วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1175

สายตาของเยี่ยชิวประหลาดใจ

ยอดนักรบสองคนหลังจากถูกหม้อเฉียนคุนทับกลับไม่ตายและไม่ได้รับบาดเจ็บ

ทำไมถึงเป็นอย่างนี้?

เยี่ยชิวรู้ทันทีว่าหมวกและชุดเกราะของสองคนนี้มีปัญหา

นึกแล้วเชียวว่าต้องเป็นแบบนี้ เพียงแค่ได้ฟังจากที่ไป๋ยวี่จิงพูด"เยี่ยชิว หมวกและชุดเกราะที่พวกเขาใส่เป็นวัสดุพิเศษที่เราคิดค้นขึ้นมา ไม่กลัวมีดปืนหรือไฟ มันแข็งแกร่งมาก"

"ถึงแม้หม้อนายจะพิเศษ แต่ถ้าอาจะฆ่าพวกเขาเกรงว่าจะไม่ง่าย"

"ไม่เชื่อนายก็ลองดู!"

เยี่ยชิวหึอย่างเย็นชา"หม้อหนึ่งใบไม่ได้ผลงั้นเอามาอีกใบ"

เยี่ยชิวเริ่มใช้งานหม้อเฉียนคุนใบที่สอง

ทันใดนั้นหม้อเฉียนคุนก็ขยายใหญ่กลางอากาศเหมือนเป็นภูเขาลูกนึ่ง ชนเข้ากับหม้อเฉียนคุนใบที่หนึ่งด้านบน

"ตูม!"

อย่างไรก็ตามหมวกและชุดเกราะของยอดนักรบทั้งสองก็ไม่ถูกทำลาย

ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นแต่ยอดนักรบทั้งสองกลับถูกแรงสั่นสะเทือนจะกระอักเลือดออกมา

ถึงแม้ชุดเกราะจะแข็งแกร่งมาก แต่ว่าร่างกายพวกเขาได้รับแรงโน้มถ่วงหลักหมื่นกิโลกรัม หากร่างกายของยอดนักรบได้รับความผิดปกติสุดขีด อาจจะถูกสั่นสะเทือนจนตายได้

"มาอีกครั้ง!"

เยี่ยชิวตะโกนเสียงดังและหยิบหม้อเฉียนคุนใบที่สามออกมา

เขาขยายหม้อเฉียนคุนจนสุดขีด และทันใดนั้นหม้อเฉียนคุนใบที่สามก็ได้แตก

"ตูม!"

ครั้งนี้ยอดนักรบทั้งสองไม่ได้โชคดีขนาดนั้น หมวดชุดเกราะและรวมถึงตัวพวกเขาเองได้ระเบิดพร้อมกัน

หืม?

ไป๋ยวี่จิงเลิกคิ้ว เขาไม่คิดว่าหมวกและชุดเกราะจะถูกทำลายเร็วขนาดนี้

เยี่ยชิวยิ้มเย็นชาพูดว่า"ไป๋ยวี่จิ นี้นะหรอวัสดุพิเศษของนาย?"

"ในสายตาฉันมันก็แค่พวกเษเหล็ก"

"เตรียมตัวตายเถอะ!"

เยี่ยชิวพูดจบก็พุ่งตัวไปต่อยไป๋ยวี่จิง

เขาเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของตัวเองมากถึงแม้จะใช้แรงแค่ห้าสิบเปอร์เซ็นต์แต่เพียงพอที่จะฆ่าไป๋ยวี่จิงได้

เยี่ยชิวที่ไม่ได้ใช้แรงทั้งหมด เพราะเขาระวังปรมาจารย์ต้าตงทั้งสองคน เขากังวลว่าพวกเขาสองคนจะฆ่าเขาทันที

"ตูม!"

หมัดของเยี่ยชิวเร็วเหมือนดาวตก สักพักก็ปรากฏอยู่ด้านหน้าของไป๋ยวี่จิง

จู่ๆเยี่ยชิวก็รู้สึกถึงความผิดปกติ

เพราะว่าไป๋ยวี่จิงไม่ได้หลบไม่เพียงแค่นั้นเขายังยิ้มมุมปาก

"ในเวลานี้ทำไมเขายังยิ้มออกมาได้?ผิดปกติอย่างมาก"

เยี่ยชิวคิดถึงตรงนี้ก็มีบางสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

มองเห็นเพียงแค่ไป๋ยวี่จิงยกฝ่ามือขึ้น พุ่งเข้าหาหมัดของเยี่ยชิวอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเยี่ยชิวรู้สึกแค่ฝ่ามือของไป๋ยวี่จิงมีพลังอันแรงกล้ามาก ทำให้เขากระเด็นออกไป

ตึงตึงตึง——

เยี่ยชิวถอยหลังติดกันสิบกว่าก้าวถึงจะยืนมั่นคง มองไป๋ยวี่จิงด้วยความตกตะลึง

"เซอร์ไพรส์ไหม?ประหลาดใจไหม?"ไป๋ยวี่จิงหัวเราะพูด

เยี่ยชิวถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา"นายซ่อนความแข็งแกร่งของนายไว้ตลอด?"

"ใช่"ไป๋ยวี่จิงพูด"ถ้าหากฉันไม่ซ่อนความของแข็งแกร่งของฉันแล้วฉันจะมีชีวิตรอดมาจนถึงตอนนี้ได้ยังไง?ŴŴŴ.

"คำโบราณว่าไว้ว่า อย่าแสดงความมั่งคั่งให้ผู้อื่นรู้และอย่าใช้ความแข็งแกร่งเปล่าประโยชน์"

"ความจริงหลังจากออกจาเมืองหลวงแล้วความแข็งแกร่งของฉันไม่ได้อ่อนไปกว่านายเลยเพียงแต่ว่าฉันซ่อนมันไว้ตลอด"

ในใจเยี่ยชิวคิดถึงความเป็นไปได้อยู่หนึ่งอย่าง หรือว่าว่าไป๋ยวี่จิงยังจะคงซ่อนพลังไว้อยู่?

พลังยุทธ์ที่แท้จริงของเขาอาจจะไม่ใช่แค่รากฐานขั้นสูง?

"ช่างเขาจะพลังยุทธ์รดับไหนแต่วันนี้ฉันต้องฆ่าเขาให้ได้ คนที่ทรยศแบบนี้ไม่เหมาะที่จะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้"

เยี่ยชิวคิดถึงตรงนี้ก็ปล่อยหมัดออกไปต่อ

ไป๋ยวี่จิงก็ปล่อยหมัดตาม

พวกเขาทั้งสองยังคงปะทะกัน หมัดแล้วหมัดเล่า ไม่มีใครยอมใคร

ต่อสู้กันอย่างดุเดือด

ตึกแปดสิบเอ็ด

ผู้อาวุโสถังและคนอื่นๆเห็นฉากนี้ในวิดีโอ ใบหน้าที่แก่ปรากฏความตกใจ

"คิดไม่ถึงเลย ไป๋ยวี่จิงพละกำลังสูงขนาดนั้น"

"เจ้าเด็กเหลือขอคนนี้จะเป็นผู้ฝึกเป็นเซียน ถ้ารู้งี้แต่แรกคงไม่ปล่อยให้มีชีวิตรอดไปอยู่ต่างประเทศ"

"ว่าไม่ได้ไป๋ยวี่จิงเป็นคนมีพรสวรรค์ น่าเสียดายตรงที่เป็นคนไม่ดีเดินในทางที่ผิด"

"คิดถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของเจ้าเด็กนั้น ฉันละอยากจะฆ่ามันด้วยน้ำมือของฉันเลย"

"ตอนนี้ฉันค่อนข้างที่จะเป็นห่วงเยี่ยชิว บาดแผลบนตัวเยี่ยชิวไม่เบาเลยและไป๋ยวี่จิงโจมตีได้ดุร้ายมาก ก็ไม่รู้ว่าจะทนได้นานแค่ไหน?"

"อย่าว่าแต่ไป๋ยวี่จิงพละกำลังแข็งแกร่งเลย ต่อให้เยี่ยชิวจะสามารถปราบไป๋ยวี่จิงได้แต่ก็ยากที่จะฆ่าเขาทิ้ง"

"อย่าลืมว่าในสนามยังมีปรมาจารย์ขั้นราชาต้าตงสองคน"

"ใช่ ตอนนี้ไป๋ยวี่จิงกำลังร่วมมือกับต้าตง ถ้าเป็นเรื่องความเป็นความตาย ปรมาจารย์ขั้นราชาต้าตงสองคนนั้นก็ไม่ยื่นมือเข้าไปเกี่ยว"

สีหน้าเทพทหารเคร่งครึมถาม"ผู้อาวุโสเยี่ย หวู่ซวงว่าไงบ้าง?"

"หวู่ซวงบอกว่าจะลงเขามาเดี๋ยวนี้เลย"ผู้เฒ่าเยี่ยตาจ้องมองวิดีโอพูดอย่างกังวล"ดูจากแผนที่แล้วเทือกเขาคุนหลุนอยู่ทางทิศตะวันตก เกาะร้างอยู่ทางทิศตะวันออก ระยะทางห่างกันพันกว่ากิโลเมตร ฉันกังวลว่าหวู่ซวงยังไปไม่ถึงเกาะร้าง ชิวเอ๋อร์เขาก็......"

ผู้อาวุโสถังพูดปลอบว่า"ผู้อาวุโสเยี่ยอย่ากังวลเลย เยี่ยชิวเป็นคนดี เขาไม่มีทางเป็นอะไรหรอก"

ในเวลานี้มีนายพลแก่คนหนึ่งชี้ไปทางวิดีโอและอุทานตกใจ"ทุกคนรีบดู——"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ