วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1158

“สวรรค์ลงโทษ”

ใบหน้าของชายชราเปลี่ยนไป ขณะนี้ เขาหวังว่าเขาจะฉีกเยี่ยชิวออกเป็นชิ้นๆ

เขาไม่คาดหวังว่า เยี่ยชิวจะไม่ใช่ผู้ฝึกเซียนด้วยซ้ำ แต่ก็สามารถก่อให้เกิดสวรรค์ลงโทษได้

ชายชรารีบถอยกลับไปโดยไม่ลังเลใจ

แต่เยี่ยชิวจะปล่อยให้เขาหลบหนีตามที่เขาต้องการได้อย่างไร?

“ผู้อาวุโส คุณอยากจะฆ่าฉันใช่ไหม? อย่าหนีสิ!”

เยี่ยชิวใช้ยันต์สายฟ้า ร่างกายเคลื่อนไหวราวกับแสง สกัดกั้นชายชราอย่างรวดเร็วพร้อมรอยยิ้ม

“หลบไป!”

ทันใดนั้นชายชราก็ฟาดฝ่ามือออกไป

เขาเพียงต้องการหลีกหนีจากสวรรค์ลงโทษ ดังนั้นเขาจึงปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา

ไม่รู้เลยว่า เยี่ยชิวเผชิญหน้ากับเขา ร่างกายเคลื่อนไหวเหมือนผี หลบเลี่ยงการฟาดฝ่ามือของชายชรา

เมื่อเห็นเยี่ยชิวหลบ ชายชราก็เตรียมที่จะหลบหนีต่อไป เพียงแต่ถูกปิดกั้นด้วยปราณดาบ

ซู่ ซู่ ซู่

ปราณดาบอันแหลมคมหกอัน

“แคร็ก!”

ฝ่ามือของชายชราทำให้ปราณดาบแตก ขณะนั้น หมัดที่เต็มไปด้วยแสงสีทองก็ปรากฏต่อหน้าเขา

“หลบไป!”

ชายชราตะโกนอย่างแรง โดยกดฝ่ามือเข้าหากำปั้นของเยี่ยชิว

เขาต้องจากไปก่อนที่สวรรค์ลงโทษจะมา มิฉะนั้นจะเป็นอันตรายมาก

ขณะที่หมัดของเยี่ยชิวและฝ่ามือของชายชรากำลังจะปะทะกัน ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็หลบอีกครั้ง ตามด้วยการใช้วิชาฆ่าทั้ง้ป็น

“พรึบ!”

ในป่าทึบ เสียงดาบอันดังสนั่นดังขึ้น

เจตนาดาบมากกว่าหนึ่งพันเส้น ปลดปล่อยความคมที่ไม่มีใครเทียบได้ ฟันไปทางชายชราทีละครั้ง

ชายชราโบกมือขวา ทำลายเจตนาดาบหลายสิบเส้น

เจตนาดาบเหล่านี้ไร้พลังต่อหน้าชายชรา

เมื่อเยี่ยชิวเห็นฉากนี้ ก็ยังคงสงบและไม่แสดงอาการประหลาดใจ

เขารู้ว่า แม้ว่าศิลปะแห่งการสังหารจะทรงพลัง แต่ระดับพลังยุทธ์ของเขาก็ต่ำเกินไป และความเสียหายที่เขาสามารถปล่อยออกมานั้นมีจำกัดมาก มันไม่สามารถเป็นภัยคุกคามต่อผู้เชี่ยวชาญขั้นเคารพสูงได้

เยี่ยชิวไม่ได้คาดหวังว่า วิชาฆ่าทั้งเป็นจะฆ่าชายชราได้ เขาทำเพื่อใช้เจตนาดาบป้องกันไม่ให้ชายชราหลบหนี

สวรรค์ลงโทษ คืออาวุธสังหารที่แท้จริงของเยี่ยชิว

“ซู่ ซู่ ซู่”

เมื่อเจตนาดาบแทงออกไป ก็ส่งเสียงหวีดแหลมโจมตีชายชราอย่างต่อเนื่อง

ชั่วพริบตา เจตนาดาบมากกว่าหนึ่งพันเส้น ลดลงเหลือเพียงหนึ่งโหลจากการโจมตีของชายชรา

“บูมปัง!”

ทันใดนั้นก็มีเสียงอึกทึกดังขึ้น ราวกับว่าสัตว์ร้ายคำรามและเขย่าภูเขาและแม่น้ำ

ชายชรารีบเงยหน้าขึ้นมอง เพียงแต่เห็นสายฟ้าฟาดราวกับมังกร พรวดพราดลงมา สร้างฉากที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

“ไม่ ฉันต้องออกไปจากที่นี่ทันที”

เมื่อคิดเช่นนี้ ชายชราก็ทำลายเส้นเจตนาดาบที่เหลือหลายสิบเส้นด้วยฝ่ามือ เตรียมที่จะพุ่งเข้าไปในส่วนลึกของป่า

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ฝีเท้าของเขาจะก้าวไป ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าร่างกายถูกมัดไว้ทั้งหมด

“มันอาจเป็นพลังแห่งสวรรค์ลงโทษหรือเปล่า?”

ชายชราตกใจ เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้งเห็นสายฟ้าเข้ามาใกล้

ทันใดนั้น หมัดทองคำก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าชายชราโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า

“ปัง!”

ชายชราถูกต่อย รู้สึกเหมือนถูกค้อนทุบอย่างหนัก เขากระอักเลือดออก และร่างกายก็กระเด็นไปด้านหลัง

แม้ว่าเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญขั้นเคารพสูง แต่เขาไม่สามารถทนต่อหมัดของเยี่ยชิวได้

“พรึบ!”

เยี่ยชิวปิดตัวลงอย่างรวดเร็ว

ชายชราเห็นเยี่ยชิวไล่ตามเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า และเขาก็ตบฝ่ามือไปทางเยี่ยชิว

เวลาเดียวกัน ปราณมังกรนับไม่ถ้วนปกคลุมท้องฟ้าและห่อหุ้มไปทางเยี่ยชิว

แม้ว่าสวรรค์ลงโทษจะถูกดึงดูดโดยเยี่ยชิว แต่เกือบทุกครั้งมันก็ตกอยู่กับชายชรา

ไม่นานนัก ศีรษะของชายชราก็มีเลือดออก และร่างกายก็เต็มไปด้วยอาการบาดเจ็บ

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป คงไม่นาน ชายชราจะถูกสังหารโดยสวรรค์ลงโทษ

“ปังบูมบูม...…”

สวรรค์ลงโทษปะทุขึ้นอย่างสมบูรณ์ ดังเช่นทางช้างเผือกที่ทะลุผ่านสวรรค์ทั้งเก้า หลั่งไหลลงมาอย่างหนาแน่น

ท้องฟ้าเหนือเกาะร้างได้กลายเป็นทะเลสายฟ้าโดยสิ้นเชิง

ห่างออกไปยี่สิบไมล์

เว่ยตงไห่ยืนอยู่บนเรือรบ สายตาจ้องมองไปในทิศทางของเกาะร้าง สีหน้าจริงจัง

“นายพล ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่จู่ๆ สายฟ้าก็ปรากฏขึ้นเหนือเกาะร้าง” รองผู้ช่วยกล่าว

ความเป็นจริง แม้ว่ารองผู้ช่วยจะไม่รายงานเรื่องนี้ แต่เว่ยตงไห่ก็คงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

จากระยะไกล ท้องฟ้าเหนือเกาะร้างถูกปกคลุมไปด้วยเมฆมืด สายฟ้าแลบเต้นอย่างดุเดือดในเมฆ เสียงฟ้าร้องคำราม ทำให้ผู้คนตัวสั่นด้วยความกลัว

“นายพล เราควรทำอย่างไรตอนนี้?” รองถามอีกครั้ง

“ฉันจะปรึกษากับเทพทหาร” เว่ยตงไห่พูดพร้อมกับเชื่อมต่อกับเทพทหารทันทีและถามว่า “เทพทหาร เราควรทำอย่างไรตอนนี้?”

เทพทหารตอบด้วยสี่คำ “ดูและรอ”

อาคารแปดสอบเอ็ด

ผู้อาวุโสถังและนายพลอาวุโสหลายคนเฝ้าดูสถานการณ์เกาะร้างผ่านวิดีโอ

พวกเขาเห็นเยี่ยชิวอุ้มชายชราเดินไปมาท่ามกลางพายุฝนฟ้าคะนองอันกว้างใหญ่ เสียงฟ้าร้องอันน่าสยดสยองดังก้องผ่านลำโพง แทบจะทำให้แก้วหูของพวกเขาแตก

ทุกคนรู้สึกหนาวสั่นที่กระดูกสันหลัง

“นี่คือสวรรค์ลงโทษของผู้ฝึกเซียนเหรอ? มันน่ากลัวมาก!”

“เยี่ยชิวต้องการใช้สวรรค์ลงโทษเพื่อฆ่าปีศาจตัวน้อยนั้น ฉันสงสัยว่าเขาจะทำสำเร็จหรือไม่?”

“ฉันกังวลว่า แม้ว่าเยี่ยชิวจะใช้สวรรค์ลงโทษเพื่อฆ่าปีศาจตัวน้อยนั้น เขาอาจจะลงเอยด้วยการฝังตัวเองอยู่ใต้มันเช่นกัน”

ใบหน้าของผู้อาวุโสเยี่ยตึงเครียด ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่วิดีโอโดยไม่กระพริบตา

เขากังวลมากว่า เยี่ยชิวจะสามารถฆ่าศัตรูที่น่าเกรงขามคนนี้ได้หรือไม่?