วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1194

เยี่ยหวู่ซวงกล่าว "หลังจากที่ท่านอาจารย์จากไปแล้ว ภูเขาคุนหลุนต้องการให้ข้าเฝ้ามัน ดังนั้นข้าจึงออกมาจากที่นั่นนานไม่ได้ ข้าวางแผนที่จะกลับไปในอีกสองวัน"

เยี่ยชิวลังเลเล็กน้อย

คราวนี้ทั้งครอบครัวกลับมารวมตัวกันอีกครั้งโดยไม่คาดคิดพวกเขาจะต้องแยกจากกันอีกครั้งในทันที

“เยี่ยชิว เมื่อถึงเวลา คุณต้องไปที่ภูเขาไท่และซูก่อนเพื่อลองเสี่ยงโชค หากคุณโชคดีและพบเส้นเลือดมังกร คุณจะสามารถฟื้นฟูระดับพลังยุทธ์ของคุณได้ในไม่ช้า”

“ หากคุณไม่พบเส้นเลือดมังกรในภูเขาไท่และภูเขาซู ให้มาที่ภูเขาคุนหลุน”

เยี่ยหวู่ซวงเตือน "แต่เรื่องนี้ไม่สามารถเร่งรีบได้ คุณต้องดูแลตัวเองให้ดีก่อน"

“ใช่” เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อย

สองวันต่อมา

เยี่ยชิวออกจากโรงพยาบาลแล้ว อาการบาดเจ็บอื่น ๆ บนร่างกายของเขาหายดีแล้ว

ครอบครัวทานอาหารเย็นรวมตัวกัน จากนั้นเยี่ยหวู่ซวงก็พาเฉียนจิงหลานกลับไปที่ภูเขาคุนหลุน

เยี่ยชิวอยู่ในเมืองหลวงอีกสองวันเพื่อเยี่ยมนายพลไป๋ ผู้อาวุโสถัง และปรมาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีนสี่คน จนกระทั่งวันที่สามที่เขาออกจากเมืองหลวงพร้อมกับไป๋ปิง

กลับสู่เจียงโจว

มาที่บ้านของไป๋ปิง

เมื่อเข้ามาเยี่ยชิวพูดว่า "พี่สาวไป๋ปิง มีบางอย่างที่ฉันอยากจะบอกคุณ"

“คุณอยากจะบอกว่าคุณฆ่าไป๋ยวี่จิง หรือเปล่า?” ไป๋ปิงกล่าว “ฉันรู้เรื่องนี้มานานแล้ว ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ได้ว่าอะไรคุณหรอก”

“ไป๋ยวี่จิงเสียสติมากจนเขามัดปู่ของเขาด้วยซ้ำ คนกบฏเช่นนี้จะไม่เสียใจกับการเสียชีวิตของเขา”

เยี่ยชิวกล่าว "นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการจะพูด"

ไป๋ปิงตกตะลึงและถามอย่างสงสัย "แล้วคุณต้องการพูดอะไรกับฉัน"

“สิ่งที่ฉันอยากจะพูดจริงๆ คือช่วงนี้ฉันเหนื่อยมามากแล้วและฉันก็คิดถึงคุณมาก” หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็อุ้มไป๋ปิงขึ้นมาและเดินตรงไปที่ห้องนอน

ไป๋ปิงหน้าแดงและพยายามดิ้นรน "ปล่อยฉันไปนะๆ ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลย ... "

“ไม่เป็นไร ฉันก็ยังไม่ได้อาบน้ำเหมือนกัน ไปกันเถอะ” เยี่ยชิวอุ้มไป๋ปิงเข้าไปในห้องน้ำ

ไม่นานก็มีเสียงน้ำไหลดังขึ้นในห้องน้ำ

ไม่นานหลังจากนั้น ร่างสองร่างก็สะท้อนอยู่บนประตูกระจกพันกัน

คนทั้งสองจูบกันอย่างเร่าร้อนราวกับไฟและไม้แห้งที่ไม่สามารถควบคุมได้

ในไม่ช้า อุณหภูมิในห้องก็สูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ภายใต้การรุกของเยี่ยชิว ไป๋ปิงละทิ้งความเขินอายและท่าทีของเธอ และในที่สุดก็ตระหนักว่าความรักคืออะไร

รักคืออะไร?

ความรักไม่ใช่การที่คุณบอกว่าฉันจะรักคุณตลอดไป แต่เมื่อคุณอุ้มฉันจากห้องน้ำ จากห้องนอน ไปยังห้องนั่งเล่น โซฟา จนถึงขอบหน้าต่าง จนถึงห้องครัว...

เสร็จเรื่องแล้ว!

ไป๋ปิงซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเยี่ยชิวแล้วพูดอย่างเขินอาย "คุณเป็นคนเลวมาก คุณมีสุขภาพที่ดี แต่คุณทรมานคนอื่นแบบนี้"

“อะไรนะ พี่สาวไป่ปิง คุณไม่ชอบมันเหรอ?” เยี่ยชิวพูดว่า “เมื่อกี้ฉันไม่รู้ว่าเป็นใคร มันดูเหมือนฉันไม่สามารถควบคุมตัวเองได้…”

“ไอคนบ้า ไม่ต้องพูดเลย!” ไป๋ปิงจับเยี่ยชิวแล้วถาม “เมื่อไหร่คุณจะไปหาหลินจิงจิง?”

“ไปพรุ่งนี้” เยี่ยชิวพูด

ในความเป็นจริง ตอนนี้เขาต้องการตามหาหลินจิงจิงแต่ไป๋ปิงรู้สึกอิจฉา และเขากังวลว่าไป๋ปิงจะอิจฉา

ใครจะรู้ ไป๋ปิงพูดว่า "อย่ารอพรุ่งนี้ ไปตอนนี้เลย"

ไม่นานโทรศัพท์ก็เชื่อมต่อและเสียงที่ไพเราะและมีเสน่ห์ของหลินจิงจิงก็ดังมาว่า "โอ้ วันนี้เป็นวันอะไร ทำไมเทพธิดาภูเขาน้ำแข็งถึงยอมโทรหาฉัน"

ไป๋ปิงกล่าว "เยี่ยชิวถูกปรมาจารย์ต้าตงโจมตีและได้รับบาดเจ็บสาหัส คุณควรรู้เรื่องนี้ใช่ไหม?"

“มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่?” หลินจิงจิงเริ่มจริงจังทันที

“มันเกิดอะไรขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อน ดูจากน้ำเสียงของคุณแล้ว คุณไม่รู้เหรอ?” ไป๋ปิงจงใจขึ้นเสียงและแสร้งทำเป็นแปลกใจ “ไม่มีทาง เยี่ยชิวซ่อนเรื่องใหญ่ไว้จากคุณจริงๆ มากเกินไป มันเป็นไปไม่ได้”

“แต่ไม่ต้องกังวล อาการบาดเจ็บของเขาหายดีแล้ว แต่เขาสูญเสียพลังไปมาก และเขาอาจจะไม่สามารถฟื้นตัวได้ในเวลาอันสั้น”

“เขาอยู่กับฉันมาสองสามวันแล้ว ผู้ชายคนนี้มีสมรรถภาพทางกายดีมาก เขาชอบทรมานอยู่เสมอ…ฉันจะไม่บอกคุณอีกแล้ว ฉันยังมีเรื่องต้องจัดการ ลาก่อน”

ไป๋ปิงวางสายโทรศัพท์ รอยยิ้มของการสมรู้ร่วมคิดที่ประสบความสำเร็จปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา

“นี่ มาดูกันว่าหลินจิงจิงจะไม่จัดการกับคุณหรือเปล่า!”

……

เยี่ยชิวมาที่วิลล่าของหลินจิงจิง เดินเข้าไปในห้องและเห็นหลินจิงจิง นอนครึ่งหนึ่งอยู่ข้างเตียง เธอสวมเข็มขัดสีม่วง เผยให้เห็นไหล่ที่สวยงามของเธอ และไหปลาร้าลึกสีขาว

สองขายาวและเรียว

“มาแล้วเหรอ?” หลินจิงจิงยืนขึ้นและเดินไปที่เยี่ยชิวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเอามือของเธอคล้องคอของเขาแล้วถามว่า “ฉันได้ยินมาว่ามีบางอย่างผิดปกติกับการฝึกฝนของคุณ?”

“พี่หลิน คุณรู้ได้อย่างไร” เยี่ยชิวรู้สึกแปลก ๆ เพื่อไม่ให้หลินจิงจิงกังวล เขาจงใจไม่บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้

“ฉันแค่ถามคุณว่าจริงไหม” หลินจิงจิงถาม

“อืม” เยี่ยชิวพูดอืม

หลินจิงจิงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง "ที่รัก ฉันศึกษาข้อมูลแล้วและว่ากันว่าการฟื้นฟูการฝึกฝนต้องใช้ความพยายามอย่างหนัก ฉันจะฝึกฝนกับเอง มานี่สิ~"

เยี่ยชิวถูกผลักลง