให้เขาพูดต่อ"

ในชั่วขณะนั้น นายพลคนนั้นปิดปากลงทันที

เว่ยตงไห่ค่อยๆ คลี่คลายอารมณ์ของตน และพูดต่อไปว่า "มีคนตายมากมายขนาดนี้ ชัดเจนว่าเกาะร้างต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่นอน"

"ผมจึงส่งหน่วยคอมมานโด 30 คน ไปยังเกาะร้าง"

"ระดับสูงของพวกต้าตงแสดงความไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับเกาะร้าง พวกเขาไม่ได้ส่งกองทัพไปยังเกาะร้าง"

พอผู้อาวุโสถังพูดจบ นายพลคนหนึ่งก็พูดขึ้นมาว่า "ผู้อาวุโสถัง ขออภัยที่ผมต้องพูดตรงๆ คำพูดของเลวนั่นเชื่อไม่ได้"

"พวกเขาเป็นพวกพูดอีกอย่างทำอีกอย่าง"

"พวกเขาไม่เพียงแต่หลอกลวงในเวทีระหว่างประเทศ แต่ยังหลอกลวงประชาชนของตัวเอง"

"ไม่นานมานี้ พวกเขาได้ปล่อยน้ำเสียจากนิวเคลียร์หลายล้านตันลงสู่ทะเล ชั้นสูงยังกล่าวอ้างว่าจะไม่ทำให้เกิดมลพิษต่อร่างกายและสิ่งแวดล้อม นี่ไม่ใช่การพูดเท็จเหรอ?"

"ในความคิดของผม เรื่องนี้ต้องเป็นฝีมือของพวกเขาแน่นอน"

ผู้อาวุโสถังมองไปที่เทพแห่งสงครามและผู้อาวุโสเยี่ย จากนั้นถามว่า "ทั้งสองท่านคิดอย่างไร?"

เทพแห่งสงครามกล่าวว่า "ไม่ว่าเกาะร้างจะเป็นฝีมือของพวกต้าตงหรือไม่ เราต้องเตรียมพร้อมสำหรับการรบ มีการเตรียมพร้อมถึงจะไม่มีอันตราย"

ผู้อาวุโสเยี่ยกล่าวว่า "ผมแนะนำ สามารถเตรียมการได้ทั้งสองทาง"

"ทางหนึ่ง ส่งคนไปสืบสวนเรื่องราวของเกาะร้างให้ชัดเจน อีกทางหนึ่ง เตรียมพร้อมสำหรับการรบ"

"หากการสืบสวนชัดเจนแล้วว่าเป็นฝีมือของพวกต้าตง ก็สามารถเริ่มสงครามได้เลย!"

"เราปิดบังแสงดาบไว้มาหลายปีแล้ว ถึงเวลาแล้วที่จะต้องออกดาบ ไม่อย่างนั้นโลกจะคิดว่าสิงโตแห่งตะวันออกยังหลับอยู่"

ผู้อาวุโสถังพยักหน้าเล็กน้อย และกล่าวว่า "ผู้อาวุโสเยี่ย ความคิดของคุณตรงกับผม"

"ผมก็คิดแบบนั้น ถึงแม้จะต้องลงมือ ก็ต้องรอจนกว่าเรื่องจะชัดเจนก่อน"

"คนโบราณว่า การรบที่มีเหตุผลจะได้รับการช่วยเหลือจากสวรรค์ ส่วนการรบที่ไม่มีเหตุผลจะถูกลงโทษจากสวรรค์"

"อีกทั้งประเทศของเราตั้งแต่โบราณกาลเป็นประเทศที่ให้ความสำคัญกับพิธีมีเกียตริ การใช้ความสุภาพก่อนการใช้กำลังตรงกับสไตล์ของเรา"

"แน่นอนว่า หากต้องรบ เราต้องชนะ"

เทพแห่งสงครามถามว่า "ผู้อาวุโสถัง แล้วเรื่องของเกาะร้างคุณวางแผนจะส่งใครไปสืบสวน?"

"คนนี้ จะว่าเป็นคนไกลก็ใช่ แต่ก็ถือว่าเป็นคนใกล้ชิดเช่นกัน" ผู้อาวุโสถังพูดจบ สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่เยี่ยชิว